-
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2015/08/canlar-hugo-odulleri.jpg)
"Hugo Ödülleri elden gidiyor" sözlerine bir şekilde rastlamışsınızdır. George Martin, John Scalzi gibi yazarlar bu prestijli ödülün "bir daha eskisi gibi olmayacağına" dair endişelerini sıkça dile getirdi. The Guardian gibi gazeteler de bu tartışmaya katıldı.
Nedir bu Sad Puppies hareketi? Sağ - sol kavgaları en sonunda bu güzelim ödülü nasıl etkisi altına aldı?
M. İhsan Tatari tüm bunları açıklayan bir makale kaleme aldı. Olayların çıkış noktasını ve sapmasını bizlere tek tek anlattı.
Şu anda bu konudaki tek Türkçe kaynak olma özelliğine de sahip bu makaleye BURADAN (http://www.kayiprihtim.org/portal/inceleme/canlar-hugo-odulleri-icin-mi-caliyor/) ulaşabilirsiniz.
-
İlk yorum da benden gelsin mi :)? Çok doluyum çünkü, acilen bunları söylemem gerek.
Öncelikle kocaman bir ellerine sağlık gelsin. Hugo Ödülleri'nde bu seneki büyük endişeye ve özellikle Sad Puppies hareketinin temellerine dair tek Türkçe kaynağa bakıyoruz. Emek kokan ve sonuna kadar okunması gereken bir yazı. Yoksa bazı yerleri yanlış anlaşılabilir.
Şöyle bir gerçek var ki, bu gibi kuruluşlarda ve ödüllerde (ülkemiz de dahil) hep bir ideoloji hakimdir. Bunu yadırgamıyorum ve şaşırmıyorum. Bilimkurgu ve fantastik gibi, hayal gücüne dayanan ve dayatmalara karşı bir başkaldırı niteliği taşıdığı düşünülen türlerin de solcuların elinde olması şaşılacak şey değil. Ama Larry Correia'ya da hem hakkını veriyor hem de bir konuda çok kızıyorum.
Evet, böyle bir ortamda sağ görüşlü yazarlar dışlanır. Bu da bir haksızlık doğurur elbet. Peki Larry Correia ve Sad Puppies ekibi nasıl olur da Vox Day gibi bir adilik abidesine ses çıkarmaz? Susmaları dilsiz şeytanlıktan başka şey değildir.
Vox Day ise nefret ettiğim, insanlık suçlusu olarak gördüğüm korkunç bir yaratık! Çünkü o ve onun fanatikleri insanların hayatlarını kalıcı şekilde mahvetti! Dilerim Vox Day denilen şerefsizin başına, başkalarına ettiği kötülüklerin aynısı gelir ve o fanatikleriyle etrafa saçtığı tehditler gelir onu bulur. (bkz. Gamergate olaylarını yakından takip etmiştim)
Vox Day ve onun gibi düşünen John Wright, siyahileri "medeniyetten nasibini almamış" buluyor. Oysa bu ikili "tecavüz kadını cezalandırmanın yoludur" gibi hastalıklı, yobaz, ilkelliğin önde giden bir düşünceyi benimsemiş tiplemeler. Dahası, bu ve onun gibilerin etrafa verdiği zararın ciddiyetini kimse dikkate almıyor, önemsemiyor. Yazık.
Son olarak Le Guin'e değinmek istiyorum. Le Guin Mülksüzler ile Hugo'yu kazandığında bu şaşırtıcı bir durumdu. Çünkü hem feminist hem de anarşist bir "kadın yazarın" bu ödülü almasını kimse beklemiyordu. Hatta bildiğim kadarıyla, Le Guin de camiaca o kadar da sevilmiyordu.
Sonun sonu da şu olsun: Sad Puppies hareketi Todorov ve Tynyanov'dan habersiz sanırım. Edebiyat kuramcıları "türlerin değişiminin sürekliliği ve evrimi"ne dair pek çok çalışma ortaya koymuştur. Hal böyleyken "bilimkurgu şudur", "fantastik budur" deyip tek bir kalıba sokmak aslında türlerin doğasına aykırı.
Biz eğer bugün fantastik ve bilimkurguyu etrafa bir edebiyat olarak kabul ettirmek istiyorsak kalkıp da onların içindeki edebi yönlerden neden şikayet ediyoruz? Aksine, edebiyatın bir güzelliği olarak hayalle birleşerek bizlere harika örnekler sunuyorlar.
Not: Dresden Dosyaları'nı ne kadar sevdiğimi çok iyi biliyorsun, ama ben de Hugo Ödülleri'ni kazanacak eserleri düşündüğümde onu orada görmüyorum. Yani kafamdaki "Hugo kazananı" profiline Dresden uymuyor. Bu da böyle şahsi bir görüşüm :).
-
Vay anam vay Serhat neler dönmüş ya :D
İhsan abi eline sağlık, çok güzel bir yazı olmuş. Ben bu üzgün köpecik hareketini başlatan arkadaşlara biraz katılıyorum. Ödül alan her kitabın sol(bu sağ olsa da fark etmezdi) görüşten bir şeyi desteklediği için ya da yazarın siyasi görüşü ödül verenlerin siyasi görüşüyle uyuştuğu için kazanması doğru gelmiyor bana. O sene daha çok ödül hak eden kitaplar olmasına rağmen böyle biri gelip ödülü kapıp gidiyor, hoş değil. Bakınız Ötekiler Arasında, bana 10 tane Hugo ödülü verme hakkı verselerdi hiçbirini bu kitaba vermezdim.
Öte yandan, üzgün köpeciklerin başlattığı hareket, aşırı görüşlere sahip bir grup kendini bilmez tarafından ele geçirilmiş ve olay amacından sapmış gibi duruyor. Bu tip çatışma durumlarında genelde bir taraf kontrolden çıkar, tüm uç düşünceli tipler orada toplaşır ve kendilerine yapıldığını iddia ettikleri şeyi "düşmanlarına" fazla fazla yapmaya başlar. Ilımlı tipler de bir şey diyemez, kendi düşüncenden birine yanlış yapıyorsun demek zordur çünkü.
Ortalık karışık, umarım tüm bu olaylar bir şekilde olumlu sonuç verir de kazananlar hangi görüşten oldukları fark etmeksizin okurlar ve gerçekten ödülü hak eden yazarlar olur.
-
Fakat yazı pulitzerlik olmuş. Hiç bilmediğim bir konudan tek bir makalede etraflıca bilgi sahibi oldum. Başta "oha amma uzunmuş," dedim ama siz öyle demeyin, çatır çatır gidiyor çünkü. Ortalık nasıl karışmış öyle yahu?
Olayların kendisi ise çok acı gerçekten. Irkçılığın, homofobikliğin, cinsiyetçiliğin bu kadar büyük ve tarafsız ve özgürlükçü olması gereken bir ödüle böylesine bulaşması... İnsanların buna göz yumması ve hatta büyük bir kitlenin desteklemesi... Her zamanki gibi haklı olabilecek bir amaçla başlayan hareketin büyüyüp, değişip, iyi yönlerini arkaya, kötü yönlerini öne aktarıp değişmesi ve bu hale gelmesi... Objektifliğin esas olması gereken bir ödüle bu kadar açıkça bulaşan şeyleri görünce insanlardan tiksinmeden edemedim.
İnşallah her şeyin doğru yola girmesi sağlanır da ödül alan eserlerin gerçekten kaliteli olacağına güvenmeye devam edebiliriz.
-
Orkun Uçar gibi bir adama bile bunu (https://twitter.com/orkuneminucar/status/630462303692005376) dedirttin abi :D.
-
Öncelikle şunu belirteyim: Olağanüstü bir dosya hazırlamışsın. Türkiye standartlarının üstünde bir kaliteye sahip bir dosyayı Kayıp Rıhtım'da görmek beni çok mutlu etti.
Konuya gelince. Bu konuda ben de çok doluyum. Bence herhangi bir alandaki bir topluluğun siyasi veya başka bir konuda, topluluğunun çoğunluğunun ortaklaşa bir görüşü olabilir. Örneğin Türkiye'deki Kayıp Rıhtım ve diğer benzeri oluşumların siyasi olmasa da edebiyata, sinemaya, oyun dünyasına, bilimkurguya, fantastiğe vb. türlere yaklaşımında farklılıklar vardır. Her topluluğun yayın anlayışı değişiktir. Bizde bu konu pek siyasallaşmamıştır. Ama demek istediğim o değil.
Hugo Ödülü, Nebula Ödülü gibi ödülleri veren camiaların da belirli yaklaşımları olması doğaldır. Bence Sad Puppies, Hugo'yu ele geçirmek yerine kendi akımını yaratmalıydı. Nebula'nın genellikle solcuların elinde olmasına şaşırmıyorum. Bilimkurgunun solcuların eline geçmesine de şaşırmıyorum. Evet, yakından tanıyanlar bilirler ne kadar katı bir solcu olduğumu. Ama hayır, bunları solcu olduğum için söylemiyorum. Insurgent filmi üzerine yazdığım incelemede sosyolojik bilimkurgudan söz etmiştim. Bu aslında bilimkurgunun doğasında olan bir şeydi. Dünyanın sorunlarına kayıtsız kalamaz hiç kimse. Ve bilimkurgu da açık zihinler içindir. Dolayısıyla bilimkurgu da her şeyi sorgulamak için muazzam bir araçtır. Üretilen şey de solculuk olarak görülüyorsa öyle olsun. 20. yüzyılda da sistem eleştirisi yapan çok sağlam eserler vardı. Hatta şurada bilimkurgunun en efsane 10 romanını saysak 9'u böyledir herhalde. Son yıllarda bu trendin daha da artması normal. Çünkü insanlık bir kırılma noktasından geçiyor.
Evet, apolitik bir bilimkurgu da olabilir. Bunu da severek okuruz. Fakat Sad Puppies'in apolitik bilimkurgu çağrıları hiç samimi değil. Çünkü o sadece sol olarak gördüğü eserlerden rahatsız olup "siyaset yapmayalım" diyor ama sağ olarak görülen eserlere aynı şekilde yaklaşmıyor. Vox Day'in yaptığı tek şey tatlı su sağcılığını bir kenara bırakıp faşist yüzünü açıktan göstermek oldu.
Elbette Hugo ödüllerinde adaletsizlik vardı. Beğenmediğimiz fikirlerin de dile getirilmesine karşı olamayız. Tabii faşizmee kaymadığı sürece. Sad Puppies'in görüşlerine katılmasam da dilediğini söyleme hakkı olduğuna inanıyorum. Karşı tarafın da ona cevap verme hakkı olduğuna... Vox Day içinse aynı şeyi söyleyemem.
Dediğim gibi insanlık bir kırılma noktasından geçiyor ve insanlığa dair olan her şey de bunun etkisini yaşayacak. Bu örnekte de gördüğümüz şey bence bu. Tabii anlamadığım Hugo'nun solcu olarak bilinen topluluğunun nasıl bu kadar kolay yenilgiye uğradığı. Sanırım işleyiş mekanizması bu tür şeyleri engellemek için yetersizdi.
-
Müthiş bir yazıydı, tebrikler. Heyecanla ve merakla okudum. Neler dönüyormuş neler :) Hepsinin kendi bakış açılarına ve hayat algılarına göre haklı sayılabilecek yanları var gibi ama Vox mudur nedir o herifle aynı gezegeni paylaşmak bile üzücü.
Not: Sanderson Işığın Anısı'nda iki üç cümle gey birinden bahsetmişti, önceki 13 kitapta rastlamadığım için garip gelmişti ama okuyup geçmiştim. Jeton yeni düştü :) Hep Amerika'nın oyunları bunlar. :)
Not 2: Aklıma şimdi geldi de buraya ekleyeyim dedim. Bu ödül, o kadar önemliyse hala, belki Dresden Dosyaları'nın kazanması işimize yarayabilir. Ülkemizdeki yayınevlerini cesaretlendirebilir diye düşünüyorum. Benim oyum Butcher'a! :)
-
Teşekkürler arkadaşlar :) Ne kadar da hızlı okudunuz? Benim bu yazıyı araştırıp yazmam tam üç gün üç gecemi aldı, üç! Şaka bir yana yorumlarınız için ayrı ayrı teşekkürler :)
@ Fırtınakıran:
O hâlde ben de yorumuma kocaman bir teşekkürle başlayayım. Hatta iki. Ne de olsa bu makaleyi yazmama ön ayak olan kişi pek değerli Genel Yayın Editörümüzdü. :)
Fikirlerine sonuna kadar katılıyorum. Sad Puppies'in son kampanyalarındaki tüm iyi niyet söylevlerine ve hareketlerine rağmen beni kaybettikleri çok önemli iki nokta var. Birincisi Vox Day'e hâlâ hiçbir şekilde ses çıkarmamaları, ikincisiyse onların da listesinde John C. Wright'ın bulunması... Vox Day denen insanlık müsveddesi hakkında daha fazla yorum yapmak istemiyorum, sinirlerim bozuluyor çünkü.
Le Guin örneğini vermen iyi oldu gerçekten de. Hatta çok yerinde oldu. Yazıyı yazarken aklıma gelmemesine yandım doğrusu :) Todorov ve Tynyanov'dan, bunun gibi daha pek çok konudan haberdar olabilmek için insanın başını gömdüğü kum çukurlarından kaldırması, araştırmacı ve gelişime açık olması, hiçbirini yapamıyorsa da bazı radyo programlarına düzenli olarak katılması lazım ;)
Dresden hakkında da aynı şeyi düşüneceğimizi biliyordum. İşin acısı kazansa bile üzerinde hep bir şüphe bulutu asılı olacak. Aklında da öyle... Puppies listelerinde olup da kazan herkes için geçerli olacak bu ne yazık ki...
@ Lordmuti:
Yazıyı yazarken benim de sürekli olarak aklımda Ötekiler Arasında ve bu ödüle layık göremediğim birkaç kitap vardı. Senin de aynı şeye değinmen ilginç oldu o yüzden :) Sevenleri alınmasın ama Ötekiler Arasında'yı okuduktan sonra aklımda ilk beliren ve sonraki günlerde kafamı kurcalayan en büyü soru şuyud: Bu kitap nasıl olur da Hugo'yu kazanabilir? Jo Walton'ın siyasi görüşünü bilmiyorum ama tıpkı Neil Gaiman ve Orson Scott Card gibi popülaritesini kullanarak, köşe yazılarında doğru ismleri överek (Tor'da kitap eleştirmeni kendisi. Tam "yerinde ve merkezinde" yani) bu işi başardığından eminim artık.
@ KoyuBeyaz:
Zaten iyi niyetle başlayan her şeyi bir şekilde bozup kötüye kullanmak doğamızda yok mu bizim? :) "İnsanız" sonuçta... Ama çok şükür ki Vox Day ve John C Wright'ın aksine nasibimizi almışız biz insanlıktan. Yalnız Hugo Ödülleri'ne olan güvenim fena sarsıldı benim bu yazıyı yazarken. Sadece birkaç iyi ilişki, biraz poülerlik ya da aynı siyasi görüşü paylaşma dünyanın "en büyük" fantastik ve bilimkurgu ödülünü kazanmanın anahtarı olmamalı. Son olarak Pulitzer değil, pretzel (https://lh3.googleusercontent.com/proxy/XLI0Iqik2_HFf214q5S9SfKp7JJen5VkaShWG1SBSVSmDIYAvTDfEYnui9AoeTPz9m1wOBaiNLK0aarcMJL-miIfh-E1E8yDfhHxl6lLvujJjRyX64bgW7dAEW4V4kwoepjwIeXLa2s=w389-h378-nc) bekliyorum bu yazının karşılığında :D
@ okanakinci:
Çok teşekkürler Okan. Aslına bakarsanız konuyla ilgili hiçbir bilgim yoktu daha önce. The Guardian'daki taraflı bir makalenin çevirisini yapıp haber olarak sunacaktık az kalsın. O zaman taraflı olduğunu bilmiyorduk tabii. Okuduklarımın beni tatmin etmemesi ve Sad Puppies - Rabid Puppies ayrımını daha iyi anlayabilmek için Correia'nın blog sayfasına girmem sayesinde kendimi acayip bir araştırmanın içinde buldum. Sonuç sizlr için doyurucu ve tatmin edici olduysa ne mutlu Rıhtım'a.
GRR Martin de tam senin dile getirdiğin şeyi söylemiş aslında. Makale çok uzun olduğu için ekleyememiştim ama madem fırsat doğdu :)
"Buna toplu oy diyebilirsiniz. Buna oy şişirme diyebilirsiniz. Buna sistemi aldatma diyebilirsiniz. Tüm bu sınıflandırmalarda doğruluk payı var. Ama buna hile yapmak diyemezsiniz. Her şey kurallar dahilinde. Yine de pek çok şey hem yasal hem de kötü olabilir... ve bu da onlardan biri. Bence Sad Puppies Hugo Ödülleri'ni bozdu ve bir daha tamir edilebileceğinden de emin değilim.
"Eğer Sad Puppies kendi ödüllerini başlatmak isteseydi... En İyi Muhafazakar BK, En İyi Uzay Operası, En İyi Askeri BK veya En İyi Eski Usül BK... gerçekte istedikleri şey aslında her neyse... hey, hiç kimsenin buna itirazı olacağını sanmıyorum. Benim kesinlikle olmazdı. Sonuna kadar desteklerdim. Ama bana göre yaptıkları şey bu değil. Onun yerine Hugo'yu ele geçirmek ve onu kendi ödüllerine çevirmek istiyorlar."
@ rıhtım:
Çok çok teşekkür ederim. Beğenmenize sevindim :) Vox Day maalesef inanılmaz destekçisi olan ve gitgide daha da tehlikeli bir hale gelen bir... adam demeye dilim varmıyor. İşin kötüsü kimsenin ona dur dememesi. Yabancı basın bile garip bir şekilde sadece Sad Puppies'den bahsediyor. Halbuki çıbanın başı o. Fırtınakıran'la azzz önce konuştuğumuz gibi, yerel gazeteler yazamazdı muhtemelen böyle bir yazı. The Guardian gibi bir dev bile taraf tuttuktan sonra...
Son olarak, Orkun Uçar "bile" beğendi ya... ölsem de gam yemem artık :) Hepinize teşekkürler.
-
Büyük bir keyifle, baştan sona, hiçbir yerinde sıkılmadan okudum. Araştırma, derleme, çeviri konusundaki emeğiniz çok büyük bu yazıda, ellerinize sağlık. Hiç bilmediğim bir çok konuyu öğrendim ve bu olurken zerre sıkılmadım. Daha ne olsun. Teşekkürler İhsan Bey.
-
Harika bir makale olmuş. Türk okuyucunun çok uzak olduğu bir şeyi bu kadar net anlatmak çok zor olsa gerek. İhsan abinin ortaya koyduğu emek her yerdem fışkırıyor.
Ben sadece mümkünse şunu isterdim. Bu kadar ciddi bir yazının altında dipnotlar da olsun. Alıntılanan söyleşi ve blog sayfalarına gidebilelim.
Bir de, yazının objektifliğine hakikaten diyecek bir şey yok. Çok saydam bir şekilde anlatılmış her şey, ama yine de yazarın 'vox çok kötü bir insan ama larry'ye haksızlık yapılmış' dediğini duyar gibiyim.
Bir de merak ediyorum rabid puppies ne yav? Sad puppies'den farkı ne?
-
Sevgili mit, Superman'liğini bilirdik de Clark Kent'liğini bilmezdik. Ellerine sağlık.
Sad Puppies hareketi, tamamen kurallara uygun bir şekilde, kendi deyimleriyle "karşı tarafın yaptığını" yaparak ödüllere bir değişim getirmiş. Düşünceleri, tamamen kişisel düşüncelerden oluştuğu için de ortada bir sorun yok. Yani muhafazakar bir kesimin, sosyal mesaj kaygısıyla ya da okuyucu çekmek amacıyla bir bilimkurguya gereksiz şekilde yerleştirilmiş eşcinsellik olgusunu okumak istememesi gayet doğal. Hepsini geçtim, tamamen kurallara uygun bir şekilde hareket ederek ortalığı karıştırabiliyorsan, sistemin kendisine bir çeki düzen vermesi gerektiği açık.
Keşke kitaplar konuşulsa, kitaplar yarışsa. Yazarlar ya da siyasi görüşlerinin bu güzelim ortamı bozmasına izin verilmese.
Not: Dresden konusunda genel olarak hemfikiriz madem, şunu söyleyeyim. Ödülü kazanırsa ses çıkartmayalım, kazanamazsa da "Ya tamam çok güzel ama şimdi bir Hugo Ödülü de kolay kazanılmıyor zaten." deriz.
Bir de merak ediyorum rabid puppies ne yav? Sad puppies'den farkı ne?
Sad Puppies Larry'nin listesi, Rabid Puppies Vox'un listesi. Çünkü Larry üzgün, Vox da kuduz.
-
@ Periyodik Neşriyat:
Teşekkürler Bülent Bey, çok sağ olun. Amacım da bu konuyu hiç bilmeyen birinin her şeyi en iyi şekilde kavrayabilmesini sağlayabilmekti. Biraz da o yüzden bu kadar uzun oldu zaten. Bana sonuç biraz dağınık gibi gelmişti, tam içime sinmemişti ama yorumlarınız sayesinde bayağı rahatladım açıkçası :) Çok teşekkürler tekrardan.
@ Fiddler:
Sağ ol Orçun. Dipnotlar ve linkler benim de aklıma geldi ama uygulamaya geçirme konusunda işler o kadar karmaşık, o kadar çetrefilli bir hal aldı ki sonunda vazgeçtim. Neden dersen sadece Larry Correia'nın kişisel blog sayfasında tam 16 sayfalık Sad Puppies yazısı var. Her sayfada 5-6 başlık olduğunu da hesaba katarsak gerisini var, sen düşün. Blog yazısı olduğundan sistemli değil. Ve bir dediğinin devamını bir başka yazısında getirebiliyor. Biraz harmanlama yapmak gerektirdi. Sonuç olarak sadece belli başlı şeylerin linklerini vermeye karar verdim. Böyle :)
Objektif olmadığım tek nokta Vox Day. Ve John C. Wright. Bu adamı atlamayalım lütfen; o da Day kadar rezil bir insan. Ama "Larry'ye haksızlık edilmiş" gibi bir yaklaşımda bulunduğumu düşünmüyorum. Çünkü yazıda da dediğim gibi, Sad Puppies 3'teki tüm iyi niyetli söylevlerine ve işlerine rağmen Vox Day'e seslerini çıkarmıyorlar. Ayrıca listelerinde John C. Wright da var. Bu iki noktada beni kaybediyorlar.
Sad Puppies 3 siyasi görüş, cinsiyet, ırk gözetmeksizin, sadece iyi olduklarına inandıkları kitapları Hugo'ya aday gösteren Brad Torgensen ve Larry Correia'nın toplu oy kampanyası. Okurlarının yardımıyla hareket ediyorlar. Tor'u boykot etmiyorlar. Kimseyi tehdit etmiyorlar. Biz sadece bu yazarlara da şans verilsin, onların da ödül kazanmaya hakkı var, onlar da iyi yazıyor, mesaj kaygısı içermeyen kitaplar da Hugo'yu hak ediyor diyorlar.
Rabid Puppies ise Vox Day'in John C. Wright başta olmak üzere kendi yayınevinden çıkan kitaplarla doldurduğu (çoğu erkek ve beyaz tabii ki) kalan boşlukları da Sad Puppies'in listesiyle aynı bıraktığı bir saldırı. Pek çok destekçisi var, çoğu Gamergate hareketinden geliyor. Tor'u boykot ediyorlar. Edebiyatta da oyun dünyasında da kadınlara, farklı ten rengindeki kişilere yer olmadığını söylüyorlar. Bu kitaplardan biri seçilmezse Hugo'yu yok etmekle tehdit ediyorlar.
@ Laughing Madcap:
Eheheh, teşekkürler :) Ben Süpermen - Clark Kent benzetmesinden çok, Dresden - Peter Parker'ı daha uygun görüyorum. Bahtıma ve şanıma daha yakınlar :P
Bence de sence. Böylesine önemli ve prestijli bir ödülün bu kadar zayıf ve suistimal edilebilir bir sistemin üzerine kurulu olması bende acayip hayal kırıklığı yaşattı. Bu yıl ne olur hiç bilmiyorum ama bundan böyle Hugo'ya eskisi gibi bakamayacağım bir gerçek. Yazık...
-
Eline sağlık üstat :)
Benim de hislerime tercüman olan bir yazı olmuş.
Sad Puppies ve Rabid Puppies yazarlarının hiçbirini bilmem tanımam ama bir konuda haklılar demeden de geçemeyeceğim.
Oscar ödülleri, Altın Küre, HUGO, NEBULA, Altın Portakal gibi uzun yıllardır devam eden ödüller bir noktadan sonra kapalı birer komün gibi hareket etmeye başlıyor. Ödülü canlı bir varlıkmış gibi düşünüp belli bir kalıba sokuyorlar ve kendilerinden olmayanı dışlayan bir politikaya sahip oluyorlar
Ya onlarla olacaksın ve sanat çevresinde varlığın olmasını sağlayacaklar yada duruşunu bozmayacaksın ve ne kadar iyi olursan ol seni görmezden gelecekler
Bu durum ülkemizde de böyle maalesef, yayıncılık dünyasının içinde olup yenen haltları yakından gören birisi olarak söyleyebilirim ki; bize sunulan bir çok kitap, iyi kitap okutmayı amaçlayarak basılmaktan çok ticari ve politik kaygılar içinde gerçekten okunması gereken iyi kitapların üzerine basarak "Çok Satanlar" listesinde yükseliyor. Çok fazla öne çıkarılan ve insanın gözüne gözüne sokulan kitapları hepimiz sosyal medya ve internet den görebiliyoruz.
Son yıllarda iyi olan ve bol ödüllü çoğu kitapları araştırdıkça - okudukça, gereksiz mesaj verme kaygısı yüzünden kurgusunu nasıl rezil ettiklerini gördükçe iyice soğudum. Bir süredir, bu yeni bir trend midir? yoksa benim göremediğim bir başka şey mi var? hep merak etmişimdir...ki bu merakımın cevabını bu yazı ile aldım. Sağ ol Mit :)
Sad Puppies 3 olması gereken şeyleri söylemiş ve haklı da bence... "Sad Puppies 3 siyasi görüş, cinsiyet, ırk gözetmeksizin, sadece iyi olduklarına inandıkları kitapları Hugo'ya aday gösteren Brad Torgensen ve Larry Correia'nın toplu oy kampanyası. Okurlarının yardımıyla hareket ediyorlar. Tor'u boykot etmiyorlar. Kimseyi tehdit etmiyorlar. Biz sadece bu yazarlara da şans verilsin, onların da ödül kazanmaya hakkı var, onlar da iyi yazıyor, mesaj kaygısı içermeyen kitaplar da Hugo'yu hak ediyor diyorlar"
Bu yüzden son yıllarda en sevdiğim kitaplar Dragonlance ve Forgotten Realms türü D&D kitapları oldu. Kurgusu herhangi bir siyasi oluşumdan uzak, bol aksiyonlu, başlarken ve bitirdiğinde beklentilerini sorgulatmayan kitaplar :D
-
Valla sen de haklısın Farus, ne diyeyim? Bu öyle bir konu ki (Vox Day hariç) herkese hak verebiliyor insan. Mesaj verme kaygısıyla konudan sapan, mesajın konunun önüne geçtiği eserleri ben de sevmiyorum açıkçası :P Ama şimdi kalkıp da Güzalacakaranlığın Ejderhaları'na da Hugo verirsek bizi lağım cücesi yerine koyarlar :D
Merak edip bir şeye baktım az önce. (Bahri kızacak belki ama) Ötekiler Arasında ödüle layık görüldüğünde kendisiyle yarışan eserler hangileriymiş diye. İşte liste:
* Ötekiler Arasında - Jo Walton
* Ejderhalarla Dans - GRR Martin
* Elçiler Şehri - China Mieville
* Leviathan Uyanıyor - James S. A. Corey
* Deadline - Mira Grant
Şimdi... siz olsanız "bilimkurgu ve fantastiğin" en prestijli ödüllerinden birini hangisine verirdiniz? Benim tercihim 1) Elçiler Şehri, 2) Leviathan Uyanıyor, 3) Ejderhalarla Dans şeklinde olurdu herhalde (Hugo'da oylama bu şekilde yapılıyormuş; 1, 2, 3, Ödül Yok diye)
Son olarak yeni bir gelişmeyi de aktarayım buradan sizlere. "Lines of Departure" adlı kitabıyla hem Sad hem de Rabid Puppies listelerinden aday olan Marko Kloos ödülden çekildiğini açıklamış. Yerine listedeki bir sonraki eser, The Three-Body Problem (Cixin Liu) gelmiş. Böylece 3 "normal" aday (The Goblin Emperor, Ancillary Sword, The Three-Body Problem) ve 2 Puppies adayı (Skin Game, The Dark Between the Stars) kaldı En İyi Roman için.
-
İhsan Tatari Amerika Bilimkurgu ve Fantastik Derneği'nden bildirdi.
The Goblin Emperor, Ancillary Sword ve The Three-Body Problem benim bu ödül için içime sinen adaylardan. Özellikle The Goblin Emperor'ı feci merak ediyor, The Three-Body Problem'ı da en çok Çinli bir yazarın bilimkurgu eseri olduğu için destekliyorum. Evet, gerçek nedenim bu. Çünkü Hugo, Rapid Puppies'dekileri "beyaz Amerikalı" dayatmalarına maruz kalmamalı. Ayrıca bu gibi yazarlardan da yine ödüller sayesinde haberdar oluyoruz. Başka nasıl Çinli bir bilimkurgu yazarını, Çin'den çıkan böylesi bir kitabı okuyabilirim? Bakın, İthaki çeviriyor kitabı. Yoksa çevirmezdi.
Bir de benim aklıma takılan bir şey. Mesela Kırmızı Üniformalılar ve Yaşlı Adamın Savaşı gayet uzay operası türlerinde, eğlencelik kitaplar. Ben bunların mesaj verme kaygısında olduğunu düşünmüyorum. Evet, mesajlarının hepimiz farkındayız, ama mesaj verme ön planda mı? Hayır yahu. Bir kere Yaşlı Adamın Savaşı'nın temellerinde yatan (Scalzi'nin hunharca kopi-peyst yaptığı ve bunu da açık yürekliliğiyle söylediği) Bitmeyen Savaş var. Yayın yılı 1974. Ama o da özünde uzay operası. Üstelik, Yaşlı Adam'dan daha fazla mesaj verme gayesi taşıyor.
Ve The Goblin Emperor. Sad Puppies listesinde olmayan bu eserin de mesaj verme gayesinde olduğunu düşünmüyorum. Elbet bilmediğim yanları vardır. Yanlışsam da düzeltin lütfen.
-
Ben de aynen sizin gibi düşünüyorum bu konuda, sayın Türkiye Fantastik ve Bilimkurgu Derneği Başganiçesi :)
The Three-Body Problem hem farklı bir kültürü temsil etmesi hem de Vox Day'in ırkçı söylemlerine tokat gibi bir cevap olması nedeniyle benim desteğimi alıyor. Hugo adaylığı dışında Nebula'ya da aday olduğunu unutmamak gerek. The Goblin Emperor da çok güzel yorumlar aldı yurtdışında ve o da hem Locus Ödülü'nü kazandı hem de Nebula adayı oldu. İnsan merak etmeden duramıyor. Benim bildiğim kadarıyla ikisinde de siyasi mesaj yok. Okuyup görmek gerek tabii.
Ancillary Sword ise farklı bir durum. John Scalzi onu yere göğe sığdıramıyor. Bizim dilimize çevrildiğinde çok büyük ihtimalle kaybolacak bir özelliği var uzay operası tadındaki kitabın/serinin. Kitaptaki herkes tüm nesnelere she/her olarak hitap ediyor. Gemiler, lazer silahları, bilgisayarlar vs hepsi "she." Yani feminist bir yanı var :)
Scalzi'nin Kırmızı Üniformalılar kitabını mesaj verdiği için değil de fazla "deneysel" olmakla suçlamış Larry Correia. Ama Scalzi'yle aralarındaki bitmek bilmez husumeti düşündüğümüzde bence bunu sadece ve sadece çekememezliğinden, hasedinden söylemiş olsa gerek :) Gerçi Scalzi'nin yaptığı bazı çocukça ve saçma şeyleri gördükten sonra ona da kızmadım değil. Anlatmayayım, siz de soğumayın. Onu yazar kimliğiyle tanıyıp okuyun sadece :P
Hugo'la beni Skati...
-
Ancillary Sword ise farklı bir durum. John Scalzi onu yere göğe sığdıramıyor. Bizim dilimize çevrildiğinde çok büyük ihtimalle kaybolacak bir özelliği var uzay operası tadındaki kitabın/serinin. Kitaptaki herkes tüm nesnelere she/her olarak hitap ediyor. Gemiler, lazer silahları, bilgisayarlar vs hepsi "she." Yani feminist bir yanı var :)
Orijinal buldum. Kaldı ki gemilerin ve araçların kadın isimleriyle anıldığı pek çok film/eser görmedik mi? Bundan bir feministlik çıkartamadım ben açıkçası. Romantik buldum daha çok :).
Yazarın kendisi feminist demiş. Ben yazara da katılmadım :D. Okuyup gördükten sonra belki fikrim değişir.
Ben son olarak bir şey eklemek istiyorum. Ötekiler Arasında'dan sonra "Hugo çok bozdu" demiştim. Eskisi gibi kazananları bağrıma basamıyordum. Sad Puppies gibi bir hareketle Hugo'nun silkinmesi, kendine çeki düzen vermesi gerekiyordu zaten. Bu bakımdan iyi oldu. İlla ki karşıt görüşler olmalı ki denge korunsun.
Fakat bir şeyi de göz ardı etmemek gerek. Bugün mesaj veriyor diye eserleri kenara ittiğimizde, elimizde birbirinin taklidi eserler kalıyor. Mesela fantastikte ta Tolkien zamanından kalma elfler - cüceler dışında bir şey görmüyoruz. Her iki kısma da sırtımızı dönmeyelim. Bırakalım insanlar işlerini bildiği gibi yapsın. Bunun bir örneği de Sad Puppies'in China Miéville hayranı olmasından saklı. Bu adam, İngiliz siyasetinde de aktif olan bu yazar, genç-yetişkin türündeki eserinde bile bir mesaj verdi. Ama o mesaj, hitap ettiği yaş grubu açısından benim için çok değerli. Siyasiyi falan geçin, geleceğe dönük ve sorumluluk sahibi bir mesajdı. Yani şimdi China bizim adamımız, gerisi tü kaka mı oluyor?
Ayrıca unutmamak gerek, her eser özünde bir mesaj veriyor. EM serisi dostluğun altını çizmiyor mu defalarca? Dresden Dosyaları'nın gerçekten hiç mesaj vermediğine inanıyor muyuz?
Not: Tor'un nasıl oy istediğini ve lobi yaptığını yıllar içinde birkaç kez gördüm. Larry amcamız da kitabına uygun oynayarak bu hakka sahip. Yapsın. (Vox Day olayına ses çıkarmaması konusunda halen daha dilsiz şeytandır gözümde.) Yalnız Tor'un oyları nasıl topladığına şaşmamalı. Adamlar bunu o kadar iyi yapıyor ki, haklarını vermemek elde değil.
Hani sen demiştin ya, Güneş Hırsızları'nda yazar kendi fikrini çok öne çılarıyor, çok göze sokuyor diye. Heh, işte onu diyorum ben.
O yazarın bir eksisiydi. Bir usta bunu böyle yapmazdı bence. Ama ne demek istediğini gayet iyi anladım
hak veriyorum :).
-
Yok, feminist bir yanı var diye ben demiyorum. Yazar kendi söylüyor :) Hatta bu konuyla ilgili pek çok makale var internette. Ama bence sorun yok, orijinal buldum ben de. Dilimize çevrilirken kaybolacak olmasını üzücü karşılıyorum hatta. Belki bir yolunu bulurlar ama, göreceğiz :)
Mesajının geri kalanına, özellikle China Mieville ve Ejderha Mızrağı örneğine de can-ı yürekten katılıyorum. Ben konunun geri plana itilip mesajın öne çıktığı eserleri sevmiyorum işte. Hani sen demiştin ya, Güneş Hırsızları'nda yazar kendi fikrini çok öne çılarıyor, çok göze sokuyor diye. Heh, işte onu diyorum ben. Yoksa dediğinde çok haklısın, her kitabın mesajı vardır :)
Dilerim dediğin gibi Hugo şöyle bir silkinip kendine gelir de biz de son yıllardaki hayal kırıklıklarımızdan kurtulmuş oluruz. Bu oylama sisteminin miadı dolmuş çünkü, çok belli.
-
Sad Puppies 3 siyasi görüş, cinsiyet, ırk gözetmeksizin, sadece iyi olduklarına inandıkları kitapları Hugo'ya aday gösteren Brad Torgensen ve Larry Correia'nın toplu oy kampanyası. Okurlarının yardımıyla hareket ediyorlar. Tor'u boykot etmiyorlar. Kimseyi tehdit etmiyorlar. Biz sadece bu yazarlara da şans verilsin, onların da ödül kazanmaya hakkı var, onlar da iyi yazıyor, mesaj kaygısı içermeyen kitaplar da Hugo'yu hak ediyor diyorlar.
Böyle bakınca Sad Puppies ilk başta gerçekten çok masum görünüyor. Fakat bir önceki yorumumda dediğim gibi muhafazakar olmayan görüşlerin karşısında "mesaj kaygısı olmak zorunda mı" diye isyan ederken muhafazakar mesajlara aynı tepkiyi göstermiyor. Hatta Vox Day'e bile tepki göstermiyor. Bu yüzden masum olmadığını düşünüyorum. Apolitikliği gerçekçi değil, sadece bir strateji. Sad Puppies'in kendi ödülünü yaratmak yerine Hugo'yu ele geçirme çabası da onu samimiyetsiz bulmam için bir başka neden. Gregory Martin duygularıma tercüman olmuş.
Şu mesaj kaygısı meselesi beni de bazen rahatsız ediyor. Bence mesaj vermek isteyen eserini bunun üstüne kurgulamalı. Ama eserin içeriğiyle bağlantılı olmayan mesaj kaygılı parçacıkların esere dahil edilmesi işleri bozuyor. Şimdi hiç kimse 1984'ü, Cesür Yeni Dünya'yı, Fahrenheit 451'i mesaj kaygısı vermekle suçlayamaz, çünkü bu eserler dibine kadar mesajın kendisi ve dibine kadar politik eserler olduğu kuşkusuz. Günümüzdeyse mesaj verme amacı bulunmayan eserlere, mesajlar monte ediliyor. İnsan ister istemez bunu suçlar.
Hatta bazen işler öyle bir noktaya geliyor ki mesaj kaygısı zorunlu hale zorla getiriliyor. Eşcinsellik üzerinden bir örnek verelim. Bir eserde bence eşcinseller de olmalı. Neden olmasın? Bu konuda muhafazakarların karşısındayım. Öte yandan olmak zorunda da değil. Eşcinselliğin romanlarda olmasının engellenmesi ne kadar yanlışsa, bulunmasının zorunlu hale getirilmesi de o kadar yanlış. Bence bu konudaki kriter karakterlerin cinsel yönelimlerinin öyküyle şu veya bu şekilde ilgili olması. Ama pek çok eserde ne heteroseksüel ne de eşcinsel karakterlerinin yönelimi anlamsız. Heteroseksüellik tek doğal durum olarak algılandığından içeriğe etkisiz, eşcinsellik de süs olsun, okuyucu yazarın farklılıklara duyarlı olduğunu bilsin diye eklendiğinden içeriğe etkisiz.
-
İhsan Abi şahane bir dosya konusunu ele alıp, uzun olmasına rağmen soluksuz okutan bir makale hazırlamış. Bunun için en başta teşekkürlerimi sunayım öncelikle.
Bugüne kadar bu site bünyesinde onlarca ödül haberi girdik, büyük kısmını Hugo oluşturuyordu. Sadece ödül haberi değil, çevrilen kitap haberlerinde de bu isimle sıkça karşılaşıyorduk. Hatta çevirisini yaptığımız bazı eserler Hugo Adayı ise daha da heyecanlanıyor, okumak için iki kat hevesleniyorduk. Çünkü Hugo dendiği zaman aklımıza "işte kaliteli bir eser" cümlesi geliyordu. Kulis yapılıyor olabilirdi, bunun farkındaydık. Fakat çok da önemsemiyorduk. Buradaki maksat ödülün sahibi olması değil, ödüle aday olabilmiş olmasıydı zaten. Böyle düşünüyorduk. En azından ben böyle düşünüyordum. Taa ki bu yazıyı okuyana dek.
Sağ-sol çatışması dünyanın her yerinde kendini göstermeyi bir şekilde başarıyor ne yazık ki. Çoğu okurun belki de bunlardan kaçarak sığındığı bu türe ait ödüllerin verildiği organizasyonda bile artık işler bu raddeye vardıysa vay halimize. Sırf bir tarafın görüşleri ağırlıkta diye her yıl kayırılmasına kesinlikle karşıyım. Ama buna karşın sığ düşüncelerle bunun olduğunu söyleyip savaş başlatan tarafa da karşıyım. Bilimkurgu dediğimiz olgu zaten yeni ufukları keşfetmek değil midir? Tabularımızı bir kenarda tutmaya devam ettiğimiz sürece, tam da Sad Puppies'in istediği yazım türünün ötesine geçebilir miyiz? Bu çelişkiyle nereye kadar varılır emin değilim. Ne kadar geniş bakılsa da bir yerden sonra kişinin hayata olan bakış açısı satırlar arasında bize göz kırpıyor ne de olsa.
Konu derin, yazı uzun, okuyan mutlu, yazan huzurlu, bense yorum yapabildiğim için rahatım. Kalan sağlar da bizim!
-
@ okanakinci:
Ben de Sad Puppies'in masum olduğunu düşünmüyorum zaten. O alıntı içerisinde yazdıkalrım tamamen kendi sözleri. Benim de daha önceki mesajlarımda belirttiğim gibi hem Vox Day'e ses çıkarmamaları hem de John C. Wirght gibi birine listelerinde yer vermeleriyle beni kaybediyorlar. Hem sözlerinde gerçekten samimi olsalar bile her şeyi başlatanlar, bu işin buralara gelmesine önayak olanlar da yine onlar. Kara Dörtleme'den üçünü örnek göstermen de çok yerinde olmuş bu arada, eline sağlık :)
@ magicalbronze:
Teşekkürler kahramanım admin. Senin bu konuda ne düşündüğünü merak ediyordum, en son okuyacağım deyip ortadan kaybolmuştun çünkü. Görüyorum ki yine aynı kafadayız :) Ya, elbette ki yazarın dünya görüşü öyle ya da böyle satırlarına, karakterlerine, konularına yansır ama Okan'ın verdiği örnek çok güzel burada:
Bir eserde bence eşcinseller de olmalı. Neden olmasın? Bu konuda muhafazakarların karşısındayım. Öte yandan olmak zorunda da değil. Eşcinselliğin romanlarda olmasının engellenmesi ne kadar yanlışsa, bulunmasının zorunlu hale getirilmesi de o kadar yanlış. Bence bu konudaki kriter karakterlerin cinsel yönelimlerinin öyküyle şu veya bu şekilde ilgili olması. Ama pek çok eserde ne heteroseksüel ne de eşcinsel karakterlerinin yönelimi anlamsız. Heteroseksüellik tek doğal durum olarak algılandığından içeriğe etkisiz, eşcinsellik de süs olsun, okuyucu yazarın farklılıklara duyarlı olduğunu bilsin diye eklendiğinden içeriğe etkisiz.
Ben çok hak verdim buna. Bilmiyorum siz ne dersiniz?
-
Bir eserde bence eşcinseller de olmalı. Neden olmasın? Bu konuda muhafazakarların karşısındayım. Öte yandan olmak zorunda da değil. Eşcinselliğin romanlarda olmasının engellenmesi ne kadar yanlışsa, bulunmasının zorunlu hale getirilmesi de o kadar yanlış. Bence bu konudaki kriter karakterlerin cinsel yönelimlerinin öyküyle şu veya bu şekilde ilgili olması. Ama pek çok eserde ne heteroseksüel ne de eşcinsel karakterlerinin yönelimi anlamsız. Heteroseksüellik tek doğal durum olarak algılandığından içeriğe etkisiz, eşcinsellik de süs olsun, okuyucu yazarın farklılıklara duyarlı olduğunu bilsin diye eklendiğinden içeriğe etkisiz.
Ben çok hak verdim buna. Bilmiyorum siz ne dersiniz?
Bence bunun en güzel örneklerinden birini J. K. Rowling'le gördük. Dumbledore'un cinsel yönelimini seri bittikten sonra açıklamasıyla. Okurken biraz kafa yorunca Grindelwald, yalnızlığı vs. derken "acaba?" dedirtiyordu; ama hiçbir zaman hikayeye bir katkı sağlamadığı için gözümüze sokulmamıştı.
-
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2015/08/grrm-hugo-awards.jpg)
George R.R. Martin, Hugo Ödülleri'ne sayılı günler kala, oy kullanacaklar için adeta savaş taktikleriyle dolu bir rehber hazırladı. Kime oy verilmeli, Vox Day (küfür etmeyeceğim, ehem) nasıl saf dışı bırakılmalı, Puppies'den kimler gerçekten ödülü hak ediyor...
M. İhsan Tatari bu defa Martin'in stratejik rehberini çevirdi, yorumlarını da aralara serpiştirdi.
Yazıya BURADAN (http://www.kayiprihtim.org/portal/2015/08/19/g-r-r-martinden-hugo-odulleri-icin-savas-taktikleri/) ulaşabilirsiniz.
-
Genel itibariyle güzel bir yazı, elinize sağlık. Yalnız bir sıkıntı var. Gamergate'i yazıdaki şekilde özetlemek biraz (çok) yanlış olmuş. Zira konu epey derin, ve yazıda herhangi bir şekilde kadın düşmanı falan olmayan dev bir komüniteye(olanları var, kesinlikle çoğunluk değiller) biraz haksızlık ediliyor. Olayları biraz olsun anlamak için belki şuraya (https://www.youtube.com/watch?v=YCExXie1XB4) bakılabilir, geçenlerde gördüm ve fena bir açıklama olmadığını düşünüyorum.
Vox Day'e gelirsek, kendisi Gamergate'in öncülerinden biri falan değil, sadece bir provokatör. Söylediklerinin çoğunun da Gamergate ile ilgisi yok. Gamergate destekçilerinin çoğunun da kendisiyle ilgili sizinle aynı hislere sahip olduğundan emin olabilirsiniz.
-
Sevgili Grayswandir, Gamergate'i bu şekilde özetlemek yanlış diyorsun ama paylaştığın videonun altındaki seksist yorumlar bence durumu videonun kendisinden daha iyi özetliyor. Kaldı ki Gamergate her ne kadar çok daha geniş bir kitleye sahip olsa da hareketin başını çekenlerin bugüne dek yaptığı üç şey oldu:
1) Zoe Quinn adlı kadın oyun yapımcısının hayatını tacizlerle, ölüm tehditleriyle, adresini internetten yaymakla, telefonuna sapıkça mesajlar göndermekle ve cinsel organının "çeşitli özellikleri" hakkında internette iğrenç yorumlarda bulunmakla mahvetmek
2) Anita Sarkeesian adlı kadın eleştirmenin hayatını ölüm tehditleriyle ve adresini internetten yaymakla mahvetmek
3) Brianna Wu adlı kadın oyun yapımcısının hayatını tacizlerle, ölüm tehditleriyle, adresini internetten yaymakla mahvetmek
Şimdi nasıl kalkıp da Gamergate kadın düşmanı bir hareket değildir diyebiliriz ki? Öyle başlamadığını ben de biliyorum, ama sonradan "dönüştüğü şey" bu. Gamergate destekçilerinin bir kısmının asıl amaca bağlı olduğunu ve Vox Day ile türevlerinden hoşlanmadığını da biliyorum. Fakat bu hiçbir şeyi değiştirmiyor.
Burası (http://voxday.blogspot.com.tr/) Vox Day'in kişisel blog sayfası. En tepede ne yazdığına dikkat edin: #SadPuppies. BOYCOTT TOR BOOKS. #GamerGate
Vox Day kendini Gamergate'in liderlerinden biri olarak görüyor ve bunu blog sayfasında pek çok kez dile getiriyor. Ayrıca blog yazılarındaki yorumlara bakarak kendisini destekleyen yüzlerce kişi olduğunu da görebilirsiniz.
Şu da Gamergate hareketine yön verenlerle ilgili güzel bir makale:
http://www.jimchines.com/2014/10/gamergate-and-diversity/
Bakın bakalım üçüncü fotoğraf kime ait. Peki "liderlerin" sarf ettiği sözlere ne demeli? Çeviremeyeceğim, kusura bakmayın. Midem kaldırmıyor.
-
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2015/08/hugo-odullerinin-ardindan.jpg)
Hugo Ödülleri bitti ama sular durulmuyor!
Ödülün ardından yaşananlar ve gelecek yılki ödülün selameti konusunda ciddi tartışmalar yaşanıyor. Dahası, her iki taraf da göründüğü kadar masum değil.
M. Ihsan Tatari, yine bizler için kaleme alıyor ve her iki tarafın da kirli yüzünü ortaya döküyor. Bir yandan da tüm bu süreç boyunca mantığın sesi olanlara ışık tutuyor.
Yazıya ulaşmak için BURADAN (http://www.kayiprihtim.org/portal/inceleme/hugo-odullerinin-ardindan/) buyurun.
-
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2016/04/hugo-2016-ust.jpg)
Hugo Ödülleri'nin iç yüzü hakkında geçtiğimiz sene iki okkalı yazı (bu (http://www.kayiprihtim.org/portal/inceleme/canlar-hugo-odulleri-icin-mi-caliyor/) ve şu (http://www.kayiprihtim.org/portal/inceleme/hugo-odullerinin-ardindan/)) hazırlayan M. İhsan Tatari bu sene de durmuyor! Sad Puppies ve Rabid Puppies'ın bu yılki Hugo planlarını da ayrıntısıyla bizlere anlatıyor ve şu soruyu soruyor: "Tehlikenin farkında mıyız?"
Evet, gerçekten de farkında mıyız? Sizleri BURAYA (http://www.kayiprihtim.org/portal/inceleme/bitmeyen-savas-hugo-odulleri/) davet edelim.
-
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2016/05/grrm-hugo-ust.jpg)
George R.R. Martin, 2016 Hugo Ödülleri’ne tartışmalı bir şekilde aday olan ünlü yazarlara ödülden çekilmeme çağrısında bulundu.
Bildiğiniz gibi geçtiğimiz hafta Hugo Ödülleri’nin 2016 adayları açıklandı (http://www.kayiprihtim.org/portal/2016/04/27/2016-hugo-odulu-adaylari-aciklandi/) ve görüldü ki iddia edilenin aksine önceki yıl oylamaları altüst eden Rabid Puppies grubu gücünden hiçbir şey kaybetmemiş vaziyette yine iş başında. Bizler de bu konuyu sizler için enine boyuna araştırmış, doyurucu bir makaleyle karşınıza çıkmıştık.
Tıpkı 2015’te olduğu gibi (http://www.kayiprihtim.org/portal/2015/08/19/g-r-r-martinden-hugo-odulleri-icin-savas-taktikleri/), ünlü yazar G.R.R. Martin bu olaylar karşısında sessiz kalmadı ve kişisel blog sayfasında “Puppy Savaşları Devam Ediyor” başlıklı bir yazıyla durumla ilgili yorumlarını paylaştı.
Ünlü yazarlara "ödülden çekilmeme" çağrısında bulunan Martin'in demecine buradan (http://www.kayiprihtim.org/portal/2016/05/01/g-r-r-martinden-hugo-adaylarina-cagri-sakin-cekilmeyin/) ulaşabilirsiniz.
Ben Martin'e feci derecede hak verdim bu konuda, siz ne düşünüyorsunuz? Fantastik okurunun bu adama biraz kırgın olduğunun farkındayım ama hem geçen ödüllerde hem de bu yıl sergilediği tavır ve belirttiği görüşleriyle beni fena tavlıy... öhöm... saygımı kazanıyor ciddi ciddi.
-
(http://kayiprihtim.com/wp-content/uploads/2016/09/hugo-odulleri.jpg)
Hugo Ödülleri 2016: Ve Kazanan Rabid Puppies…
Sağ ve sol görüşlü grupların Hugo Ödülleri üzerinden yürüttüğü soğuk savaş bu yıl da ilginç sonuçlara sahne oldu.
Sitemizi yakından takip edenlerin çok iyi bildiği üzere, geçtiğimiz şu son 3-4 yıldır Hugo Ödülleri sağ ve sol siyasi görüşlü yazarlarla yayınevlerinin arasında geçen çekişmeli bir savaşın merkezi konumunda. Bizler de bu mücadeleyi neredeyse başından beri yakından takip ediyor, tüm gelişmeleri size aktarmaya çalışıyoruz.
Hugo'da sular bu sene de durulmadı. Üstelik Rabid Puppies grubu 6 dalda birinciliği kucaklayarak hem ödüllere etki etmeyi başardı hem de önemli bir işe imza atmış oldu. Detayları buradan (http://kayiprihtim.com/dosya/hugo-odulleri-2016-ve-kazanan-rabid-puppies/) okuyabilirsiniz.
-
Sizlerin vasıtasıyla, Hugo Ödülleri Savaşı'nı takip ettikçe, aklıma gelen ilk cümle, Alien vs Predator afişi süsleyen, "Kim kazanırsa kazansın... biz kaybedicez." oluyor :(.
-
Hugo Ödülleri'nde sorun kurallar değil bence. Ödülün kuralları değiştirmek bir işe yaramayacaktır. Sorun toplumsal koşullarının değişmesi. Sad Puppies ve Rapid Puppies'in doğuşunu Trump'ın ve Avrupa'daki benzerlerinin yükselişinden ve kültürdeki bu sağ-sol mücadelesini gerçek yaşamdaki sağ-sol mücadelesinden ayrı düşündükçe gerçekçi bir çözüm üretmek mümkün değil. Dışarıda bu ırkçı, cinsiyetçi, homofobik düşüncelere karşı mücadele etmeden sadece bu ödül töreninin içinde mücadele ederek bu gidişat değiştirilemez. Bu yüzden şu anki sonuç beni şaşırtmadı.
-
Hugo ödüllerinde kimin aday olup olmayacağı ve nereye aday olacağı neye dayanılarak ve nasıl seçilmekte?
-
Oylamalardan bir-iki ay önce aday belirleme listeleri açılıyor. Fantastik ve bilimkurgu alanında sayılabilecek eserlerin oylamaya katılması için insanlar aday belirtiyor. En çok oy alan ve kategorilere uygun olanlar son oylamaya alınıyor, liste halka açık bir şekilde duyuruluyor.
-
Cevabın için teşekkürler. Açıkçası ben Hugo ödüllerinde verilen ödüllerin illa ki siyasi ve sola dayanan bir mesaj olması üzerine verildiğinden emin değilim. Bir ödülün illa ki edebi bir kaygı taşıyan eserlere, edebi kaygı taşımasa da kurgu da orijinalliğiyle öne çıkabilmiş veya da sadece yaptığı işi çok ustaca ve eksiksiz bir şekilde yapabilmiş eserlere verilmesi taraftarıyım. Fakat bu edebi yönü siyasete veya sol görüşe dayanacak diye birşey olmadı. Felsefeye veya sosyolojiye de dayanabileceği gibi sadece etkileyici karakter motiflerine de dayanabileceği gibi sağa dayanan veya herhangi bir ideolojiye taraf olmadan şahsi siyasi düşüncelerine de dayanabilir. Buna en büyük örnek Heinlein'ın Yıldız Gemisi Askerleri adlı romanıdır. Zamanında Yıldız Gemisi Askerleri'ne de Bitmeyen Savaş'a da Mülksüzler'e de üçünden uzak yapıdaki eserlere de ödül veren Hugo'nun bir anda sırf sol temasına sahip diye bir esere ödül vermeye başlaması bana pek olası gelmiyor. (Puppies olaylarının öncesi için diyorum tabi). Oylama sisteminin açıklarından yararlanıp kendi eserine oy kazandıran yazarlar var tabi ama onların oy alabilmesinde herhangi bir siyasi etki fark edemedim. Bugün bu Puppies olaylarının dışında yine Yıldız Gemisi Askerleri gibi düşüncelerini temellendirerek sunan orijinal bir kitap çıksa kazanamayacağı ihtimali pek düşük geliyor bana.
İngilizce kitap okuyamayan bir okur olarak maalesef ki bu piyasayı son yıllarında çıkan kitapların çoğunu okuyamadığım için maalesef ki dediklerim olası gelmiyor demekten öteye gitmiyor ama gerçekten o kitapları okuyan birisi de bana örnekler vererek öyle olduğunu gösterirse diye de umut ettiğimden ve aklıma takılan birşeyi söylemek istediğimden bu mesajı yazdım.
-
(http://kayiprihtim.com/wp-content/uploads/2017/04/hugo-awards-2017-700x400.jpg)
Son yıllarda kaliteli edebiyattan çok, sağ-sol çekişmelerine konu olan Hugo Ödülleri'nin bu yılki adayları belli oldu. Aralarında pek çok tanıdık isim ve eser görmek bizleri çok mutlu etti :) Ama değişen kurallara rağmen Rabid Puppies bu sene de bir şekilde listelere sızmayı başardı. Yine sürpriz isimlerle... Sad Puppies grubundansa ses doluk çıkmadı.
İşte tüm adaylar, tanıdık eseler ve başka yerde bulamayacağınız detaylar. Kayıp Rıhtım farkıyla 8)
http://kayiprihtim.com/haberler/oduller/2017-hugo-odulleri-adaylari-aciklandi/
-
En İyi Dramatik Sunum (Uzun Eserler) dalında Arrival alır diyorum. Oy verenler uzunluğu süre bazından değerlendirmezse tabii :P
-
Benim anlamadığım bir şey var. Bu adamlar China Miéville'i veya Neil Gaiman'ı seçiyorlar ya. Olaki ödülleri bu yazarlar aldı. Şimdi Rapid grubu zafer kazanmış mı oluyor? Bu yazarlar gerçekten iyi yazarlar zaten. Hugo ödülünü kazanması muhtemel bir aday seçip sonra kazanınca zafer olarak mı sayıyor bu grup? Mesela China Miéville için ne yazık ki Rapid Puppies denilmiş. Bu grup olmasa bu adam aday olamaz mıydı yani?
-
Vox Day (Rabid Puppies) kaçak dövüşüyor. Daha önce aday gösterdiği isimlerin hepsine istisnasız olarak, çalışmalarının kalitesine bakmaksızın Ödül Yok verilmişti. O da geçen sene taktik değiştirip sevdiği eserlere ödül kazandırmaya değil, ödülleri mahvetmeye odaklandı. Sad Puppies'in başındaki Correria ve Torgensen onu dizginlediklerini söylemişlerdi, kimse inanmamıştı ama doğruymuş :)
Vox Day geçen sene de Brandon Sanderson, Stephen King, Neil Gaiman, Jim Butcher, Andy Weir ve Neal Stephenson gibi pek çok ünlü ismi ada göstermişti. İki amacı vardı. Birincisi bu isimlere de Ödül Yok verdirmek ve Hugo'yu mahvetmek. İkincisiyse bu isimlerin her hâlükârda ödül almasını sağlayıp "Ben kazandım!" demek. Geçen sene ikincisi oldu, önerdiği isimlerden birkaçı ödül aldı ve biz kazandık dediler.
Bu sene öyle olmayacak gibi. Tüm kategorileri doldurmadıkları, tek bir aday sokabildikleri için muhtemelen onların önerdiği isimler ödül almayacak.
Bu grup olmazsa bunlar aday gösterilmez miydi sorusuna gelecek olursak... Neil Gaiman haricinde şimdilik bunu başarabilen olmamıştı. İşte Sad Puppies'e kısmen hak verdiğim konulardan biri de bu. Hugo Ödülleri adayları son senelerde belirli kriterlere göre belirlenmeye başlamıştı: solcu yazar, eşcinsel yazar, kadın yazar, uzakdoğulu yazar, feminist eser vs vs. Bunlarla bir alıp veremediğim yok... da adayların "kim" olduklarına göre değil, eserlerinin "kalitesine" göre belirlenmelerini tercih ederdim.
Öte yandan Stephen King, Brandon Sanderson ve Andy Weir gibi isimler Hugo'ya layık mı, orası da tartışılır. Çok büyük isimler, muhteşem eserler ortaya koyuyorlar... Seviyor muyum bu yazarları? Evet!... de "başyapıt" unvanını hak edecek, "klasik" sayılacak eserler mi peki bunlar? Eğlendirmeye eğlendiriyor da bir Tolkien, Le Guin gibi okuyana bir yandan da bazı şeyleri sorgulatabiliyor mu? Her okuduğunda yeni şey katabiliyor mu? Tartışılır...
Bu arada Vox Day blogunda kendisi için "John Scalzi'nin bir balon olduğunu kanıtlayan adam" demiş :D Bu ikisinin arasındaki savaş hiç bitmeyecek anlaşılan.
-
(http://kayiprihtim.com/wp-content/uploads/2017/04/hugo-2017-rabid-puppies-800x425.jpg)
Yine geldik yılın o malum ayına… Fantastik ve bilimkurgu edebiyatının en prestijli ödüllerinden biri olarak görülen Hugo’nun bu seneki adayları geçtiğimiz günlerde resmen açıkladı. Ve gördük ki Rabid Puppies (Kuduz Köpekçikler) ekibinin saldırıları ve ödülün çektiği acılar öyle kolay kolay nihayete ermeyecek.
O hâlde gelin, Hugo Ödülleri’nin bu yılki adaylarına ve Rabid Puppies adlı grubun etkinliği mahvetme çabalarının yeni ayağına portalımızdaki makalemizden (http://kayiprihtim.com/dosya/hugo-adaylari-2017-analiz/) hep birlikte göz atalım.
-
Arkeolojik kazı yapar gibi gerçekleri tek tek bulup çıkartmışsınız. Olan biten neler varmış 1 senedir sizin yazılarınızdan takip ediyorum. Hem olayı birçok farklı açıdan görmeyi sağlayan hem de son derece keyifli yazılar. Ellerinize sağlık!
Stephen King’in romanlarından birinde okuduğum bir kısım vardı. ‘O’ romanının kekeme Bill karakteri… Bill üniversitede yaratıcı yazarlık dersi alırken sınıf olarak ünlü bir yazarın bir paragrafını tartışıyorlar. Yazar burada şöyle bir politik mesaj mı vermek istedi, böyle bir sosyal kökeni mi var vesaire derken 70 dakikadır sınıfta tartışılıyor. Bill en sonunda dayanamıyor ve ayağa kalkıp kekelememeye dikkat ederek şunları söylüyor:
“Bunu hiç anlamıyorum. Neden bir hikâye sosyo-birşeyler olmak zorunda? Politika… Kültür… Tarih… Bunların hepsi, eğer iyi anlatılmışsa, bir hikayenin doğal içerikleri değiller mi? Yani… Bir hikâyeye sadece bir hikâye olarak bakamaz mısınız?”
Eğri oturup doğru konuşalım. Tek amacımız kendimizi geliştirmek olsaydı bilimkurgu yerine ders kitapları, makaleler, araştırma yazıları okurduk. İyi bilimkurguda bunlarda olmayan bir şeyler var demek ki. Kitaplara bizi bulunduğumuz mekân ve zamandan çekip bambaşka dünyalara alma gücünü veren karakterler, tasvirler, olaylar. Ya da bütünüyle hikâye dediğimiz şey. Bilimkurguda mesaj verme kaygısının hikâyenin önüne geçmesini yadırgıyorum.
Kaldı ki bugün Hugo ödülleri üzerinde dönen tartışmanın kapsamı o kadar dar ki. Eşcinsellik, kadın-erkek eşitliği, ırkçılık ve bitti. Neden yazarlar kendilerini sadece bu üç sosyal sorunla kısıtlasın? Geleceğimizi etkileyecek problemler çok daha çeşitli. Örneğin bugün bakteriler antibiyotiklere karşı direnç kazanıyor, okyanusların asitlik düzeyi artmakta ve roket teknolojisi son 50 yılda pek gelişmedi (SpaceX olmasaydı gerilediğini bile söylemek mümkündü) gibi.
Bu olayların hiç birinden haberim yokken ve Hugo kazananları listesinden kitaplar seçip seçip okurken de birkaç belli başlı toplumsal konunun çok sık ele alınıyor olması dikkatimi çekiyordu. Şimdi buna iki örnek vereceğim ama baştan söyleyeyim, bahsedeceğim her iki kitap da harika ve okumanızı rahatlıkla tavsiye ederim. Bu örnekler sadece kitapların geneliyle uyumsuzluk içinde olan ve bence iyi bilimkurgu yazmaktan başka kaygılarla eklenmiş kısımlar.
Robert J. Sawyer - Neandertal Parallax (2003 Hugo en iyi roman) serisinde bir Neandertal paralel bir evrenden dünyamıza geliyor. Bu paralel evrende insanların soyu tükenmiş ve onun yerine Neandertaller dominant tür olarak kalmış. Bu ilginç dünya, Neandertallerin toplumsal yapısı, kahvaltı yaparken pencereden izlenen mamut sürüleri derken detaylıca anlatılıyor. Olay şu ki bu dünyada bütün Neandertaller biseksüel. Okurken bu nereden çıktı ya, diye şaşırmıştım. Kitabın diğer kısımları aksine bu nokta Neandertaller hakkında bildiklerimizle tutarlı değil hissi yaratıyordu.
Diğer örnek Ann Leckie – Adalet (2014 Hugo en iyi roman). Yine harika bir kitap ve yine mutlaka okuyun. Henüz okumadıysanız bu örneği atlayın. Çünkü spoilerın dibine vurma ihtimalimiz var. Bu kitapta genel olarak karakterlerin cinsiyetleri bir iki istisna hariç hiç ön plana çıkarılmamış. Öyle ki karakterlerin kadın mı erkek mi olduğunu bilmiyoruz. Ama bu durum hikâyenin mantığıyla son derece tutarlı ve hiç garipsemedim. Aksine hikâyeyi benim için daha inanılır yaptı. Çünkü karakterleri yöneten yapay zekâ cinsiyetsiz. Gel gelelim bu muazzam yapay zekâ çoğu zaman bağıl olmayan normal insanların cinsiyetini de ayırt edemiyor. Bunun gerekçesi olarak da her gezegende cinsiyetlerin belirleyici özelliklerinin çok farklı olduğu, bir gezegende erkekler saldırgan ve dominantken diğerinde tam tersi olabildiği verilmiş. Tamam da, nasıl bir zoolog böceklerin cinsiyetini belirleyebiliyorsa bu aşırı kabiliyetli yapay zeka da insanların cinsiyetini belirleyebilmeli. Daha henüz kitabın başında verilen bu detay biraz kafamı karıştırmış ve kitabın akışını bozmuştu benim için.
Bu örneklerde kadın-erkek eşitliği ve eşcinsellik kurguya biraz zorlama eklenmiş. Sanki gözümüze sokuluyor. Eğer bilimkurgu yazarları Hugo ödüllerinde bir şansları olabilmesi için kitaplarında sınırlı birkaç toplumsal konuda mesaj vermek zorunda hissediyorsa bu büyük bir sıkıntı. Bilimkurgu özellikle yazarların fikir dünyası alabildiğine açık olduğunda kendisini buluyor. O zaman sizi hiç düşünmediğiniz konuları düşünmeye sevk ediyor, tamamen yeni bakış açıları kazandırıyor. Asıl zenginlik burada.
Hugo gibi ödüller bir yerde bilimkurgunun amiral gemisi. Bu ödülü bir kere kazanmak neredeyse kariyerinizi garanti altına alıyor (Paolo Bacigalupi, Kurmalı Kız’dan sonraki kitabını daha yazmaya bile başlamadan sözleşmesini yapmıştı). Ödülü kazanan kitaplar bütün dünyaya ulaşma şansı yakalıyor. Mesela acaba 2015’te Marko Kloos adaylıktan çekilmiş olmasaydı Üç Cisim Problemi Türkçeye çevrilmiş olur muydu? Yoksa onun yerine Lines of Departure’u mu okumuş olurduk? Bilimkurgunun gelişimine yön veren ödüllerden birisi için inceldiği yerden kopsun diyemeyiz.
Benim anladığım şu ki Guardian gibi gazetelerin bu ödülleri haberleştiren ekipleri her kimlerse, kavga-gürültünün devam etmesinden pek de şikâyetçi değiller. İnsanları yanıltmak pahasına ortalığı kızıştırmaktan geri durmuyorlar çünkü. Sad Puppies tarafından haklı bir eleştiri olarak başlayan bir olayken Vox Day denen, hiçbir değere saygısı olmayan bir kişiye verilen aşırı tepkilerle bu noktaya gelinmiş. Bu iki taraftan hangisinin kazandığı beni hiç ilgilendirmiyor. İki tarafta da iyi bilimkurgu kazansın diyen yok ki!
Belki de sağduyulu bilimkurgu okurlarının bu gelip geçici rüzgârlara kapılmayıp “biz sadece ödüllerin iyi bilimkurguya gitmesiyle ilgileniyoruz” demeleri kargaşanın bitmesi için yeterli olur. Bu sene sırf Vox Day onu aday gösterdi diye China Mieville’ye ‘ödül yok’ kaşesi vurmak veya tarafımız belli olsun diye beyaz erkeklere oy vermemek yerine basitçe iyi bilimkurguya oy vermek bunu söylemenin en etkili yoludur herhalde.
-
İki tarafta da iyi bilimkurgu kazansın diyen yok ki!
Çok güzel özetlemişsiniz gerçekten; yazdıklarınızı hem durmadan kafa sallayarak hem de büyük keyifle okudum :) Durum maalesef tam da bundan ibaret. Artık yazarlar Hugo almak istiyorlarsa işin içine cinsel eğilimi farklı olan bir karakter sokmaları gerektiğini biliyor ya da buna zorunluymuş gibi hissediyorlar sanki. Çok alakasız bir yerde, sırf kitapta öyle biri olsun diye koyulduğu son derece belli olan, etkisiz karakterler çıkıyor artık sürekli karşımıza. Ya da kitap basılıp ünlü olduktan sonra bir anda çok alakasız bir karakterin eşcinsel olduğunu falan söylüyorlar. Tabii ki bu tür karakterler kaleme alınabilir, bunda bir sakınca yok ama sırf "olsun" diye koymak bana saçma geliyor. Oysa Ursula Le Guin öyle mi? Karanlığın Sol Eli'ndeki cinsiyetsiz karakterlerin sırf öyle olsunlar diye yazıldığını kim iddia edebilir? Sizin verdiğiniz Neandertal Parallax örneği de çok yerinde olmuş gerçekten. Neyse, bu konuda çok fazla konuşmak istemiyorum, sonra homofobik olduğum zannediliyor :)
Bunca uğraşımızın okunduğunu ve değer gördüğünü bilmek de ayrı bir mutluluk kaynağı elbette. Çok teşekkürler :)
İyi ödüllerin iyi bilimkurgulara verildiği günleri görmek dileğiyle...
-
Biraz düşününce aslında bu olayların o kadar da kötü olmadığını düşünmeye başladım. Mesela şu ortamda bir kitabın Hugo alması genel kesimin hepsinden oy alması ile mümkün. Bu zamana kadar az kişi ile sadece sosyal düşünceye önem veren kitaplara ödül giderken şimdi bir bütün olarak ele alınıyor. Sad Puppies amacına ulaştı, zaten onlar en başından beri sadece belli konulara yoğunlaşan eserlerin oy almasından yakınıyorlardı ki artık bu mümkün değil. Hugo ödüllerinin geleceği için artık tek olması gereken Rapid Puppiesin ve genel olarak gruplaşmanın yok olması. Ben Rapid Puppiesin azalarak biteceğini düşünüyorum. Zaten Locus ödül adaylıkları da Rapid Puppies'e bir tokat gibi olmuş, onların seçmesi iyi eserleri gölgeleyemiyor. Bana kalırsa bu yıl olacak seçimlerde yapılacak en büyük hata, Rapid Puppies'i kaale alıp ona göre oy vermek olur.
-
Aslında Sad Puppies'in tam olarak amacına ulaştığı söylenemez. Geçen sene Vox Day şöyle bir yorum yapmıştı:
Dört kurgu kategorisi giderek Beyaz Erkek Karşıtı hâline geliyor. Kazananlar: siyah kadın, siyah kadın, Asyalı kadın, beyaz kadın. Hiçbiri çok-satan ya da ünlü bir yazar değil. Çok geçmeden ödüllere aday olabilmek için sadece azınlık olmanız yetmeyecek ve eşcinsel, kör ve topal olmanız beklenecek.”
Bu yılki en iyi roman kategorisinin özetiyse şu :)
“Bu yıl en iyi roman kategorisinde yer alan yazarlardan sadece biri erkek. Geri kalan beş adaydan üçü kadın, ikisiyse eşcinsel. Üstelik kadınlardan biri siyahi. Bu harika!”
Day'i günahım kadar sevmem de her seferinde şu adamın eline inatla koz vermelerine de hayret ediyorum doğrusu. Adayları eserlerinin kalitesine göre seçiyorlardır diyorum, ardından böyle bir yorum görüyorum, bu sefer de şüpheye düşüyorum. Şeytanın avukatlığını yaptırıyorlar insana :D
Kimsenin cinsel tercihiyle ya da ten rengiyle bir alıp veremediğim olmadığı tarihe not düşülsün u_u
-
İnsanların homofobik olduğunuz gibi bir izlenime kapılacağını sanmıyorum. Ama ben de bu konuda biraz endişelenmedim dersem yalan olur. :)
Bu arada Geroge R. R. Martin'i Hugo kaybedenlerine verdiği Alfie ödülleri için çok takdir ettim. İşte toplulukları geliştiren kültür böyle yapıcı çabalarla oluşuyor. Ödül geceleri de bir hayli eğlenceli geçiyor gibi görünüyor. Kitaplarını okumadım ama adam sadece bu yaklaşımıyla saygımı kazandı.
Bu açıdan Kayıp Rıhtım Okur Ödülleri de harika bir iş. Çevirilerin, yerli eserlerin de ödüllendirilmesi çok güzel bir katkı. Ayrıca, ödüllerin oylamalarına katılabilmek de çok zevkli oluyormuş.