Faust adlı karakterin hayatını kaybetmiş olan sevgilisinden bir mutluluk belirtisini çaresizlikle beklediği ve umutla ona bakarak ufak bir tebessüm görme isteğini çok iyi hissettirmişsiniz.
Karakterin ,etrafta ki her şeyin cansız, bitmiş , ölü olmasına rağmen ve en önemlisi sevgilisi nefes almıyor olmasına rağmen bitmez bir ümitle yeniden bir canlılık kıpırtısı bir göz ışıltısı bulma arzusu, sizin kaleminizle ruh bulmuş. Elinize sağlık. :)
Bu kadar kısa anlatımda bu kadar derin bir bütünü verebilmen,sonrasında toparlamayı başarabilmen.Bu hikayeyi çok beğenmemde ki en etken unsur oldu.Betimlemeler kolay anlaşılır ama bir o kadar da kırılgan ve narindiler.
Konunun içine gizlenen trajik yan ve verilmek istenen hüzün ince nüanslarla birleşmişti.Soundrackt seçimi ise kıymeti bilinesiydi.
Kısamıydı? Evet! Çünkü tadı güzeldi.
Başlangıçtaki illüstrasyon daha yazı başlamadan iyi bir atıştırmalığa hazır olmamız konusunda, biz okuyucuyu uyarıyordu.
Ön yargılı olup, eleştiri olarak; şöyle yapmalı, böyle de olmalıydı gibi bir şeyler katmayı uygun bulmadım. Yeteri derecede kendini veriyordu zaten seçilen konu.Dilerim bu tarzda başka hikayelerinle de karşılaşırım.
Ellerine Sağlık. ^^
Dizleri-nin üzerine çöküp kadının, (üzerinde-olmayabilir) derin yırtıklar(la dolu) bulunan kabarık eteğine kapandı.Diğer örneklerinizde gerçekten aksaklık yarattığını şimdi ben de gördüm, ancak yukarıdaki cümlede pek de okumada yavaşlamaya neden olacak gibi gelmedi bana açıkçası :).