Konu: Astis Mastroviç // cankutpotter

[cankutpotter]

Astis başını kaldırıp annesine baktığında ne diyeceğini bilemedi.


"Özür dilerim, anne," dedi hafif bir sesle. Dün olaylar öyle çabuk gelişmişti ki Astis ne diyeceğini bilemedi. Yanında Riyanla öylece dururken başını öne eğdi.


"Böyle olmasını ben istemedim. Eğer istersen onu ararım."

[Novayst]

Annesi hiçbir şey demeden bir köşeye çekilir. Mektupta ki son not ise Astis'e ayırtılmıştır,


"Ben her zaman bir çiftçi olarak yaşadım ve bir çiftçi olarak öleceğim.
Sen ise ilk büyücü Lord Otihorn'un torunu olarak...

Sen ne benim oğlumsun,
nede Lord Otihorn benim babam..."

[cankutpotter]

Astis mektuba bakakaldı. Kağıt elinden düşerken yere çöktü.


Neden böyle olduğunu merak etti. Gözleri annesi ve karısı arasında gidip gelirken derin bir iç çekti.


"Keşke beni oğlun olarak grseydin baba," dedi.

[Novayst]

Herkes sessizlik içerisinde bir köşeye çekilip düşünceye takılırlar. Bu sırada kapı çalar ve bir muhafız elinde bir ejderha yumurtası göstererek,

"Lord Otihorn'un torununa hediyesi..."

[cankutpotter]

Astis tereddütle ejderha yumurtasını eline aldı. İçinden bir ürperdi geçti. Gördüğü en son ejderha Jamir'e aitti ve ejderhalar tehlikeli yaratıklardı, en azından Astis'in bildiği şekliyle.

[Novayst]

Muhafız evden uzaklaşır. Ejderha yumurtasının içinde ki büyük gücü Astis hissedebiliyordu... Büyüden oluşan bu yaratıklar çok güçlüydüler. Yavru olduğu halde yumurtadayken bile gücünü hissettirebiliyordu..

[cankutpotter]

Astis bu yumurtayla ne yapacağını bilemiyordu. Yumurtadaki kadim gücü hissedebiliyordu, bunu ne yapacağını bilmiyordu, birilerine danışmak zorundaydı. Yanında duran Riyan'a kısacık bir bakış attıktan sonra mektup yazmak için içeri gitti.

[Novayst]

Astis içeri girmeden önce annesi ona bağırır,

"Baban gittiğine üzülmüyorsun fakat bir hediyeyi önemsiyorsun!! Sen ne biçim evlatsın!?"

[cankutpotter]

"Üzülmediğimi de nereden çıkardın?" Astis daha yumurta gelmeden önce babasını aramaya karar vermişti; ama bu yumurta aklını karıştırmıştı. Yumurtayı bir sandığa kilitledi, bir tüy kalem ve parşömen alıp babasını aramak için dışarı çıktı.

[Novayst]

Baban evin dışında sana bakarak ağlamaya başladı ve sımsıkı sarılıp,

"Beni düşüneceğini biliyordum!!" der ve gülümeyerek,

"Babam büyü güçleri sayesinde binlerce yıl yaşabiliyorlardı. Ben doğmadan 3 yıl önce yalnızlıktan bıkıp annemle tanışmış... Doğduğum gün annem hep onu anlatırdı fakat 10 yılda bir görebildiğim için ondan ve onu görememe sebep olan büyüden hep nefret etmiştim... Senin büyü yolunda gitmemeni çocuklarını unutursun diye istememiştim fakat artık istediğini yapabilirsin..." der.

[cankutpotter]

Astis mutluluka gülümsedi.


"Keşke bunu bana küçükken söyleseydin baba," dedi. "Beni sevmediğini düşünüp sana o kadar kızmıştım ki." Baba oğul tekrar kucaklaştılar.

[Novayst]

"Ehhmm... Artık bir ailen var... Büyücülüğü barış için kullan oğlum..."

[cankutpotter]

Astis gülümsedi.


"Bunu anlamak için dünyayı gezdim; ama dün, her şeyden daha büyük bir ders aldım. Ailen, dostların ve bir karın yoksa bir evin yoktur. Teşekkür ederim, baba."

[Novayst]

Bu sırada bir ejderha uzaktan seni izliyor yumurtaya bakıyordur.

[cankutpotter]

Astis başını kaldırıp ejderhayı görünce irkildi.


Elindeki tüy kalemle bir mektup yazıp usta Vita'ya gönderdi, belki bir yardımı olurdu.