Yazar: Carlos Ruiz Zafon
Yayınevi: Altın Kitaplar
Çeviri: Mustafa Karabiber
Yayın Tarihi: 2005
Sayfa Sayısı: 528
Tanıtım yazısından: 1945 yılında, uzun süren İç Savaş'ın izleri Barcelona'da hala sürmektedir. Henüz çok genç olan Daniel Sempere bir kitapçı olan babasıyla birlikte Unutulmuş Kitaplar Mezarlığı'nı ziyaret eder. Babası, oğluna bir kitap seçmesini, ona çok iyi bakmasını ve evlat edinmesini ister. Genç Daniel, Julian Carax adlı bir yazarın Rüzgarın Gölgesi adlı eserini seçer. Bu adeta onun için uzun, gizemli ve sonu belli olmayan bir yolculuğun başlangıcı gibidir. Okuduğu kitaptan çok etkilenen genç adam bu esrarengiz yazarın yaşamını ve ölümündeki gerçeği araştırmaya başlar. Böylece roman içinde yeni bir roman doğar. Daniel tutku ve aşkın, kitapların gölgeli dünyasıyla nasıl kaynaştığını keşfettikçe garip yansımalar yapan bir aynanın oyununun içine düşer.
Yorum: Kolayca belli bir türe dahil edemediğim favori kitaplarımdan birisi Rüzgarın Gölgesi. Yer yer polisiye, fantastik, korku ve dram gibi unsurlar barındırıyor ve en önemlisi de Zafon bu unsurları ustalıkla bir araya getirmeyi başarabilmiş.
Harika kurgusundan ziyade bu kitabı benim için özel kılan etkenlerden belki de en önemlisi gözümde tek tek canlandırabildiğim karakterleri sanırım. Demek istediğim, örneğin bir karakter gözlerinizin önünde bir tehlikeye doğru adım adım ilerlerken siz yerinizde duramıyor ve kendinizi bütün benliğinizle karakterin başına bir şey gelmemesini diliyor halde buluyorsanız o karakter olmuş demektir.
Yazar ilk kitabı olmasından dolayı kitaba bütün birikimini aktarmış gibi görünüyor. Bilirsiniz, ilk kitaplar ya yazarın diğer kitaplarından daha zayıf olur ya da öyle bir başarı yakalar ki arkasından gelen kitaplar bir daha o seviyeye kolay kolay ulaşamaz. Şüphesiz Rüzgarın Gölgesi ikinci kategoriye ait bir kitap.
Zafon'la tanışmak adına yapılabilecek en iyi seçim olup, gönül rahatlığıyla edinilip okunabilir.
0 Yanıt
2389 Gösterim