"Hobbitler pek kendilerini göstermeseler de kadim bir halktır. Eskiden şimdikine nazaran dahakalabalıklardı; çünkü barışı, huzuru ve iyi sürülmüş toprağı çok severler: Hobbitlerin en çok sevdikleri uğrak yerleri derli toplu,güzelce ekilip biçilmiş kırlık yerlerdi. Alet kullanmada maharetliolmalarına rağmen demirci körükleri, su değirmenleri veya el dokumatezgahlarından daha karmaşık makinalardan anlamazlardı; hala anlamazlarve sevmezler. Eski günlerde dahi, "Büyük Ahaliden" -bize böylederlerdi- genellikle uzak dururlardı; şimdi ise korkuyla kendilerinibizden sakınmaya başlamışlardır ve artık hobbitleri bulabilmek çokzordur.
Kulaklarıdelik, gözleri keskindir ve yapı olarak kilo almaya müsait olmalarınave gereksiz yere acele etme eğilimleri olmamasına rağmen yine dehareketlerinde çevik ve marifetlidirler. Her şeyden önce, karşılaşmakistemedikleri iri halktan biri patavatsızca yollarına çıkarsa hızla vesessizce kaybolma sanatına sahiptirler ve bu sanatı o kadargeliştirmişlerdir ki insanlara büyücülük gibi gelebilir. Fakat aslındahobbitler hiçbir zaman, hiçbir çeşit büyüyle uğraşmamışlardır; bu elegeçmezlikleri de tamamen soya çekim, idman ve toprak ile olan yakın birdostluğun onlara bahşetmiş olduğu, daha iri ve daha hantal ırklartarafından taklit dahi edilemeyen profesyonelce bir hünerdenkaynaklanmaktadır.
Çünkü bunlar cücelerden de ufak tefek, minik bir halktır; yanicücelerden daha kısa boylu sayılmasalar da, pek o kadar sağlam yapılıve tıknaz değillerdir. Boyları hobitten hobite değişir, bizimölçülerimize göre 60 santim ile 120 santim arasındadır. Günümüzde birmetreye pek nadiren ulaşmaktadırlar; fakat kendi söylediklerine göreartık küçülmeye başlamışlardır, eski günlerde daha uzun boylu imişler.Kırmızı Kitap'a göre II. İsengrim'in oğlu Bandobras Took (Boğakükreten)bir buçuk metre kadarmış ve ata bile binebiliyormuş. Bütün hobbitkayıtlarında onu sadece eskinin iki ünlü şahsiyeti geçebilmiştir; fakatbu ilginç olay, zaten bu kitapta anlatılacaktır.
Bu öykülerle ilgisi olan Shire'lı Hobbitlere gelince, barış verefah günlerinde onlar mutlu bir halk idi. Başta sarı ve yeşil olmaküzere canlı renkler giymeyi sever, fakat ayaklarının köselemsitabanları olduğu ve üzerleri genellikle kahverengi olan saçları gibisık kıvırcık tüylerle kaplı bulunduğu için çok nadiren ayakkabıkullanırlardı. O yüzden aralarında pek gelişmemiş olan tek zanaatkunduracılıktı; fakat uzun ve maharetli parmaklara sahiptiler ve birçok kullanışlı ve zarif eşya yaparlardı.Yüzleri genellikle güzeldenziyade neşeli, ablak, gözleri parlak, yanakları kırmızı, dudakları heran gülmeye, yemeye ve içmeye hazır olurdu. Sık sık ve gönüldengülerler, her zaman için en basit şakalardan hoşlanırlar, (ve imkanbuldukça) günde altı öğün yemek yerler, içerlerdi. Dost canlısıydılar,partilere ve cömertçe hediyeler alıp vermeye bayılırlardı.
Zamanla uzaklaşmış olmalarına rağmen hobbitler ile aramızda birakrabalık olduğu açıktır: Bize elflerden hatta cücelerden dahayakındırlar. Hobbitler eskiden insanların dillerini konuşurlarmış kendiusullerince ve genellikle insanların hoşlandıkları şeylerden hoşlanır,hoşlanmadıklarından hoşlanmazlarmış. Fakat aramızdaki akrabalığın tamolarak ne olduğunu bu zamandan sonra bulmak mümkün değildir.Hobbitlerin başlangıcı artık kaybolmuş ve unutulmuş olan Eski Günler'edayanır. Sadece elfler hala o yitip giden zamanların kayıtlarınısaklarlar ve adetlerine göre de neredeyse sadece tamamıyla kenditarihleriyle ilgilenirler ki bunun içinde insanlar çok az görünür,hobbitlerin ise hiç sözü edilmez. Yine de, diğer halkların onlarınvarlığını fark etmesinden epey yıllar öncedir hobbitlerin Orta Dünya'dasessiz sakin yaşamakta olduğuna şüphe yok. Ve sonuç olarak dünyasayılamayacak kadar garip yaratıklarla dolu olduğu için bu minik halkpek de önemli görülmemiştir. Fakat Bilbo ve varisi Frodo'nun zamanındaaniden, kendi istekleri dışında hem önemli hem de ünlü oluveripAriflerin ve Uluların aklını karıştırmışlardır."
Yüzüklerin Efendisi/J.R.R TOLKİEN
1 Yanıt
4850 Gösterim