SOBEÖyle bir yaşatayım ki ne çocuksun ne kadın. Kimse küçük diye sevmiyor ne de büyük diye sözüm geçmiyor. Hayatın bir merdiveninde durmuşum kat on altı. Aşağıdan bakan için bir gökkuşağı yaklaştıkça anlıyorsun kül renginden bir boşluk olduğunu. On yedinci kata çıkmak için merdivenler adeta oyun oynuyor. Adımını attığın yer ayağının altından kayıyor. Oyun oynayacak yaşı geçtim diyorsun kendi kendine. Eskiden çok sevdiğin şeyler seni sinirlendiriyor. Bazense gözlerini kapatıp 10’a kadar sayasın geliyor. Gözlerini açtığında teksin hayata karşı, bulup çıkarıyorsun saklananları.
Sobelemek istiyorsun hayatı!Yalnızlığın en ağır evrelerini geçiriyorsun, bağışıklık kazanıyor vücudun. Aynadakini tanıyamayacak hale geliyorsun "Bu ben miyim?" diye soruyorsun hüzünlü bir ifadeyle. Sebepsiz yere ağladığını fark ediyorsun.
Önünde güneş varken bir kibrit arıyorsun…
0 Yanıt
2230 Gösterim