Konu: Sezdi

[Acmert]

Adamın biri sanki dört duvar varmış gibi
Onu dinledi ve onu konu edinmedi hiçbir şiire
Hiçbir şiire edinmedi konu ve yakındı
Yakındı ölümü bundan ötürü belli ki anlaşılmadı
Çünkü adam besbelli görev edinmiş anlaşılmamayı duvarlardan
Görünmedi bir ömür, ömür gitti durdu
Adam sessizdi sakindi
Onun kaburgalarını sayardı bitmeyecekmiş gibi sanki
Halbuki kaburga azaldı, epey azaldı yavaştan kaçarcasına
Hızlıya sarıldı da ölümü büsbütün benim yaptı
Adam insan mıydı bilinmez çünkü hep
Adam hep kendine taptı duvarlarda ağlanmayan tapınağında
Kaburgalara da tapardı koydu tabancasını dahil olmayan birine
Namus dendi ve o her seferinde sezdi
Sezdi yaklaştığını sanki biraz ölecek
Biraz ölecek ve gidip duran ömür bir gün bitecek
Bilirdi, sezerdi ilginçtir biraz da severdi
Ölümü azalır mıydı hiç bilemedi sezemedi
Bunlar yetmezmiş gibi bir de şarabını külledi durdu
Külledi. Durdu. Aynaya baktı. Kustu.
Adam ömür billah konuşması lazım olduğunda
şarabından derin ve ağır ve durgun bir yudum alıp sustu.
Belki duvar değildi bunlar biraz buzdu.
Suskundu tamam, bir kuzuyu sever gibi
Ama ne kuzu vardı dişleri sapsarı şarap gibi dingin
Bir gün hepsi durdu. Şarap gibi dingin durdu.
Adam da durdu o da durdu kaburgalar da
Sonra gitti.
Kalmadı.