Kayıp Rıhtım Arşiv Forum
Liman Kenti => Sinema => Konuyu başlatan: Erymnys - 09 Ocak 2014, 21:34:42
-
Birbirimizi kandırmayalım, hepimizin izleyip de anlayamadığı, yönetmen burda ne diyor yahu, dediği filmler vardır. Neler peki bunlar?
Ben başlayayım:
Tarkovsky - Stalker
Dört defa izledim hala da tam olarak kavrayabilmiş değilim ne oluyor filmde. Tam birşeyin anlamını buldum sanıyorken arkasından bir imge daha geliyor, beynimi allak bullak ediyor.
-
Çok da sevmiyorum açıkçası anlamı kapalı filmleri. Eğer bir mesaj, fikir varsa direkt olarak verilmesinin taraftarıyım. Tez ne kadar açık ve algılanabilir olursa, antitez o kadar berrak kafalarca üretilecek, böylece daha girift ve gelişmiş bir sentez ortaya çıkacaktır bence.
Bir de-başkalarına da oluyor mu bilmiyorum, bana oluyor şahsen- anlamı hayli kapalı bir filmi çözdükten sonra filmin verdiği mesajı derinlemesine sorgulamadan almak gibi bir yatkınlığım var. Sebebi belki de o kadar didik didik edip bulduğum fikrin yanlış olmasına ihtimal vermemem. Fikri düşünmeye harcayacağım eforu, fikri algılamaya harcıyorum. Bu da görevimin bittiği hissiyatı yaratıyor bende.
Çok tutmuyorum kısacası anlamca kapalı filmleri.
-
Christoffer Boe - Reconstruction (Yeniden Sev Beni)
Belki aktarılmak istenen sadece bir his, bir duyguydu ama bir yandan da özellikle anlatılmak istenen bir öykü var gibiydi. En başından sonuna kadar bu yanılsama sebebiyle anlamak için çabaladım, olayları mantıklı bir birleşmeyle birbirine bağlamaya çalıştım, bağlayamadım.
-
The Hobbit: The Desolation of Smaug :)
-
Donnie Darko adlı filmi yıllar önce izlemiş ve pek birşey anlamamıştım. Ama asıl anlamadığım bu filmin aşırı şekilde yüceltilmesiydi. Bu filmin kapalı anlamları üzerine düşünmektense oturur Yüzüklerin Efendisi gibi filmleri tekrar izlerim. Ki normalde bir kere izlediğim filmi ne kadar çok seversem seveyim bir daha kolay kolay izlemem.
-
Flowers In The Attıc/ Çatıdaki Çiçekler
Aslında ne anlatılması gerektiğini bildiğim bir filmdi ama maalesef ne anlatmak istediklerini zerre kadar anlamadım. Lanet olasıca kitap-film uyuşmazlığı.
-
Pi (1998) matkaplı sahneler vardı. Lisedeyken sınıftakilerle amfide izlemiştik (yatılı kalıyordum). Film bittiğinde bu neydi böyle diye herkes birbirine sormuştu.
-
Holy Motors: İzlerken çok keyif almama rağmen, sonunda hiçbir şey anlamadığımı farkettim, zaman zaman düşünürüm hala.
-
Pulp Fiction mesela. Müthis anlamsiz, keyifsiz bir sekilde geciyor. Farkli ve cok basarili bir kurgu ancak film de bir o kadar kapali. Hicbir nihayete ermiyor. Sanki, hayatlarini hic merak etmedigim birtakim insanlarin hayatlarindan 2 saat alinmis, olaylarin siralamasi karistirilarak önüme konmus gibi. Bunu izlemenin bir manasi yok ki.
Filmi izleyip bu düsüncelerle internette dolasirken bir elestiriye rastladim. Makalenin sahibi, "Incil´e göre insanin ruhu ensesinden cekilip alinir" diyerek, filme bir anda böyle bir anlam kazandirdi benim acimdan. Gercekten etkileyici ama yine de filmi cok üst düzeye tasimiyor. Insan sinemaya gittiginde filmi anlamak ve keyif almak ister.
-
Bazılarını hiç, bazılarını tam olarak anlamadığım filmler. Ama hepsinin diğer bir ortak özelliği de üzerimde yoğun etki bırakmaları oldu. Yani aynı zamanda çok beğendiğim filmler listesine de yazabilirim bunları;
Donnie Darko (atmosferi, müzikleri, oyunculuklarıyla bence başyapıt. Ama beni yordu :) üzerine bayağı bir şey okudum ama yaşananları tam olarak anlayamadım yine. Film gibi film.)
The Prestige (Tek kelimeyle muhteşem. Oyunculuk, dönem atmosferi on numara. İlginç konusunu nispetten anladım gibi ama yine birkaç kez izledikten sonra tabii. Adamlar yapmış. İlk izlediğimde uzun süre etkisinde kaldığımı hatırlıyorum)
Pi (Rakamlarla kafayı bozduran...izleyeli çok oldu, hatta unuttum yeniden izlemeyi düşünüyorum. Karanlık atmosferi aklımda kalmış, bir de Maximillian Cohen :) )
Primer (işte en çok anlamadığım film:) Bir dalavere çevirdi biri onu anladım da nasıl becerdi o yok bende. Bunun üzerine de çok okumuştum. Ama mesafe kat etsem de tam tatmin olamadığımı hatırlıyorum. Bilimsel meseleler... Anlatıcı konunun anlaşılması kaygısının yanından bile geçmemiş ama gizemiyle çok çekici bir şey ortaya çıkarmış. Ben yine izlerim bunu :) )
Sonsöz; bk, gizem, korku, bilime meraklılara hepsini tavsiye ederim. Üzerine düşünmenin dahi keyif verdiği yapıtlar.
-
Kimse Cloud Atlas dememiş... Onu bir ben mi anlamadım acaba? :D
-
Mulholland Drive
-
Christopher Nolan' ın birçok filmi (Akıl Defteri özellikle); ama derin altyapısı(Yıldızlararası mesela) ve sahne birleştirme farklılığından ötürü. Fekaaat, sinemedan çıktığımda beynimi dumura uğratan film Prometheus filmiydi yıllar yıllaaaar önce... Sorsanız, ne olup bitti anlatamam.
-
Memento
Henüz bir kere izledim. Anlama kısmı için birkaç tur daha atmam gerek. Yandı beyin.
-
En sevdiğim ilk 3 filme bakınca anlatımı orijinal kılan ve bir fikri öğretici bir metin gibi düz bir şekilde aktarmayı seçmeyip dolaylı yollara kayıp seyirciyi de bu fikrin içine katan filmleri daha çok sevdiğimi fark ettim.
1) 2001: A Space Odyysey
2) Lost Highway
3) Hana-bi
Bu üç filmde her ne kadar kapalı olsalarda yönetmenlerin ustalıkları sayesinde dertlerini önemli ölçüde ankara biliyorlar. Ama yine başlıkta da belirtildiği gibi benim de ya benden dolayı ya da yönetmenden dolayı anlamadığım filmler oldu.
- Mullholand Drive ve İnland Empire= Mullholand Drive'ın senaryosunu anlamakta herhangi bir sıkıntı çrkmemiştim ama filmin anlatmak istediği düşünce konusunda herhangi bir fikrim yok. Inland Empire'ın ise ne konseptini ne fikrini ne senaryosunu anlayabildim. Filmi hiç izlememiş bir adamla aramda neredeyse hiçbir fark yok. Hakkında tek diyebileceğim şey filmlerde yaşadığım en kötü tecrübeydi. Ama bunun filmin kötü olması ile pek alakası yok. Yapısından dolayı. Belki de film kötü bir tecrübe olmayı amaçlıyordu.
-Badlands= Bu filmin de senaryosunu anlamakta kimsenin herhangi bir sıkıntı çekeceğini sanmıyorum ama filmde ciddi bir anlam kapalılığı var. Boş beleş bir film de izlemiş olduğunuzu da düşünebilirisiniz bir başyapıt da. Metacritic puanlarına bakarsanız anlarsınız.
-Solaris= Tarkovsky'nin kendini anlatmak konusunda ciddi problemler yaşadığını düşünmüştüm izlediğimde. Filmi izlemeden önce neyse ki kitabını okudum da konsepti anladım.
-End of Evangelion= Düşüncelerini anlatmak konusunda pek sıkıntı yaşamıyor ama senaryosundan konseptinden arkaplanından hiçbirşey anlamıyorsunuz. Üstüne üstlük aslında basit kurgular o anlamadıklarımız. Gördüğüm en kötü Dementia anlatıcısı olabilir Hideaki Anno.