Konu: Evrenlerin Geçiti~SON!!!

[SeD]

sağol kuzucum bir de kafaya koydum şu kızın adını değiştircem yazarken öylesine ilk aklıma gelen adı yazdım kaldı. fiyaka birşey bulun bakem

ya konuştuğumuzdan beri hala düşünüyom bulamadım ama yarın sölücem bak
yarında yarn derm ben

[em_dan_rup]

Kız sen bunlarla uğraşacağına ders çalış
Çok güzel olmuş ama anlatım bozuklukların var (tabi telefonda birazcık azar yedim okumadım diye )

[veritaserum]

bak sana bi çalışcam bütün gün inekliyorum işte daha ne günde yarım saat msn 

o anlatım bozuklukluarına birşey diyemicem çünkü konuşurken de öyle oluyor farkında değilim nasıl olduğunun..  :hönk

[pleasant^^]

Gelecek bölüm nerede ya ? Hikayenin biraz şekillenmesi gerekmez mi ?

[veritaserum]

ya dur yazdım onu atıcam ama bu hafta çok yorgundum yarın atarım bir sorun çıkmazsa

[veritaserum]

bölüm 2=== Eve dönerken..

   Almira etrafına bakındı. Ve soluğunun ondan geri çekildiğini hissetti. Üzerinde, nereden geldiğini bilmediğin siyah bir cüppe vardı. Kutup Yıldızı da (adının Tina olduğunu öğrenmişti) giymişti o siyah cüppelerden. Etrafına bakmayı akıl edebildiği zaman ilk düşündüğü şey "Burası bertbat bir yer " olmuştu !!
   Uzakta kurulu bir şehir görünüyordu bulundukları yerden. Pek şehir denemezdi aslında.. korku filmlerindeki lanetli kasabalara benziyordu. Şehrin en belirgin yapısı, tam ortasından gökyüzüne yükselen siyah bir binaydı. Yamru yumru bir şekli vardı binanın. Orasından burasından pencereler fışkırıyordu Ve  pencerelerden de insanın kanını dondran korkunç çığlıklar..
   Buranın sokaklarında kimseyi görmek mümkün değildi.Çok, ama çok ıssızdı. Ne bir kedi, ne de börtü böcek vardı. Etrafı kaplayan soğuk havaya bile, bir çürümüşlük havası hakimdi..Kasvetli evlerin her birinin penceresine siyah perdeler çekilmişti ve bacalardan hiç duan tütmüyordu. Birkaç ağaç vardı etrafta. Onlar bile hüzünlüydü..Yaprakları dökülümüş, dalları kararmıştı..

   Ama çok derinlerde bir canlılık vardı hala.. Almira bunu hissediyordu. Bir kalenin zindanında, Bir ağaç yaprağında, siyah bir cüppede ve e bir yıldızın sönmeye yüz tutmuş ışığında hayatta kalmaya çalışan canlılığın son kırıntısı..Derinden erine Galeçya'sını çağırıyordu..
   Sonra birşeyler oldu. Duymadı, görmedi, sadee oldu. Oldu da denemez aslında ama... Öyle içinde birşeyler depreşti.Soğuk hava, vücudunu sarıp sarmalarken bazı anılar gelip geçiyordu gölerinin önünden. Ona ait anılar değildi. Annesini görüyordu. Tam net değildi görüntüler ama annesinin birşeyi yapmaya çabaladığını görebiliyordu.
   Sonra hemen geçti. Aklında sadece bulanık görüntüler kalmıştı..

   "Pakesti'ye hoşgeldiniz Galeçya. Sevgili kurtarıcı (!!). Anneniz, (Kraliçe'miz) kaybolduktan sonra burası böyle oldu işte. Sizi beklediler efendim. Bu ölü ülkenin halkı . Issız görünebilir, ama aslına her kapının ardında yaşam vardır.. Kuleyi görüyor musunuz ? Oradakilerin çoğu size inananlar. Sizi bekliyorlar. Onları oraya Lezgina hapsetti. Onlarıkurtarmalıyız. Daha fazla süremez. Tüm kehanetler sizin Pakesti'yi kurtaracağınızı söylüyor. Yıllardır... Lütfen efendim, Galeçya'mız, onları bırakmayın."

   Almira Tina'nın gözlerinden akan iki damla yaş gördü..Ağzı kurumuştu...

[pleasant^^]

Güzel olmuş bu bölüm..Betimlemelerinde  Hikayede açığa çıkmış..Tebrikler ksu

[veritaserum]

puhaha sağol kuzu

[SeD]

off bea valla süper olmuş yeminle isimler süper bi de dilara nın adı Almira olsa olur mu diycektim ?... dün birinden duydum çok hoşuma gitti ....

[nymph]

wayyy kuzuma bak yaa neler de  yazarmış  ablasına çekmiş tabi  çok güzel olmuş canım betimlemelerinde harikaaa devamını bekliyoruz canım 

[Neases]

Bence Almira başka bi karakterin adı olsun hikayenin ortasında ad değiştirilmez ki..

Ama hikaye tümüne bakınca güzel.

[SeD]

Bence Almira başka bi karakterin adı olsun hikayenin ortasında ad değiştirilmez ki..

biz değiştiririz kardeşim ama olsun nolcak xD ama evet dediğin gbim de olabilir

[veritaserum]

ya ben aslında en başında demiştim ne olsun diye kimse birşey demedi. seda önerdi bu adı bende güzel dedim..

[veritaserum]

bu arada bölünleri editleyip kızın adını Almira yaptım

[veritaserum]

bölüm 3 = kulübedeki tartışma

   "Sana inanmıyorum!! Bunlar yalan!! Benim annem falan yok !! Yıllar önce öldü, bir ölü o ! Hem kraliçe falan da değildi!!"
   "Nereden biliyorsun?" dedi Tina. Almira duraksadı.
   "Ben.. Biliyorum işte, o benim annemdi!!" dedi.Bağırıyordu artık.Boğazına kadar dolmuştu. Biraz daha üstüne gelirse patlayacaktı..
   "Size bunu kaıtlayabilirim.İzleyin beni."dedi Tina.
   Yürümeye başladılar.Şehre değil de tam ters yöne gidiyorlardı.Uzunca bir süre yürüdüler. Sonunda kulübeye benzer bir yere geldiler.Tina kapıyı çalmadan içeri girdi.
   "Tursdem, burada mısın? "
   Yatağa benzeyen bir şeyin içinden ufacık bir siluet belirdi. Gerçekten de ufacıktı. Bir çocuk boyundaydı bu kişi. Sanki günlerce sırtında taş taşımış gibi bir hali vardı, çünkü çok yorgundu. Gözlerini biraz araldı ve Almira bir çift yeşil gözün ona baktığını gördü.
   "Bak, sana kimi getirdim." dedi Tina bu küçük insana.
   İnsan ona baktı ve birden ayağı fırladı.Ayağa kalktığında Almira onun ufak, şirin yüzlü bir kadın olduğunu gördü.Kadın genizen gelen, insana paslanmışlık hissi veren bir sesle konuştu.
   "Galeçya!" dedi Tursdem.Tina gülümsedi
   Sonra Almira olanlara pek bir anlam veremedi. Tursdem aniden ağlamaya başladı ve Almira onu dizlerine kapanarak var gücüyle çekiştirirken, "Sevgili Galeçya'mız, sonunda geldiniz !!! Bizi bırakmayacaksınız değil mi??!! Kurtulduk; Tİna; kurtulduk!!! Pakesti kurtuldu !! " gibisinen ve daha nice sevgi sözleri yağdırırken buldu...

   Tina üzerindeki çuval-giysiyi çıkarmıştı ve kulübe daha aydınlık görünüyordu.Tursdem biraz sakinleştikten sonra Tina konuşmaya başladı.
  "Tursdem, bize biraz eskilerden bahseder misin? Galeçya'mızın buna biraz ihtiyacı var." dedi o yumuşak sesiyle.Tursdem başını salladı ve çok önemli bir iş yaparcasına heyecanla anlatmaya başladı.

   "Burası çok, çok güzel bir yerdi efendim.Derelerinde rengarenk balıklar yüzerdi. Ağaçları kocaman meyveler sunardı bizlere.. Gökyüzünden gökkuşağı hiç eksik olmazdı.Yazları, her gece partiler yapılırdı. Herkes birbirini tanırdı ve kimse kavga etmezdi.Ve de her yer alabildiğine yeşildi!!
   Sonra..Kraliçe kayboldu..Bir kızı olduğu söylemişti bize.Kim olduğunu, nerde naıl yaşadığını bilmezdik. Onun uzun yıllar sonra geleceği ve bize hükmedeceği söylenmişti. 'o amana kadar çok felaket göreceksiniz, dayanın !' denmişti.Kraliçe kaybolunca yerine erkek kardeşi Lezginka geçti. Hiç kimse ona dur diyemedi, güçsüzdük.Bizden sihrimizi çaldı-"
   "Sihriniz mi?"
   "Ah, evet.Burada herkes sihir kullanır.Ama sihrimiz çalındı.Size inanan çok kişi var.Kimisini kuleye kapattı, kimimizi öldürdü ! Benim gibi bazı zavallılar kaçmayı başrdı. Uzaklarda gizlice yaşamaya çalışıyorlar..Ama ihanet eden hainler de var.Onlar dda Lezginka'dan ucuz sihirler almaya uğraşıyor.." Tursdem bunları bir heyecanla söylemişti ve Almira kulaklarına inanamıyordu.
   "Yani..Şimdi..Ben..?"
   "Evet,siz bir prensessiniz." dedi Tina.Gülümsüyordu.
   "Ama.. ben yapamam..beceremem.."
   "Ah, yalnız kalmayacaksınız.Ben her zaman yanınızda oacağım.Ve işimizi halledene kadar Tursdem sizi burada ağırlamaktan onur duyacaktır, değil mi Tursdem?"
   "Tabii ki efendim, Galeçya'yı ağırlamak bir şereftir!!" tekrar ağlamaya başlamıştı ve  onun bu sulugözlülüğü Almira'nın hoşuna gidiyordu.

   "Pekala.Elimden geleni yapmak isterim.Ama söyleyin bana, nasıl yapacağız?"