Mümtaz’la tanışmamız pek hoş olmadı. O gece yine geç saatlerde evime dönüyordum. Gündüzleri çıkmam evden, gece olunca da -12’ye doğru- Şekerci Camii’nin şadırvanına gider 1-2 saat kafa dinler, geri dönerim. Oturduğum apartmanın önü de, diğer bir deyişle yuvaya varış güzergâhım da o saatlerde bi’ hayli karanlık olur. Zira aydınlatma, sokaktaki merdivenlerin bana çelmeler takmasına yetecek kadar yetersiz.
Merdivenlerden sağ salim indim. Birinci apartman kapısını geçtim. Biraz da hızlı yürüyorum. Derken bi’ anda sol ayağımın üstünde bir ağırlık hissettim akabindeyse ne taraftan geldiğini anlayamadığım
‘’Iyk ıyk’’ sesini. İtiraf etmek gerekirse gece vakti biraz da tırstım. Sağıma soluma bakındım merakla ve ürkerek. Az ilerde karşılaştık onunla, cılız pencere ışıklarının aydınlattığı parke taşında. Bana bakıyordu Kurbağa Mümtaz. Sol ayağımla gelişine şut çektiğim Mümtaz’mış meğerse. Oracıkta kalakalmış, bana fokuslanmıştı. Bakışları mana yüklüydü. Sanki
‘’Önüne baksana pezevenk’’ der gibiydi. Bi’ yandan da
‘’Vur vur düşene bir de sen vur’’ gibi arabesk bir tavır da vardı suratında. Hüzünle arkamı dönüp yoluma devam ettim.
‘’Keşke’’ dedim uzun bir aradan sonra.
Bu gece yine rastladım kapının önünde. Daha öncesindeyse aklımdan
‘’Acaba buralarda mıdır yine?’’ diye geçiyordum adını. Çok daha dikkatli attım adımlarımı. Tekrar karşılaştığımızda ise sanki beni affetmiş gibi bir hali vardı. Son gördüğümdeki ifadesi yoktu yüzünde.
‘’Olur böyle şeyler, sıkma canını’’ diyordu sanki. İçim ferahladı bir nebze. Birkaç gündür buralarda oyalanıyor sanırım. Pek de yakışıklı kendisi. Derisi falan desenli, cafcaflı… Halı gibi bir şahsiyet Mümtaz.
Kim bilir belki yine karşılaşırız. Belki o bana teper bi’ dahaki sefere. Her şeye rağmen seni unutmayacağım Kurbağa Mümtaz. Bundan sonra nerede bi’ kurbağa görsem aklıma geleceksin. Kulaklarımda sesin olacak
‘’Iyk ıyk’’ diye. Öyle garip bir dostluğun, öyle garip bir miladı olacak sana çektiğim o şut.
H. Barış Beledin
cellde.tumblr.com
3 Yanıt
3666 Gösterim