I.
Kimsesiz şairler parklarda ölür
Bir yankı ararken orman sesinden,
Ağaçların zehirli nefesinden;
Sızan ağu kalplerine gömülür,
Kimsesiz şairler parklarda ölür...
Adımlar takipte vakur ve ağır...
İlham denen o perinin ardından,
Daha latif, şaraptan ve kadından;
Son mısra... Havada asılı kalır,
Adımlar takipte...Vakur ve ağır...
Akıbeti meçhul bir yazgıdır bu,
Bir cenin rahimde anneyi arar,
Yıkılır; çatırtı semayı sarar
Aşklarına engel olan her tabu,
Akıbeti meçhul bir yazgıdır bu...
Karanlık çökende meşum haydutlar,
Parklara doluşur bozulur sükun,
Kahkahalar atar binlerce melun!
Şairleri alan ölümü kutlar,
Karanlık çökende meşum haydutlar...
O parklar ki,kadim birer yadigar,
Şairlerin ölmediği günlerden,
Kurtların hür ve aç gezdiği yerden,
Bize son hatıra, bir anıt mezar...
O parklar ki... Kadim birer yadigar...
Anneler! Bu akşam çocuğunuzu,
Alın da gezdirin biraz parklarda
Üstünde can verdiğimiz banklarda;
Oturtup, düşünün biraz sonsuzu,
Anneler, bu akşam çocuğunuzu...
Biz de bir zamanlar böyle çocuktuk,
Büyüdük vaktinden epeyce erken,
Rüştümüzü ispat ettik ölürken...
Biz de karanlıktan delice korktuk,
Biz de bir zamanlar böyle çocuktuk...
Dünya bu, döndükçe böyle çocuklar,
Ölecekler belki bizden de evvel,
Ve muğlak muallak muhal muhtemel,
'Belirsiz' bir sır saklayacak parklar...
Dünya bu... Döndükçe böyle,çocuklar!
II.
Anasız şiirler parklarda doğar
Merhamet yoksunu bedevi baba
Kendi elleriyle kızını boğar
Kundağı bir tütün lekeli aba
Anasız şiirler parklarda doğar
Gayrımeşru peydahlanmış enikler
Öyle masumdurlar ve öyle vahşi
Gece bebek leşlerini didikler
Kaçarlar görünce doğan güneşi
Gayrımeşru peydahlanmış enikler
Bekçilerin korkulu rüyasıdır
Çöpçüler gelmeden parka her sabah
Çöken bu kız bebeklerin yasıdır
Buram buram vahşet kokan bu günah
Bekçilerin korkulu rüyasıdır
Bir bebek kanına giren bir bebek!
Kokan leşler parkın dört bucağında
Daha yeni doğmuş o şirin köpek
Diş izleri bir bebek yanağında
Bir bebek kanına giren bir bebek...
Çöpçüler, leşleri süpürür saklar
Korkar elbet bu tabloyu görseler
Analı babalı doğan çocuklar
Bebekleri bir de onlar örseler
Çöpçüler leşleri süpürür, saklar.
Bu parkların toprağının altında
Kim bilir kaç kızı boğdu babalar
Duyulmaz çığlığı Tanrı katında
Çırpınır kaç bebek, ağlar, çabalar
Bu parkların toprağının altında?
...
Bir şairi terkedecek her kadın
Bir yerden iştirak eder bu suça
Sebebidir bu can yakan ağıdın
Her cürümün failidir bir parça
Bir şairi terkedecek her kadın...
M. Bahadırhan Dinçaslan
0 Yanıt
1775 Gösterim