Kitabın Adı: Evrenin Ötesi
Yazarı: Beth Revis
Çeviri: Ayça Sağlam
Sayfa Sayısı: 408
Yayınevi: Olimpos Yayınları
Amy’nin genetik uzmanı annesi ve savaş analizi uzmanı babası yeni bir gezegende insanlığın ilk tohumlarını atmak ve yaşam şartlarını uygun hale getirebilmek üzere Finansal Kaynak Borsası tarafından işe alınır. Yeni gezegene varmak 300 yıl süreceği ve Amy sadece on yedi yaşında olduğu için özel bir izin ile o da bu yolculukta ailesine katılır.
Kendilerinin de aralarında bulunduğu 100 kişilik bilim insanı ve savaş uzmanı dondurularak geminin kargo bölümüne 300 yıl sonra yeni gezegene iniş yapıldığında uyandırılmak üzere yerleştirilir. Ama yüzlerce yıl sürecek olan bu yolculuk için evet demeden önce Amy’nin 50 yıl erken uyandırılacağından haberi yoktu... Üstelik kendi kurallarıyla yaşayan cesur yeni bir dünyaya gözlerini açmayı hiç ummamıştı. (Arka kapaktan)
Kişisel Yorum: Arka kapağındaki yazı ile romanın tamamının “eksiksiz” özetlendiği kitaplar nadirdir herhalde. Bu kitap hakkında en kısa söyleyebileceğim söz arka kapakta ne yazıyorsa o, daha fazlasını beklemeyin olabilir ancak.
Kitapçıda gezinirken
“Genetik uzmanı bir anne ve savaş analizi uzmanı bir baba…” diye başlayan ilk cümlesi ile zaten dikkatimi bir hayli çekmiş olan bu kitabı, çok büyük bir hevesle satın aldım. Yine arka kapakta bulunan
“Amerikan gençliği yeni bir heyecan fırtınasına kapıldı: Evrenin Ötesi. İki hafta içinde The New York Times Bestseller listesindeki yerine oturan roman, zamane kitaplarına hiç benzemiyor.” gibi övgü içerikli cümleler ve yazar alıntılarını da gördükten sonra “Herhalde son on yılın en iyi, ama reklamı pek yapılmamış romanlarından birini tutuyorum elimde.” diye düşündüm. Fakat beklenti ne kadar büyük olursa yaşanan hayal kırıklığı o derece büyük olur gerçeği bu romanda kamyon gibi çarptı suratıma. Evrenin Ötesi, kapağına yapıştırdığı New York Times Bestseller etiketinin hakkını vermekten çok uzaktı ne yazık ki. Gayet ilgi çekici ve sürükleyici olabilecek bir konu ilk elli sayfadan sonra yavanlaşıp kalıyor. Herhalde yazar tek atımlık barutunu kullanmış, diye düşündüğüm ilk birkaç bölümden sonraki kısımlar meraklandırma niteliğini tamamen kaybetmiş. Basit diyaloglarla ve sonu tahmin edilebilir olaylarla dolu bir sürü sayfa. Ama yine beklentimi kaybetmeyerek belki son bölümü iyidir, orada aldığı övgüleri hakedecek cümlelerle karşılaşırım umuduyla kitabı bitirdim. Fakat ne yazık ki, Evrenin Ötesi son satırına kadar vaadedileni sunmaktan çok uzaktı. Yazar artık romanı yazmaktan mı sıkılmış, yoksa araya başka bir engel mi girmiş de böyle yapmış bilemeyeceğim, ilk birkaç bölümden sonra yazma hevesini kaybetmiş ama zorla da olsa sonunu getirebilmiş izlenimi bıraktı bende. Böyle ilgi çekici bir konu çok daha iyi işlenebilirdi kanımca.
Kitabın çevirisi ise içeriğinin tatmin edemeyen niteliğine uyacak şekilde vasat. Yazım ve imlâya gösterilmeyen özen ayrıca itici bir unsur. Tüm bu saydıklarımdan sonra diyebilirim ki; okuyucuyu kandırarak, aptal yerine koyarak kitap satmak da ayrı bir beceri olsa gerek. Bu açıdan Olimpos Yayınları’nı kutluyorum. Esas canımı sıkan şey kitabın konusu ya da kofluğu değil. Eminim daha da kötülerini okumuşumdur. Asıl hoşlanmadığım türlü türlü caf caflı cümleler ile kandırılmak oldu galiba. Belki de Evrenin Ötesi gerçekten kıymetli bir eser ve ben onu anlayacak, düzgün yorumlayacak seviyede değilim. İnternetten okuduğum bazı yorumlara göre bu kitabı çok beğenenler de varmış, saygı duyarım. Ama ben üç kitaplık bir seri olduğunu öğrendiğim bu kitabın devam kitaplarını okumayı düşünmüyorum.
0 Yanıt
2184 Gösterim