Hayat zorlar insanı, ister istemez. Nefes almak basittir ancak yaşamak kolay değildir. Dünya gün geçtikçe içinden çıkılamayacak bir hal, yaşanılamayacak bir yer haline gelmeye başladı. Bunun tek sorumlusu bizleriz. Biz, insanlar.
Bizler dünyada birer misafiriz aslında. Doğar, büyür ve ölürüz. Bizden sonra gelenlere kalır dünya. Fakat asıl olay bizden sonraki nesillere nasıl bir dünya bıraktığımızdır. Her insanın yaşama hakkı vardır. Her insanın güzel bir dünyada, güzel bir gelecek için de yaşamaya hakkı vardır. Bunların bilincinde olduğumuz halde en ufak bir şey dahi yapmaktan aciz insanlarız. Sadece kendimizi düşünüyoruz ve sorumluluğu üzerimizde olan insanları. Ya diğer insanlar? Evet, herkes kendini düşünmekle meşgul bu dünyada.
Para. Paraya tapan insanlar gittikçe çoğalmakta. İnsanların gözünü hırs bürümüş durumda. Hal böyle olunca insanlar kendilerini ölümsüz birer varlık olarak görmeye başlamakta. Fani dünyada yaşadığımızı unutacak kadar gözünü para bürümüş olan insanlar var. Kim mi bunlar? Bak etrafına. Şu an kafanı kaldır ve etrafına bak. Çevrendeler. Onlar her yerdeler. Uzaylıların istilasına uğramış bir dünyadan farksız, şu anda içinde bulunduğumuz dünya.
"Büyük balık küçük balığı yutar," stratejisiyle güçsüzler ezilmekte her geçen gün. "Tüm insanlar eşittir," ilkesine inanan insanların sayısı oldukça az. Yirmi birinci yüzyıldayız ve hala köle olarak çalıştırılmaya mecbur bırakılan insanlar var. Yazık. Gerçekten yazık. İnsanlığa lanet! Ne hale geldik yahu.
Korkuyorum. İnsanoğlundan korkuyorum. Petrol ve para hırsı yüzünden ülkeler birbirlerine karşı korkunç planlar hazırlamakta. Korkunç stratejiler. Korkunç katliamlar. Hiç tereddüt etmeden hazırlanan atom bombaları, nükleer silahlar, füzeler, tanklar, savaş uçakları, donanmalar… Ne için bunlar ya, ne için? Para için, üç beş kağıt parçası için koskoca ülkeyi mi bombalayacaksın cahil adam? Oradaki masum insanların haklarını gözetmeksizin? Senin ne haddine, kendini bu dünyanın sahibi olarak görmen? Bu dünya bizim, bu dünya hepimizin. Tüm insanlığın. Yeni doğmuş bir bebekten, birkaç günlük ömrü kalmış bir insana kadar, herkesin yaşamaya hakkı vardır. Sen nasıl olur da o insanların yaşama haklarını bir anda ellerinden alırsın?
Kendilerini dünyanın hakimi olarak gören bu insanların cahillikleri hat safhada aslında. Sadece gücün kendi ellerinde olduklarına inanıyorlar. “Güç insanların olduğuna inandığı yerdedir.” Dünya aslında büyük bir arena ve bizler de içerisinde oyunlar oynuyoruz. Atacağımız her adımın nelere yol açacağını iyice düşünüp ona göre atmalıyız. Ve ben artık bu oyunun nasıl oynanacağını anlıyorum…
NOT: Hemen hemen 1.5 sene olmuş bunu yazalı. Az önce bilgisayarda tekrar gözüme çarpınca, burada boş boş duracağına Rıhtım'a koyayım da en azından birkaç kişi okur dedim ve aynen kopyaladım.
0 Yanıt
1971 Gösterim