Kayıp Rıhtım Arşiv Forum

Kurgu Güncesi => Kurgu İskelesi => Konuyu başlatan: veritaserum - 09 Haziran 2008, 12:21:37

Başlık: E.G. ~ Sezon 2 ~ [Sezon Finali] 12. Bölüm!!
Gönderen: veritaserum - 09 Haziran 2008, 12:21:37
....UMUTSUZ BİR ANDA...




....KARANLIKLAR GÖKYÜZÜNDEYKEN...




...DAYAnACAK GÜÇLERİ KALMADIĞINDA...



...ÖLÜM KAPIYI ÇALMAYA HAZIRLANIRKEN...



...GELEN KUTULUŞ OLDU...

~ O GERİ DÖNDÜ! ~

Şimdiyse düşman içeriden yaklaşıyor...

Bir kahramana ihtiyaç var...

SEZON 2 = TUTSAK  


Evrenler'in Geçiti'nin yeni adresi: kayiprihtim.org/evrenleringeciti (http://www.kayiprihtim.org/evrenleringeciti)
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: Michael Evans - 09 Haziran 2008, 15:12:57
Tavsiyemi dinleyip, yeni bir hikaye kurgulamana sevindim. Tebrik ederim =). En kısa zamanda bekliyorum bölümleri.
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 09 Haziran 2008, 15:35:36
Bir gün üşenmeyip kalan üç beş satırı da bitireblirsem atıcam bekle xD
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: magicalbronze - 09 Haziran 2008, 18:25:57
Tebrikler sonunda asıl olan hikayeynin ikinci böümü ile geri döndün, merakla bekliyoruz.. :D
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 09 Haziran 2008, 18:36:08
Tebrikler sonunda asıl olan hikayeynin ikinci böümü ile geri döndün, merakla bekliyoruz.. :D
sen renkelerimi dışlıyor musun :P  :'(
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 14 Haziran 2008, 13:36:24
Bölüm 1 = Geri Dönüş

Düşman bu kez sinsice yaklaşıyordu. Rakibini ezmek için en ufak bir fırsatı kaçırmamalıydı. Hor görülmüştü. Dışlanmıştı. Yıllarca acısını sineye çekip devam etmişti sessiz yaşamına. Ama bu kadar. Vakit gelmişti. Vakit, yapılanları hesaba çekme vaktiydi. İntikam vakti. Kan kokusu geliyordu burnuna. Buram buram kan kokusu. Vahşet bekliyordu düşmanını. Sahne hazırdı bile: ezilmiş, boğulmuş, doğranmış cesetler. Sessiz, kimsesiz bir yer. Çürümüşlüğün o ağır kokusu. Ölüm vardı. Her yerde ölüm.

Bunu yapacaktı.

Kafasına koyduğunu yapardı.

xxx

Küçük çocuk koşarak geliyordu. Bir yandan da hüngür hüngür ağlıyordu. Koştu, koştu, koştu… Sonunda yoruldu ve olduğu yere oturuverdi. Küçücüktü, kafası karışmıştı ve korkuyordu.

“Ne oldu küçük?”

Sesin sahibine bakmak için kafasını kaldırdı. Bu sarayın kapsında bekleyen muhafızlardan biriydi. Koşarken saraya gelmiş olmalıydı.

“Annem… Sanırım annem öldü…”

Gürültülü bir ses yankılandı. Metalin metala çarpma sesi. Sonra bir kapının gıcırtılı açılışı duyuldu ve bir siluet onlara doğru yöneldi.

“Ne oluyor muhafız? Bu çocuk neden ağlıyor?”
“Sanırım annesi ölmüş efendim.”
“Oh… Baban yok mu küçük?”
“Hayır, majesteleri. Hiç kimsem kalmadı. Karanlık Dönem’deyken hepsi öldü.”
“Öyleyse enimle gel”

Kraliçe çocuğu kucağına aldı ve içeri yöneldi

xxx

Prenses etrafa sevgiyle bakıyordu.

Pazar vardı o gün. Prenses de pazarı geziyordu. Bir tezgah gözüne ilişti. Rengarenk meyveler satan bir çocuğun tezgahı. Çocuk tezgahın arkasında yerde oturuyordu. Prenses birkaç elma aldı eline. Bizim dünyamızın aksine, olgun ve hormonsuzdular. Prenses bu dünyayı kurtardığına bir kez daha memnun oldu.

“Affedersin, bunlara kaç para ödemem gerekiyor?”

Çocuk, kirli ve yırtık giysiler giymişti. Kahverengi saçları yağ içindeydi. Mavi gözleri ise hüzünle süzüyordu dünyayı. Çocuk başını kaldırıp Prenses’e baktı.

Almira uzun etekli, fırfırlı, göz kamaştıran pembe bir elbise giymişti. Siyah saçları özene bezene taranmıştı ve parıl parıl parlıyordu. Başına taktığı minik taç, onun kim olduğunu gayet güzel açıklıyordu. Gözleri… Gözleri mutluydu. Annesini bulmuştu yıllar sonra, bu halkı o kurtarmıştı Karanlık Dönem’inden. O Kraliçe’nin kızıydı, O Galeçya’ydı. Oysaki bir kusuru vardı muhteşem Galeçya’nın:  O, Evrenlerin Geçiti’ydi. Halkının üzüntüsü, onun üzüntüsü demekti.

“Baban nerede?”
“Benim ne bir babam, ne de ailem var. Hepsi öldü. Karanlık Dönem’de. Bu meyveleri ben yetiştirdim. Şimdi de satıyorum.” Çocuk yüzüne tatlı bir gülümseme kondurdu. “Siz bizi kurtardınız, Galeçya, sizin sayenizde yaşıyoruz. Lütfen bu meyveleri size hediye etmeme izin verin.”

Almira çocuğun gözlerinin içine baktı.

“Hayır, majesteleri. Bir kahramandan para alamam. Yardım etmeye de çalışmayın, kendim ayakta durmalıyım. İnsan kanına hakaret ettirmemeli.”

Almira düşüncelere daldı.

xxx

“Ülkenin tam ortasındayım ben. Ölçün, biçin, ben olacağım merkezde. Yıllaaar, yıllar önce, dedelerinizin dedelerinin, dedelerinin dedeleri doğduğu zamanlar, Paketsi henüz yeni kurulmuş ve çok, çok gençken, Yıldızların Başkanı kendi elleriyle dikti beni buraya. Yanımdan dupduru bir nehir akıyordu. Nehirde her renk, her çeşit balık yüzüyordu. Ben, küçücük köklerimi nehire uzatıp ondan bolca su ve mineral alıyordum. Tadına diyecek yoktu, doğrusu.

Zamanla çevrem kentleşmeye başladı. Önce, o koskocaman sarayı yaptılar yanı başıma. Yıllar boyunca, krallar ve kraliçeler, prensler ve prensesler o saraydan baktılar bana. Başka başka binalar da yapıldı zamanla. Evler yapıp, dükkanlar açtı bu mutlu ülkenin küçük insanı. Küçücük çocuklar büyüttüm gölgemde ben. Nice insanlar oldu ki, gölgemde doğup, gölgemde öldüler.

Ben de büyüdüm. Dallarım gökyüzüne yükseldi zamanla. Her gün, yukarıdan gülümseyen güneşe karşı korudum küçük insanlarımı. Bana salıncaklar kurdular.. Meyvelerimi yediler, besledim onları.

Günün birinde, öyle bir şey oldu ki, tüm yaşam durdu etrafımda. Küçük insanlar evlerine kapandılar. Dükkanlar açılmıyordu artık. Yapayalnız kalıvermiştim. Nehir kurumuştu. Tüm balıklar ölmüştü. Toprakta bir damla su bulamıyordum. Meyve veremedim, ki zaten besleyecek çocuk kalmamıştı gölgemde. Yapraklarım tek tek kuruyup döküldüler toprağa…

Hayat bitmişti.

Gelmiş geçmiş en büyük Kraliçe, Kraliçelerin Kraliçesi kaybolmuştu.

Onunla birlikte hayat da.

Ama esrarengiz bir şekilde ölemiyordum. Bir şey.. Uzak, ama aslında çok yakın bir şey beni sıkı sıkı bağlıyordu hayata. Asla ölemedim. O bir umuttu, hayat oydu, biliyordum, o gelince geri dönecekti hayat. Susuzluktan dilim damağım kurumuştu, çok yorulmuştu, ama ölmedim. Bir umutla bekledim ben de, herkes gibi onu.

Yıllarca bir efsane süregelmiştir Pakesti’de. Bir gün, çok kötü bir şey olacaktı. Kimse bilmezdi ne olduğunu. Kötülük kaplayacaktı ülkemizin üzerini ve kara bulutlar güneşi göstermeyecekti bizlere. Yaşam hemen hemen tükenecekti. Yiyecek ekmek bulamayacaktık. Aç kalacaktık. Çoğumuz ölecekti, delirecekti.
“Ama umut, en iyi ilaçtır kötülüğe” demişti Tina.

Onu dinledik.

Bir umut bekledik yıllarca.

Ve o, umutlarımızı boşa çıkarmadı. Bize döndü.

Galeçya, Pakesti’deydi yıllar sonra.

Kara bulutlar dağıldı gökyüzünden o gelince, nehir yine akaya başladı ve balıklar yeniden renklendi. Yaprakların doluştu yeniden dallarıma, kelebekler ve kuşlar hiç eksik olmadı bir daha üzerimden. Yeniden meyve verdim. Ve küçük çocuklar yeniden yedi onları, beslendiler ve büyüdüler.

Hayat geri dönmüştü.

En güzeli de hayatla birlikte Kraliçe. Ama bu kez yalnız değildi. Yanda kızı, Prenses Almira, namı-diğer Galeçya vardı.

Ve anladık ki o bizdi. Bizden biriydi ve Geçit’ti.

Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: pleasant^^ - 14 Haziran 2008, 18:49:06
Bu nedir ya :P Ne biçim geri dönüştür o :D Canım çok güzel süpersin :P :clap
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 14 Haziran 2008, 20:36:40
yaa niye senden başka kimse tınlamıyor buraya  :hemk

saol betül canem  :-*
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: magicalbronze - 15 Haziran 2008, 16:45:04
Yahu ben pek bir şey anlayamadım ne yalan söylüyeyim.. :D :D Ama eminim yeni bölümlerde dahad a böyle anlaşılacaktır olaylar.. :P
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 15 Haziran 2008, 17:14:20
anlamayın diye böle yaptık zaten aa :P
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: - 15 Haziran 2008, 18:52:00
Harika harika .. xD 2. bölüm ne zaman geloo xD Bol bol vaktin var artık yaz hemen xD
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: Michael Evans - 15 Haziran 2008, 19:31:42
Çok güzel bir bölüm olmuş. Tebrik ederim. Sonundaki ara bölüm gibi bir şey sanırım, bir ağacın sözleri.

Anlatımın oldukça gelişmiş. Yeni bölümleri bekliyorum. =)
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 15 Haziran 2008, 19:56:00
hıım aslında ara bölüm değil de şöyle birşey ; böyle birkeç nesne/varlık daha konuşacak, hikayenin can alıcı noktasına geldiğimiz zaman olayı onlara anlattırıcam, yane dünyaya Almira'nın gözünden değil de, onların gözünden bakacağız. bilmem anlatabildim mi ;D

edit: höm hum bomba haberlerim vaaar ;D öncelikle bi resimde emeği geçen herkese ( çizen: SeD ps yapan: pleasant^^ (ki çok çekmiştir benden ;D) )  çok çok teşekkür ederim. eh gururla sunabilir miyiz artık :P

(http://img164.imageshack.us/img164/5351/95823339su3.jpg)

seviyorum sizi yavrularıım xD
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: yeşilboncuk - 16 Haziran 2008, 09:56:45
gözdecim ellerine sağlık.. :) 2. bölümü bekliyorum yane yaz da geldi artık,yazarsın sen hemen  ;D  ;D ...((resim süper))  :o
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 16 Haziran 2008, 10:01:20
gözdecim ellerine sağlık.. :) 2. bölümü bekliyorum yane yaz da geldi artık,yazarsın sen hemen  ;D  ;D ...((resim süper))  :o
yavrularım sağolsun xD
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: - 16 Haziran 2008, 12:27:34
Vooovvv resim harika olmuş yaa  :o Ben bu kadar harika bişii beklemiyodum ;D Resimde emeği geçen herkesi teprik ediyorumm  :uhe  :hug Eeee köftecan ne zaman geliyo 2. bölüm ;D
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: SeD - 16 Haziran 2008, 19:54:17
Ben çizdim benn benn :P ;D xD O kızın yüzü cidden delı olmuş yeaa 2 dk da nası çizikdrtysem :P ... Köftemin denemesine fedaa ossun  ;)

Ya o ağacın anlattıklarını çok beğendiiim çok harika olmuş gerçaktann xD Yeevrım devamını bekliyoğuz..  :clap
Başlık: Ynt: Evrenlerin geçiti ~ Sezon 2 !!
Gönderen: veritaserum - 17 Haziran 2008, 08:59:05
zuh zuh yafrum yaa ;D yerim ulen xD yorum da yaparmııışş xD :gh  :hihi tekrar zaol anam  :lve :hug :oyy :uhe
Başlık: Ynt: E:G: ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2 !!
Gönderen: veritaserum - 19 Haziran 2008, 10:39:44
Ara bölüm ≈ Flashback

“Almira! Almira! Uyan yavrum!”
Kız gözlerini açtı.
“Anne?”
“Kendini yorma bir tanem. Seni saraya götüreceğim. Rua! hemen saraya koş ve Galeçya için en güzel odayı hazırlat. Onu alıp geleceğim.”
“Peki efendim.”
“Yat, Galeçya, kalkmaya uğraşma boşuna, yoruluyorsun.”
Almira kadına sokuldu.hala biraz tozlu olabilirdi (bkz. E.G.; S.1.,B.8.), ama sımsıcak ve sevgi doluydu.

xxx

“Her şey bitti mi?”

Cevap veren yoktu. Almira doğrulup oturdu. Etrafına bakındı. Yumuşacık bir yatakta yatıyordu. Odada kime yoktu. Pespembe bir odaydı bu. Üzerinde yattığı yatağın dört direği vardı, onların etrafında da uzun tüller. Pembe koltuklar, pembe masa, pembe bir şömine.

Bu Almira’ya sevimli, ama her nedense abartılı geldi.

Pencerenin uzun perdesini araladı ve dışarı baktı. Koskocaman bir ağaç vardı manzarada. Dalları gökyüzüne kadar uzanıyordu. Küçük çocuklar (aşırı küçüktüler), önce meyvelerini koparıp yiyor, ardından da oyuna katılıyorlardı.

Birkaç kadın, mutlu mutlu sohbet ederken nehirde çamaşır yıkıyorlardı. Almira turuncu bir balığın neşeyle zıplayıp tekrar suya daldığını görünce nedense şaşırma gereği duymadı.

Pencerenin önünden mavi bir kelebek uçup geçti.

Her şey, iyiye gidiyordu.

xxx

Karanlık dönem bitmişti. Herkes mutluydu artık. Almira artık bir prensesti ve bunun tüm nimetlerinden sonuna kadar yararlanıyordu. Pembe oda (ki artık pek pembe sayılmazdı) onun olmuştu, ve koskocaman bir sarayda yaşıyordu.

Bu sarayın binlerce odası vardı. İlk gün içinde kaybolacağını sanmıştı Almira. Sarayın koskocaman bir havuzu bile vardı, koridorlar boyunca uzanan tarihi eserleri de.

Sanki milyonlarca kişi çalışıyordu bu sarayda. Her şeyin başında Kraliçe vardı tabii, ondan sonra da Rua geliyordu. Çok hamarattı Rua. En zor işlerin altından kalkmasını beceriyordu. Kraliçe’nin yükünü büyük ölçüde hafifletiyordu, “Biraz da sihir sağ olsun”.

Sonra, Galeçya’nn yardımcısı, (bir bakıma dadısı) Rasa vardı. Almira’nın beslenmesine hararetle dikkat ediyordu, her sabah giysi seçiminde ona yardım ediyor, sonra saçlarını özene bezene tarayıp, tacını kendi elleriyle takıyordu başına. Her sabah, öğle ve akşam, aşçı Yade ile işbirliği yaparak tıka basa doyuruyorlardı Prenses’i.

Ve bir çok hizmetli kız vardı. Almira’nın odası en özenlisi olmak üzere, tüm sarayı silip süpürüyorlardı; ki hakkını vermek gerekirdi her yer pırıl pırıldı.

Bir de baş aşçı Yade vardı. Orta yaşlı, bu ülkedeki her insan gibi ufak tefek bir kadındı. Biraz panikti doğruyu söylemek gerekirse. Sanki Almira günde bir meyve az yerse ya da canı sabahları yumurta çekmiyorsa her an ölebilirmiş gibi davranıyordu.

Ve..ve.. Almira’nın bu sarayı sevmesinde belki de en büyük etken; Ulaç vardı. Ulaç, Yade’nin oğluydu. Henüz 5 yaşında olmasına karşın, çok bilgiçti.

“Şimdi bizi sen mi kurtardın?” demişti fal taşı gibi açarak Ulaç, Almira’yı ilk gördüğünde. Galeçya kahkahalarla güldüğünü hatırlıyordu.

“Güneş neden geceleri görünmüyor?”, “Yıldızlar nereye kayıyor?”, “Balıklar nereye gittiler böyle yüzerek?”, “Yediğim yemeklere ne oluyor?” ve bunun gibi nice sorular, Ulaç için günlük bir uğraştı. Çok merkalı, çok da sabırsızdı. Bir sorunun cevabını beklemden diğerini soruyordu.

Bazen de çok fazla şey istiyordu. Bir şeker ya da bir youn olabiliyordu bu; o anki ruh haline bağlıydı. Ama tüm istedikleri için standart bir strateji vardı; Almira’nın kucağına oturur, ellerini küçücük elleriyle tutar, gözlerini gözlerine diker ve dudaklarını büzerek yanağındaki gamzeleri vurgulardı. Ne varki, Almira’nın bu duruşa asla dayanamadığını bilirdi.

İşte böyle bir yaşam sürüyordu Galeçya. Her şey elinin altındaydı, her istediği oluyordu ve mutluydu.

Yani kısmen.

Tek bir şey istiyordu; ki o da çok geçmeden gerçekleşecekti.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Ara Bölüm!!
Gönderen: SeD - 19 Haziran 2008, 15:08:20
Ne ki ne o ? :hönk
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Ara Bölüm!!
Gönderen: veritaserum - 19 Haziran 2008, 16:51:39
bekle ve gör :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Ara Bölüm!!
Gönderen: yeşilboncuk - 20 Haziran 2008, 08:52:23
 ??? o ne yaff??....
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Ara Bölüm!!
Gönderen: - 21 Haziran 2008, 11:08:51
Bence babasını istiyo nıahahaha ;D ;D Harikasın köftem yaaa xD muah xD
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Ara Bölüm!!
Gönderen: SeD - 22 Haziran 2008, 21:24:53
bekle ve gör :P
Bekleye bekleye şoolduk buğrdaa xD Hadi bea artık xD :huha
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 23 Haziran 2008, 10:17:14
Seda anam seni yerim  :gh  :inca

Bölüm 2 = Yeni Biri

“Arkadaşım olmanı istiyorum.”
Anlamadım?
“Basbayağı arkadaşım olacaksın işte. Ne yani, her prensesin bir yığın arkadaşı mı var sanıyorsun?”
“Hayır..ama..ben..bilmem ki..nasıl olur..”
“Çok basit. Sabahları günaydın diyorsun. Gün boyunca onunla bir şeyler paylaşıyorsun. Yatmadan önce de iyi geceler diliyorsun. Bu kadar.”

Almira vahşice gülümseyerek gözlerini ona dikti. Çocuk şaşırdı.
“Peki..”

Prenses çocuk gibi sevinerek el çırptı ve onu tezgahın arkasından çekip çıkardı. Sonra arkasındaki bir askere dönerek;

“Hey sen! Tüm meyveleri saray mutfağı adına satın alıyorum. Hepsini topla ve getir. Hadi arkadaşım, gidiyoruz.”

xxx

Kraliçe mutfağa girdi.
Mutfak çalışanları bir saniye kadar şaşkınlıkla durakladıktan sonra işlerine döndüler. Yade hemen hükümdarın yanında bitti.

“Emredin efendim.”
“Yade…bugün Almira’nın doğum günü. Baş aşçı olarak bugün tüm marifetlerini göstermeni istiyorum senden. Akşama büyük bir parti veriyoruz. Diğer ülkelerin kral ve kraliçeleri de daveti. Yüzümü kara çıkarmayacağını umuyorum.
“bugün tüm marifetlerini göstermeni istiyorum senden. Akşama büyük bir parti veriyoruz. Diğer ülkelerin kral ve kraliçeleri de daveti. Yüzümü kara çıkarmayacağını umuyorum.
“Yeter ki isteyin efendim.”

Sonra bir anda tüm mutfak Yade’nin emirleriyle işlere gömüldü. Muhteşem olmalıydı.

xxx

“Siz! Hizmetli kızlar! Büyük salona gerekli malzemeler bırakıldı, salonu süsleyeceksiniz. Sihrinizden gelenin en iyisini çıkarmanızı bekliyorum. Bu gece Galeçya’nın doğum günü kutlanacak. Tek bir yanlış harekette pılınızı pırtınızı toplar buradan defolursunuz. Anlaşıldı mı?”

Rua Kraliçe kadar iyi huylu değildi.  Yanlışlara sabredemiyordu. Bu yüzden bütün gün, değer ülkelere giden habercilerin hala dönmemiş olmasından yakındı durdu. Ve yine bu yüzden bebeğinin doğum gününde her şeyin mükemmel olmasını isteyen Rasa ile kavga edip durdu [“Ne yani? Bebeğime bu süsleri mi layık görüyorsun? Seni cimri herif!”; “Elimden geleni yapıyorum, artık sus be kadın!”).

xxx

“Adım Ira.”
“Benimki de Almira.”

Almira’nın vahşi hali geçmiş, yine normal haline dönmüştü. Ve canan bir şekilde, Ira’yla gerçekten dost olmaya çabalıyordu.

Sarayın bahçesinde birlikte oturuyorlardı. Almira yorgunlukla ağacın gölgesine çöktü. Ira da yanına oturdu.

“Nasıldı… geldiğin yer?” Almira ona baktı. güzel gözlerinde çok kısa biran bir hüzün belirip kayboldu.

“Kirli bir yer. Temizlik yoktu orada. Derelere büyük fabrikaların –üretim yapılan büyük yerler- atıkları dökülüyordu ve sularımızı zehirliyordu. Yine fabrikalar, ve oradan çıkan ürünler havayı kirletiyordu ve soluk alamıyordun. Dünyanın tepesinde koskocaman bir delik açılmıştı oradan içeri sinsi ve zararlı güneş ışınları sızıyordu. Bu yüzden dayanılamaz derecede ısınmıştı. Hiçbir kimse, alın teriyle meye-sebze yetiştirmiyordu. Anormal ilaçlarla meyvelere renk veriyordu, ama içleri bembeyaz ve vitamin-mineralden yoksun oluyordu.”

Ira bir şey söylemedi. Ağaca yaslandı, ayaklarını ileri uzattı. Gözlerini kapattı. Almira ona baktı ve hala o yırtık giysileri giydiğini fark etti. Birden ayağa fırladı. Gözleri yerinden fırlayacaktı neredeyse. Bulmuştu! İşte bu!

Ira’yı elinden tuttuğu gibi kaldırdı. “Yürü!”

“Ne olu-”
“Rasa! RASA!” Almira sarayın içinde deli gibi koşmaya başladı.
“RASAAA!”
Kadın pürtelaş yanlarında bitti.
“Almira, ne oldu yavrum?”
“Odam. Odamın yanındaki salon. Orayı hemen düzenliyorsun. Bir banyo ekletiyorsun, boyatıyorsun falan. Ira oraya yerleşecek.”
“Ne-Hayır-” Ira yüzünde bir dehşet ifadesiyle baktı ona.
“Ama..efendim..bu çocuk…”
“Ayrıca” diye bastırdı Almira ”ona yeni giysiler buluyorsun, temizlenmesine yardımcı oluyorsun. Ve bana senin yaptığın gibi ona da yardımcı olacak birini buluyorsun.”
“Ama Galeçya bu gün buna imkan yok-”
“Hemen dedim Rasa.”
“Peki efendim.”

<<<

höms bu bölümde pek ekşın yok ama bir sonraki bölüm bomba olucak çok şaşıracaksınız xD
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: yeşilboncuk - 23 Haziran 2008, 10:24:34
Güzel bi bölüm...Ama dediğin gibi hiç bi heyecan yok...Bakalım diğer bölümde neler olacak..Parti de olay var gibime geliyo..=) Ellerine sağlık cnm ! :mlk
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 23 Haziran 2008, 14:41:22
dedim ya zaten ekşın yok hiç diye. eğer bu bölümü böyle yazmasaydım, diğer bölümün pek bi anlamı kalmıyordu konuya balıklama dalmış oluyordum ve eğer bu hazırlıkları cart curtu atlasaydım ekşına baya bi erken girmiş olurduk hikayeninde hiç bir merakı falan kalmazdı..
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: Baal Adramelech - 24 Haziran 2008, 15:29:23
Vay canına. Sezon biride ikiyide okudum ve gerçekten çok beğendim hikayeni. Mükemmel, başarılar =)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 24 Haziran 2008, 15:35:48
teşekkürler :D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: Michael Evans - 24 Haziran 2008, 16:40:49
Çok güzel gidiyor bence 2. sezon da etrafta sadece kadın varmış gibi geldi bana. Ne bu feministlik?

Almira garip bir kız... Göreceğiz bakalım daha neler olacak.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 24 Haziran 2008, 16:53:13
Çok güzel gidiyor bence 2. sezon da etrafta sadece kadın varmış gibi geldi bana. Ne bu feministlik?

Almira garip bir kız... Göreceğiz bakalım daha neler olacak.
ahaha farkında bile değilim ;D ayh tabi üçüncü bölümde başlıyor sanırım erkeklerin rolleri xD atmamış olmayayım :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: pleasant^^ - 24 Haziran 2008, 19:44:10
Almira,aşık olsun! ;D Bu ne ya ormandan çıkmış gibi :P Garip geldi :D Rasa ve Rua komik :D Ira'nın arkadaş olmakla ilgili söylediğin yerde sırıtasım geldi ;D
Yorum yazamadım şimdiye kadar özür dilerim ama :-\
Resim güzel durmuş bu arada :zuha
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 24 Haziran 2008, 20:04:37
kendi emeğin tabi güzel olcak  :zuha

ve senin bu isteklerin beni kalpten götürezek bi güün :P  :fringa

o arkadaş şeylerini sırıta sırıta yazdım zaten ;D ;D

ve şu yorumları yapın bi zahmet ahh aaahh :P  :fringa
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: pleasant^^ - 24 Haziran 2008, 21:11:17
kendi emeğin tabi güzel olcak  :zuha

ve senin bu isteklerin beni kalpten götürezek bi güün :P  :fringa

Sen şeye dua et :P Rasa ve Rua da aşık olsun,komik diyaloglardan romantizme dönüşsün,sonra bu Galeçya dul mu ?  :P Kocası ortaya çıksın,kötü adam olarak ya da iyi birisi olarak  :P Almira onu kurtarmaya çalışsın.Yoksa da Galeçya kötü bi adamla evlensin,üvey baba Almira'ya eziyet etsin,Almira saraydan kaçsın yedi cücelerle falan takılsın.
Ira kötü olsun.Ya da kötülük onu esir alsın.Almira'yı öldürünce tövbe edip iyi olsun.Okul,hastane falan yaptırsın.Birden başkahraman Ira oluversin falan :P
Ama sen bunlardan bi özet falan şeediver bi köşeye canım;olur di mi ?  :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 2!!
Gönderen: veritaserum - 24 Haziran 2008, 22:01:11
Sen şeye dua et :P Rasa ve Rua da aşık olsun,komik diyaloglardan romantizme dönüşsün,sonra bu Galeçya dul mu ?  :P Kocası ortaya çıksın,kötü adam olarak ya da iyi birisi olarak  :P Almira onu kurtarmaya çalışsın.Yoksa da Galeçya kötü bi adamla evlensin,üvey baba Almira'ya eziyet etsin,Almira saraydan kaçsın yedi cücelerle falan takılsın.
Ira kötü olsun.Ya da kötülük onu esir alsın.Almira'yı öldürünce tövbe edip iyi olsun.Okul,hastane falan yaptırsın.Birden başkahraman Ira oluversin falan :P
Ama sen bunlardan bi özet falan şeediver bi köşeye canım;olur di mi ?  :P
sen kahin falan mısın demicem :P ;D ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: veritaserum - 01 Temmuz 2008, 15:01:04
Bölüm 3 = Doğum Günü Partisi

Tüm hazırlıklar bitmişti. Sarayın en büyük salonu (ki gerçekten büyüktü), prenses için muhteşem bir şekilde süslenmişti. Yade koskocaman (sanırım 12 katlıydı) bir pasta yapmıştı. Ve kocaman bir meyve salatası. Biraz mecburiyetten yapılmıştı bu salata, çünkü mutfağın zırnık savuracak yeri kalmamıştı. Ira’nın büyün meyvelerini satın almıştı Almira, malum.

Parti yavaş yavaş başlıyordu. Çok, çok uzak ülkelerden soylular bile geliyordu. Pakesti’li soylular da vardı tabii; ama onlar ev sahibiydi ve konuktan sayılmıyordu.

Pasta ve salatayı konuklara sunmak için can atan Yade, Almira’nın hala salona inmemesinden, bilmem kaç yüzüncü kez yakınırken, Kraliçe konuşma yapmak üzere geldi ve Rua, bunun için Kraliçe’ye minnet duydu. Bir anda, soylular, krallar, kraliçeler, prensler ve prensesler sessiz bir maskenin ardına saklandı ve konuşmaya kulak kesildi.

Kraliçe lafı fazla uzatmadı. Günün anlam ve önemini belirten konuşmanın ardından “İşte prenses!” dedi ve Almira merdivenlerde belirdi.

Tüm salon nefesini tuttu.

Pakesti’de bugüne kadar böyle bir güzellik görülmemişti.

Almira yürüdükçe, zarif ayakkabılarının sesi, sessiz salonda yankılanıyordu. Pembe bir elbise giymişti, tenine çok güzel giden. Etekleri, dizlerinde çapraz pilelerle bitiyordu, ucundan elbisenin daha açık pembe astarı görünüyordu.

Yüzünü güzelliği, ona çok benzese de Kraliçe’yi açık arayla solluyordu. Siyah gözleri, zekice bakıyordu salona. İncecik dudakları, pembe gülümsemesiyle kusursuz bir hal alıyordu.

Almira o gece, tüm salonun nefesini kesti.

Daha merdivenlere ilk adımını attığı anda, dans müziği başladı ve davetkar bir el ona uzandı. Almira eli kabul etti. Yakışıklı bir prense aitti bu el. Prens, büyülenmiş gibi bakıyordu Prenses’e. Ne var ki bu büyülü sahne birkaç dakikadan uzun sürmedi. Almira, kendine uzanan başka bir elle birlikte gitti ve prens bocalamalarla baş başa kaldı.

Sonra başka bir el ve bir başkası…

Herkesle tek tek dans etmişti.
Sonra esrarengiz biri bitti yanı başında. Büyük biri. Bir adam. Yoksa bir kral mıydı?

Almira adama baktı. Bakar bakmaz da çığlığı bastı.
Babası burada ha, bu sihirli dünyada?
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı ve babasının boynuna atıldı.

“Hey..Prensesler ağlamaz, unuttun mu? Hele doğum günleriyse ve babaları çok uzak diyarlardan onun için gelmişse hiç!”

Mutluluktan ölebilirdi.

Yalnızca tek bir şey istemişti, o da kendiliğinden olmuştu işte!

Şeey.. pek kendiliğinden olmamıştı gerçi, ama kimin umurunda? Olmuştu sonuçta!

xxx

Saatler yeni güne doğru ilerlerken, Almira hala dans ediyordu. Birçok prensle dans etti de etti. Canı sıkılmaya başlamıştı ki, Yade onu kurtardı. Sıra doğum günü pastasına gelmişti.

Birden, nereden geldiği anlaşılmayan sihirli bir müzik çalmaya başladı. Çok tatlı bir müzikti. Almira müziğin kan gibi, damarlarından vücuduna süzüldüğünü hissetti.

Ve pasta geldi. Büyük alkışlar duyuldu. Herkes kendi hediyesini tebrikleriyle birlikte prensese verdi, ardından Almira yaşı kadar mumu üfledi.

Ve bir şey gördü.
 
Odanın büyük kapısı, yavaş yavaş ve gıcırdayarak açılıyordu.

Odaya ilginç bir çocuk girdi. Uzun süredir böyle bir şey giymediği açıkça beli olan bir takım giyiyordu. Ama sanki çocuk bu takıma aitti; onu tamamlıyordu. Biraz uzun olan kahverengi saçları taranarak düzeltilmişti. Çekinerek girerken, mavi gözleri ürkekçe salonu taradı. Bir an, Almira’da takıldı, sonra ona odaklandı ve çocuk prensese doğru geldi.

Almira ifadesizce ona bakıyordu.

Çocuk onun önünde durduğu an, sanki planlanmış gibi müzik yeniden başladı. Aynı melodiydi, ama nasıl olduysa bu kez dans müziği oluvermişti. Almira sihrin hala damarlarında dolaştığını hissediyordu.

“Bu dansı..bana lütfedebilir misiniz prenses?”
“Yoksa yapamayacağımı mı düşündün?”

Dans başladı. Başka kimse dans etmiyordu, konuşmuyordu. Yalnızca onları izliyordu. Nasıl bir büyüydü bu, herkesi esir etmişti bu dansa? Yoksa onlar hep mi böyle bir.. bütündü?

İkisinin de gözlerini birbirine kenetlenmişti, salonda yalnızca kendileri varmışçasına dans ediyorlardı. Hareketleri, birbirini tamamlıyordu. Almira’nın saçları, müzikle birlikte sağa sola savruluyordu ve parıltıları müziğin büyüsünü mühürlüyordu.

Almira bir acayiplik seziyordu. Zaten, onun yanında olduğunda hep bir acayiplik vardı. Ama bu başkaydı. Müzik içinde akıp gidiyordu, gözleri Ira’nın gözlerinde eriyordu ve bir şeyler onu bir yerlere doğru çekiyordu. ama o gitmek istemiyordu. Hep burada kalmak istiyordu. Müzik bitmemeliydi, gözleri onun gözlerinden ayrılmamalıydı asla. Uyum. Evet, uyum. Uyum bağlıyordu onu sıkı sıkı buraya. Kopamıyordu.

Engin mavilik onu içine çekti ve eritti.

”Hayır! Beni bırakma!” diye bağırdı, ama onu kimse duymadı.

En son bir endişe gördü, mavi gözlerde. Sonra koptu. Her şey karardı ve bitti.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: yeşilboncuk - 02 Temmuz 2008, 19:31:53
canım çok güzel bir bölüm bu..o çocuk kim?? :hemk
ellerine sağlık...xD
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: Baal Adramelech - 02 Temmuz 2008, 19:57:33
o çocuk ira :P allam ya anlamamış :P

çok iyi olmuş valla evamını bekliyorum halağğ :P :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: veritaserum - 02 Temmuz 2008, 20:34:21
bikerem onun adı ira diil ıra :P çarptırmayın olayı aa :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: SeD - 02 Temmuz 2008, 20:39:21
Vuaavvvf çok cızel olmuş köftemm :hönk ;D Valla harka hemen beklom öteki bölümü... ;) ;) :-*
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: Michael Evans - 02 Temmuz 2008, 20:45:04
Ya inanmıyorum, yazar yazmaz okumadığıma pişman oldum. Çok güzel bir bölüm. Olaylar ard arda birbirini tamamlamış.

Sonunda Almira'nın bayılması (ki söylediğin için sağol :P) Ira'nın ona yaptığı bir büyü müydü ki? Yoksa Ira casus mu? Kafamda komplo teorileri, ühü :P. Neyse devamını bekliyoruz =)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: veritaserum - 02 Temmuz 2008, 20:48:35
dımam xD bugün yazdım atarım bi ara :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 3!!
Gönderen: veritaserum - 03 Temmuz 2008, 13:13:28
Bölüm 4 = Zindandaki Mahkum

Bir rüya görmüştü. Çok ilginçti rüya ve pek anlam verememişti. Çok güzel bir kadın vardı rüyasında. Parıltılı ve şaşaalı bir zırh giymişti.

İki elinde de birer kılıç taşıyordu.

Almira kadın “Uyan!” dedi.

Ama uyanan kendisiydi.

Sonrasındaysa çok yumuşak bir yatakta yatıyordu. Bir el, elini sıkıca kavramıştı. Gözlerini araladı. Etrafına birçok insan toplanmıştı. İçlerinden çoğu doktor gibi duruyordu; şaşkın bir ifadeyle Almira’ya bakıyorlardı. Kraliçe’ydi elinden tutan. Yüzü ifadesizdi, ama kızına bunu yapanı ele geçirirse hiç acımadan öldürecekmiş gibi bakıyordu ki yapardı.

Ama bunu kızına kim yapmıştı?

Almira kıpırdandı.
Kraliçe’nin yüzünde bir yumuşama ve rahatlama belirdi.

“Uyu yavrum.”

Almira anladı. Aklına birer birer döküldü görüntüler. Bir parti, bir pasta, dans ve bir mavilik.

Mavilik.

Neredeydi o?

“Anne, bana ne oldu?”

Kadının yüzü karardı.

“Dedim ya, yalnızca kendinden geçtin. Bunları şimdi konuşmayalım bir tanem, dinlenmelisin.”

Kız başını diğer tarafa çevirdi.

“Öyleyse yalnız bırakın beni.”

Dediği gibi oldu.

xxx

Ira parmaklıklara sıkı bir tekme geçirdi.
Ne yapmıştı da tıkmışlardı onu buraya?
Pek kıymetli Galeçya’ları onunla dans ederken bayıldı diye illa o mu suçlu olacaktı?

Ira zayıf biri değildi, hayır. En sevdiği insanların ölümünü görmüştü gözleriyle ve yıkılmamıştı. Gecelerce aç uyuduğu, tek kuruş parası kalmadığı günler olmuştu. Çalışıp doyurmuştu karnını. Nice insanlar acıyarak bakmıştı ona, o da insanlara. Çünkü biliyordu; önemli olan başkalarının düşünceleri değil, gerçekte, kim olduğundur.

Onu bu parmaklıkları tekmelemeye yönelten duygu da buydu.

O günlerde bile hissetmediği bir şey. Giderek artan panik ve endişe duygusu.

O kızda acayip bir şeyler vardı.

xxx

“Almira çok yorgun Ulaç. Şimdi seninle oyun oynayamaz. Neden gidip oyuncaklarınla oynamıyorsun?”

Çocuk süngüsü düşmüş halde gitti. Annesi -Yade- de, hüngür hüngür ağlayan Rasa’yı teselli etme işine geri döndü.

“Of..Rasa’cığım çocuk gibisin. Kız çok yorulmuş işte o yüzden bayılmış. Kendi kulaklarında duydun doktordan.”

“Ya bebeğimin ölümcül bir hastalığı varsa?” gürültülü bir hıçkırık koyuverdi. Yade gözlerini devirdi. “Ona öğlen yemeğini aksatmamasını söylemiştim, beni dinlemese olacağı buydu işte!”

Rua mutfak kapısından içeri girince, Rasa inlemesine iki dakika ara verdi ve her zamanki gibi suçu ona yıktı.

“Üstelik bu adam da ona gerekli özeni göstermiyor!”

Rua ona baktı. başını umutsuzca iki yana salladı ve bir sandalyeye çöktü.

İş çığırından çıkıyordu.

“Sizin alıp veremediğiniz nedir?”

İkisi de omuz silkip birbirlerine sırtlarını döndüler.

xxx

“Onu görmek istiyorum!”

“Ama efendim annenizin kesin emri-”

“Ben, Galeçya. Pakesti’nin tek prensesi. Son yüzyılın tek Evrenler’in Geçiti. Bu zindanlara kadar yalnızca öksüz bir çocuk için geliyorsam elbette önemli bir şey vardır. Çekil önümden.”

Muhafız duraksadı. Sonra kaderine razı bir halde zindanlara inen merdivenin kapısını açtı.

Prenses karanlıklara daldı.

Aşağıdaki zindanlardan birçok çığlık geliyordu. Yürekleri parçalayan çığlıklar, gözyaşları. Aşağılara inildikçe, tıpkı müzik gibi, insanın kanından vücuduna yaylıyordu. Tek bir farkla; müzik ahengi çağrıştırıyordu, çığlıklarsa iliğe kadar korkuyu işliyordu.

İlk zindan.

Saçı sakalına karışmış yaşlı bir adam, küflenmiş ekmeğini kemiriyordu. Almira Geçit’e uzandı. Adamın suçunu gördü.

Bir bebeği öldürmüştü. İrkilerek yan tarafa geçti.

Ağlayan bir kadın vardı bu zindanda.

“Galeçya! Demek gerçekten döndün! Söyle onlara, ben suçsuzum, ben yapmadım!”

Gerçekten de öyleydi. Kasabın etini çocuk çalıp tüymüştü, kabaksa sadece oradan geçen kadına patlamıştı. Almira evet anlamında başını salladı. Elinin bir hareketiyle kapı açıldı.

“Git. Özgürsün.”

Yandakine geçti. Küçük bir çocuk vardı burada da. Küçük bir hırsızlık yapmıştı, ama gereksiz yere aylardır burada tutuluyordu. Dersini çoktan almıştı.

Bir saniye sonraysa özgürdü.

Yandaki zindanda aradığı kişi vardı.

Almira..” diye fısıldadı Ira belli belirsiz. “İyi misin?”

“Evet.” Diye cevap verdi prenses. Ellerini parmaklığa dayadı.

Ira da kendi ellerini onun elleriyle birleştirdi. “Senin için endişelendim.”

“Neler oldu Ira?”

“Bilmiyorum. Dans ediyorduk..birden yığıldın..anlamadım..seni tuttum..ama..ama baban hemen aldı seni benden..sonra-”

“Ama bana ne oldu?”

“Bilmiyorum. Ama ben yapmadım Almira, yemin ederim.”

“Biliyorum. Sen bana zarar vermezsin.”

Almira zarif elini parmaklıkların arasından geçirip sıkıca onunkini kavradı.

“GALEÇYA!!”

Kraliçe’nin sesi zindanda gök gibi gürledi. Bir anda tüm çığlıklar kesilmişti.

Ira hemen elini çekti.

“BİRAZ GURURUN KONUŞUR DİYE UMUYORDUM! NE İŞİN VAR BURADA?!”

Almira sustu.

Kraliçe zar zor sakinleşerek daha yumuşak bir sesle devam etti.

“Bir daha buraya gelmeni istemiyorum. Sen bir prensessin!”

“Prenses olmak benim seçimim değildi.”

“Seçimin onun büyüsü mü olacak? Seni öldürüyordu! Buna göz yumamam.”

Beni öldürmüyordu!

Onu asla öldürmem!

“Ah, fakir bir öksüzün sözüne mi güvenmeliyim? Bana bak çocuk, o benim her şeyim. Gözümün önünde eriyip bitemez. Almira, yukarı! MUHAFIZ! Hazırlıkları yapın. Bu çocuk yarın infaz edilecek.”
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: Baal Adramelech - 03 Temmuz 2008, 13:28:34
Nihayet ortak yaptığımız şeyler yavaş yavaş geliyor ;) Çok iyi gidiyorsun böle devam et =)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: Michael Evans - 03 Temmuz 2008, 14:11:49
Vay, vay :P Kıskandım şimdi, şu iki hikayenin de yayınlanan en son bölümlerindeki, 'Uyan!' sözleri söyleyen aynı kişi olsa gerek, o zarif kadının kim olduğu konusu da karışık olmuş gibi biraz bence :P Neyse ben pek anlamıyorum zaten :P

Bence güzel bir bölüm heyecan artıyor. Tebrikler..
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: veritaserum - 03 Temmuz 2008, 18:50:48
teşekkürler =) senden duymak bunları ne güzel öyle ;D ;D ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: SeD - 04 Temmuz 2008, 19:37:22
Şerro Almira nın annesi.. acık kızına çekseydin ya :hıhh =P Hiç sevmedim o karıyı :P İnfaz edilcek diyi yaa :P xD Ya valla dehşet bi bölüm olmuş köftemcim 10 üzerinde 19,9 veriyorum ;) :huha
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: veritaserum - 04 Temmuz 2008, 19:59:00
sağol bidenem ;D ;D ;D coşuyorum yavaştan :P ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: pleasant^^ - 04 Temmuz 2008, 21:58:51
Yazık Ira'ya.ALmira'da hep bi gariplik var ama :P Hikayenin başında normal sanmıştım kızı :P İki bölümü toptan okudum kuzu gecikme için kusura bakma :P
Ekşın da koy azıcık,coşalım beraber :P KraLiçe de çok bilmiş.Kötü kadın şeklini alıyor gözümde :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: veritaserum - 05 Temmuz 2008, 11:48:47
Ben seni koparcam bu bölümde merak etme :P ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: SeD - 06 Temmuz 2008, 19:12:30
Hadi bakalım inşallah ;D ... Valla ya Betülcüüm o kadın bana da fena halde dönemin kötü kraliçesi gibi gelmeye başladı :hıhh Tabii dertleri bitti hanfendinin hıhh :P ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: veritaserum - 07 Temmuz 2008, 09:59:53
sus bakayım sen (nasıldı :P) denizi görmeden paçayı sıvama :P ya da öle bişe :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: SeD - 07 Temmuz 2008, 16:13:32
Sıvarım bea huhh :P E at da görelim artık ;D ıhıhı ;D Olsun gene öyle yapmaması gerenk bencem :(
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: veritaserum - 07 Temmuz 2008, 16:14:47
ayh tamam sen bi sus da :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: SeD - 09 Temmuz 2008, 19:36:22
Susmaaam.. Susamaaam... Susturamazsığıızzz... =P Susmaam... Susmaaam.. :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 4!!
Gönderen: pleasant^^ - 17 Temmuz 2008, 19:32:11
Bölüm 5 = İnfaz ve Ölüm

“Hayır! Onu öldüremezsiniz! Bana bir şey yapmadı, biliyorum!”

Kraliçe ona hayatında bakmadığı ve bundan sonra da bakmayacağı bir ifadeyle baktı; Almira onu ilk kez bu denli sinirli görüyordu. Ancak bu sinir, Galeçya’yı yıldırmaya yetmezdi.

Prenses saatlerce bağırdı, yırtındı, ağladı, ama olmadı..

Halk infaz için toplanmıştı. Her şey hazırdı; yalnızca kurban gelecekti. Yada suçlu.

Almira’nın gözünden bir damla yaş aktı.

“Muhafız! Git ve getir onu!” diye emretti Kraliçe.

Asker gözden kayboldu.

Bir dakika sonra da yukarı tek başına döndü.

“Efendim- yok- ”

Almira, Rua kendini tutamadan bir koşu zindana indi. Kapının kilidi kırılmamıştı, zorlanmamıştı bile, kaçabileceği bir penceresi yoktu, bir tünel, bir geçit ya da başka bir şey yoktu. En ufak bir delik bile. Almira umutsuzca hücreye girdi. Yerde yarısı yenmiş bir ekmek ve boş bir su kupası duruyordu.

İki gözyaşı damlası süzüldü gözlerinden. Arkasından gelen Rua’ya döndü. “Geçit.” Dedi.

Rua’nın gözleri fal taşı gibi açıldı. “Hayır – aklını kaybetmek istemiyorsan - ” ama Almira onu dinleyecek halde değildi.

Gözlerini kapattı.

Yine o tanıdık duygu uyandı içinde. Zihninin çok ötesine, aklının asla erişemediği bir köşe. Buldu ve yakaladı onu, ufacık bir şey. İçini açtı ve girdi.

Yüz binlerce küçük şey önünde sıralandı. Hortum gibiydiler ya da içi boş solucanlar. Kıvrılıyor, bükülüyorlardı.

Almira’nın her seferinde dehşet içinde farkına vardığı gibi, burası fazla sihirliydi. Kusturacak kadar sihirli.

Neredeydi bu kahrolası evren?**

“ONU İSTİYORUM!” diye var gücüyle haykırdı geçitin ortasına.

Birden nefesi kesildi.

Tıkandı.

Bir filmin geri sarılması gibi, kend benliğine ve dünyasına geri döndü ve gerçekten kustu.

Geçit’te Ira yoktu.

Rua onu kucaklayıp yukarı çıkardı, çünkü kendinde değildi. Gözyaşları gözlerinde dökülüyordu, ama bunu dışında bir hayat belirtisi göstermiyor gibiydi.

Sanki ruhu, o zindanda Ira’yla birlikte kaybolmuş gibiydi.

xxx

Bir hafta sonra ≈

“Galeçya! Artık zihnini derslerime vermelisin, rica ediyorum.” Almira dalgın dalgın “Pekala..” diye mırıldandı.

Ne diye bunca şeyi öğrenmek zorundaydı ki? O bir prensesti. Ama bu düşüncesini dile getirmedi. Öğretmeni çok hevesliydi çünkü. Ayrıca, babası başta olmak üzere tüm saray onun Ira’nın hayalinden sıyrılıp, başka bir şeylere kafa yormasından memnundu. Hem de yeni bir arkadaşı vardı şimdi; öğretmeni.

Ira gitmişti oysaki. O yokken yanında kim olduğunun bir anlamı yoktu onun için. Çünkü gerçeği biliyordu. Gerçek, annesinin sesine bürünüp günlerce uğuldamıştı kulaklarında.

“Babası kara büyücüydü Almira. Yüzlerce yıl önce doğdu, bitkilere meraklıydı. Bir iksir yaptı günün birinde ve içti. Ölümsüz oldu. Birçok çocuğu oldu, bir çok da kadını. Karanlık işlere büründü, çok da düşman edindi. İnan bana ki evlatları da ondan farklı değiller.”

Gerçek, uğul uğul uğuldayarak eziyordu Almira’yı.

xxx

“Kral Roto’nun, ‘Pakesti’nin 101 şifalı bitkisi’ kitabında anlattığı 101. ve en yararlı bitki nedir?”

“Rato bitkisi. 101 yılda bir çiçek açar, çiçeği çayla karıştırılırsa her türlü psikolojik sorunu yok eder.”

“Evet. En azından bugün, beni dikkatle dinlediğin için teşekkür ederim majeste.”

Almira gülümsedi. Şimdi, diye düşündü, şu kapıdan çıktığım anda yine bugün-ne-yapıyorsun bombardımanına tutulacağım. Bundan sıkıldım artık. Hem de çok. Acaba..

“Simem? Acaba bugün benimle-”

Ama Simem’in o ün onunla pazara gidip gidemeyeceğini asla öğrenemedi.

Simem’in dehşet çığlıkları üzerine odaya doluşan saray halkı, Galeçya’yı yerde kıpırtısız yatarken gördüler.

Her şeyin sonuydu bu.

**(evren için bkz. EG.S1.B10.)

Teknik sorunlar sebebiyle Gözde giremiyor onu de ileteyim hemencecik :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 5!!
Gönderen: veritaserum - 17 Temmuz 2008, 20:19:21
evet benim teknik sorunlarım vaar :P bir farem bilem yok benim :P teyzesinin pclerinde gezinen biriyim artık :P sağol betül :D denedim ama olmadı sen de sağol gülnur aşkım :D sed sen de sağol canem :P hepiniz sağolun seforum sizi :P :D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 5!!
Gönderen: pleasant^^ - 18 Temmuz 2008, 14:01:37
Şimdi okuyunca oha falan oldum gibi oldu. :P
Noldu luaaan Galeçya'Yaa :P
Ira'yı seviyorum ama,yalnız erkek mi kız mı onu çözemedim henüz :P
Öyle işte.
Süper luaa :P
@:Erkekmiş :M :9
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 5!!
Gönderen: SeD - 18 Temmuz 2008, 14:09:33
Hınaa :hönk ;D Ne oldu onaaa ... yazık onaa Ira sına kavuşamayoo... önümüzdeki maçlara bakıcaz artık ;D :P ama ben pek bakamıcam tetil maluum :H :H ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 5!!
Gönderen: Baal Adramelech - 18 Temmuz 2008, 17:25:40
Nihayet yaklaşmaya başladın büyük süprüze :P neyse spoiler vermiyim :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 6!!
Gönderen: veritaserum - 21 Temmuz 2008, 20:18:44
Bölüm 6 = Müttefik

“Çıkar beni buradan aşağılık! Bu benim zihnim ve beni buraya hapsedemezsin!” diye haykırdı upuzun koridora.

Gerçekten de uçsuz bucaksız bir koridordu bu. Dümdüz, sağlı sollu çapraz kapılarla sonsuz kadar uzanan, simsiyah ve düşüncelerden ibaret bir koridor.

Kendi düşüncelerinden.

“Benim bedenimde beslendin, seni asla çıkarmaya çalışmadım, asla dışlamadım ama sen beni buraya tıkıyorsun!”

Filmlerdeki kötü kız kahkahalarını andıran gür bir kahkaha, -kendi kahkahası- ıssız koridorda yankılandı.

Ve kötü kız belirdi yanında. Sessizce belirmişti, giysisi bile hışırdamadan. Soluk bile almıyordu kötü kız, yalnızca ona bakıyordu.

“Yalnızca bedenin senin Almira. İraden, düşüncen, Geçit’in, prensesliğin, annen, baban, her şeyin bana ait. Hatta aşkın bile. Sense bir hiçsin.”

“YALAN!” diye gürledi Almira ıssız koridora. “Seni ben yaşattım.”

“ASIL SENİ BEN YAŞATTIM NANKÖR! Güçsüz kaldığında, yıkıldığında, o kalın kafan çalışmadığında, sana hep hep hep ben yardım ettim… Sense benim ülkemde, benim yaşamımı sürdün. Buraya kadar. Ben, dışarı çıkıyorum. Sense burada bu sefalete mahkum oluyorsun. Ama ondan önce burada sürünüşünü görmek istiyorum.” Kötü kız kahkahası tekrar duyuldu ve Galeçya, geldiği gibi ansızın ve sessizce yok oldu.

Almira, kendi zihninde kapana kısılmıştı.

xxx

Rasa bu kez ağlamıyordu. Diğer herkes gibi o da, kadere boyun eğercesine çıt çıkarmadan oturuyordu Almira’nın odasında. Kimse konuşmuyordu, kimse ağlamıyordu.

Ölümün hain sessizliği hakimdi odaya.

Şifacılar ve doktorlar çağırılmıştı. Doktorlar Almira’yı bir sürü testten geçiriyordu. Şifacılar da bahçede çeşit çeşit ve çok ağır kokan otlar kaynatıp karıştırarak bir çok karışım elde ediliyordu.

Doktorlar çok şaşkındı. Almira’nın hiçbir şeyi yoktu. Yani uyuması dışında. Baygın falan da değildi, yalnızca uyuyordu. Böyle aralıksız uyuması için de akla uygun hiçbir neden bulamıyorlardı.

Şifacıların durumu da onlardan pek farklı değildi hani. Boyuna ot kaynatıp duruyorlardı ama, fiziksel rahatsızlıklar içindi bu otlar. Almira’nın ise daha ne sorunu olduğunu bile bilmiyorlardı. Ama yine de içirdiler ona.

Bir nebze yararı dokunmadı. Hala ölü gibi yatıyordu yatakta ve belki –belli ki- sonu bu olacaktı.

xxx

Issız koridora sindi ve bekledi. Taş zemin soğuktu ve canını acıtıyordu. Ama bu onu fazla etkilemedi. Bu uğurda canını koymuştu ortaya. Yemin etmişti buna ve dayanabilirdi.

O Galeçya’ya, en azından Galeçya’nın barındığı bedenin sahibine, onun bilmediği sonsuz bir sadakat duyuyordu. Ağabeyleri bu uğurda ölmüşlerdi. Ölümsüzdü onlar da oysaki, zavallı babaları gibi. Ama öldüler, belki de hissetmeden. Acı bile çekemeden öldüler. Galçeya’nınki çok güçlü bir sihirdi. Korumacı ve hırçın bir sihir.

Çaresiz şifacılar ve doktorlar saatlerce uğraştılar. Ama hiçbiri başaramadı. Kız hala uyuyordu. Yapacakları bir şey olmadığından gittiler sonunda. Hizmetkarlar yorulmuştu ve onlar da dinlenmeye yollandı. Babasının – ki o artık bir Kral’dı – yaşlı yüreği evladını bu şekilde görmeye dayanamadı ve o da karanlık odasına, acısını kendi kendine yenmeye gitti. Kraliçe bağırıp duruyordu, doktorların ve şifacıların işlerini iyi yapamadığından medet ummuştu.daha iyi bağırabilmek, bağırabilecek başka doktorlar ve şifacılar bulabilmek için o da çıkıp gitti odadan.

Ve prenses kaderiyle baş başa bırakıldı.

Müttefiki de o anda girdi yanına. Görünmezdi, evet, göremezlerdi ama hissedebilirlerdi. Hiçbir büyü –kara olsun olmasın- var olanı yok edemezdi.

Odanın kapısını açtı ve içeri girdi.

Prenses yatağında mahzun mahzun yatıyordu. Müttefiki onun güçlü günlerini biliyordu. Bu yakışmıyordu ona. Kurtaracaktı onu, kurtarmalıydı.

Bir planı vardı.

<<

aah kendi bölümünü atabilmek varmış ;D yorumları okuyamıcak olsam da siz gene de yazın ;D başkasını kötü emellerime adet edip copy paste yaptıtırım ;D

edit: yorumları da okuycam işte nihahaaaa :hihi
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 6!!
Gönderen: pleasant^^ - 21 Temmuz 2008, 20:31:56
Kısa geldi nerde gerisi. :P Of Almira be,naptın kuzum sen kendine. :P Kim çıkartcak şimdi seni ordan.Neyse Ira gelsin,kurtarsın. :D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 6!!
Gönderen: veritaserum - 22 Temmuz 2008, 10:39:45
ya şimdi şöle bişe var :P ben yedinci bölümden direk dokuza geçmişim :P ondan bir bölümü kesmek durumunda kaldım :P ondan böle olduu :P gelcek gelcek çabuk gelcek :P yoksa yiğit beni gebertcek :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 7!!
Gönderen: veritaserum - 26 Temmuz 2008, 08:40:23
Bmlüm 7 = Karanlık

Bu büyünün prensiplerine göre, üzerindeki tüm silahları arkanda bırakmalıydın. Ira silahı olsa bırakırdı, ama fiziksel bir silah yoktu yanında. Almira’nın derdini o biliyordu ve fiziksel bir şey değildi bu.

Zihnini tüm yabancı düşüncelerden arındırdı, rahatladı ve gevşedi. Oturdu. Almira’nın elini tuttu yavaşça. Buz gibiydi.

Büyülü sözleri mırıldandı. Hiçbir şey olmadı.

Huzursuzca kıpırdandı olduğu yerde. Niye işlemediğini biliyordu. Hiçbir şey hissetmemeliydi zihnine girebilmek için. Sevgiyi bile.

Ama bu düşünceler ona inat edermiş gibi sıralandılar aklına. Lezginka’yı ve onun hükümdarlık günlerini düşündü. Açlıktan ölen insanları. Ellerinde sihirleri bile olmadan Galeçya’yı arayışlarını. Abilerinin ölümlerini. Kendi annesinin ve kardeşlerinin annelerinin ölümlerini. Zavallı insanlardı onlar, ama sevmişti onları. Onlar da onu. Ama teker teker öldüler bu uğurda. Hepsi.

Şimdiyse yalnızdı.

Galeçya’yı bulmayı yıldızlar başarmıştı ve ailesinin onuruna bir kez daha leke sürülmüştü.

Muazzam bir çabayla sıyrılıp kurtuldu bu düşüncelerden ve bir kez daha mırıldandı sözcükleri. Elleri karıncalanmaya başlamıştı.

xxx

Her kapının ardında başka bir anısı vardı, başka bir düşüncesi. Denedikçe anlamıştı bunu ve ister isteme aklına Dünya’dayken okuduğu kitapları getirmişti. Harry Potter’ın Dumbledore’un düşünseline girmesi gibi bir şeydi bu; o anları tekrar yaşıyordu ama kimse onu görmüyordu. O ana da hiçbir müdahalede bulunamıyordu. Yalnızca görüyor ve duyuyordu.

Yeni bir kapı açtı. Tina ilk kez odasına geliyordu, Almira kendi yüzündeki ifadeye baktı ve gülümsedi. Ama aradığı bu değildi. Kapıyı kapattı.

Gidip başka bir tane açtı. Ira’yı ilk kez görüyordu, meyve tezgahının arkasında. Durakladı. Bir an girip girmemek arasında kaldı, ama kalbi feryat etti. Almira onun derdini biliyordu.

Gözünden bir damla yaş aktı ve Ira’nın yanına gitti. Oturdu. Ona dokundu, elini tuttu ama o hiç hissetmedi. Gözyaşları pınar olup akıyordu şimdi. Geçmişteki Almira Ira’yı aldı ve götürdü. Almira ise o tezgahın ardında kalakaldı.

 Çok, çok derin bir acı birden kalbini burktu ve çığlık attı. Bir şey, göğsünden çeke çeke dışarı sürüklüyordu onu.

Anı bitmişti.

Bir kez daha ıssız koridorda tek başına kaldı. Ama bu kez ağlıyordu. Ve kendine yakıştıramadığı bir kötü kız kahkahası koridoru inletiyordu. Gürültülü bir hıçkırık koyuverdi.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 7!!
Gönderen: Baal Adramelech - 30 Temmuz 2008, 15:59:34
Güzel güzel devamını istiyom :D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 7!!
Gönderen: veritaserum - 30 Temmuz 2008, 19:01:15
oh şükür :P biri yorum yaptı :P ehuuu :P  :melk

Bölüm 8 = Karanlıkta

Ira hayret etmekten kendini alamadı. Bu kadar derin bir düş gücü olduğu tahmin edememişti. Koridorun duvarları düz ve pürüzsüzdü. Sanki sonsuzluğa kadar sürüp gidiyordu.

Yıllardır bu anı düşlüyordu. Babası küçük bir çocukken onu karşısına alıp konuştuğundan beri. Ona gerçekte kim olduğunu ve ne yaptığını anlatmıştı. Ve kendisinin ne yapması gerektiğini. Hayır, babası onu bu görev için asla zorlamamıştı. Yalnızca söylemişti, yapıp yapmamak onun elindeydi. Ama yaparsa, hele ki başarırsa, onu çok büyük bir ödül bekliyordu.

Ne var ki Ira bu ödülün ne olduğunu asla öğrenemedi. Daha küçücük bir çocuktu terk edildiğinde. Zaten hepsinin sonu bu olmuştu.

Bu korkunç düşüncelerden sıyrılıp derin bir nefes aldı ve bir kez daha hayretler içinde kalarak karanlığa daldı.

xxx

“HAYIIIIR!!” diye bağırdı Almira. Doğum günündeki dansı izliyordu şimdi. Hiç ihtimal vermiyordu Ira’nın ona zarar verebileceğine, hiç, hem de hiç!

Ama kendi gözleriyle görüyordu işte!

O gözlerdeki pırıldı yalancılıktan başka bir şey değildi! O düşüp bayılınca nasıl da yüzüne yayılmıştı gülümseme!

Nasıl da inanmıştı ona!

xxx

İhtiyatla bir adım attı. Atar atmaz da gür bir kahkaha koridoru çınlattı.

“Vay vay vay! Kimler gelmiş! Sizi burada görmek ne şeref!”

Ira ona baktı. Nefesi ondan geri çekildi, yüz kasları şokla birlikte gerildi, göz bebekleri korkudan koskocaman oldu ve ayakları ağırlığını kaldıramayarak büküldü.

Bu tıpkı babasının ona anlattığı gibiydi.

Yemyeşil gözler. Upuzun, kalçasına kadar inen siyah saçlar. İnce, pembe dudaklar. İncecik bir beden. Asil bir duruş.

Bu kız, insanların onu bulmak uğruna canlarını feda ettiği gerçek Galeçya’ydı.

Dünyalı bir kızın bedenine sıkışmış gerçek prenses.

**bölüm dokuzu da şimdi atsam mı diye düşündüm bir an :P ana okumuyorsunuz siz atmıycam işte  :'( :hemk
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: veritaserum - 08 Ağustos 2008, 15:40:38
Evrenler'in Geçiti'nin artık bir blogu var!

http://kayiprihtim.org/evrenleringeciti/ Buradan ulaşabilirsiniz.

Dokuzuncu bölüm eklenmiştir.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: pleasant^^ - 08 Ağustos 2008, 17:09:28
Of,of Galeçya yerim seni ben. :P Almira kalsın orda,banane ki. :P Ira'dan emin değilim bence o Galeçya'ya aşık olsaydı daha mantıklı olurdu,ama kader Galeçya kötü kız rolünü oynuyor. :P
Ayrıca o şey olmamalıydı,Almira dünyalı-ikiz yine de herşeyi alan. :hemk
Neyse canım bölüm süper olmuş,blogun teması da çok hoş.Ee,bekliyoruz. :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: veritaserum - 08 Ağustos 2008, 17:55:28
beklemeye devam kimse yorum yapmayınca olmuyor :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: SeD - 09 Ağustos 2008, 20:15:35
Aaa ben :P Laa neler olmuş neler :=) Kötü kız kahkahası :D :D süper yauu xD Ya 7. bölümü ben annennengile gittiğim tarihle aynı atmışııııııın  :'( Ya herşeyde aklıma gelmek zorunda mıı?  :( Ovvf neyse... Ahahaa Almira da Harry Potter cı, yevrım yaa :D Noooluyo yaa Almirayla Ira yaa :S Çok karışık bişiik anlamadıım ıra gülmüş mü kü onaa? Alla allaaaa.... Oyy 9. bölüm manyakça bitmiiişş :möhö :D Seni Köfte senii ne güzel yazmışııın seni seniii ;D 10. yu bekliyooğrum ;)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: Michael Evans - 16 Ağustos 2008, 11:15:27
Oha 4. bölümde okumayı bırakırsam böyle olur işte! :P

Tek şikayetim bölümlerin biraz kısalmış olması. Onun dışında her şey mükemmel gidiyor =) Okumadığım 5 bölümü bir anda okuyuverdim. Hikayen gerçekten de bir yapboz gibi ilerliyor. Zaman geçtikçe farklı yerlerdeki parçalar oturuyor yerlerine. 1. sezondan sonra hikayeyi bu denli genişletip güzelleştirmen de senin başarın tabi. Üstelik bölümler kısa olmasına rağmen çok fazla şey anlatabiliyorsun. Kahretsin ki aynı şeyi yapamıyorum :P

Neyse teşekkür etmemişsin ama blog için, yine de önemli değil :P. 10. bölümü çabuk eklersen çok sevinirim =)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: veritaserum - 16 Ağustos 2008, 14:09:26
etmiştim lan :P etmemişmiyim :P

çok sağol emre birtanesin sen :D :P

evet 10. böölümü ekledim :P buyrin :P http://kayiprihtim.org/evrenleringeciti/?page_id=75

artık gerçekten cinnet geçiricem nerde benim okurlarım  :inca açlık grevi yapıyorum, betül, gülnur, seda ve hakan abi okuyana kadar yemek yemiycem. çok ciddiyim bak :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: pleasant^^ - 16 Ağustos 2008, 18:06:41
Ama o zaman gönlün rahat olmalı,aç olmamalısın lan.Çünkü ben bölümleri kaç hafta önceden...öhö neyse. :P Ben direk yoruma geçeyim.
Şimdi bir hatan var.Önceki bölümde Almira ağlıyordu,bu bölümde ağlamıyor.Biraz karışık olmuş o nokta.Artık ağlamıyordu falan deseydin daha az kafası karışacaktı şu zavallı okuyucularının. :P
Galeçya'm merak etme ben seni seviyorum,Almire gitsin Ira'yla sen nasıl olsa bir yolunu bulursun di mi. :P
Ira'nın büyü şeyini de çok anlamadım,ama ellerine sağlık.Gelecek bölümü ailecek bekliyoruz. :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 9!!
Gönderen: SeD - 16 Ağustos 2008, 19:47:26
Nooldu ne bitti anlamadım valla kim büyülendi kim süründe Almira nın ikiz nerde? :P  :S Kafam karıştı... Teşekkür Köfte... SeD... :S xD
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 24 Ağustos 2008, 14:28:33
Bölüm 11'i ekledim. Hala okumak isteyenler varsa okusun, finale çok yaklaştık. Ya ne yaptım anlamıyorum. Hikayenin gidişhatında mı birşey oldu beğenilmeyen bu nedir?
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: SeD - 24 Ağustos 2008, 16:01:37
Ohaaa harbi süpaaa önce kavak yelleri fragmanı sona bu üst üste fazla geldi ;D :D Süpear Harüküladö ;D Niyö kmse okumuyosa bu bölümleri kınıyorum sizi :P :P ;D Gerçekten süper bombalar patlıyo :P ;D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 24 Ağustos 2008, 16:11:47
ehua sağol bebişim ;D bir de şu yaşayıp yaşamadığı belli olmaya site okurlarına atlatsan şunu :hemk
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: - 25 Ağustos 2008, 17:04:21
Çok güzel olmuş Gözde'cim tebrikler
:D
(Şu ana kadar okumadığım için affet :P)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 25 Ağustos 2008, 18:38:29
affettik hadi olsun o kadar :P sağol bacı :D
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: pleasant^^ - 25 Ağustos 2008, 18:53:38
Lan ilk yorum benimdi aslında,fişim çekildi ilk olamadım,böüa falan. :P
Galeçya :üü Bu öpücüğün sonu KK'daki gibi olabilir,bence olacak da. :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 26 Ağustos 2008, 12:11:49
yuh lağğn :P uçma olmıycak öyle bir şey :P tek ve kesin olarak bunu söyleyebilirim :P

içiniz fesat ulen :P :P

olsa da nie yazayım ki bunları nihua :P milletin özelinden size ne ulen :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: SeD - 28 Ağustos 2008, 23:39:59
Yaa mutlu son ossun booane :D Hep mutsuz son lan içim karardı. Bi kayıp mayıp da verme öldürürüm :P Fred ciim gittii bak ben neler çekom Cedric de ööle :'(
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 07 Eylül 2008, 12:56:43
Hikayeye ait planlar^^[Spolier kokulu]

Spoiler: Göster
*12.Bölüm 2.sezonun final bölümü olacak. Bunu parça parça yayınlamak niyetindeydim, ama Emre sağolsun zevkime limon sıkıp benden önce aynı şeyi yaptığı için suyu düştü gibin. Zaten yazacak pek birşey de kalmadı 2.sezonda açıkçası.

*Sezon Finali kesinlikle uzun olacak.

*Ira'nın başından neler geçtiğini öğreneceğiz.

*3.Sezon son sezon olacak.

*3.Sezonda Almira şimdiye kadarkilerden çok daha büyük bir yükümlülük altına girecek ve bir ya da daha fazla ölüyle konuşabilecek.

*3.Sezonda hikayeye yeni birileri gelecek ve ilk sezondan sonra hikayeye dahil olmayan kişilere ne olduğunu göreceğiz.

*Bol bol flashback olacak.

*Şimdilik bu kadar.


Emre gözüme görünme. Sezon finalini ben iki parça halinde yazıcaktım.  :hemk

Nese, anam bak beni grev yapmaya zorlamayın yeniden.  :hemk P.T.R.'ye adım attım yeni, bir tek sed okumuş.  :hemk onu da ben zorladım  :hemk alın bakem şu linki bi  :hemk

http://kayiprihtim.org/evrenleringeciti/

Yaa mutlu son ossun booane :D Hep mutsuz son lan içim karardı. Bi kayıp mayıp da verme öldürürüm :P Fred ciim gittii bak ben neler çekom Cedric de ööle :'(
Yok spolier :P bak yukarı yazdık yeter o kadar :P

Yorumları alayım, yapmayanı keserim, bilirsiniz.
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: DarLy OpuS - 19 Eylül 2008, 19:55:40
1. sezonu yeni bitirdim, yorumlarımı buraya taze taze yapayım hemen. :)

Öncelikle fikir çok güzel... Klasik bir seçilmiş çocuk edasıyla başlamış hikaye. Olaylar "aşırı" hızlı gitmiş, "kim, ne, noliy?!" derken madalyonu bulup yok etti kötülükleri güzel ablam. Akıcı evet ama, herşey bu kadar kolay olmamalıydı. Ayrıca Lezginka'nın ordusu sanki yoktan varolmuşçasına geldi. Ve aynı kolaylıkla yok oldu. Burda da rahatsız oldum doğrusu. Son olarak kullandığın isimleri ufaktan uyduruyor gibisin? Kulağa daha olgun gelen isimler kullanmanı tavsiye ederim.

Ben böyle yazdım ama, yanlış anlamayasın. Herşeye rağmen zevk aldım okurken.  2. sezonda çok daha başarılı olduğundan eminim. En kısa zamanda okuyup yorumumu gene bu başlık altına tıkıştıracağım, -bundan emin ol. :P

Eline sağlık. :)
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ Bölüm 11!!
Gönderen: veritaserum - 27 Eylül 2008, 17:14:10
Teşekkürler :D bu arada ilk sezonu buldum, al :P

http://www.kayiprihtim.org/forum/evrenlerin-gecitison-t1253.0.html

2. sezon finali bloga eklenmiştir. Tık! (http://www.kayiprihtim.org/evrenleringeciti/?page_id=83)

Hikayenin bundan sonra nasıl devam edeceği şu an için belirsiz. Ama tahminlerde bulunursanız işimi çok çok kolaylaştırabilirsiniz aklınızda bulunsun :P
Başlık: Ynt: E.G. ~ Sezon 2 ~ [Sezon Finali] 12. Bölüm!!
Gönderen: magicalbronze - 08 Aralık 2008, 14:27:01
Ne yazsam ki artık bilemiyorum. :P Çok düzenli olmuş cümleler artık daha anlaşılır bir hal almış. Baba çok zalim neyse anladın sen.. :P