Herkes bir kere kendine şu soruları sormuştur. Neredeyim ben? Ne biliyorum? Ne yapıyorum? Ne yapmak istiyorum?
Bu soruları sorduğunuzda dünyada kendinizden başka bu soruları cevaplayacak kimse olmadığını anlamış ve büyümüş mü yoksa büyüyor mu olduğunuzu da sadece siz bilebilecek bir konumdasınızdır artık... Hayatın felsefesi nedir ve neden yaşarız? Yaşamamız önemli mi? Yaşamasak ne değişir ki? Herkesin bahsettiği ruh kavramı nedir? Çok fazla soru vardır ve bu soruların cevaplarını öğrenmeye çalışıp bu şekilde yaşanmak bazılarına zor gelir... Koyun olarak güdülmeyi mi seçmeli, yoksa sorgulayan bir kişi mi olmalı? Kim bilir ve kim cevap verebilir?
Herkes kalkmış aşk kavramından söz ediyor... Anlayamadığın bir şeyden bahsedip insanı aldatmak ne kadar doğru veya ne kadar yanlış bundan bahseden yok. Bazı şeyler sadece yaşanmalıdır ve belki de aşk kavramı değişkendir. Her şeye gönülden samimi bir sevgi duyabiliriz ve buna ihtiyacımız vardır yoksa ayakta kalamayabiliriz, kim bilebilir ki? Yoksa bu aşk dediğimiz duygu; yerini doldurmaya çalıştığımız bir boşluk olabilir mi?
Bazı sözler hayatınızda derin iz bırakır... Bu sözler en sevdiklerinizden gelen ve değerlerinizi sarsan; ''Seni sevmiyorum.'' veya ''Sana yalan söyledim.'' ya da ''Seni aldattım.'' olabilir. Bu sözleri bize armağan eden hayat mıdır, söyleyenler midir; yoksa kendiniz mi? Belki de aradığınız ve her zaman boşluğunu hissettiğiniz şeyi bulmaya yaklaşmanızı sağlayabilir kim bilebilir?
Belki de hayat hakkında bir şey bilmiyoruzdur kim bilebilir? Belki de birkaç şey biliyoruzdur veya öğrenmişizdir? İnsan yeteri kadar büyüyebilir-olgunlaşabilir mi?
Not: On dört yaşında yazdığım bir yazıdır, geçenlerde bilgisayarımda gördüm ve yayımlamanın güzel olacağını düşündüm, direk olarak kopyala-yapıştır yaptım. Hatalar varsa kusura bakmayın.
Edit: İmla.
0 Yanıt
2053 Gösterim