ESKİCİ
Yavaşça kayıp delik bir çantadan dökülür gibi ortaya saçılıyor resimler. Anılar boşaldıktan sonra gerçek buz koyuyordu ki ten arasına. En kötüsü de özlem duymak resimlerde matlaşan yüzlere.
Pandomim sanatçıları gibi bembeyaz yüzler ve derin gözlerimiz var. Her şey çantaya girsin. Resimler, gözler, kan! Kan pıhtılaşıp kapatsın deliği. Resimler ve gözler kalsın. Kapansın çanta.
‘‘Eskici! Siyah değerli bir çanta vereceğim sana.’’
‘‘Arabamın tekerleğinden çıkan gürültüler kendi sesimi bastırıyor ve senin sesin sanki uzakların gölgesinden kopup gelen yaprak hışırtısı gibi, gizemli ve üzgün. Gerçekten istiyormusun her şeyden vazgeçmeyi?’’
‘‘Her şeyden. Önce bu çantadan kurtulmalıyım. Dikkatle incele şunu! Korkma bu kadar canlı eşyayı almaktan.’’
‘‘Desem ki; bu araba yüzlerce canlı eşyayla sarsılıyor her gün sorsam ki, bu kadar mutsuz mu insanların yürekleri? Nedir içimizdeki bu anlamsız, bu boğan sancı? Haydi ver! İlk değilsin nasıl olsa. Ama sakın ağlama tekerlek izlerimin ardından.’’
‘‘Sen giderken yağmuru başlatacağım. Tekerlek izlerinin ışık kümeleriyle dansa kalkışını daha sonra kaçamak öpücüğe koşan iki aşık gibi ara sokaklara yolculuğunu izleyeceğim. Bir de gökyüzü katacağım yoluna yenilenmek için.’’
‘‘O yağdıkça ben daha uzaklara kaçacağım, bilmediğin karanlık sokaklara ve senden önceki yüzlerce kadınla birlikte senin çığlıklarını da gömeceğim, yarattığın gök gürültüsünün korkunç sesine.’’
Odamın kapısını açıp bahçeye ulaştım. Tırnaklarımın içi az toprak, az kırmızı. Önce seni öldüreceğim. Yağmur da başlamadı. Eskicinin tekerlek izleri beni rahatsız ediyor. Seni verip geri alacağım çantamı. Eskiciyi ve seni çantaya koyacağım. Ayine başlayacağım sonra tüm öldürdüklerim için. Ve ne kadar eğlendiğimi görecek herkes. Mutluluktan söz edeceğim onlara…
Ne kadar mutlu olduğumu söyleyeceğim. Çürümüş ellerin saçımı okşarken. Söylesene, öldürdüğüm gerçekten sen misin biricik sevgilim?
Oysa hala ne kadar sıcak ve ne kadar canlı bakıyor gözlerin.
3 Yanıt
4819 Gösterim