Tanıtım:Hüzünlü ama komik, şaka gibi ama acıklı, hayal gibi ama gerçek. Anlatılmaz, okunur. İsmilazımdeğil, hepimizin içindeki pasif agresif maceracının gerçeği bulma hikayesi. Gerçeklerin patates olduğu, patatesin ise her türlü yemeğinin lezzetli olduğu bir dünyaya girmek üzeresiniz. Afiyet olsun. Özetle söylemek gerekirse, rüya gibi bir hikaye ve işin güzel tarafı uyandığınıza değecek.
Kaan Sezyum
Çok özel isimlerle ve tebessümle hatırlanan eski zaman nesneleriyle dolu ayrıntı zengini bir hafızanın içinden süratle geçip, gerizekalıların ayakta tuttuğu dünya sisteminin dışına uzanan rüya gibi seferler... Arkanıza yaslanın. Kemerlerinizi bağlayın. Tekerlekli sandalye ile devr-i âlem başlıyor.
Hakan Bıçakçı
Yorum:Fuarda Kadir Aydemir tarafından, Yitik Ülke standında, aldığım 2 kitabın yanında hediye edilen bir eser olmuştu. Adını daha önce hiç duymamıştım. Böyle damdan düşer gibi bir tanışma da ancak böyle bir kitaba yakışırdı herhalde. Fuardan birkaç gün sonra okumaya başlamamsa tamamen ismindeki garip çekicilikten kaynaklı.
İsmilazımdeğil, dün sabah başlayıp bu sabah bitirdiğim, kısa, çabuk okunan bir kitap. Kaan Sezyum'un "
İsmilazımdeğil, hepimizin içindeki pasif agresif maceracının gerçeği bulma hikayesi." sözü bu kitabı güzel özetliyor.
Erdinç Mutlu'nun ilk kitabı olan İsmilazımdeğil, Afili Filintalar'ın tarzını sevenlerin kolay ısınacağı türden bir eser. Ancak kendi adıma belirtmeliyim ki, son dönemde bu tarza yakın çok eser yayınlanmaya başladığı için, özellikle yer yer Murat Menteş'i çağrıştıran yapısını daha farklı bekliyordum.
İsmilazımdeğil adındaki 41 yaşındaki, 32 yıldır tekerlekli sandalyeye mahkum karakterimizin hikayesi bu. Babasının ona 9 yaşındayken "
Ben anneni kötü adamlardan kurtarmaya gidiyorum. Ben gelene kadar sakın kalkma." demesi üzerine, 9 yaşında oturduğu yerden bir daha kalkmamış garip mi garip bir karakterin dünyasına konuk oluyoruz. Kimse kaldıramamış onu yerinden. Odasından dışarı çıkmadan, bir daha asla yürümeden tam 32 sene geçirmiş. Ancak işler bununla da bitmiyor. Çünkü aslında babasıyla görüşmeye devam ediyorlar. Hem de rüyalarda.
İnsanların bu dünyadan yaşadıkları başarısızlıklardan sonra masal kahramanlarını yaşatmak için işe girip, onlara yakın isimler aldığı tuhaf bir dünyanın kapısı bu rüyalarla açılıyor. Peter Pan'ın görevini üstlenmiş ve Peter Pan'ın adının anıldığı her yerde olmak zorunda olan İsmilazımdeğil'in babası Peder Pan, Yamuk Prenses, Sipermen, Önleyen Adam gibi karakterlerle hüzünlü göndermeler kitabın geneline yayılmış halde. Yaratıcı bir fikirdi doğrusu, keyifle okudum buraları.
Ancak kitabın bazı eleştirdiğim noktaları da oldu.
Öncelikle kitabın başlarını devamından çok daha fazla sevdim. İlk 40 sayfayı hızlıca okudum ve büyük keyif aldım. Fakat sonrası sanki tekrar gibiydi. İsmilazımdeğil'in babasıyla rüyalarda çıktığı maceralar bir yerden sonra o kadar da çekici gelmedi. Evet, hayata karşı bir pasif agresif duruş söz konusu. Oturduğu yerde kalakalmış bir adamın sitemleri, hayata bakışı kitabın geneline yedirilmiş. Ancak daha iyi olabilirdi diye düşünüyorum.
Fikir güzel, konu güzel, ancak açılışta da yer alan güzellik devamında sıradanlaşmaya dönüştü benim için. Konunun sonuca bağlanışı mantıklı olsa da (ve hüzünlü) bu bağlanışın kuruluşunda gözüme takılan bazı sorunlar var. Oldu bittiye gelme, acelecilik gibi etmenler söz konusuydu bana kalırsa. Bir iki şey de damdan düşer gibi oldu. O da kitabın uçuk havasına iyice ters düşüyor.
Son olarak, başkarakterimizin rüyalarındaki karakterlere yaptığı çıkışları zaman zaman yersiz buldum. Bazıları da pek eğreti duruyordu. Evet, 32 yıldır oturduğu yerde kalmış ve annesinin iyiliği için bunu yapmayı kafaya koymuş, takıntılı bir karakterin umulmadık çıkışları bunlar. Ancak yaşananlar, söylenenler ve söyleniş biçimleri yer yer eğreti duruyordu.
143 sayfalık, çabuk okunan bir kitap bu. Yazarının ilk eseri olduğu için bazı noktalar hoş görülebilir diye düşünüyorum. Gerçi kitap 2013 yılında çıkmış ve Erdinç Mutlu'nun şu ana dek yayınlanmış başka kitabı da bulunmuyor. Devam ederse bu eleştirdiğim noktalarda kendini geliştireceğini düşünüyorum.
Absürt rüyaları, sendikalı masal kahramanları, isminin kendisi bile bir tuhaf olan İsmilazımdeğil adında bir karakteri içeren ilginçlikler komedyası diyebiliriz. Kurgu benim için yer yer tökezlese de, sonunda size tüm bu tuhaflıkların özünde yatan bir gerçekliği gösteriyor.
0 Yanıt
2778 Gösterim