EN SON KALE Jack Vance
Detaylı künye bilgisi için
tıklayın.
Uzaya yayılan insanlığın küçük bir bölümü, artık unutulmaya yüz tutmuş olan Dünya’ya geri dönüp seçkinci, aristokratik bir düzen kurarlar. Çok az sayıda soylu, onlara besin sağlayan “Köylü”ler, teknik işlerini gören “Mek”ler, süs eşyası gibi kullandıkları zarif ve kırılgan “Feyn”ler ve ulaşım işlerinde kullanılan “Kuş”lar. Kalelerinde güven içinde yaşayan soylular dışındaki tüm bu “sınıf”lar, başka gezegenlerden getirilmiş ve genetik olarak değiştirilmiş, insan olmayan yaratıklardır.
Ama günün birinde, tüm aletlerin, makinelerin bakımını ve onarımını yapan “Mek”ler ayaklanmaya karar verirler. Hayatları boyunca bir tek alete bile ellerini sürmemiş olan, bunu bir tür aşağılanma olarak gören soylular ne yapacaklardır şimdi?
Yorum: 100 sayfalık kısacık bir bilimkurgu öyküsü bu, Jack Vance'ın kaleminden dökülen. Ama bu kısacık öykü yazara hem Hugo hem de Nebula ödülü kazandırmıştır. Anlatım dili fazla ağdalı olmayan lakin çok da basite indirgenmeyen bir okunuş tarzı bulunmakta. İlginç tipler ve bir o kadar da farklı kurgusu ile belli ki zamanında çoğu kişinin dikkatini çekmeyi başarmış.
Sanırım dönem şartları da ele alındığında (1966 - 67) katı fikirleri olan insanları doğru yola ve onurlarından ödün vermeye başlamasının mantıklı sebebini ortaya koyuyor. Gerek içindeki felsefe, gerek bilimkurgusal yanı gerekse bu şekilde bir içimlik kitaplar okumak isteyenler için birebir. Tavsiye ederim.
0 Yanıt
2774 Gösterim