İsteğe göre Eşlik ParçasıGözcü
Mevsimlerden yaz ise, sabah saat 7:00 sularında, ergen gençlik genellikle uyumayı tercih eder. Tabi eğer dershaneye gitmiyorsanız.
ÖSS'ye, yani yeni adıyla "LYS" ve "YGS" şeklinde ikiye ayrılan sınava girmeye hazırlanan bir gurup parlak öğrenci, diğer ergenlerin aksine sabah kalkıp, dershaneye gitme zorunluluğundadır. Aksi takdirde başarısız olacaktırlar.
Yine bir gün, söz konusu sınava hazırlık amacıyla, sabah kalkmış, dershaneye gitmeye hazırlanıyordu Oğuz. Hava sıcaktı. Gerçekten de sıcaktı. Esinti vardı havada ama, kuru bir esintiydi bu. Rüzgar ne kuzeyden esiyordu ne de batıdan. Güneyden esiyordu, sahra çölünden. %80lerde seyreden nem de cabasıydı. Teniniz, güneş altında yapış yapış olabiliyordu. Bu da sizin sıcağı daha fazla hissetmenizi sağlıyordu.
Otobüse bindi, kapı ardından kapandı. Otobüste uyumaya alışmış bir ergen olarak, bu konuda pek de zorlanmadan uyuya kaldı. Lakin, yanlış yerde, yanlış zamanda uyuya kaldığının kendi de farkında değildi.
Bir durakta, dört sakallı bey otobüse bindi. Herbiri, yazın göbeği olsa dahi, sıkı pıkı giyinmişlerdi. Diğerlerine oranla daha uzun olan bey, sağa sola baktı. Oturacak yer arıyor gibiydi.
Oğuz'un yanına oturdu o. Tekli oturabileceği bir yer yoktu çünkü. Otobüsün kapıları, son kez kapandı ve otobüs, şehir merkezine doğru ilerlemeye başladı.
Tüm bu süre boyunca uyuyan Oğuz, yanına biri oturunca irkildi doğal olarak. Kendini biraz daha içe doğru toparladı ve yeterince yeri olan adama daha da fazla yer açtı koltukta. Bey, onun bu halini görünce gülümsedi. Oğuz da şaşkın bir ifadeyle gülümsedi.
O otobüste, 11 kişi öldürüldü. Biri Şöför, dördü öğrenci, diğerleri sivil halktandı. Ömrünün son aylarını yaşayan bir de kanser hastası vardı arabada. Ayşe Gökoğlan. 56 yaşındaki kadın, Bursa'ya gidecek uçağa yetişmeye çalışıyordu. Oğlunun yanına gidecekti, ve kim bilir, belki de onu son kez görecekti.
Kişi 1 - Hakan Yelkenlilerİşadamıydı. Daha doğrusu, işadamı olmak istiyordu. Ancak herkes, zaten olmak istediği şeydi bu Dünya'da. O da, kendini olmak istediği şey için savaşırken bulmuştu. Geleceğin işadamı, otobüs şoförüne vereceği 3 kuruşun hesabını yaparken bulmuştu kendini. Ya simit alacaktı ya da bilet parasını ödeyecekti.
23 yaşındaydı kendisi, açıköğretimden işletme okumuştu. Henüz evli değildi, ama sözlüsü vardı. Ailesi fakirdi. Kırsal kesimde çiftçilik yapardı babası. Kendi kendini büyütmüştü Hakan. Açık öğretimi okurken çalışıordu da.
Ve onca emeği, boşa gitti...
Kişi 2 - Şamil AkyemenNormal bir insandı. 34 yaşında, 6 çocuk babası, tipik Türk hayatı yaşayan bir sivildi. Onun idealleri yoktu. Onun hiçbir şeyi yoktu. Çocuklarına vaadettiği bir gelecek de yoktu. Sıradan bir Türk hayatının, sıradan bir görünümüydü sadece. Hiçbir şeye değer vermezdi. Değer vermektan yoksundu. İnşaatlarda amelelik yapıyordu. Bunu da kimse için yapmıyordu. Yapıyordu, çünkü herkes öyle yapıyordu.
Kişi 3 - Süreyya Melek38 yaşında bir bayandı. Sadece dışından değil, içinden de kapalıydı.Kimseye bir zararı yoktu ama, kimseye bir faydası da olmamıştı. Belki de Dünya'nın en güzel saçlarına sahipti ancak, erkeklerden bu güzelliği 38 senedir gizliyordu. O ise, hayal edip bunu gerçekleştirememiş, sonradan da pes etmiş bir kadından başka bir şey değildi. Kendi özel işyerini açmayı hayal ediyordu. Lakin çok sevdiği kuaförlük mesleğini başka ustaların yanında yapmaya mahkumdu.
Kişi 4 - Ayşe MaltepeÖğrenci. Henüz kişiliği yeni yeni oturmaya başlamıştı. Ne olacağı belli değildi. Doktor da olabilirdi, hiçbirşey olmayadabilirdi. O sadece 13 yaşında bir ortaokul talebesiydi ve tek hatası, büyükannesini ziyarete gidiyor oluşuydu.
Hilal ailesiAyşe Hilal ve Ali Hilal. İkisi de aynı gün doğdular ama bir yıl arayla. Ayşe hanım Ali beyden bir yaş büyük. İkisi de aynı üniversitede tanışmışlar, evlenmişler ve ömürleri boyunca hiç de pişman olmamışlardır. 9 yaşında bir de oğulları var, Salim. Henüz ilkokula gidiyor kendisi. Ayşe hanım bir de 3 aylık bebek tutuyor kucağında. Çocuklar çok şanslılar. Annesi de babası da öğretmen ikisinin de. Ancak bu şansı hiç değerlendiremediler. 4ü de vahşice katledildi o otobüsde.
Kişi 9 - Pelin Aksaray Üniversite öğrencisi ve geleceğin Doktoruydu. Annesi ve babası kültürlü ve zengindi onun. Lakin bu Dünya'dan göçüp giderken ne para onu geri döndürebildi ne da başka birşey. 9 Ağustos katliamında öldürülen en temiz kalpli insandı belki de. Biraz daha yaşamayı hak etmişti. Aslında herkes biraz daha fazla yaşamayı hak eder.
Herkes yaşamayı hak eder.
7 Yanıt
6642 Gösterim