12
« : 30 Ağustos 2012, 13:14:52 »
Annem zihnimdeki kalın perdenin arkasına yavaş yavaş,sabırla ulaşmaya çalışarak benimle diğer çocuklar arasında oluşmuş görünen duvarı tuğla tuğla söküyordu.Bunların karşılığı olarak benden yalnızca belli belirsiz bir gülümseme yada garip bir ses aldığı için aslında zor,heves kırıcı bir işti bu.Konuşamıyor hatta mırıldanamıyordum;tek bir adım atabilmek şöyle dursun destek olmadan kendi başıma oturamıyordum bile.Uyuşuk yada hareketsiz değildim.Uyku dısında beni hiç terketmeyen vahşi,sert,yılan gibi kıvrak bir hareket biçimim vardı.Parmaklarım sürekli bükülmüş ve kıvrılmış haldeydi;kollarım arkaya sarkıyordu;sık sık kasılıyordum;başımda arkaya ve yanlara kayıyordu.Garip ,küçük,şekilsiz bir tiptim.
-Sol Ayağım