Kayıt Ol

Obbu'nun Çocukları

Çevrimdışı

  • ***
  • 403
  • Rom: 7
  • ☆★
    • Profili Görüntüle
Obbu'nun Çocukları
« : 05 Ocak 2015, 00:30:46 »
Sevgili Fırtınakıran'ın isteği üzerine gelsin fantastik bir şiir.


                                                    Dört gözlüyüz dört kolluyuz,
                                                    Şanlı ve şendir ordumuz.
                                                    Vurur kırar yıkar döker,
                                                    Sonra yine dikeriz.

                                                    Azdır çoktur vardır yoktur,
                                                    Bizde öfke ve keder.
                                                    Altıncı parmağını bükmüş,
                                                    Tüttüren dağlarda gezeler.

                                                    O mağara senin bu mağara benim,
                                                    Kavgası var başta gecenin.
                                                    Işık bitti otlar tükendi,
                                                    Ağaç kalmadı kökleri gitti.

                                                    Yokuş aşağı koştur koştur,
                                                    Göremezsin takılır ayağına bir kavuk,
                                                    Dağın sisi parlak pusu derin,
                                                    Viran oldu kadim toprak eskilerin.

                                                    Kır kemiği sök ciğeri,
                                                    Berteraf et düşmanı.
                                                    Kandır hepsini paldır küldür,
                                                    Saldır hışımla ve esnek.
                                                   
                                                    Kayanın ucu keskin uçurum yüksek,
                                                    Ama kaymaz ayağın nede aksar.
                                                    Sürgünü biz seçtik savaşın buğusundan kaçtık,
                                                    Korkak sanmayın geceden kaçtık.

                                                    Onlar bilmez eski sırrı,
                                                    Biz Obbu'nun çocuklarını!
İt was one of those March days.
When the sun shines hot,
And the wind blows cold.
When the summer in the light,
And winter in the shade.

Çevrimdışı mit

  • *
  • 5536
  • Rom: 96
  • Kronik Anakronik
    • Profili Görüntüle
    • Yorgun Savaşçı'nın Günlüğü
Ynt: Obbu'nun Çocukları
« Yanıtla #1 : 05 Ocak 2015, 15:31:46 »
Tolkien'in şiirleri gibi olmuş :) Hani sam'in ayaküstü uydurduğu füller tadında... Elinize sağlık.
Jackal knows who you are,
Jackal knows where you are.
Try to hide if you dare.
Do your best, i don't care.

Çevrimdışı

  • ***
  • 403
  • Rom: 7
  • ☆★
    • Profili Görüntüle
Ynt: Obbu'nun Çocukları
« Yanıtla #2 : 05 Ocak 2015, 15:46:27 »
Teşekkür ederim özellikle Tolkien benzetmesi için :). Zaten kendi oluşturduğum bir ırk için şarkı olarak yazmıştım. O duyguyu yansıtıyorsa ne mutlu bana. Tekrar teşekkür ederim:).
İt was one of those March days.
When the sun shines hot,
And the wind blows cold.
When the summer in the light,
And winter in the shade.

Çevrimdışı Fırtınakıran

  • *
  • 8351
  • Rom: 1
  • Unique Ravenclaw
    • Profili Görüntüle
Ynt: Obbu'nun Çocukları
« Yanıtla #3 : 06 Ocak 2015, 10:18:32 »
Şiiri 3. kez okuduktan sonra artık yorum yapabilirim. Önce her zamanki gibi eleştirilerimle başlıyorum :P.

Alıntı
Dört gözlüyüz dört kolluyuz,
Şanlı ve şendir ordumuz.
Vurur kırar yıkar döker,
Sonra yine dikeriz.

İlk üç dize güzel güzel giderken birden gelen son cümlede uyak bozuluyor. Bir akışkanlık ve ahenk söz konusuyken "dikeriz" ile kendimi yokuş aşağı koşarken birden durmak zorunda hissettim.

Benzer durumu şurada da yaşadım:

Alıntı
Yokuş aşağı koştur koştur,
Göremezsin takılır ayağına bir kavuk,

Göremezsin takılır ayağına bir kavuk, derken cümle sanki biraz fazla uzunmuş gibi geldi. Yokuş aşağı koştur koştur dizesinde yakalanan ahenk bu defa da sonraki dizenin uzunluğuna takıldı :).

Eleştirilerim bu kadar açıkçası. Okuduğum şiirlerde kafiye arayan bir yapım olduğu için bunlara değinmezsem ölürdüm :D. Ama bunların dışında kendi içinde bir şarkısı olan, tatlı bir şiirdi. Yoksa şarkı mı demeliyim?

Bir animasyon filminde, yeni bir sahnede, ilk kez ortaya çıkan karakterlerin birkaç cümle savurduktan sonra şarkıya girişi gibi olmuş :). Hani kendilerini şarkılarla anlatırlar ya, onun gibi olmuş.

Okurken eğlenceli bir an yaşatıyor insana. Kalemine sağlık. Devamı da gelir umarım.

Spoiler: Göster
Gözüme çarpan birkaç yazım yanlışına da değinmek istiyorum izninle.

Berteraf et düşmanı --> Bertaraf

Ama kaymaz ayağın nede aksar --> ne de

Çevrimdışı

  • ***
  • 403
  • Rom: 7
  • ☆★
    • Profili Görüntüle
Ynt: Obbu'nun Çocukları
« Yanıtla #4 : 06 Ocak 2015, 11:47:25 »
Çok çok teşekkür ederim hem okuduğun hem de yorumladığın için :). O uyak sorunlarının kaynağı şarkı bir hikayeyi anlatıyor ve hikayeye bağlı kalmak için öyle yazmaya karar verdim. Zaten " Göremezsin takılır ayağına bir kavuk " dizesine ben de ısınamamıştım.
İt was one of those March days.
When the sun shines hot,
And the wind blows cold.
When the summer in the light,
And winter in the shade.