Şu an üzgünüm ancak bunun sebebi 5'te birimiz kadar olan bir ülke tarafından kupadan elenmemiz değil, ülke olarak kaybettiklerimiz. Maçın son 10 dakikası yenilgiye öyle inanmış ki toplum, taraftarlar stadyumu terkediyor, oyuncular maça asılmıyor öylesine top sürüyorlar. Bir zamanlar uzatmanın son dakikasına kadar takımına destek olan, tezahurat etmekten sesi kısılan taraftar nerede? Kolu kırılıp kolunu vücuduna sarıp oyna devam eden sporcu nerede? Unutmaya başlamışız içimizdeki kudreti ve azmi. Boyun eğmeye alışmışız ne kadar acı.
0 Yanıt
1807 Gösterim