Gönderen: DarLy OpuS - 23 Mayıs 2009, 18:55:39
- Yazmanın Felsefesi
- E. A. Poe Üzerine - Charles Baudelaire
- Şişede Bulunan Not
- Berenice
- Morella
- Bir Aslanın Hayatından Pasajlar (Aslanlaşma)
- Hans Pfaall Diye Birinin Benzeri Görülmemiş Serüveni
- Randevu (Vizyoner)
- Bon-Bon
- Gölge: Bir Mesel
- Nefesini Yitirmek
- Veba Kralı
- Metzengerstein
- Duk De L'Omelette
- Dört Hayvan Bir Arada; İnsan-Zürafa
- Bir Kudüs Öyküsü
- Aldatma
- Ligeia
- Bir Blackwood Makalesi Nasıl Yazılır?
- Kötü Bir Durum
- Sessizlik Bir Durum
- Bitmiş Adam
- Çan Kulesinden Şeytan
- Eiros'la Charmion'un Konuşması
- Girdaba İniş
- Julius Rodman'ın Günlüğü
- Kalabalıkların Adamı
- Morgue Sokağı Cinayetleri
- Usher Evi'nin Çöküşü
- William Wilson
- Peri Adası
- Monos ile Una'nın Konuşması
- Şeytan'la Asla Kafan Üstüne Bahse Girme
- Bir Haftada Üç Pazar
- Eleonora
- Ovel Portre
- Marie Roget'nin Sırrı
- Kuyu ve Sarkaç
- Gammaz Yürek
- Altın Böcek
- Kara Kedi
- Dolandırıcılık
- Bir Engebeli Dağlar Öyküsü
- Gözlük
- Balon Şakası
- Hipnoz Altında Ifşa
- Diri Diri Gömülüş
- Uzun Sandık
- Tuhaflık Meleği
- "Sen Yaptın"
- Çalınan Mektup
- Bay Thingum Bob'n Yazın Hayatı
- Şehrazat'ın 1002 Masalı
- Mumyayla Konuşma
- Sözcüklerin Gücü
- Zıtlık Şeytanı
- Bay Valdemar Vakasındaki Gerçekler
- Dr. Katran ile Prof. Telek'in Sistemi
- Sfenks
- Amontillado Fıçısı
- Arnheim Arazisi
- Mellonta Tauta "Skylark" Balonunun İçinde
- Aksak Kurbağa
- Bir Makaleyi X'lemek
- Von Kempelen'in Buluşu
- Landor'un Yazlığı
- Wissahiccon'da Bir Sabah
- Eşya Felsefesi
- Nantucketh Arthur Gordon Pym'in Öyküsü
- Maelzel'in Satranç Oyuncusu
- Astoria
- Deniz Feneri
- Notlar
~
Kısa öykünün tartışmasız duayenlerinden olan Poe'nun öyküleri hakkındaki yorumları bu başlık altında yapabilirsiniz. Benim tartışmasız favori öyküm 'Kızıl Ölümün Maskesi'. Ayrıca Stephen King'in Medyum adlı romanında da bu öyküye bir gönderme yapılıyor.
Gönderen: Amras Ringeril - 23 Mayıs 2009, 19:07:21
Gönderen: Lunacy - 23 Mayıs 2009, 19:40:19
Edgar Allen Poe Bütün Öyküleri =)
Gönderen: DarLy OpuS - 23 Mayıs 2009, 19:42:03
kocaman, ciltli kırmızı kitap :D
Edgar Allen Poe Bütün Öyküleri =)
Evet, geçen aylarda İdeefixe'de bir kampanya sayesinde 70 liralık kitabı, 24 liraya almıştım. Takip etmeye devam edin kampanyaları. ;)
Gönderen: liça_amortentia - 17 Aralık 2009, 14:44:33
bu siteyi seviyorum yaa
özellikle yanlış anlamazsa Darly Opus u
buralarda ona soruyorum yok bilmiyorum buna soruyorum tanımıyorum diyorlar
bir bilen yok
zaten Poe ilk çıktığındada o zamanki insanlar beğenmemiş sonradan anlamışlar değerini
bende zar zor elime geçen pembe bir kitap ı var içinde başta saydığın hikayelerden 7-8 tane var.
Birde burnoloji diye bir hikayesi var ki en sevdiğimdir burda geçmiyor yada ben göremedim
ama gerçekten çok iyi bir yazar ve her hikayenin başında geçen mısralar var
benden hariçlerinde okumasına sevindim herkese tavsiye ederim....
Gönderen: magicalbronze - 27 Şubat 2010, 10:02:02
(http://www.ilknokta.com/images/kampanya158s.jpg)
TIKLAYIN (http://www.ilknokta.com/urun/77158/Edgar-Allan-Poe-Butun-Hikayleri-Ciltli.html)
Gönderen: Roselyn - 27 Şubat 2010, 10:16:07
Gönderen: Lunacy - 26 Mart 2010, 20:31:25
Ablamın evinde bunun ingilizcesi var, tatilde bir kaç hikayeyi okuma fırsatım olmuştu. Yazım dili çok da ağır değil aslında, orjinal dilinde okumak daha eğlenceli =)
geçen yıl ilk okuduğumda dili cok ağır gelmişti bana sonra türkçesini buldum okudum. gerçi ingilizcem son bi yılda cok gelişti ama :P
Gönderen: neutron - 26 Mart 2010, 21:22:44
nasıl bir kitap bilen var mı ? okusam mı ? :D
Gönderen: Baal Adramelech - 26 Mart 2010, 21:38:19
hehhehhee :D bize şu morgue sokağı cinayetlerini hoca tavsiye etmişti bize de ben okumamıştım :D
nasıl bir kitap bilen var mı ? okusam mı ? :D
Gerilim/Korku seviyorsan okumalısın. Çevirileri etkisini kaybediyor maalesef, ancak Poe ile Lovecraft gerçekten Korku/Gerilim türünün en önemli iki yazarıdır bana göre. Tabi yeni temsilciler hakkında konuşmuyorum... Bu türü seviyorsan ve hafif ağır bir şeyler okuyabilirsen oku.
Gönderen: neutron - 27 Mart 2010, 20:51:21
Gönderen: Fırtınakıran - 27 Mart 2010, 20:54:35
hmm ... peki tavsiye edebliceğin bir kitabı var mı poe nun ? böyle okuyup da çok sevdiğin?
Kendisinin bütün öykülerinin toplandığı 3 adet öykü kitabı var :)
Gönderen: Marius - 27 Mart 2010, 21:03:16
Gönderen: neutron - 28 Mart 2010, 20:57:58
Gönderen: DarLy OpuS - 28 Mart 2010, 23:30:11
iyi o zaman ben de onunla başlayayım. daha sonra gerisi gelir nasıl olsa :D hem o bir ciltte toplanmış dediğiniz pahalıdır, alamam ben :D :zuha
Tek ciltli hali için epey uygun kampanyalar var şu sıralar, takip etmeni öneririm.
Gönderen: neutron - 29 Mart 2010, 21:46:42
Gönderen: Fırtınakıran - 28 Aralık 2010, 19:22:33
(http://www.ilknokta.com/images/kampanya-edgar-allan-poe-s.jpg)
İlknokta sitesi yılbaşına özel bir indirim ile karşımızda! Edgar Allan Poe'nun tüm öykülerini içeren, ciltli kitabını 75 lira yerine tam %50 indirim ile 37,50 liraya satıyor!
Kampanyaya buradan (http://www.ilknokta.com/kitap/77158/Edgar-Allan-Poe-Butun-Hikayeleri-Ciltli.html) ulaşabilirsiniz.
Ayrıca, kitabın içerdiği öyküleri görmek için buraya (http://www.kayiprihtim.org/forum/empty-t5525.0.html) tıklayın.
968 sayfalık, ciltli ve ustanın tüm öykülerini kapsayan bu muhteşem eserden mahrum kalmayın!
Gönderen: angelofiori - 02 Ocak 2011, 21:50:35
Gönderen: Arlinon - 02 Ocak 2011, 22:12:35
peki bu ciltli kitabı başka bulabilecek bir yer var mı? malesef internet sitelerinden alışveriş yapmaya aşina değilim.
Hemen her yerel kitapçıda antolojilerine rastlıyorum, ama internetteki kampanyalar iyidir bence bir an önce aşina olun. :D
Gönderen: angelofiori - 02 Ocak 2011, 22:17:59
peki bu ciltli kitabı başka bulabilecek bir yer var mı? malesef internet sitelerinden alışveriş yapmaya aşina değilim.
Hemen her yerel kitapçıda antolojilerine rastlıyorum, ama internetteki kampanyalar iyidir bence bir an önce aşina olun. :D
Teşekkürler. Tavsiyene uymaya çalışacağım. :)
Gönderen: Erymnys - 23 Mart 2011, 19:54:20
EDGAR ALLAN POE
Yine bir gece yarısı uyumuyorken, fırtınalı bir aralık gecesinde bir mumun ışığında sadece, eskimiş bir kitabı okuyordum. Şimşekler çakıyor, yağmur şiddetle penceremi dövüyordu. Gecenin yaratıklarının ulumaları duyuluyordu uzaklardan. Bense öylesine dalmıştım ki elimdeki eski, yıpranmış cilde; bu korkunç gecede tüm bunları zor fark ediyordum.
Ve birden rüyalarda bile görülemeyecek bir şey oldu. Pencerem geriye doğru savrularak açıldı. Yağmur şiddetle içeri doldu. Pencereyi kapamak üzere yanına gittim. Fakat rüzgârın şiddeti bunu yapmamı engelliyordu. Birden çakan şimşekle arkamdaki karanlık odada bir şeyin aydınlandığını fark ettim, bu odaya ait olmayan bir şeyin…
Kalp atışlarıma engel olamıyordum. Ruhum sanki bedenimden çıkmak üzereydi. Pencereyi kapamaktan vazgeçip yavaşça arkamı döndüm. Karanlıkta bir insan silueti duruyordu karşımda. Kalp atışlarım durdu o an için. Çakan bir şimşek aydınlattı bir anlığına silueti. Bedenimin her hücresi buz kesti o anda. Hıçkırarak dizlerimin üzerine çöktüm.
***
İşte tam da böyle zamanların yazarıdır Poe. Korkunç, fırtınalı aralık geceleri ona yaklaşmanın tam zamanıdır. Dizlerinin üzerine çökmeden önce insan; kalbi durur, ruhu ona ait değilmiş gibi olur. Bekli de gerçekten ait değildir artık o anda…
***
1809 yılının 19 Ocak günü bir dahi açtı gözlerini bu dünyaya. “Kaybetmek”le daha çok küçükken tanıştı. Üç yaşını doldurmadan hem annesini hem de babasını kaybetmişti Poe. Bu da yetmezmiş gibi Allan’lara evlatlık verildi. Mr. Allan bir tütün tüccarıydı. Bir süre sonra Allan’lar İngiltere’ye taşındı ve henüz küçük bir çocuk olan, Boston’da doğan fakat kendini daima bir Virginialı olarak nitelendiren küçük Edgar’ı da peşlerinden sürükleyerek –Baudelaire’ın söylediğine göre– ona her zaman bir hapishane hissi yaşatmış anavatanından ayırdılar. İngiltere’deyken kumar ve –bana göre yazmasında önemli bir rolü olan– içkiyle tanıştı. Bir süre sonra Amerika’ya geri döndü ve ilk başarısız fanzin denemeleriyle edebiyat hayatına atıldı.
***
Amerikan Romantizmi’nin önemli yazarlarındandır Poe. Daha da önemlisi Amerikan Gothic Edebiyatı’nın babası, korkunun inkâr edilemez efendisidir. Onun yaratıklarla, vampirlerle, zombilerle işi yoktur. O, gerçek korkuyu insan ruhunun en hassas noktalarına temas ettirerek yaşatır. Ölüm, reenkarnasyon, “bir insana atalarından miras kalmış” pek çok duygu; nefret, intikam baş karakterleridir Poe’nun. Ve sevgi bir ayrı hayat bulur, nefes alır onun kaleminin ucunda. Bu sevgi insanoğlunun pek de tadamadığı ve tadamayacağı türdendir çoğu kez. Öyle bir sevgidir ki ölüm dahi eğilip önünde selam vermiştir ona. Hayat bir kez daha izin vermiş, kapılarını açmıştır. Tekrar dirilmiştir ölen sevgili ve o sevgi tekrar sarmıştır onun yeni canlanmış bedenini yakıcı bir ateşle.
Kısacası Romantizm’in her türlü ögesi cezbetmiştir onu. Her satırında, her dizesinde sonsuz çığlık atar kelimeler. Poe’nun atmosfer yaratmaktaki gücü ise onun Amerikan Gothic Edebiyatı’nın kurucularından sayılmasına neden olmuştur. O, Romantiklerden ne kadar etkilendiyse, Romantikler de ondan o kadar etkilenmiştir. Fakat Poe’nun sadece Romantiklerden etkilendiğini söylemek çok yanlış olacaktır. Gothic Edebiyat’ın yaratıcılarının yolundan giderek eserlerini oluşturmuş ve korku ve dehşet türündeki en başarılı yapıtları yaratmıştır. Horace Walpole (Otanto Şatosu), Ann Radcliffe (Udolpho’nun Esrarları), Mary Shelley (Frankenstein) ve James Malcolm Rymer (Vampir Varney: Kan Bayramı) gibi Gothic Edebiyat’ın başlangıcı kabul edilen eserlerdeki korku ve dehşet dolu temayı kendi Romantizm’iyle birleştirmiştir.
Edebiyat dünyasındaki en büyük zorluklardan biri de “yazan” ile “yazar”ı ayırmaktır. Kendi döneminde pek çok yayımcı Poe’nun eserlerini okunamaz hatta tabiri caizse “iğrenç” bulmuştur. Fakat pek çok kişinin aksine Poe yazım biçimini asla değiştirmemiştir. Poe Avrupa’da kendi anavatanında olduğundan daha fazla yayılmış ve daha çok okur kazanmıştır. Fakat bu dönemlere gelinceye kadar çok zor günler geçirmiş hatta pek çok yapıtını tek kuruş kazanamadan yayımlamak zorunda kalmıştır.
Poe her zaman için iflah olmaz bir pesimist, umutsuz bir melankolikti. Eserlerindeki koyu atmosfer her daim belli eder kendini. Öyle ki insan tamamen farklı bir dünyada bulur kendini. Onu okumak bir çeşit astral deneyimdir aslında. Beden yok olur, ruhsa sizin denetiminizde olmadan teslim eder kendini Poe’nun kalemine ve onun sürüklediği yere gider. Bu yer bazen bir çalışma odasıdır, bazen bir mahzen bir öcün alınacağı… Hiç fark etmez. Çünkü onun denetimindeyken ruhunuz her birinde aynı korkuyu yaşar, aynı oranda dehşete düşer. Öyle ki Pierre Bon-Bon çalışırken yeni kitabı üzerine, bir gece birden karşısında bulur Şeytan’ı, eskilerden bir filozof olduğunu iddia eden…
Poe sözcüklere hükmedebilen tek yazarıdır zamanın ve zamansızlığın. Sanki sadece ona hizmet etmek için var olmuşçasına dökülür kelimeler onun kaleminden. Öyle sözcüklerdir ki bunlar insanoğlunun hükmedemediği bir güç; ki dünyayı yaratmıştır “Sözcüklerin Gücü”nde.
Dehşetin, korkunun en büyük üstadı olsa da her büyük adam gibi, o da sevmişti. Kuzeni Virginia Clemm ile evlendi. Bir süre sonra sevgili eşi veremden öldü. İşte o zaman Poe yıkıldı ve saf aşkı anlatan bir şiir yazdı sevgili eşi için: “Annabel Lee”… Bu yüzden pek çokları Poe’nun eserlerinin otobiyografik olduğu görüşündedir. Örneğin; “Kuzgun”da ölesiye aşık bir adamı anlatır. O, geceden gelen eski zaman kuşuna ölmüş bir kızı, sevgilisini sorar meleklerin “Lenore” diye seslendiği. Ve kuşun yanıtı asla değişmez: “Nevermore”. Bunun yanında örneğin “Berenice”ta Egaeus kuzeniyle evlenmiş fakat ölüm onları çok çabuk ayırmıştır. Berenice’ın amansız hastalığı ve Egaeus’un derin yoğunlaşmalarına neden olan “Monomania”nın anlatımı kendinizi o derin yoğunlaşmalar içinde bulmanıza neden oluverir.
Poe’nun eserlerinde en dikkat çeken noktalardan biri de gizlice oluşturulmuş sırlar, kurnazca satır aralarına yerleştirilmiş imgelerdir. Okurken farkında olmadan gözünüzü önünde olan imgeleri, kitabı kapadığınızda aynı şekilde canlı tutmak neredeyse imkânsız hâle gelir. Çünkü onlar kitaptaki gibi Poe’nun denetiminde değil tamamen ruhunuzun en derin köşelerindedir ve bu köşeler Poe olmadan insanın en karanlık kâbusuna dönüşür.
Poe’nun öykülerindeki korku öylesinedir ki tüm benliğini sarar insanın. O an için güvende olduğunuzu hissedersiniz. Fakat okumayı bitirip de kitabı kapadığınız an, içindeki atmosfer daha fazla sızmasın diye dışarıya, işte o zaman gerçek korku, size az önce güven veren korku tüm şiddetiyle hissettirir kendini. Poe’nun koruması yoktur artık benliğinizde. Ve bu koruma olmaksızın kendinizi ona, onun kelimelerine öyle muhtaç hissedersiniz ki ruhunuzun onun kaleminden çıkan bir kelime olması adeta o anda dünyadaki en büyük hazmış gibi görünür, gerçekle yalanı asla ayırt edemeyen gözlerimize…
Poe bir eserin önce sonunun yazılması gerektiğini savunmuştur hep. Hayatının pek çok döneminde ruhu hep çalkantıda olmuştur. Ruhunu sakinleştiren tek şeyin nargile olduğunu , bu nargilenin yarı afyon yarı tütün karışımından oluştuğunu yazmıştır. Fakat sevgili eşi ve kuzeni Virginia öldüğünde bu karışım bile onu sakinleştirememiş ve zaten gençliğinden beri delilik aşıladığı damarlarında akan dâhi kanı buna daha fazla dayanamamıştır. Virginia’nın ölümünden bir yıl sonra intihara kalkışmış fakat başarılı olamamıştır. Virginia öldüğünden beri kaybettiği bilinciyle ancak yedi yıl dayanabilmiş ve bu süre zarfında bilinçli olduğu kısa anlarda da durmaksızın yazmıştır.
Ölümü üzerine teoriler bugün bile devam ediyor. 3 Eylül 1849’da Baltimor sokaklarında derin kederler içinde baygın olarak bulundu. 7 Eylül 1849’da öldü. Ölürken söylediği son sözlerin “Lord, help my poor soul!” (Tanrı’m, zavallı ruhuma yardım et!) ya da “Reynolds” olduğu söylenir. Ertesi gün dört kişinin katıldığı küçük bir törenle gömüldü. Mezar taşının üzerinde “Quoth the Raven: Nevermore” (Dedik Kuzgun: Birdahaasla) yazar.
40 yıl süren kısacık, adeta acı çekmek için yaşanmış kederli bir ömür. Tüm bu süre içinde yazdıklarına tek kelimeyle “mucize” diyorum. Hepsi birer mucize. Çünkü bir insanın bunları kurgulaması, kaleminden böyle kelimeler akıtması ve akıttığı bu şeylerin ancak en karanlık rüyalarda düşlenebilecek ya da belki hiç düşlenilemeyecek olması mucize yapar onları. Öldüğünde yarım bir hikâyesi kalmıştı: “Deniz Feneri”… “Acaba,” diyor insan “eğer biraz daha yaşayabilseydi yine ne gibi bir mucize çıkacaktı ortaya?”…
Fakat ölüm dahi Poe’nun ruhunun bu diyardan gitmesini sağlayamamıştır. Ruhu hâlâ kitaplarının sayfalarında, satır aralarında dolaşır. Ve o kitabı her kim açarsa onun bedenine sızar, ruhunu ele geçirir, onun ruhunda sürdürür hükmünü. Ve ölümünden sonra da pek çokları hayran kalmıştır onun ölümsüzlüğüne, pek çokları kaptırmıştır ruhunu onun hükmüne.
Pek çok müzisyen onun adına besteler yapmış, albümler adamıştır. “Yazmanın Felsefesi” adlı denemesiyle Fransız Sembolist şairleri tarafından göklere çıkarılmıştır. Bugün pek çok yazar ve şair hâlâ tapmaktadır ona. Özellikle Baudelaire’ın üzerindeki etkisi su götürmezdir Poe’nun. Baudelaire’ın dehşete düşürücü estetiği ve her biri ölüme bir atıf olan imgeleri hiç kuşkusuz Poe’nun eseridir. Hatta Baudelaire’ın Poe hayranlığı o kadar fazladr ki bu “E. A. Poe Üzerine” adlı denemesinde kolayca görülür. Bu denemenin dördüncü paragrafı aynen şöyle başlar: “Özdeksel şeyler tutkun, açgözlü bir dünyanın ortasında Poe kurtuluşu düşlerde buldu. Amerika’nın havasının kendini boğmasına karşın ‘Eureka’nın başlangıcına şunu yazdı: ‘Bu kitabı, düşlerin tek gerçeklik olduğuna inananlara adıyorum!’ O kendi varlığıyla başlı başına bir protestoydu ve protestosunu kendine özgü yollarla ilân etti.” Gerçekten de Poe daima düşleri olanlara hitap edercesine yazmıştı. Bu düş sahiplerinden biri de kuşkusuz Lovecraft’tır. Korku, Lovecraft’ın eserlerinde vücut bularak yaşamaya başlamıştır.
Ve inanıyorum ki daha pek çokları Poe’yu bir mucize, inandıkları Tanrı’ların bir armağanı olarak gördüler, görüyorlar ve görecekler. Bu yüzden daima saygı duyacaklar ona…
Ve ne benim ne de başka birinin kelimeleri yeter Poe’yu anlatmaya…
Erymnys
Spoiler: Göster
Gönderen: Madam Vio - 25 Mart 2011, 12:50:22
Ayrıca çok da yararlı oldu yeni yeni araştırmaya başladığım bu yazarı daha iyi tanımak adına...
Ellerine sağlık. İyi ki bizimle paylaşmışsın bu bilgilerini.
Gönderen: Fırtınakıran - 25 Mart 2011, 23:05:17
Gönderen: Erymnys - 26 Mart 2011, 18:32:17
Harika bir paylaşım, okumaktan büyük zevk aldım.
Ayrıca çok da yararlı oldu yeni yeni araştırmaya başladığım bu yazarı daha iyi tanımak adına...
Ellerine sağlık. İyi ki bizimle paylaşmışsın bu bilgilerini.
teşekkür ederim... :)
Gönderen: Narr - 05 Temmuz 2011, 13:48:03
Gönderen: kadri kerem - 10 Mayıs 2012, 01:32:21
- Morella
- Veba Kralı
- Ligeia
- Morgue Sokağı Cinayetleri
- Usher Evi'nin Çöküşü
- Şeytan'la Asla Kafan Üstüne Bahse Girme
- Eleonora
- Gammaz Yürek
- Kara Kedi
Poe hayranlarına, son dönemde YKY'den çıkan Peter Ackroyd'un "Poe: Kısacık Bir Hayat" kitabını tavsiye ederim.
Gönderen: Acmert - 22 Ocak 2013, 16:07:04
(http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/480260_405048899579793_2136289422_n.jpg)
İlknokta (http://www.ilknokta.com/kitap/77158/Edgar-Allan-Poe-Butun-Hikayeleri-Ciltli.html) yeniden %50 indirim yapıyormuş kitaba.
Gönderen: Lotrist - 05 Şubat 2013, 01:36:50
Gönderen: strider - 13 Mart 2013, 17:40:52
Gönderen: metallica - 08 Ağustos 2013, 03:48:37
Gönderen: Elendil_XX - 05 Haziran 2015, 18:13:23
(http://www.kayiprihtim.org/portal/gorsel/2015/06/poe-kuzgun.jpg)
Hayal gücünün mucidi, büyük usta Edgar Allan Poe’nun bütün öyküleri, bu defa İletişim Yayınları tarafından yeniden çevrildi ve yakın zamanda raflardaki yerini almaya hazırlanıyor.
...
Haberin devamını okumak için sizi buraya (http://www.kayiprihtim.org/portal/2015/06/05/edgar-allan-poenun-butun-oykuleri-bu-defa-iletisim-etiketiyle-bizlerle/) , ÖN OKUMA içinse buraya (http://www.iletisim.com.tr/images/UserFiles/Documents/Gallery/poe%201%202.pdf) alalım.
Haber: Gürkan "Elendil_XX" Akkaya (http://www.kayiprihtim.org/portal/kose-yazari/gurkan-akkaya-elendil_xx/) , Onur "DarLy OpuS" Selamet (http://www.kayiprihtim.org/portal/kose-yazari/onur-selamet-arsivi/)
Gönderen: Evis - 05 Haziran 2015, 19:20:28
Gönderen: azizhayri - 10 Ağustos 2015, 12:30:04
Gönderen: Alpi - 10 Ağustos 2015, 23:04:24
Uzun zaman önce duyduğum dedikodulara göre tek cilt olan beklentileri karşılayamamış, çeviri beğenilmemiş vesair. Fakat bu eleştirimsileri ilk ağızdan duymadığım için dedikodu seviyesinde diyelim şimdilik.
İnternette araştırabildiğim kadarıyla Dost Körpe'yi beğenenler olsa da Hasan Fehmi Nemli'nin çeviride çok daha başarılı olduğuna dair izlenimler var. Sizin fikirleriniz nedir?
Gönderen: valarrr - 23 Mart 2016, 22:13:35
Gönderen: t.tevfik - 21 Aralık 2016, 11:39:04
Hakikaten Poe hayranı olarak kitabı bıraktığımı hatırlıyorum. İlk dikkatimi çeken öykülerde oluşturduğu kasvet ortamı oldu. Basit ama ilginç bir şekilde etkili bir anlatım tarzı varmış gibi hissettim. Sanırım bunu yetenek olarak da tanımlayabiliriz. Kısaca üslubu çok hoşuma gitti. Benim için ilham kaynağı yazarlardan biri oldu.
Öykülerin çoğunu herkes gibi ben de beğendim. Ama aklımda en çok kuyu ve sarkaç yer etmiş. Çoğu öyküsünde olduğu gibi kahramanla birlikte siz de sıkılıyor, sıkışıyor, nefes alamaz hale geliyor, sararıp bozarıyorsunuz. Çok zevkli :)
Gönderen: daughterofrhea - 24 Mayıs 2017, 17:39:59
Şiir kitabı çevirisi içinde aynı şeyi söyleyeceğim (gerçi şiirler her zaman orjinal dilinde okunmalıdır bence). Neyse ki bir tarafında ingilizcesi yazıyor bu yüzden okurken zevk alabiliyorsunuz.
Bu arada 221b derginin bu ay ki sayısında dosya konusu Poe. Her Poe hayranının edinmesi gereken dolu dolu bir sayı olmuş. Kaçırmayın derim.