Görünmeyen Korkularım
Gece tüm kasvetiyle çökerken sokaklara, gökyüzünde dolunay beliriyor güzel ışıltısıyla.
Bilmediğim caddelerde, bilmediğim sokaklarda, ellerim ceplerimde dolaşıyorum.
Boş sokakları arşınlarken kuşku düşüyor içime tüm sıkıntısıyla
Şakaklarımdan aşağıya terler süzülüyor hızlıca
Sis bulutları kaplıyor dört bir yanımı
Göremez oluyorum güzel dolunayı
Korkak bir kediden farksız titriyorum
Görebildiğim tek şey beyaz dumanlar ve bazen sönük yıldızlar
Neden gelmiştim ben buraya? Niçin kalmıştım sis bulutları arasında?
Hatırlamak için nelerimi vermezdim şimdi; çok mu geç her şey için?
Zor bela bir adım atıyorum göremediğim korkularıma
Sanki dağılıyor sis bulutları, parlıyor dolunay, canlanıyor yıldızlar.
Sahi ben ne zaman yazdım tüm bunları?
Düşlerimde mi öldürdüm kendi benliğimi?
Yoksa her şey benim yaratmış olduğum bir mizansen mi, yatarken hasta yatağımda