bıçak gibi saplanır önce
tam alnının orta yerine
o denli bir ağrıdır ki bu
geçmez seneler senelerce
hıncın öfkenin kinin bu
çaresizliğin tükenmişliğin
karanlık düşüncelerin bu
karartılmış düşüncelerin
insafsızlığın ağrısıdır bu
umudunu böler acımasız
üçe beşe yüze milyona
vazgeçmezsin belki yine de
ama her acı bir yer kalbinde
bir yer tutar ve bırakmaz
miras gibi seneler senelerce
göz yaşıyla ağıtla türküyle
anlatırsın oğluna kızına ve
onlar da kendi ardıllarına
öyle bir keder öyle bir hınç bu
seneler evvelinden sana kalan
umutla karışık belki kamçılayan
ve çocuklarına bırakacaksın
onların kaderi de aynı olmasın
aynı olmasın seninle diye
0 Yanıt
1578 Gösterim