Komşunun komşuyu vurduğu iç burkucu bir film sahnesinde kahkahalara boğulup gülebilen insanların o küçük beyinlerinde sahip oldukları şey filmi idrak edebilmelerini sağlayacak zeka değil olsa olsa hastalıklı birer zihniyet olabilir.
Filmi anladılar da buna rağmen olayların o gerçekliği onları etkilemeye yetmedi diyorum, o zaman da bu insanlar nasıl her Aşk-ı Memnu izlediklerinde ağlayabiliyorlar, işte ona şaşmaktan alıkoyamıyorum kendimi.
Evet. Fantastik edebiyat ve sinemayı gerçek üstü olmakla itham eden arkadaşlarımın bugün sinemada yaptıkları şebeklikleri ve ergen hareketleri gördükten sonra film izlemenin bile kişi için yeterli bir IQ seviyesi gerektirdiğini öğrendim.