Konu: Welcome to... Errrm... Denver? - Eddie Rayhawk

[Laughing Madcap]

Eddie bir taraftan Ghoulla boğuşuyor bir taraftan da neler döndüğünü anlamaya çalışıyordu. Pşştlemenin geldiği tarafa doğru "Ne!?" diye bağırırken bir taraftan da bir ghoulun yemeği olmamaya çalışıyordu.

Elindeki demiri ghoulun eskiden bir burun olan çürümüş et parçasına geçirdi.

Spoiler: Göster

[blockquote]Yuvarlandı 4d10+16 : 3, 9, 3, 2 + 16, toplam 33[/blockquote]

[Baal Sarrus]

Demir çubuk Eddie'nin elinden uçtu ve arabaya çarptı. Köpek ise Ghoul'u ısırmış olacak, Ghoul büyük bir çığlıkla gerildi ve yana düştü.

"Buraya gel yabancı, çok fazla vaktin yok!" Eddie'nin daha demin girmeye niyetlendiği binanın kapısının arkasındaki bir silüetten geliyordu ses. "Hadi!"

[Laughing Madcap]

Eddie ayağa fırladı ve demiri önemsemeden kapıya doğru koşmaya başladı. Kapının önünde durakladı, arkasına döndü ve köpeği yanına çağırdı. Bu sırada deliler gibi kapıyı çalıyordu.

"Kapı!"

[Baal Sarrus]

Köpek koşarak yanına geldi. Kapı da tam zamanında açıldı ve köpek içeriye daldı. Ancak bir ka dakika sonra, binaya sinmiş ölüm kokusu yüzünden olsa gerek küçük iniltiler çıkararak yanına döndü ve durdu.

Karşında bir adam duruyordu. Yüzünün burnundan altı simsiyah bir örtüyle kapatılmış, kel ve simsiyah, uzun cüppe giymiş bir adam. "Güzel, çok fazla vaktimiz yok. O et torbaları gelmeden aşağıya insek iyi olur." dedi ve arkasını dönüp binanın karanlığında yürümeye başladı.

[Laughing Madcap]

Eddie'ye yardım eden adamın görüntüsü, içerisinin dekoru ve tüm binaya sinmiş ölüm kokusu düşünülürse elindeki tek silahı dışarıda bırakmak büyük bir hataydı. Yine de yapacak bir şey yoktu. Bu yüzden dışarıya açılan kapıyı kapatıp da adamı takip etmeye başlarken köpeğe daha yakın yürüdü; ne de olsa elindeki tek silah oydu.

[Baal Sarrus]

Karanlık koridorları geçip, sağdaki merdivenlerden bodrum katına inmeye başladı adam. Ayak sesleri yankılanıyordu.

"Sana hiç Tanrıların Hediyesi efsanesini anlatan oldu mu genç adam?" dedi. "Ah, ancak dış dünya onları unutmuştur, yüzyıllar önce söylenen efsaneler unutuldu tabi... Senin geldiğin yerde de öyle miydi?"

[Laughing Madcap]

Eddie adam konuşana kadar hiç sesini çıkartmamıştı. Neler döndüğü hakkında hiç bir fikri yoktu ve şu anda adam arkasını dönüp de kafasına bir shotgun dayasa, yapabileceği hiç bir şey yoktu.

"Tanrıların Hediyesi? Ee.. Hayır. Yani bilmiyorum. Nereden geldiğimi bilmiyorum."

Bu açık itirafla beraber birden farketti ki, gerçekten hiç bir şey hatırlamıyordu. Adını, yürümeyi, konuşmayı, şehirleri, dünyayı hatırlıyordu. Ama geçmişi hakkında hiç bir şey hatırlamıyordu.

Eddie bunu bilmiyordu ama hayatında ilk kez bu kadar korkmuştu.