Gönderen: Wanderer - 08 Haziran 2010, 18:31:23
Aynı yolda yürüyorduk. Gizem, ben ve Elif... Korkuyordum, seviyordum, titriyordum fakat ukalalığı da elden bırakmaya niyetim yoktu... Yanına yaklaştım ve tam konuşacakken tereddüt ettim. Gizem, bana ne kadar yakın olursa olsun birinin yanında Elif ile 'ciddi' konuşurken çekinirdim. Neyse ki arkadaşımız bu konuda eğitilmiş gibi hemen bir kaç adım geriden takip etmeye başladı. Elif'e döndüm ve sordum. "Nasıl bir duygu ? "
Yüzüme döndü. Suratında muzip bir ifade vardı. "Ne ? " dedi... "Ne nasıl bir duygu ? " Muzip ifade hala yüzündeydi."Unutulamamak" dedim. "Vazgeçilememek nasıl bir duygu ha söyler misin?"
Gülümser gibi oldu, fakat yüzünü hem ekşitiyor, hem gülümsüyordu. Ruh halini anlamak her zamanki gibi çok zordu ve gülümsemeye çalışarak şöyle dedi." Emin ol yerimde olmayı istemezdin." Cevabım hazırdı. "Yerinde değil, yanında olmayı isterdim..." dedim.
Kafasını kaldırıp yüzüme bakmadı... Yürümeye devam ediyordu, cevap da vermedi. Gülümsedi sadece... "Bu imkansız artık anla bunu... Seni kırmak istemiyorum ama ben seni sevmiyorum..."
Kafam allak bullak oldu, söylediği son sez öylesine acıttı ki canımı... Sırasıyla kulağımda, yüreğimde, ruhumda yankılandı, başım dönmeye başladı gözlerimin önü karardı... Elif'e döndüm, hala gülümsüyordu. Neden gülümsediğini anlayamadım... Anlamlandıramadım. Başım fena halde ağrımaya başladı... Bir kaç adım daha attım... Artık dayanamayacaktım, bir adım daha... ve sonra diz çöktüm. Elif, bana döndü, hala gülümsüyordu... Bir çeşit ilan-ı aşk edeceğimi veya yalvaracağımı sandı galiba... Ne yapacağımı bilemedim. Onların evlerine yaklaşmıştık... Göz kapaklarım açıktı fakat göremiyordum... Sonra sesler birbirine karıştı görüntüler iç içe girerek yok oldu sesler yankılanmaya çoğalmaya kafamın içinde bağırmaya başladı ve sonunda onlar da yok oldu...
Bayılmıştım..!
Devam Edecek...
Gönderen: brisingr - 08 Haziran 2010, 18:38:19
Gönderen: Wanderer - 08 Haziran 2010, 18:44:07
Gönderen: Berre - 08 Haziran 2010, 18:47:59
Sürpüz olsun ? :)
İyi sürpüz olsun bari. Bekliyorum devamını :)
Gönderen: LegalMc - 08 Haziran 2010, 18:49:12
Gönderen: Wanderer - 08 Haziran 2010, 18:51:32
Güzel olmuş. Kurgu İskelesi'nde açtığına göre Fantastik olacak herhalde. Ha? :)
Sürpüz dedik ya kardeşim ? :D Her gün bir bölüm yayınlarım eğer şu anki şevkimi kaybetmezsem... =) Bu arada ufak bir dipnot, sevdiğim kişiyle beraber eve yürüdüm... Bunlar, o sırada şunu yapsam nolur, bunu söylesem nolur acaba diye içimden geçirdiğim şeyler... =)
Gönderen: Black Helen - 08 Haziran 2010, 18:52:47
Gönderen: Wanderer - 08 Haziran 2010, 18:55:54
Gönderen: Marius - 08 Haziran 2010, 19:06:15
Gönderen: Wanderer - 08 Haziran 2010, 19:09:21
Gönderen: brisingr - 08 Haziran 2010, 20:06:44
Gönderen: Vega - 08 Haziran 2010, 23:02:49
Gönderen: Nirnaeth - 08 Haziran 2010, 23:28:28
Gönderen: Wanderer - 09 Haziran 2010, 18:16:44
Bölüm 2
Gözlerimi açtım, ya da sadece açtığımı sanıyordum. Yerimden doğruldum. Elif, benden bir adım uzakta durmuş ne ağlıyor ne gülüyordu. Resmen şoka girmişti... Gözlerini büyütmüş öylece asfalta bakıyordu. Yanına gittim. "Elif." dedim... Bana bakmadı bile. "Elif" dedim "Ben iyiyim..." Elif yine beni duymamıştı. Derken Gizem bağırarak geldi."ALPEREEEEN..! " diye amaçsızca bağırıyordu...
Ne yapacağımı bilemedim. Kıkırdamayla karışık "Efendim? " dedim. Fakat Gizem bana bakmadı bile... Sadece asfaltta yatan birinin yanında duruyordu ve yanağına tokat atıp, yüzüne su dökmek gibi basit yöntemlerle onu kaldırmaya çalışıyordu... "Geldim..." diyecektim ki... Gözlerime inanamadım ! Yerde yatan kişi bendim...
Peki ama yerde yatan bensem, düşünen hareket eden konuşan kimdi ? O an her şey aydınlandı kafamda... Elif, beni duymazdan gelmiyordu. Sadece, ben bayılmıştım ve anlamlandıramadığım bir biçimde bedenimin dışındaydım...
Gönderen: Black Helen - 09 Haziran 2010, 18:25:57
Gönderen: Wanderer - 09 Haziran 2010, 18:34:33
Gönderen: Jean Valjean - 09 Haziran 2010, 18:35:33
Gönderen: Wanderer - 09 Haziran 2010, 18:36:18
Kısa bir bölüm ancak bir mantık hatası olduğunu düşündüğümden ilk iki paragrafı (son cümle hariç) birkaç kez okudum. Pes edince üçüncü paragrafı okudum ve ancak o zaman anladım. :D Bunun dışında hikayenin gayet güzel gittiğini düşünüyorum.
Hmm..Teşekkürler... =) Sonuç olarak.... Bir hata yok değil mi ? :D
Gönderen: brisingr - 09 Haziran 2010, 20:36:44
Gönderen: LegalMc - 09 Haziran 2010, 21:29:15
Spoiler: Göster
Gönderen: Wanderer - 09 Haziran 2010, 21:46:50
Ben de hikayenin gayet güzel gittiğini düşünüyorum. Hafif bir fantastik hava da gelmeye başladı. Ben The İnvisible'yi bilmem ama Anestezi filmine benzemiş, orda da ameliyattaki çocuk ameliyat masasındayken ruhu gibi bir şeyle dışarlarda dolaşıyordu. Sonuç olarak güzel bir bölüm olmuş. :D :D :D
Aynı yazıyı face'de de koydum... Bi arkadaşımın yorumu aynen şu
Kod: [Seç]
acımız büyük öldü harelde, yani qaliba, öle oldu sanırsam xD xD xD xDxD Bir diğeri de bir benzeri yorum yapmıştı... Millet ne bilsin o çocuk astral deneyim yaşıyo :D
Bu arada, LegalMc... This is for you...
Spoiler: Göster
Gönderen: Elijah - 11 Haziran 2010, 16:52:17
Harika! Eskilerden bi film vardı Ghost diye, aklıma o geldi.Devamı gelsin!
Gönderen: Wanderer - 11 Haziran 2010, 17:01:20
Belki sevenlerden biri öldü ama bu aşkın öldüğü anlamına gelmez...
Harika! Eskilerden bi film vardı Ghost diye, aklıma o geldi.Devamı gelsin!
Ölmedi yav ölmedi :D
Devamı yolda... Minnacık küççüücük bölümlerimiz devam edecek... :D
Gönderen: Elijah - 11 Haziran 2010, 17:07:47
Gönderen: mit - 11 Haziran 2010, 18:05:03
Gönderen: deanna - 11 Haziran 2010, 18:34:11
Gönderen: Wanderer - 12 Haziran 2010, 10:30:27
Sonra birden, ışıklar değişti, görüntüler sesler farklılaşmaya başladı. Etrafımda maddeye dair ne varsa kayboldu... Zaman ve mekan eridi, yerini bambaşka bir aleme bıraktı... Alaca kara bir gökyüzü, yine alaca kara (daha koyu tonları) bir yeryüzü ve alaca renk şekiller vardı. Hala anlayamıyordum neler olduğunu ki bir ses işittim. "Anlayacaksın..." Ses mükemmel ve kusursuz bir kadın sesiydi. Hemen arkamı döndüm ve karşımda o karaca şekillerden birini daha gördüm. Daha parlak daha net bir görüntüydü bu. "Neler oluyor ? Sen kimsin ? " şeklindeki klasik soruları sıralamaya başladım...
"Ben." dedi mükemmel ses. "Karanlıkların ve aşkın efendisiyim... Kalpler, ruhlar ve duygular benim emrimdedir..." diye devam ediyordu ki lafını böldüm. "Benim bununla ne ilgim var ?"
"Sen, aşık değil misin ? " diye konuşurken sesine hayranlığım daha da artıyordu... "Evet" dedim. "Deliler gibi ! "
Ses bir süre konuşmadı... O sürenin ne kadar olduğunu anlayamadım... Belki yıllar, belki de saniyeler. Gerçekten de zaman denen şey yok olmuştu.
"Sana, aşka dair bir seçim sunuyorum." dedi. "Gerçek aşkı mı istersin, Elif'in aşkını mı ? "
...
Devam edecek...
Gönderen: mit - 12 Haziran 2010, 10:39:16
Gönderen: brisingr - 12 Haziran 2010, 10:53:30
Gönderen: Wanderer - 12 Haziran 2010, 11:00:25
Gönderen: Berre - 12 Haziran 2010, 15:22:02
Gönderen: Wanderer - 12 Haziran 2010, 15:23:24
Gönderen: Elijah - 12 Haziran 2010, 16:13:28
Meraklandırma işinde çok iyisin Antiseptik, kısa oması da cabası :D
Gönderen: LegalMc - 13 Haziran 2010, 09:41:55
Gönderen: Wanderer - 13 Haziran 2010, 11:34:16
Gönderen: Black Helen - 13 Haziran 2010, 11:44:46
Bakalım ne olacak? Yine kaliteli fakat kısa bir bölüm okudum.Diğer bölümün çabuk gelmesi dileğiyle ;)
Gönderen: Wanderer - 13 Haziran 2010, 11:56:57
Vaay bir kadın, bir tercih, iki seçenek...(Reklam gibi oldu ;D )
Bakalım ne olacak? Yine kaliteli fakat kısa bir bölüm okudum.Diğer bölümün çabuk gelmesi dileğiyle ;)
Yeni bölümü koymak için tüm takipçilerimin yorum yazmasını bekliyordum... =) Şimdi koyabilirim yeni bölümü...
Gönderen: Wanderer - 13 Haziran 2010, 12:05:32
Karaca şekilin kenarları renkleniyor, iç kısmı boydan boya karaca kalmaya devam ediyordu. "Seni uyarıyorum genç aşık." dedi. "Gerçek veya yalan, seçimleri yapmak, kaderinle oynamak senin aklının alamayacağı şekillerde sana zarar verebilir. Oluruna bırakmak da bazen en iyisidir. Her ne şekilde olursa olsun, bazen en iyi olaylar bile hayatımızı felakete dönüştürecek seçimler olabilir. Unutma, oynadığın şey, sadece kendi hayatın değil... Kader ! "
Afallamıştım. Gerçek Aşk'ın, hele de Elif'in aşkının bana ne zararı olabilirdi ki ? Hayır hayır, kesinlikle emindim. Aşk insana zarar vermezdi, sadece tatlı bir hüzün... "Eminim ! " dedim. "Elif'in Aşkını, Elif'in Gerçak Aşkını istiyorum." derken sesim o kadar kararlı çıkmıştı ki, karaca varlığın o mükemmel sesi bile titrek cevap vermişti bana. "Tamam... Madem bu kadar eminsin al o zaman ! " dedi.
Birden zamanın kumları yeniden akmaya, Dünya yeniden dönmeye başladı. Gizem'in bağırışını ve Elif'in sessizliğini duymaya başlamıştım yeniden. Tüm görüntüler kafamda netleştiğinde bilinmez bir kuvvet tarafından usulca bedenime yerleştirildim ve gözlerimi açtım...
... Devam Edecek... ...
Gönderen: Black Helen - 13 Haziran 2010, 12:12:58
Demek ki neymiş aşkla oynanmazmış XD
Ne tarz bir tehlike bu acaba merak ettim.
Ayrıca şu cümle dikkatimi çekti "Elif'in sessizliğini duymaya başlamıştım yeniden." Sanki biraz anlatım bozukluğu var."Sessizliği duymak" Kinaye de olabilir.Genel olarak doyurucu bir bölüm.Çocukcağız yeniden kavuştu bedenine.Diğer bölüm sanırsam şu tehlikeyi biraz daha açıklayacak bize.Ellerine sağlık :)
Gönderen: Wanderer - 13 Haziran 2010, 12:14:05
Anında yorum yapalım.
Demek ki neymiş aşkla oynanmazmış XD
Ne tarz bir tehlike bu acaba merak ettim.
Ayrıca şu cümle dikkatimi çekti "Elif'in sessizliğini duymaya başlamıştım yeniden." Sanki biraz anlatım bozukluğu var."Sessizliği duymak" Kinaye de olabilir.Genel olarak doyurucu bir bölüm.Çocukcağız yeniden kavuştu bedenine.Diğer bölüm sanırsam şu tehlikeyi biraz daha açıklayacak bize.Ellerine sağlık :)
Yok yok, diğer bölümde aşkını yaşatırım büyük ihtimalle :D
Gönderen: Black Helen - 13 Haziran 2010, 12:15:23
Yok yok, diğer bölümde aşkını yaşatırım büyük ihtimalle :DBiraz da mutlu olsun dimi? :D
Gönderen: Jean Valjean - 13 Haziran 2010, 12:21:38
Bir de şu "Sessizliği duymak" ifadesinde anlatım bozukluğu yok. Biraz Leyla ve Mecnun'un fantastik versiyonu gibi gidiyor sanki. Yine de gayet güzel. Son olarak tebrikler.
Gönderen: mit - 13 Haziran 2010, 12:23:36
"Seni uyarıyorum genç aşık." dedi. "Gerçek veya yalan, seçimleri yapmak, kaderinle oynamak senin aklının alamayacağı şekillerde sana zarar verebilir. Oluruna bırakmak da bazen en iyisidir. Her ne şekilde olursa olsun, bazen en iyi olaylar bile hayatımızı felakete dönüştürecek seçimler olabilir. Unutma, oynadığın şey, sadece kendi hayatın değil... Kader ! "
Etkileyici... Ve bir o kadar da doğru. Tam da kayıp Rıhtım Öğretileri'ne yaraşır bir paragraf olmuş. Kalemine sağlık.
Gönderen: Wanderer - 13 Haziran 2010, 12:25:39
"One man, one desicion, one desire."Sessizliği duymak... Gerçekten de yok bir bozukluk... =) Teşekkürler Jean Valjean... =)
Bir de şu "Sessizliği duymak" ifadesinde anlatım bozukluğu yok. Biraz Leyla ve Mecnun'un fantastik versiyonu gibi gidiyor sanki. Yine de gayet güzel. Son olarak tebrikler.
Etkileyici... Ve bir o kadar da doğru. Tam da kayıp Rıhtım Öğretileri'ne yaraşır bir paragraf olmuş. Kalemine sağlık.
Öğretilere yakışacak kadar başarılı olduğunu düşünmemiştim aslında... =) Teşekkürler mit, okuyup yorumladığın için...
Gönderen: Berre - 14 Haziran 2010, 11:59:17
Tebrik ederim Antiseptik hikayen gerçekten güzel ilerliyor.
Gönderen: Wanderer - 14 Haziran 2010, 20:19:09
Gözlerimi açmadan önce kulaklarım açılmıştı. "Aşkım beni duyuyor musun ? " dedi hülyalı bir ses. Gözlerimi açtım, aval aval karşımdakinin suratına baktım. Neler oluyordu ? Karşımda bir çift kahve bana gülümsüyor, bütün dikkatini bana vermiş oturuyordu. "Hadi ama dinlmeyecek misin ? " dediğinde her şeyi anladım birden bire...
Bayılmam, bedenimden ayrılmam, ruhumla dolaşmam... Aşkın efendisi midir nedir o siluetle konuşmam... Sonrasında... Ne olmuştu sahi ? Buraya nasıl gelmiştim. Elif, nasıl oluyor da bana aşkım diye hitap ediyordu ?
Hiç birinin bir önemi yoktu. Önemli olan, Elif'in beni seviyor olmasıydı... Okulun kantininde karşı karşıya oturmuş konuşuyorduk. Ne anlattığını anlamadım. "Aşkım" dedim. "Efendim." dedi. Benim "aşkım" olması beni acayip mutlu etmişti. İstemsiz bir şekilde sırıtmaya başladım. Hayat mükemmelleşmeye başlıyordu...
Devam Edecek...
Gönderen: brisingr - 14 Haziran 2010, 20:27:08
Karşımda bir çift kahve bana gülümsüyor
Kahve mi kahve göz mü? Yoksa benzetme yapıp gözü mü attın?
Gönderen: Wanderer - 14 Haziran 2010, 20:27:50
Kahve mi kahve göz mü? Yoksa benzetme yapıp gözü mü attın?
Brisingr, kahverengi göz tabii ki :D
Gönderen: Jean Valjean - 14 Haziran 2010, 20:39:22
Hayat mükemmelleşmeye başlıyordu...
Bakalım bu söz ne kadar doğru çıkacak? :hömm:
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 10:57:54
Gönderen: Black Helen - 15 Haziran 2010, 11:50:52
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 17:28:54
Mükemmel sabahlardan birinde, mükemmel bir mesajla uyandım. Telefonun titreşimi hiç bu kadar tatlı gelmemişti bana... Hemen mesajı açıp okudum. "Günaydın bir tanem... Uykucu aşkım, hala yatıyordun değil mi ? " yazan bir mesaj. İster istemez gülümsedim yine. Aceleyle cevap verdim. "Uyur muyum hiç ? Gece yine uyku tutmadı seni düşünmekten... Seni çok seviyorum meleğim..." yazdım. Çok iyi biliyordum ki gece hayvan gibi yatmıştım.
Bir kaç dakika sonra yeni mesaj geldi. "hMm.. uYumaN laZım... O gözleR çK kyMtLi, bLşaLmMı?" yazıyordu. Aman Allahım ! Her şey rüya gibiydi. Bundan iki hafta önce bırak Elif ile buluşmayı, onunla konuşmaya bile cesaret edemezdim. Her şey o gün olmuştu. Şansın bizi aynı yolda buluşturduğu, benim nasıl olduysa cesaretimi toplayıp sorular sorduğum gün.
Neyse, nasıl olduğunun bir anlamı yoktu. Önemli olan ne olduğuydu benim için ve olan şeyler harikaydı. "Tamam, saat 3'de taş köprüye gel. " dedim. Elif, harika bir kızdı ve Taş Köprü harika bir buluşma yeriydi... Yani harika bir buluşma olacaktı.
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** **
Köprünün yanındaki kafede otururken yan masaya Elif'e aşık olan bir çocuk geldi. Bana nefretle bakmaktan kendini alıkoyamıyor,nefretini gizleyemiyor, belki de gizlemek istemiyordu. Pislik bir sırıtışla başka yöne döndüm. Elif gelirken o çocuk hala bakıyordu. Elif'le selamlaştım ve gülüşerek oturdum. Otururken, nefret dolu gözlerle bana bakan Mustafa, şimdi acı dolu gözlerle bana bakıyordu. İçim acıdı, şeytani bir dürtü "Kız seni seçti işte, boşver onu, elbet birini bulup mutlu olur." derken. İçimdeki iyi ses bunun yanlış olduğunu söylüyordu... Kader, benim hayatımı mükemmelleştirmişti, peki ya, diğerlerinin hayatları ne olacaktı..?
Birilerinin mutluluğu, başka birinin üzüntüsüydü, ve başka mutluluklara engel oluyordu... En mükemmel olanı, en çok vicdan azabı veren olmuştu...
Devam Edecek...
Gönderen: brisingr - 15 Haziran 2010, 17:34:38
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 17:38:24
Bence hikaye sonunda Mustafa ana karakteri öldürecek. :aha:
Mıstık da cani değil, aşık sonuçta :D
Gönderen: Jean Valjean - 15 Haziran 2010, 17:39:43
Not: Umarım Elif, tiki değildir. Eğer öyleyse Alperen kızı derhal bırakmalı derim ben.
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 17:41:05
Gönderen: Jean Valjean - 15 Haziran 2010, 17:42:14
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 17:44:34
O mesajı gördükten sonra içim soğudu yahu. Tabii herşeyi yazar bilir.
Burada(Nizip/GaziAntep) kızlar mesajlarda böyledir ama gerçek hayatta böyle değillerdir :D Aşırı derecede özenti tipler var ve neyin ne manaya geldiğini bilmiyorlar... Saçma tipler... :D Onların arasında olduğum için, benim tiplemelerim de öyle oluyor malesef...
Not : 100. Mesajın da mübarek olsun :D
Gönderen: Ireth~ - 15 Haziran 2010, 18:04:24
Bu arada gerçek hayattan ilham aldın mı ? Anlattıklarının bir kısmını kendin yaşadın mı ?
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 18:06:36
Nasıl yeni gördüm ben bunu ?!? Çok güncel bir hikaye olmuş antiseptik, tebrikler. ;D
Bu arada gerçek hayattan ilham aldın mı ? Anlattıklarının bir kısmını kendin yaşadın mı ?
Şu kadanını söyleyeyim... Yolda yürüme işi filan var ya en başta... Orayı yaşadım, ama cesaret edemedim :D Yolda yürürken acaba söylesem nolur filan derken bunlar oldu. Öyküde de, ben bazen Elif oluyorum, bazen Mustafa, bazen Alperen... Kendimi, karakterlere paylaştırıp yazıyorum anlacağın... =)
Evet, ufak da olsa bir kısmınıyaşadım doğrudur...
Çok teşekkür ederim okuyup yorumladığın için... Beğenmene sevindim =)
Gönderen: Ireth~ - 15 Haziran 2010, 18:16:09
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 18:17:31
O zaman daha hızlı yaşamalısın ve daha hızlı yazmalısın çünkü ben çok merak etmeye başladım :D Artık ben de takip ediyorum öykünü. Teşekkürler bizi bu tattan yoksun bırakmadığın için :)
Ne demek görevimiz xP :D Saolasın... Bir takipçi daha kazanmak harika ! =)
Gönderen: Ireth~ - 15 Haziran 2010, 18:32:06
Gönderen: silence of scream - 15 Haziran 2010, 18:49:34
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 18:58:09
Tekrar tekrar teşekkürler... Saol =)
Gönderen: Elijah - 15 Haziran 2010, 19:17:09
Yine çok güzel bir bölüm, eline sağlık.
Gönderen: Wanderer - 15 Haziran 2010, 19:33:29
son paragraf bütün hikayenin ana fikri olacak galiba :P
Yine çok güzel bir bölüm, eline sağlık.
Yani... :D Olabilir olmaya da bilir net bir şey söylemek zor xP
Teşekkürler... =)
Gönderen: Berre - 15 Haziran 2010, 23:47:37
Bu arada ben bu Elif'ten -tabiri caizse- huylandım. Biraz fazla sevgi dolu bu kız. Ama bakalım ilerki bölümler ne gösterecek :)
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 09:11:37
Kafamın içinde karmakarışık sesler vardı... Bir an, "Nasıl bir şey vazgeçilememek ? " diyordum Elif'e, Sonra bir an "Aşkım seni seviyorum ! " diyordu Elif. Mustafa sürekli etrafımızda dolanıyor, Elif'in olmadığı zamanlarda yanıma geliyor yakama yapışıyor bağırıyordu... "Nasıl oldu bu ha nasıl NASIL ! "
Cevap vermiyordum, sadece terliyordum. Sıcak... Her yer ısınmaya başlıyordu hava fokurduyordu adeta... Sonra bir çığlık duydum... "KADERİ DEĞİŞTİRDİN VE BENİMLE ASLA KARŞILAŞAMADIN... Neden beni kaderime terk ettin ha neden ? " diye bağırıyordu bir kız sesi...
Görüntüler karmakarışıktı, her yer kaynıyordu adeta bir ocağın üzerinde yürüyor gibiydim. Yüzüme buharlar çarpıyordu... Sıcak... Hayır, hayır daha fazlasına dayanamazdım... Sonra bir ses duymaya başladım. "Burdayım korkma burdayım..." Sesin nerden geldiğini anlayamadım... Sonra birden sıcaklık tavan yaptı ve ben çığlıklar atarak uyandım...
Hepsi bir rüyaydı... Annem baş ucumda beni bekliyordu. "Kabus görüyordun." dedi. "Elif salonda seni bekliyor. "
Kafam karıştı, Elif'i annemle mi tanıştırmıştım ? Ve o bizim evdeydi ha... Lavaboya gittim ve yüzümü yıkarken rüyanın etkisi hala devam ediyordu. Anlaşılan, yaptı(rdı)ğım değişiklik bana pek de ucuza mal olmayacaktı... Hayat mükemmeldi fakat geceleri vicdanımla baş başa kaldığım saatler pek de öyle olmayacak gibiydi....
Devam Edecek...
Gönderen: silence of scream - 16 Haziran 2010, 10:00:02
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 10:07:12
7.bölümü de okudum olayları biraz daha heyecanlandırmanı bekliyorum.Güzel gidiyorsun devamında bakalım neler olacak:)Bakalım bakalım... =)
Gönderen: Ireth~ - 16 Haziran 2010, 10:20:53
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 10:30:17
Gönderen: brisingr - 16 Haziran 2010, 11:12:45
Gizem, Alperen'i seviyordur. Hala Mustafa'nın Alperen'i şişleyebilitesi var. Hatta Gizem'le birlikte olup bir canilik yapabilirler. :aha:
Bu arada hikaye çok güzel ilerliyor. Bakalım neler olacak. :hmm
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 11:16:41
Saol yorumun için xD Mustafa iyi çocuk diyorum anlamıyor musunuz ? :D
Gönderen: brisingr - 16 Haziran 2010, 11:20:48
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 12:41:53
Gönderen: mit - 16 Haziran 2010, 12:43:37
Gönderen: Malkavian - 16 Haziran 2010, 15:53:03
Evet bitirdim ellerine sağlık çok güzel gidiyor devamını da bekliyorum. Vicdan azabı kısmının üzerinde fazla durmamana üzüldüm gerçekten çünkü güçlü bir duyguyu yakalamışken suyunu çıkarana kadar vurgulamalıydın ( Bence). Ayrıca 1. sayfanın 1. mesajına hikayenin kaldığın kısma kadarki bölümlerini editlemeni de bekliyorum. Ara ara okuyan biri için oldukça işkenceli olmuş :)
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 18:00:19
2. bölümde kaldım işim çıktı. Şimdilik iyi gidiyor ilgi çekici başaldı gelince devam edeceğim.
Evet bitirdim ellerine sağlık çok güzel gidiyor devamını da bekliyorum. Vicdan azabı kısmının üzerinde fazla durmamana üzüldüm gerçekten çünkü güçlü bir duyguyu yakalamışken suyunu çıkarana kadar vurgulamalıydın ( Bence). Ayrıca 1. sayfanın 1. mesajına hikayenin kaldığın kısma kadarki bölümlerini editlemeni de bekliyorum. Ara ara okuyan biri için oldukça işkenceli olmuş :)
Yaşayan biri olarak söylüyorsun tabii.. =) Derhal yapıyorum öyleyse. Okuyup bitirmene çok sevindim ve bir okuyucu daha kazanmak harika =) (Vicdan azabının suyu ileride çıkacak merak etme... )
Yorumun için teşekkürler Malkavian =) Okuduğun için de teşekkür ederim beğenmene de çok sevindim =)
Vicdan azabı çekeceğini bekliyordum zaten. Hikayenin ana temasının bu olacağını sezmiştim. Ama bu kadar erken olacağını düşünmemiştim doğrusu.
Huh ? Daha başlamadık bile :D
Gönderen: Wanderer - 16 Haziran 2010, 22:07:21
Sonra, kafamın içinden sesler duymaya başladım. "Neden gittin... Neden ? " diyordu ses. Acıklı, hülyalı, etkileyici bir kız sesi. Sonra geçen seferki bayılmam gibi bir şeyler... Yere düştüm galiba. Bir çınlama sesi. Kesik kesik gelen Gizem'in sesi...
Sonra bambaşka bir alem. Tavanda asılı duruyorum. Kumral, bakır rengi saçları olan güzel gözleriyle beni süzen üzgün bir kız ağlayarak konuşuyor. "Kaderi değiştirdin... Yolunu değiştirdin Alperen, beni de bıraktın burada... Yalnızım... Sensizim ve ne yapacağımı bilmiyorum. Beni bıraktın, Bıraktın beni... BIRAKTIN ! "
Ben de ağlıyorum. Ne olduğunu bilmiyorum her yer bulanıyor görüntüler karışıyor birbirine giriyor ve etrafımda dönerek yeni bir görüntü oluşturuyor. Ben hala ağlıyorum...
Karanlık bir oda, sadece loş bir ışık giriyor içeriye. Elinde bıçak tutan birisi ağlıyor... Gözleri mosmor, tanınmaz halde. Kim olduğunu anlamaya çalışıyorum. Mor gözlerin, somurtan suratın sahibinin Mustafa olduğunu görüyorum. Ağlıyor, ağlıyor, ağlıyor... Sonra birden bana dönüyor. Gözlerime bakıyor ve bakışları deliyor adeta beni. "Senin yüzünden..." diyor bana ve kesiveriyor bileğini. Haykırıyor bir yandan da, "ELİF..! " Son nefesi oluyor Elif, son kelimeleri... Dudaklarının son kıpırdayışı oluyor. Ben ağlıyorum. Vicdan azabı her yanımı kaplıyor...
Görüntüler tekrar dönerek netleşmeye başlıyor, gerçek hayata dönüyorum galiba.Bilincim yerine geliyor, gözlerim çok fena yanıyor. Anlıyorum ki hiç kırpmamışım gözlerimi. Gizem bana bakıyor, ağlıyor. "Neden ağlıyorsun ? " diyorum. "Esas sen ağlıyorsun." diyor. "Neyse." diyorum. "Bir rüyaymış sadece, Mustafa'nın canına kıyacak hali yok ya ? " Fakat o kumral kız geliyor aklıma. Ağlaması bana bakması... Anlam veremiyorum, daha önce hiç görmediğim birisi.
Elimi yüzüme götürüyorum, ıslak. Yanıyor gözlerim... Gizem bir şeyler söylüyor. Duymuyorum. Sadece düşünüyorum. Mustafa, Elif, Kumral Kız... Neler oluyor, anlamıyorum. Sadece ağlıyorum neye ağladığımı bilmeden... "Kaderi değiştirdin." diyor kafamın içindeki ses. "Sonuçlarına katlanmalısın..."
Sadece bir rüya diyerek avutuyorum kendimi ve kalkıyorum yerimden. Uzaklaşıyorum, hatta kaçıyorum o bayıldığım yerden, gördüklerimden ve gerçeğe dönüşmesinden korktuğum şeylerden...
Spoiler: Göster
Spoiler: Göster
Gönderen: KoyuBeyaz - 16 Haziran 2010, 22:18:13
Bunun dışında bir aşk üçgeni oluşmuş ortada, (hatta dörtgeni) güzel malzeme çıkar bu konudan ve güzelde işlemişsin. Tebrik ettim ve bana hitap etmese de okumaya devam edeceğim. :)
Gönderen: Black Helen - 16 Haziran 2010, 22:19:59
Gönderen: Ireth~ - 16 Haziran 2010, 22:24:29
Bu bölüm de en az diğerleri kadar güzeldi antiseptilk, tebrikler ;D
Gönderen: Berre - 17 Haziran 2010, 00:12:02
Daha önce de belirttiğim gibi hikâye çok güzel ilerliyor Antiseptik ama acaba bütün bunların ne anlama geldiğini ve Alperen'in aslında neleri değiştirdiğini ne zaman öğrenebileceğiz?
Gönderen: Wanderer - 17 Haziran 2010, 08:03:31
Bence Mustafa'nın psikolojik desteğe ihtiyacı var, her an kendini öldürmekten vazgeçip Alperen'e saldıracakmış gibi :P
Daha önce de belirttiğim gibi hikâye çok güzel ilerliyor Antiseptik ama acaba bütün bunların ne anlama geldiğini ve Alperen'in aslında neleri değiştirdiğini ne zaman öğrenebileceğiz?
Anlamadım, kafandaki soru tam olarak nedir berre ?
Gönderen: Berre - 17 Haziran 2010, 19:29:00
Anlamadım, kafandaki soru tam olarak nedir berre ?Doğrusu Antiseptik ben de nasıl anlatacağımı bilemedim. En iyisi ben yeni bölümleri okudukça kendi kendimi yanıtlıyayım :)
Gönderen: Wanderer - 17 Haziran 2010, 23:07:19
Spoiler: Göster
Gizem ile beraber Elif'in yanında oturuyorduk. Yolda sürekli midem bulanmıştı ve canım çok fena sıkkındı. Sadece bir baygınlık değildi bu... Hissediyordum ama kendim de inkar ediyordum bunu. Biz geleli hemen hemen beş dakika olmuştu ve Elif hiç konuşmamıştı. Esmer teni sapsarı kesilmiş gözleri büyümüş boş boş bakıyordu. Ben sormaya korkuyordum ki Gizem sordu. "Ne oldu Elif ? " Elif'den ses yok. Sessiz bir beş dakika daha geçmişti ki Gizem tekrar sordu. "Elif sana soruyorum ? Ne oldu ? " dedi.
Elif kocaman gözlerini yavaşça Gizem'e kaydırdı. Bir dakika kadar daha sessiz kaldıktan sonra dudakları zoraki kımıldadı... "Mustafa..." dedi. Ürperdim, tüylerim diken diken oldu. "İntihar etmiş. Kurtarmaya çalışmışlar ama başaramamışlar..." Gözleri doldu. Artık hıçkırıyordu. "Mustafa ölmüş !" dedi.
Benim de gözlerim doldu. İnanamıyordum. Mustafa nasıl ölebilirdi ki ? Gördüklerimin gerçek olma ihtimali neydi ? İnanamıyordum. Ölmesi imkansızdı. Kim bir kız için kendini öldürür ki diye düşünecekken. 4 ay önce elimde bıçak aynanın karşısında ağladığım zamanı hatırladım. Onun için değer miydi gerçekten ? Elif, buna değecek kadar değerli biri miydi.?
Cevabım henüz iki hafta önce bile milyonlarca kez evet olurdu fakat o ulaşılmaz yer şimdi bana ahmakça bir çocukluk olarak geliyordu. Birden titremeye başladım, Mustafa olsa, sevdiğine ulaştığı zaman benim gibi olmazdı heralde. Gözlerim açıktı, bütün vücudum titreyerek ve kasılarak yere düştüm. Yine bayılıyordum. Vicdan azabından yanarken üstüne bir de Kumral Kız tuz biber ekti. "Beni bıraktın... Mustafa'yı öldürdün... Korkunç bir azap bu... N'olur geri dön bana ! " diye bağırıyordu. "Geri mi ? " dedim." Daha önce seninle miydim ki ? " Kız bir süre sessiz kaldı ve sonra ekledi. "Geri derken, zamandan bahsediyorum ! "
Anlayamıyordum. Kız açıkça beni çağırıyordu ve beni seviyordu. İşin garip tarafı, sadece vicdanımla baş başa kaldığım zamanlarda geliyordu. Vicdanımın sesiyle birleşim ruhuma fısıldıyordu adeta ve o ağlarken benim de ağlayasım geliyordu... Sanırım bu aşka en yakın duygulardan biriydi... Bedenime yeniden dönerken sadece ağlıyordum yaptıklarıma yanarak.... Birilerinin mutluluğu, birilerinin ölümü olmuştu. Ve en mükemmel olanı, en ölümcül olanına dönmeye başlamıştı artık...
Gönderen: brisingr - 17 Haziran 2010, 23:36:05
Romantik Geleceğe Dönüş!!
Gönderen: Wanderer - 17 Haziran 2010, 23:37:26
Sezonun bitecek olması kötü :( Ben şu an Alperen'in zaman yolculuğu yapacağı kanısındayım.
Romantik Geleceğe Dönüş!!
Geleceğe dönüş... Güzel laf =) Sezon bitse bile ben burdayım be... En fazla 1 hafta ara veririm merak etme ;)
Gönderen: Jean Valjean - 17 Haziran 2010, 23:41:19
Düzenleme: Seni mi kıracağım Antiseptik? Ama bana göre kayda değer bir gelişme olmadığı için doğru düzgün bir yorum yazmadım.
Alıntı
Okuyup da yorum yazmayanın Allah belasını versin xPYazısı her zaman aklımda, merak etme.
Gönderen: Wanderer - 17 Haziran 2010, 23:42:50
Edit : Yapma yav...
Gönderen: Ireth~ - 18 Haziran 2010, 09:28:41
Gönderen: Black Helen - 18 Haziran 2010, 22:47:05
Neyse bölüm.Bu çocuğun öngörü yeteneği var.Bunu tahmin etmiştim.Mustafa cidden intihar etmiş. Ben de Alperen gibi düşünürdüm.Bir kız uğruna cana kıyılır mı?Demek ki kıyılıyormuş.Yalnız o diğer kızın kim olduğunu merak ediyorum.Teoriler Gizem yönünde.Hadi bakalım.Pamuk eller klavyeye geri dönsün ve yeni bölümü yazsın.Ellerine sağlık :)
Gönderen: Wanderer - 18 Haziran 2010, 23:22:10
Gönderen: Ireth~ - 18 Haziran 2010, 23:30:04
Gönderen: Wanderer - 18 Haziran 2010, 23:31:22
Eee sezon finali ne zaman kiiiii ? ;D
Valla ben de bilemiyorum :D Ama kafamdaki finale bağlayabilirsem mikemmel olur...
Gönderen: Ireth~ - 18 Haziran 2010, 23:44:52
Valla ben de bilemiyorum :D Ama kafamdaki finale bağlayabilirsem mikemmel olur...
Eveet bağlayabilirsen güzel olur heralde :D Kafandaki finali bilmiyorum ama sen yaparsan güzel olur ;D
Gönderen: Wanderer - 19 Haziran 2010, 01:15:02
Gönderen: Wanderer - 20 Haziran 2010, 00:21:21
Elif'i istediği yere bırakıp düşünmek istiyordum. Kafamdaki sorulara cevaplar bulmalıydım, cevaplara ise uygulamalı çözümler. Elif, "Ben burdan sonra kendim giderim aşkım." deyince "Ben bırakırdım ya..." gibisinden bir şey söylemedim. "Tamam..." dedim. Bırakırken öpmek için eğildi... Dudaklarını yanaklarımda hissettiğimde, yanağıma değen şey sanki dudak değil de bir buz parçasıydı. İğrendim... Kusmamak için kendimi zor tutuyordum... "Hoşçakal ! " dedim tiksinç sesimle. O kadar aşıktı ki, o iğrenç sesimi bir aşk namesi zannetti... İğreniyordum...
Elif gittikten sonra, çalıştığım pastaneye girdim. Her zamanki klasik işler, masaları sil, yerleri sil, tezgahları sil... Çalışırken, düşünmek için vakit bulamıyordum. Hem çalışıp hem düşünmek zor oluyordu... Kumral kızın haykırışlarını, bana olan sevgisini kalbimde hissettikçe içimde kaynar sular fokurduyordu sanki... Bu nasıl bir duyguydu ? İster istemez, bir hayalin kendisine aşık oluyordum... Sadece bilinçaltımın oluşturduğu bir oyuna aşık olmak aptalcaydı... Fakat seçeneğim yoktu... Seçme şansım da yoktu. Kaderin bir cilvesiydi sadece.
İşler bittikten sonra tezgaha geçtim. Gelen giden, dondurma isteyen tatlı isteyen müşterilerle uğraştım bir süre. Sonra, rüya gibi birisi yaklaşmaya başladı bana doğru. Dalgalı, bakır rengi saçları, mükemmel derecede güzel ela gözleri ve kaşlarıyla uyumlu kumral bir tene sahip olan bu kız gerçekten bir rüya kadar güzeldi... Bana "Bir fıstıklı dondurma." diyene kadar aptal aptal izledim onun güzelliğini. Sesi ipek gibiydi, tatlı bir esinti gibi yavaşça okşamıştı kulaklarımı...
Salaklığım yüzünden, güzel kız isteğini tekrarlamak zorunda kaldı. "Bakar mısınız? Bir fıstıklı dondurma lütfen..! " dediğinde kendime geldim. Hemen külaha koyduğum dondurmayı eline verip ücreti aldığımda kafamı kaldırıp, Başka bir isteğiniz var mı ? Diyecektim ki o anda fark ettim. Haftalardır beynimin içinden geldiğini sandığım Kumral Kız şu anda karşımda duran rüya gibi güzellikti... Ağzım bir karış açık ona bakarken, o sadece gülümsedi ve uzaklaştı pastaneden...
Büyük ölçüde Rümeysa Bilici, Az bişey de aNTiSePTiK
Gönderen: Jean Valjean - 20 Haziran 2010, 00:37:59
Gönderen: Wanderer - 20 Haziran 2010, 00:39:02
Biraz çabuk tiksinmeye başladı sanki? Neyse, bir hayalin gerçekten var olması önemli bir adım. Ve, Alperen de mi pastanede çalışıyor?
Sadece Alperen çalışıyor, başka çalışan da mı var ? :S
Gönderen: brisingr - 20 Haziran 2010, 11:17:02
Gönderen: Wanderer - 20 Haziran 2010, 23:30:20
Tabi biraz değiştirerek ustam ya :D Yoksa astralde kumral kızlarla görüştüğüm filan yok valla :D
Gönderen: brisingr - 21 Haziran 2010, 11:39:23
Gönderen: Amras Ringeril - 21 Haziran 2010, 12:47:17
Gönderen: mit - 21 Haziran 2010, 13:07:00
Gönderen: silence of scream - 21 Haziran 2010, 15:16:30
Gönderen: Wanderer - 21 Haziran 2010, 19:27:59
Gönderen: Black Helen - 21 Haziran 2010, 20:00:49
Gönderen: Wanderer - 21 Haziran 2010, 20:07:25
İlginç bir bölümdü.Eliften soğudu, o kızı gördü.Olaylar yavaş yavaş rayına oturmaya başlıyor.Umarım bir daha asla Elif'in yüzüne dahi bakmaz.(Hiç gözüm tutmamıştı o kızı :D )Yeni bölümü heyecanla bekliyorum :)
Yeni bölüm yazıldı, imla noktalama cart curt lazım, benim bi kaç bütünleme sınavım var onlara giricem haftaya, sonra yeni bölüm... Ama hiç belli olmaz bakarsın 10dk sonra koymuşum :D
Gönderen: Malkavian - 23 Haziran 2010, 10:50:04
(Kendini sık biraz daha uzun bölümler yaz daha ilgi çekici olacak bak göreceksin)
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 14:40:53
-Kumral Kız-
Aldığım dergileri okumak için, küçük şeker bir pastaneye girdim. İlk işim fıstıklı dondurma sipariş etmek oldu. Garsona "Bir fıstıklı dondurma lütfen." dedim. Beni duymamış gibi aval aval suratıma bakıyordu. Tekrarladım. "Fıstıklı dondurma ? " Sonunda dünyaya dönmüş gibiydi ve dondurmamı getirdi. Sonra, "Modayla ilgileniyorsunuz galiba ha ?" dedi. Sanırım dergilerden bahsediyordu. "Evet." dedim. "Hımm." dedi gülümseyerek ve gözlerimin içine bakarak. Birden, garsona karşı bir şeyler fıkırdadı içimde, onunla konuşmak hoşuma gitmişti. Nasıl olduğunu anlamadan sohbet koyulaştı, zaman çok çabuk geçiyordu. Çok şeker bir çocuktu, iyiydi, garipti. Bir garsona karşı bir anda nasıl böyle şeyler hissedebilmiştim bilmiyordum. Her soru soruşunda sanki içimde kelebekler uçuşuyordu. Güneş batmıştı, kalkmam gerekiyordu... Bütün günümü henüz tanıştığım bir garsonla geçirmiştim, garipti. Üstelik çıkarken "Tekrar geleceğim." demiştim. Hayat, hiç beklemediğim bir zamanda karşıma çıkarmıştı onu, tatlı biriydi...
Eve gittim, kapıyı Büşra açtı, kaşlarını çatmış "Kanka nerdesin saat kaç oldu merak ettim yaa..." gibisinden bir şeyler söylüyordu. "Bana bir şeyler oluyor." dedim. Yüzüme baktı, şaşırmıştı."Neler oluyor ? " dedi. "Bilmiyorum, kalbim küt küt atıyor." dedim. Gülümsemeye başlamıştı...
Ertesi gün yine gittim pastaneye.Büşra'ya kapıda beni beklemesini söylemiştim. İçeri girince, emen dondurmaları kapıp geldi yanıma, gülümsüyordu. Karşımdaki sandalyeyi çekip oturdu ve konuşmaya başladık. Onunla konuşmak harikaydı, içim kıpır kıpırdı. Neler oluyordu bana ? Ben böyle biri değildim. Aşk meşk bana göre değildi. Hatta inanmazdım bile aşka, sadece basit elektriklenmelerdi insanların aşk sandıkları şey. İçimde kendimle hesaplaşıyordum. Bir yanım "Hani ? " diyordu. "Hani aşk diye bir şey yoktu ? " diğer yanım cevap veriyordu. "Varmış işte, karşında oturuyor. " İçimde geçen tartışmalara sadece kulak misafiri oluyordum. Karşımda konuşmasıyla beni etkileyen, konuşurken gözlerimin içine bakan biri vardı. Açık kahverengi gözlerinden yansıyan aşk beni büyülüyordu.
Derken pastaneye esmer bir kız girdi. Siyah saçlı, güzel gözleri olan bir kızdı. Nedense gülümseyerek bize bakıyordu. Dükkan sahibiyle biraz konuştuktan sonra yanımıza geldi. "Aşkım bu gün parkta yürüyüş yapacağımızı unuttun mu yoksa ha ? " dedi gülümseyerek. Kafamda şimşekler çakarken istemsiz bir şekilde gözlerim doldu. Garson çocuğa baktım, henüz isimlerimizi bile bilmiyorduk. Sadece şaşırmış bir şekilde esmer kıza bakıyordu. Kendimi nasıl dışarı attığımı bilmiyordum. Büşra şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Büşra'ya sarılıp ağlarken içimdeki tartışma devam ediyordu. "Aşk diye bir şey yok demiştim..." diğerlerinden farklı ama eskiden tanıdığım bir ses...
Gönderen: Black Helen - 23 Haziran 2010, 14:48:04
Neyse kumral kızın gözünden anlatman hikayenin akışını güçlendirmiş."Kimdir nedir?" tarzı bu kız hakkındaki sorular az da olsa cevaplandı.Umarım diğer bölümleri ekrana çabuk taşırsın.Ellerine sağlık :)
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 14:49:18
Şu Elif denen kızı bulsam!! :D
Neyse kumral kızın gözünden anlatman hikayenin akışını güçlendirmiş."Kimdir nedir?" tarzı bu kız hakkındaki sorular az da olsa cevaplandı.Umarım diğer bölümleri ekrana çabuk taşırsın.Ellerine sağlık :)
Umarım... =) Bi de bu bölümde ve 10. bölümde konuk yazar aldım, işler biraz kötüleşti bence... Bundan sonrasını yine kendim yazıÇam. Kafanızdaki sorular yanıt bulacak korkmayın =)
Gönderen: Berre - 23 Haziran 2010, 15:19:32
Şu Elif denen kızı bulsam!! :DTamamen katılıyorum. Elif'i bir bulsam gördüğü son kişi olabilirim :P
Neyse kumral kızın gözünden anlatman hikayenin akışını güçlendirmiş."Kimdir nedir?" tarzı bu kız hakkındaki sorular az da olsa cevaplandı.Umarım diğer bölümleri ekrana çabuk taşırsın.Ellerine sağlık :)
Bir şey diyeceğim. Elif, Alperen'le Kumral Kız'ı -garibimin ismi de böyle kaldı- beraber oturmuş sohbet ediyor gördüğün de sorun çıkarır diye düşünüyordum. Ama o gülümsedi falan. Garip olmamış mı?
Gönderen: Ireth~ - 23 Haziran 2010, 15:36:21
Anti- Elif Fan Kulüp açabiliriz :P xD
Gönderen: silence of scream - 23 Haziran 2010, 15:44:15
Gönderen: silence of scream - 23 Haziran 2010, 15:44:50
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 15:46:56
Yorumlarınız için teşekkürler, Anti Elif ha ? =) Doğrusu Elif'in gözünden de bir bölüm okuyacaksınız... :( :)
Gönderen: silence of scream - 23 Haziran 2010, 15:52:00
Gönderen: brisingr - 23 Haziran 2010, 17:09:09
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 18:34:33
Bence Kumral Kız da ilk başta Alperen'in konuştuğu kişiyle konuşcak sonunda gerçek aşk bulunmuş olacak :hmm
Güzel fikir :D
Gönderen: Ireth~ - 23 Haziran 2010, 19:00:22
Yorumlarınız için teşekkürler, Anti Elif ha ? =) Doğrusu Elif'in gözünden de bir bölüm okuyacaksınız... :( :)
Hmm.. Olsun sen o bölümü de bizim için ilgi çekici hale getirebilirsin :D
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 19:59:55
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 20:05:57
Elif
Sabah kalktığında her zamanki gibi yüzünü yıkayıp elinde havluyla birlikte aynanın karşısına geçti. Havluyla yüzünü kurularken aynada kendi yüzüne bakıyordu. Kaşlar, gözler ve kırmızı dudaklar. Bir erkek daha fazla ne isteyebilirdi ki ? Üstelik, iki yıl peşinde koşmuştu kendisinin. Dile kolay tam iki yıl boyunca süründürmüştü çocuğu.
Düşünürken aynaya biraz daha yaklaştı. Şimdi büyüleyici kahverengi gözler karşısında daha net duruyordu. Onlara baktı... Gülümsedi. "İşte beni bunlar için seviyor..." dedi. Kendi kendine sohbet ediyordu. Eskiden böyle biri değildi, aynanın karşısında sadece biraz süslenir çıkardı evden. Şu aralar kendini çok fazla izler olmuştu. Alperen, kendisini fark etmesini sağlamıştı Elif'e. Gerçekten güzel biriydi... Mükemmel bir güzellik.
"Neden iki yıl süründürdüm ki onu?" diye sordu kendi kendine. "Neden daha önce kabul etmedim de üzdüm sevgilimi ? " diye sordu ardından. "Daha mutlu olabilirdik." dedi içinden başka bir ses. Sonra cevap verdi başka bir ses ona " Daha önce sevmiyordun ki, nefret ediyordun." Bunu duyunca çıldırdı Elif. "Hayır seviyordum ! Deliler gibi aşıktım ona ! " İçindeki sesler konuşmaya devam ediyordu. "Niye üzdün o zaman ? " Elif çıldırma noktasına gelmişti, "Bilmiyorum, bilmiyorum susun artık yalvarıyorum susun ! "
Fakat sesler Elif'i takmıyordu. "Hayır, hiç sevmedin hiç ! " diyordu bir tanesi, diğeri destekliyordu onu. "Kaç kere ağlattın ha kaç kere? " Kafasının içinde binlerce ses çıldırtma noktasına getirirken Elif'i, artık odanın köşesinde yere kapılmış bir biçimde ağlayan Elif son bir gayretle bağırdı içindeki seslere. "SEVİYORUM SUSUN ARTIK, SEVİYORUM ! " Fakat sesler susmadı... Çünkü Elif, Elif değildi artık. . .
Gönderen: Black Helen - 23 Haziran 2010, 20:22:55
Gönderen: Wanderer - 23 Haziran 2010, 20:24:24
Gönderen: hanne - 23 Haziran 2010, 23:46:08
Gönderen: Ireth~ - 24 Haziran 2010, 09:43:11
Ya... =) Elif, Alperen'i mahvetti, şimdi de Alperen, Elif'i... İntikamsı bişeyler var burda =)
Birbirlerinin hayatlarını karartmaca :D
Güzel gidiyor hikaye. Sanki biraz daha uzun yazsan harika olur çünkü hemen bitiyor. Hevesimiz kursağımızda kalıyor :P
Gönderen: Wanderer - 24 Haziran 2010, 09:50:16
Birbirlerinin hayatlarını karartmaca :D
Güzel gidiyor hikaye. Sanki biraz daha uzun yazsan harika olur çünkü hemen bitiyor. Hevesimiz kursağımızda kalıyor :P
Az bişey uzatmaya kalkınca saçmalamaya başlıyorum çaktırma :D
Gönderen: silence of scream - 24 Haziran 2010, 10:35:21
Gönderen: Ireth~ - 24 Haziran 2010, 10:40:40
Az bişey uzatmaya kalkınca saçmalamaya başlıyorum çaktırma :D
İnan seni çok iyi anlıyorum :D
Gönderen: Wanderer - 24 Haziran 2010, 13:15:04
Elif'in suçluluk duyması hoşuma gitti.:D Evet bence de biraz daha uzun yazmaya çalış.İnsan devamını merak ediyor.İyi ilerliyorsun.:)
Teşekkürler =)
Gönderen: Berre - 24 Haziran 2010, 18:43:22
Gönderen: Wanderer - 24 Haziran 2010, 19:22:50
İçimden bir ses bir daha ki bölümde; bunların hepsi toplu intihara başvuracak diyor :P
Yok canım, olmaz öyle şey... (Belli de olmaz hani :D )
Gönderen: brisingr - 24 Haziran 2010, 19:25:45
Gönderen: Wanderer - 24 Haziran 2010, 19:26:56
Zamanda yolculuk yapsınlar, Mustafa geri dönsün. Mustafa-Elif, Alperen-Kumral Kız olsun :D
O da bi seçenek tabii... :D Neyse, bu tahminler çoğalmadan ben yeni bölümü yazayım, birinden biri tutar tahminin mazallah önceden tahmin edilen bir öykü olsun istemiyorum :D
Gönderen: Berre - 24 Haziran 2010, 23:53:59
O da bi seçenek tabii... :D Neyse, bu tahminler çoğalmadan ben yeni bölümü yazayım, birinden biri tutar tahminin mazallah önceden tahmin edilen bir öykü olsun istemiyorum :D
Eee bu da bizim hikayeyi yazara zorla yazdırtma yöntemimiz :P
Gönderen: edi - 25 Haziran 2010, 10:57:58
Gönderen: Wanderer - 26 Haziran 2010, 10:57:56
Elif... Bir gün onun ağzından "aşkım" lafını duyabilmek için nelerimi vermezdim ki ? Oysa şimdi, her an beni seven, koruyan, üstelik bir başkasına gözüm kaydığı zaman aldırmayan ve kıskanmayan biri. Aşırı derecede yapmacık ve sinir bozucu.
Ha, bir de kumral kız var tabi. Kumral kız... İnanamıyorum öylesine güzel ki... Onu sevemem, çünkü Elif'i seviyorum. Fakat Elif... Elif ile aramızdaki problem nedir ha ? Kaderi değiştirdim altı üstü... Gerçekten, Gizem bunu duysaydı ne derdi acaba? "Zaten Elif seni ancak böyle severdi ! " gibisinden bir şey mi ? Yoksa "Ooo keşke benim karşıma da çıksa ! " gibi bir tepki mi olurdu. Bilmiyordum, onun vereceği tepki ne olursa olsun yaptıklarımı geri çeviremezdim. Kumral Kız'ı hiç tanımamış olmayı dilerdim ve Elif'in bana hiç karşılık vermemiş olmasını... Sahi harika günlerdi onlar, severdim, sevilmezdim, karşılık beklerdim alamazdım fakat en ufak bir güzel cümle bile bir ay mutlu ederdi beni. Azla yetinmezsen böyle olur işte !
Kafam allak bullaktı, bir tarafta Kumral Kız -ki ismini bile öğrenememiştim hala. - bir tarafta Elif, bir yandan da Mustafa'nın beni rahat bırakmayan anısı. Hayattan nefret ediyordum. Her şey Yeşilçam Filmlerinden öte bir boyuta taşmıştı, artık resmen Brezilya dizisinin içinde yaşıyordum. Kimin eli kimin cebinde, kim kimi seviyor belli değildi.
Mavi boyalı odamda, mavi yatağımın mavi yatak örtüsünün altındaydım. Kafamı çevirdim, baş ucumda bulunan komidindeki saate baktım. 04 : 35. Vay be, akşam olacak birazdan ha ? Gözlerim ağırlaşıyor... Uyku mu? Yoksa yeni bir astral deneyim mi... Bilemiyorum, sadece gözlerimi kapatmamak için bir neden bulamıyorum ve kendimi yokluğa bırakıyorum...
Etrafımı mor bir duman kaplıyor ve yukarı çekiliyorum. Yükseliyorum, yükseliyorum. O kadar yükseliyorum ki ne kadar zamandır yukarı çekildiğimi bile unutuyorum. Sonra bir el çekiyor beni, yakamdan kavrıyor ve sertçe kendine doğru çekiyor. Eli göremiyorum, sahibini de. Mustafa'nın sesini duyuyorum, gür, net, ağlamaklı ve tehditkar. "Gözlerimi görebiliyor musun ? " diyor. Cevap vermiyorum. Sorusunu yinelerken görüntüsü belirmeye başlıyor.... Saf, temiz bir yüz, geniş bir alın ve hafifçe ortadan birleşen kaşların altındaki koyu kahverengi gözler. Beni adeta öldürüyor..."Onsuz bir hayattansa ölmeyi tercih ettim, cehennem azabı bir hiç... Sadece gözlerime bak Alperen ! Bu gözler 7 aydır Elif'siz... Seninkilerse her gün onunkilerle birleşiyor ! N'olur kurtar beni Alperen yalvarıyorum kurtar beni s'onsuzluktan..." Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemiyorum. Sadece boyun eğiyorum sonsuz yoklukta, Mustafa ile aynı sonsuz yoklukta gibi görünüyoruz ama benimki sadece boş bir sonsuzluk... Onunki ise koca bir s'onsuzluk...**
Alıntılar :
*Olasılıksız – Adam FAWER
**Badem'in bir albümünün adı.
Gönderen: silence of scream - 26 Haziran 2010, 11:32:47
Gönderen: hanne - 26 Haziran 2010, 12:22:24
Gönderen: Berre - 26 Haziran 2010, 15:36:23
"artık resmen Brezilya dizisinin içinde yaşıyordum."
Tebrik ederim. Bir daha ki bölümlerini -her zamanki gibi- bekliyoru(z)m :)
Gönderen: Wanderer - 26 Haziran 2010, 17:18:13
Olasılıksız'dan yaptığın alıntı yakışmış. Bir de tahmin edebileceğin gibi şu kısma çok güldüm:
"artık resmen Brezilya dizisinin içinde yaşıyordum."
Tebrik ederim. Bir daha ki bölümlerini -her zamanki gibi- bekliyoru(z)m :)
Çabuk yazmaya çalışıÇAm.. =) Beğenmene sevindim...
Gönderen: Black Helen - 26 Haziran 2010, 17:34:00
Bu çocuk ne kadar çok Astral seyahate çıkıyor yahu.İnsanın başı dumanlanır bir süre sonra.;D
Yapması gereken tek şey tavrını koyup Elif'i yollamak.Beklentim(iz) budur.Yeni bölümü en kısa zamanda ekranımda görmeyi diliyorum.Ellerine sağlık :)
Gönderen: Wanderer - 26 Haziran 2010, 17:48:35
Gönderen: Berre - 26 Haziran 2010, 20:22:48
:D Yalnız bi mantık hatası fark ettim bölümü düzenlemem gerek, Mustafa intihar etti, intihar eden birisi cennete gidemez :D:D Ne dikkatsiz okuyucularız ama. Bence hikâyenin özünü değiştirmek yerine bu hatanın üzerinden yola çıkarak bir senaryo kur.
Gönderen: Wanderer - 26 Haziran 2010, 20:51:34
:D Ne dikkatsiz okuyucularız ama. Bence hikâyenin özünü değiştirmek yerine bu hatanın üzerinden yola çıkarak bir senaryo kur.
Nasıl bişey mesela ?
Gönderen: Elijah - 26 Haziran 2010, 21:08:04
Elif'siz Cennet=Cehennem
O yüzden Mustafayı cehennemde sayabiliriz :)
Gönderen: Ireth~ - 26 Haziran 2010, 22:48:41
Bir de diyorum ki hikayenin adını daha profesyonel ne biliyim daha fantastik bi' şey koysan ?
Gönderen: Wanderer - 27 Haziran 2010, 09:45:28
Mustafa zaten cehennemde, şöyle ki:
Elif'siz Cennet=Cehennem
O yüzden Mustafayı cehennemde sayabiliriz :)
Valla Elif'siz Melifsiz... Sonuçta cennete girme bileti yok :D Bu bölümü baştan yazmam gerekecek, farklı bi kurgu bulmalıyım...Düşünüyorum şu anda :D
Gönderen: boromir - 27 Haziran 2010, 13:34:10
Gönderen: mit - 27 Haziran 2010, 13:46:26
Gönderen: Wanderer - 27 Haziran 2010, 14:02:15
Gönderen: Wanderer - 27 Haziran 2010, 14:32:20
Gönderen: Wanderer - 30 Haziran 2010, 14:02:21
Kafam binlerce soruyla karma karışıktı.İkide bir yaşadığım bu astral seyahatler ve kaderimi değiştirmemi sağlayan o melekle şeytan karışımı varlık şu aralar Elif'ten bile daha fazla rahatsız ediyordu beni.
Bu konuya bir açıklık getirmenin zamanı gelmişti.Bugün izin günüm olduğu için pastahaneye uğramama gerek yoktu.Erkenden evden çıkıp internet kafeye gitmek için yola koyuldum.Bu astral seyahat işini öğrenebilmem ve o kadını yeniden görebilmem için en verimli bilgi kaynağı internetti.Oturup ruh çağıracak halim yoktu.
Saat daha erken olduğu için yolda kimseler gözükmüyordu.İnternet kafenin açık olmasını umuyordum.Aniden duyduğum yapışkan, ölümüne iğrendiğim, tiz sesi duydum.
"Alpereen,aşkım, beklesene beni!"
Elimde olmadan adımlarımı hızlandırdım.Fakat onun bana yetişmesine mani olamadım.Yüzünde iğrenç bir gülümsemeyle " Nasılsın?Bugün özel bir şeyler yaparız diye düşünmüştüm." dedi.
Sesimin yeterince sert çıktığından emin olduğumda mahkeme duvarı gibi bir suratla cevap verdim.
"Hayır, olmaz.Bugün işim var, vaktim yok."
Yüzü asıldı.Mahzun bir sesle :
"İyi öyle olsun.Belki başka bir zaman..." dedi ve arkasını dönüp geldiği yoldan geriye yürüdü.
Onun bu şekilde üzülmesi bende şeytani bir tatmin duygusu yarattı.İnternet kafe ufukta gözüktüğünde tatminin yerini rahatlama aldı.Açıktı.
Kapıyı ittirip içeri girdiğimde duvara monte edilmiş klimanın serinletici dokunuşları bedenimi gevşetti.Bilgisayarların birinin başına geçip araştırmaya başladım.
Çabalarım nafileydi.Bir saatin sonunda artık pes etme noktasına gelmişken ekranda yeni bir sayfa açıldı.Reklam olduğunu düşünüp kapatmak için fareyi çarpı işaretinin üzerine götürdüğümde birden tüm kafede elektrikler gitti fakat ilginç bir şekilde benim bilgisayarım hala açıktı. Açılan sayfaya aval aval bakıyordum ki cevapların o sayfada açık ve net bir şekilde sıralandığını gördüm
"Seni ne zaman göreceğime ben karar veririm.Beni görmek istiyorsan rahat bir uyku çekmen iyi gelebilir... İyi uykular ! " yazıyordu. Ürperdiğimi fark ettiğimde hemen hesabı ödeyip çıktıp kafeden... ,
black_helen & aNTiSePTiK
Not : Gerçekten yazacak bir şey bulamadığım bir anda imdadıma koştuğu için black_helen'a teşekkür ederim...
Gönderen: Berre - 30 Haziran 2010, 15:48:15
İkinizin de ellerine sağlık bu arada.
Gönderen: Wanderer - 30 Haziran 2010, 15:59:54
Teşekkürler berre.. =)
Gönderen: silence of scream - 30 Haziran 2010, 18:59:04
Gönderen: Black Helen - 30 Haziran 2010, 19:00:24
Güzel bir bölüm daha.Kuzenle iyi iş yapmışsınız ;)
Yarısını yazarken yanımdaydın Ece.Fikirlerine hayranım :D
Gönderen: silence of scream - 30 Haziran 2010, 19:01:25
Gönderen: Wanderer - 01 Temmuz 2010, 10:35:39
Güzel bir bölüm daha.Kuzenle iyi iş yapmışsınız ;)Kuzenin saolsun =) Güzel yazmış...
Gönderen: hanne - 15 Temmuz 2010, 20:40:42
Gönderen: Wanderer - 15 Temmuz 2010, 20:47:20
yayında ve yapımda emeği geçen herkesi tebrik ediyorum.....)) :D ;)Teşekkür ediyorum-kendi adıma-. =)
Gönderen: Wanderer - 17 Temmuz 2010, 18:59:00
Yeniden yazasım gelmiyor açıkçası. Uzun bir süre öykünün devam etmeyeceğini bildirmek istedim.
Teşekkürler.
Gönderen: KoyuBeyaz - 17 Temmuz 2010, 19:28:34
İlk olarak sevmek ile aşık olmak çok farklı şeylerdir. Aşk daha tutkuludur ve geçicidir, sevmek ise kalıcıdır ve gerçektir. Bu hikayenin en beğenmediğim yanı sevmek gibi bir duyguyu istemedende olsa büyük derecede küçültmüş olması. Yani ölümüne seviyor gibi göründüğü halde iki bölümde tiksinmesi kızdan çok duyguyu aşşağılamış sanki, buna sevmek değil arzulamak desen elbette daha uygun ve doğru olurdu diye düşünüyorum.
İkincisi anlatım tarzına herhangi bir eleştirim yok, konu daha müsait olsa bu tarz bir anlatımla gayet güzel gidebilirdi, bu konuda oldukça beğendim yazını. Fakat konu gerçekten pürüzlerle ve biraz mantık dışı gitmiş. Sevdiği biri ona varmadı diye intihar etmek oldukça kolay olmuş özellikle. Sinir buhranları falan, gerçekten abartıya kaçmış gibi geldi ve beni uzaklaştırdı açıkçası. Tabi ki bunların tamamı kişisel düşüncelerim, bu böyledir şu şöyledir demiyorum lütfen yanlış anlaşılmasın.
Genel olarak beğendiğim bir öykü olmadı gerçekten, hatta bazı yerleri benim düşüncelerimle oldukça ters düştü. Zaten sonunu tekrar yazmak istememnden anladığım kadarıyla anlık bir duygu birikimi ve düşünceyle buna başlamış ve sonra devam etme kararı almıştın, gene iyi gelmiş. Ne olursa olsun ellerine sağlık, bir dahaki hikayelerinden daha çok zevk alacağıma inanıyorum. :)
Gönderen: Wanderer - 17 Temmuz 2010, 19:43:05
Olay bitti dediğine göre son bir okkalı yorum yapma isteği geldi içimden, tüm düşündüklerimi söyleyeyim genel olarak.
İlk olarak sevmek ile aşık olmak çok farklı şeylerdir. Aşk daha tutkuludur ve geçicidir, sevmek ise kalıcıdır ve gerçektir. Bu hikayenin en beğenmediğim yanı sevmek gibi bir duyguyu istemedende olsa büyük derecede küçültmüş olması. Yani ölümüne seviyor gibi göründüğü halde iki bölümde tiksinmesi kızdan çok duyguyu aşşağılamış sanki, buna sevmek değil arzulamak desen elbette daha uygun ve doğru olurdu diye düşünüyorum.
İkincisi anlatım tarzına herhangi bir eleştirim yok, konu daha müsait olsa bu tarz bir anlatımla gayet güzel gidebilirdi, bu konuda oldukça beğendim yazını. Fakat konu gerçekten pürüzlerle ve biraz mantık dışı gitmiş. Sevdiği biri ona varmadı diye intihar etmek oldukça kolay olmuş özellikle. Sinir buhranları falan, gerçekten abartıya kaçmış gibi geldi ve beni uzaklaştırdı açıkçası. Tabi ki bunların tamamı kişisel düşüncelerim, bu böyledir şu şöyledir demiyorum lütfen yanlış anlaşılmasın.
Genel olarak beğendiğim bir öykü olmadı gerçekten, hatta bazı yerleri benim düşüncelerimle oldukça ters düştü. Zaten sonunu tekrar yazmak istememnden anladığım kadarıyla anlık bir duygu birikimi ve düşünceyle buna başlamış ve sonra devam etme kararı almıştın, gene iyi gelmiş. Ne olursa olsun ellerine sağlık, bir dahaki hikayelerinden daha çok zevk alacağıma inanıyorum. :)
Ve beklenen yorum gelir :hönk
Öncelikle, çoğu yorumunda haklısın, tahmininde de haklısın bir anlık başladım ve devam etme kararı aldım. Kesinlikle yazarken 'güzel bir şey ' beklediğim yoktu sadece kendimi geliştirmek amacıyla yazdım ve kurguladım. Evet, sevgi, aşk aşşağılandı, iki dakikada sevdiği kızdan vazgeçildi doğrudur. Aynı eleştirileri çok fazla aldım bu öyküyle ilgili, haklısınız başta hafif aşşağılarım diye düşünürken biraz aşırıya kaçmışım. Üzgünüm.
Anlatım tarzımı beğenmene sevindim.
Öykü konusunu beğenmediğini söylemene rağmen beğenmediğin bir öyküyü takip ettiğin için teşşekkür ediyorum. Yorumun gerçekten çok önemliydi, ısrarla yorum istemiştim hatırlıyorsan :D İşte beklediğim yorum buydu gerçekten. Çok teşekkür ediyorum KoyuBeyaz. :shrlock
Gönderen: Wanderer - 05 Kasım 2010, 19:10:00
Spoiler: Göster
[/spoiler]
(http://www.meleklermekani.com/imagehosting/rsm4-4418.jpg)
Kafeden çıkar çıkmaz eve yürüdüm –koştum-. Çıldıracak gibiydim ve çok yorgundum.
Yollar, caddeler, ağaçlar, hepsi soluk bir sisle birbirine karışıyor bu kahrolasıca yaratık adeta hayatımla oynuyordu !
Eve gelip içeri girince şaşkınlıktan yatağıma dalıverdim. Kot pantolon, cebindeki telefon ve diğer eşyalar fena halde rahatsız edince “Aptal…” diye söylenerek çıktım yataktan.
Üzerimi değişip yeniden yatağa girdim, her zaman yaptığım gibi yastığıma sarıldım ve gözlerimi kapatmaya çalıştım. “Allah kahretsin! “ aklımdan çıkmayan düşünceler, Kumral Kız’ın görüntüleri, Elif’in üzüntüleri, beni sevmesi, Mustafa’nın ölümü… Uyuyamıyordum ve yastığı o kadar sıkmıştım ki neredeyse kaslarım yerlerinden kopacak hale gelmişti..!
“Aslında uyumasan da olur…” dedi bir ses.
“Neeey ! Sen kimsin?” dedim. Şaşkındım, bu şey büyük bir ihtimalle bana bunları yaşatan o yaratıktı ve o yaratık genelde –her zaman- astral saçmalıklar yaşatıp, farklı boyutlar olmadan konuşmazdı benimle.
Hınzır hınzır gülümsedim. Henüz cevap vermemişti fakat ben cevabı biliyordum. Neden güldüğümü bilmeden tekrar konuştum. “Ne istiyorsun? ”
Sırıtan, güzel bir kız belirdi. Hemen hemen benim yaşlarımda, tatlı, fakat sinsi bir tipi olan bu kız kesinlikle bu dünyadanmış gibi görünmüyordu. Çok farklı bir elbisesi, mor, siyah, sarı ve pembeden oluşan kumaşların süslediği bir canlılığı vardı.
“Korkuttuğum için özür dilerim…” dedi. Sesi gevrek, zevzek, şımarık, ukala ve çocuksu bir zevkle çıkmıştı.
“Korkmadım.”dedim. Bal gibi de korkmuştum! Fakat bu tatlı kızdan korkmuş olduğumu itiraf etmek istememiştim.
“Immm… Tabi canım, zaten insanın karşısına her gün bir Kölef çıkıyor değil mi?” dedi.
“Kölef mi? O da neyin nesi?” dedim.
Yavaş yavaş etrafa bakarken hızlı hızlı cevap verdi. “Köleef, Köleef, Köleeeef…” Öğüt veren, masal anlatan bir ihtiyar gibi devam etti. “Sizin zamanınızla tam yedi bin yıldır var olan bir topluluk, bir nevi Hızır acil. Her birimizin farklı yetenekleri var ve bu yetenekleri ‘iyilik’ için kullanırız. Zamanda yolculuk edebilir, istediğimiz noktaya ulaşabiliriz.”
“Eee? Bununla benim ne ilgim var ‘sayın’ Kölef? ” dedim. Bu çılgın, manyak kıza cidden inanmıştım. Saçma şeyler, benim için artık doğal şeylerdi.
“Benim yeteneğim insanlara olası geleceklerden birini gösterebilmek, ve bunu yaparken ufak baş dönmeleri olabiliyor…”
Lafını kestim. “Ufak mı? İçim dışıma çıktı lan!” dedim.
Bazı şeyler kafamda şekillenmeye başlamıştı. Bu çatlak güzel, bana “Olası” bir geleceği yaşatıyor olmalıydı ve bunu geri çevirmek gibi bir yeteneği de olmalıydı!
Çatlak Kız kitaplarıma bakarken mırıldanıyordu. “Adam Fawer, Stephen King, Tolkien… Dan Brown… Bunlar da ne böyle?”
“Beğenemedin mi?” Sesim biraz alaycı çıkmıştı.
“Hayır, ‘İmamoğulları’ okumalısın. Gerçekten harikadır…”
“Cidden mi?”
“Imm… Hayır!”
Aaah! Bu imkansız! Kitaplara olan zaafımdan yararlanıp benimle dalga geçen bu kıza karşı hiç sabrım kalmamıştı artık.
“BENİ BU BİTİK CEHENNEMDEN ‘HEMEN’ ÇIKAR!” diye bağırdım suratına.
Aslında bağırdığım zaman karşıdaki üzerinde psikolojik bir üstünlük kurardım genelde. Ama karşımdaki çatlak hala neşeli ve umursamazdı. Kaşlarımı çatıp gözlerinin tam orta noktalarında gözlerimi dolandırdım.
Bakışları muzipçe gözlerime kaydı ve “Tamaaa…m, Tamam! İstediğin gibi olsun. Ama unutma, iyi olacağını düşündüğün bir tercih seni felakete sürükledi ve şu an tamamen batmış durumdasın. İstediğin nedir? Kumral Kız’la –ki çok merak etmişsindir adı Sude- ile birlikte olmak mı, yoksa Elif’in peşinden koşmaya devam mı? Veya her şey ilk başladığı yere dönebilir istersen. Tam olarak bayıldığın yerden…”
Kumral Kız’ı duyunca, onunla birlikte olmak beni o kadar heycanlandırdı ki, bir an Kumral Kız’la olmak istiyorum, diyesim geldi. Tam da aklımdan bunu geçirirken, çatlak, bana manalı manalı baktı.
“Hayır.”dedim. “Hayır… Dersimi aldım! Bayıldığım yere geri dönmek istiyorum. Peki, hislerim, nasıl olacak? Tüm bunları yaşadığımı bilecek miyim?”
“Aah, evet! İşin zevkli kısmı da burası zaten! Her şeyi hatırlayacaksın ve eğer mümkünse daha mantıklı yaşayacaksın!”
“Anladım. Peki Mustafa geri gelecek mi?”
“Gelmek mi? Hiç gitmedi ki!”
“Ne! Yani bu şeylerin hepsini sadece ben mi yaşadım? Peki ya bunlar gerçek miydi?”
“Eh, senin kıytırık aşkın için bütün dünyanın farklı yaşamasına gerek yoktu değil mi? Sadece sen, ve sadece kafanın içinde yaşadın.”
“Peki tüm bunlar sadece kafamın içindeyse, nasıl gerçek olabilirler?”
Çatlak çatlak gülümsedi ve cevap verdi. “Sadece kafanın içinde yaşanmış olması, neden bunun gerçek olmadığı anlamına gelsin ki?”
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
Aynı yolda yürüyorduk. Elif, Gizem ve ben.
Elif’e sormuştum. “Vazgeçilememek nasıl bir duygu?”
Elif hiçbir şey söylememiş, muhtemelen cevap vermeye hazırlanıyordu ki, lafı oturttum. “Çünkü böyle bir duyguyu benden sonra kimse sana karşı beslemez!”
Gizem, uzaklaşıp dinlemiyormuş gibi görünse de hala dinliyordu. İçimden dedim ki, “Bu kıza öyle bir hakaret edeyim ki, bir daha suratına bile bakmayayım.”
Elif anlayamamıştı, onu sevdiğim için farklı bir taktik uyguladığımı filan sanmış olmalıydı.
“Şimdi…” dedim. “O lanet evine tek başına git. Umarım kalkık götün kapıya sıkışır!”
Elif, bön bön suratıma bakarken, birden hayretle gözlerini açtı ve “Sen… Ne?” diye bir cümleye başlarken elimle “yolu” gösterdim ve ekledim. “Siktir!”
Gizem, az ötede, söylediklerimi duymuş, hayretle bizi izliyor ve artık dinlediğini gizleme ihtiyacı duymuyordu. Yanına gidip sessizce “Özür dilerim, böyle olması gerekiyordu.” Dedim.
Sonra yanlarından ayrıldım ve evime gittim. Huzurlu yatağımda sonsuza dek yatabilirdim!
Mavi odamda mavi yatağıma girdim ve gizli numaradan Mustafa’yı aradım. Onun sesini duyunca, o “Alo…” deyince, huzura tamamen kavuştum.
Şimdi tek yapmam gereken, uzun, rahat bir uykunun ardından “normal” bir yaşantının içinde, isminin Suda olduğunu öğrendiğim “Kumral Kız’ın” büyüleyici ela gözlerini görmeyi, kaderin onu karşıma çıkarmasını umarak “sabırla” ve aşkla beklemek…
SON…
Gönderen: mit - 06 Kasım 2010, 12:32:56
Gönderen: Wanderer - 06 Kasım 2010, 14:05:51
Giderek "Kavak Yelleri"ne dönen hikayenin sonunu iyi toparladığını itiraf etmem gerek :) İşin içine Kölefleri katman, aşktan ziyade biraz daha mistik tarafa kayman hikayenin değerini gözümde bir anda arttırdı. Böylesine iki küçük hareketin bile bazen bir şeyi yeniden sevmek için yeterli olduğunu da bana göstermiş oldun böylece. Kendine yaptığın gönderme de hoştu hani :) Bölümün uzunluğu da tam kıvamında. Eline sağlık...
:) Teşekkür ederim İhsan abi =) Güzel bir yorum duymak harika !
Gönderen: alper - 06 Kasım 2010, 16:37:09
1. bölümden son bölüme kadar bariz bir "level atlama" dediğimiz olay yaşanmış, hikaye kurgusu olsun, anlatım tarzı olsun, kendini çok geliştirmişsin. Tebrik ederim.
Konuya gelince, özgün diyemeyeceğim, etkilendiğin noktalar olmuştur tabii ki herkes bir yerlerden etkilenir. Ancak, yazarların "ben burdan etkilendim" cümlesini kendilerine itiraf edip, bu cümleyi silmek için uğraştıkları olur, hikaye bu şekilde özgünleşir genelde. Yani bir yazar ne kadar bir yerlerden etkilendiğini gizlemeyi başarırsa o kadar gerçekçi ve başarılı olur. Senin hikayende ben bir çok filmin, kitabın kokusunu aldım, güzel pişirmişsin fakat kokusu sızmış.
Olumsuz gibi yazmış olsam da genel olarak beğendim, ellerine sağlık.
Gönderen: Wanderer - 06 Kasım 2010, 19:28:39
Yorumlara göre, "heh senin istediğin de olsun" değil de, "senin tahmin ettiğin şekilde olmayacak işte!" demek istedim aslında ama haklısın. Bazı eksiklikleri çıkıyor tabii ki.
"Level atlama..." Hmm... Gerçekten kendimi geliştirmeye çalışıyorum, ve bu öykü, öyle güzel bir şeyler yazayım diye değil de, kendimi geliştireyim diye yazdığım bir öyküydü. Geliştiğimi düşünmen, iyi yönde gittiğimi düşünmene sevindim. Teşekkür ederim.
Özgünlüğe gelince, eh, tamamen özgün değil kabul ediyorum. Sağında solunda Harry Potter, Olasılıksız, Melekler ve Şeytanlar, hatta eser miktarda Aşk(Elif Şafak) bile vardı. Hafiften kendime uyarlayıp yazayım dediysem de, acemilik işte, ölçü tutturamıyoruz bir türlü. =)
Afiyet olsun efendim =) Beğenmene gerçekten sevindim. Başka bir öyküde buluşmak dileğiyle :P :D
Gönderen: Berre - 14 Kasım 2010, 16:11:41
İlk bölümü yayınladığında beğenmiştim öykünü, bakalım neler olacak demiştim. Ki bu ilgim diğer bölümleri okurken de devam etti. Ama doğruyu söylemek gerekirse -ki gerekiyor sanırım :)- sonlara doğru öykünün amacı biraz değişmiş ve öykünün verdiği tat hafif oynamıştı sanki.
Şimdi bu son bölümle -diğer arkadaşlar gibi- olaya tamamen kurtardığına inanıyorum. Diğer bölümlere karşı işleyişi biraz farklı olsa da diğerlerinden daha ilgi uyandırıcı diyebilirim. Ancak Elif'e gereğinden fazla sert ve kaba davrandığını düşünmekteyim. Sonuçta bu yaşananların çoğunun yükümlülüğü kahramanın kendisine ait. Kız ne yaptı ki :P
Öyle yada böyle finale yakışacak bir bölüm olmuş. Tebrik ederim :)
Gönderen: Malkavian - 30 Kasım 2010, 14:16:06
Gönderen: Wanderer - 06 Aralık 2010, 16:33:05
@Malkavian, abi senin de öykümü okuduğunu görmek güzel, pembe dizi konusunda haklısın ama, olayların gelişimi tamamen o yöne gidiyordu malesef engel olamadım. =)
Ha, bölümlerin uzaması gerçekten de kendine güvenle ilgili sanırım. Ve bu da gerçekten paha biçilemez bir şey yazar için.
Gerçekten güzel yorumlar almak beni çok sevindirdi,bu, bitirdiğim ilk uzun(!) soluklu öykümdü. Gerçekten çok teşekkür ederim yorumlar için. =)
Gönderen: BerkeB - 30 Ekim 2012, 10:09:23
EDİT: Biraz daha uzatabilirdin bence. En azından kumral kızla karşılaşacakları sahneye kadar :)
Gönderen: KingKiller - 24 Ocak 2013, 22:51:28
Gönderen: Wanderer - 02 Şubat 2013, 03:27:16
Sen bir de yenilerini gör. :P
Gönderen: BerkeB - 02 Şubat 2013, 10:08:17
Bu öykü zaman geçirmek için yazılmış bir öyküydü, bir kızla yürürken 'lan böyle fantastik bir şey olsa nasıl olur?' fikrinden ortaya çıkmış, eğlendirici bir şeydi hedefim. İki sene öncesi, tabi en ergen halim olduğunu düşünüyorum, gerçi iki sene sonra da şimdiki halimi beğenmem büyük ihtimalle ama şahsen pek beğenmem bunu. 'Eh işte' kategorisindedir bence.Göstermiyorsun kiii :/
Sen bir de yenilerini gör. :P