Konu: Astis Mastroviç // cankutpotter

[cankutpotter]

Lord Otihon'dan yardım istemek? Yaşayıp yaşamadığını bile bilmedikleri birinden?


Astis sıkıntıyla iç çekip usta Vita'ya baktı.


"Uthar'ın bir hizmekârı olarak buna gönüllüyüm, efendim. Aslında, bugün evime dönmeyi planlıyordum. Uzun yıllar boyunca evimden uzağım, bunun bana nasıl bir acı ve özlem getirdiğini sanıyorum ki takdir edersiniz. Ancak, gezilerim bana neredeyse her yerde kaosun ve huzursuzluğun tırmandığını gösteriyor. Eğer ben, hiçbir şey yapmazsam aileme ve dostlarıma karşı sorumlu hissedeceğim. Üstelik ben oraya gidene kadar evim yok olabilir. Bu yüzden gönüllüyüm."

[Novayst]

Usta Vita uzun süre düşündükten sonra Astis'e bakıp gülerek "O zaman evine artık gidebilirsin, çünkü büyüyle iletişim kurmanın çok yolu var..." der ve camdan içeri bir mesaj kuşu girip eline konar Usta Vita'nın ve Usta Vita

"Eskilerin efendisi, kaosun durdurucusu, ilk büyü kullanan insan... Efendi Otihorn, eğer yaşıyorsanız şunu bilin ki tapınağınızın başında ki Lord Jamir bir Ejderha lordu olarak tapınağın başına geçti ve okulda ki öğrencileri ona asker olarak vermediğimiz için okula bir saldırıda bulundu ve imparatorlukta iç savaş söz konusu... Lütfen yardımcı olun..." der ve ardından mesaj kuşu sözleri dinledikten sonra uçarak pencereden çıkar.

Usta Vita gülümseyerek,
"Evine git ve ailenle görüş... Ev özlemini çok iyi bilirim..." der. Ardından Loralee ile dışarı çıkarsınız ve Loralee,
"Sanırım daha görüşemeyebiliriz..."

[cankutpotter]

"Belki," dedi Astis gülerek. "Yine de eğer ihtiyacınız olursa," Loralee'ye bir kağıt uzattı. "Burada adresim yazıyor. Bana mektup göndermekten çekinmeyin." Loralee başını salladı. "Ve teşekkür ederim Loralee."


"Ne için?"


"Meslekdaşlarımın arasında olmak çok iyi geldi. Dünyayı gezerken pek çok şey gördüm. Büyücüler bile her yerde birbirlerine karşı kibar değiller. Hele ırk farkı varsa..." Loralee gülümsedi.


"Anlıyorum," dedi. İkili el sıkıştı ve Astis genç elf kadına başıyla tekrar selam verip oradan ayrıldı.

[Novayst]

Astis dışarı çıktığında muhafızlardan birisi,

"Astis sen misin?"

"Evet ne oldu?"

"Şehir dışında seni soran bir grup çöl hokkobazı var..."

[cankutpotter]

"Çöl Hokkabazı mı?" Astis dehşet içerisinde bakakaldı.


"Tamam, teşekkürler dostum."


Astis çantasını sırtlandı ve hızla kapılara doğru tedirgince ilerledi. Kapıların dışına çıktığında akrepler oradaydı. Astis, korku içerisinde efendi cinin de orada olduğu fark etti. Şüphelerinin doğru çıkmaması için Uthar'a dua ederek yaklaştı.


"Merhabalar, efendi cin."

[Novayst]

"Merhabalar... Burada ki okula katıldığını duyduk geçerken bir uğrayalım dedik yardıma ihtiyacın var mı bir konuda?"

[cankutpotter]

Astis rahatlayarak başını salladı.


"Hayır," dedi gerçek bir samimiyetle. "Yok."

[Novayst]

"Pekala, bir yere gideceksen bırakalım..." der.

[cankutpotter]

"Sanırım artık eve döneceğim," dedi Astis. "Fazlaca gezdim ve pek çok şey gördüm. Sanırım sizinle biraz gelebilirim." Fakat astis tedbiri elden bırakmadı. Çantası hâlâ omzundayken, zihninin küçük bir kısmıyla etrafı kontrol ederken, çadırlardan birine doğru yönlendirilmesine izin verdi.

[Novayst]

Çadırlara girersiniz ve Cinler gideceğin yöne doğru akreplerle yol almaya başlar. Bu sefer çadırların içindeyken akreplerin kafalarına dönük kısım açıktı. Böylece gittiğiniz yolu rahatça izleyerek gidiyordunuz. Bir süre sonra dağlık alanı akrepler tırmanarak aştı. Bu sırada cinlerde muhabbete devam ediyorlardı,

"Altınşehirde dün gece Lord Jamir o ejderhalarıyla gözükmüş yine ortalıkta... Efendi Otihorn'un en sinir olduğu şeyde gösteri merakıydı... O doğmadan önce bütün cinler çöllerde saklanmış kaostan arınmıştık fakat bir gün kaosu durduran biri olduğunu duyunca onu gördük ve bize önderlik etti. Egoist yada gösteri meraklısı değildi. Lüzumsuz yere büyü kullanmazdı. Genelde kısa ve hızlı kararlar alırdı. Dönemin Ejderhalarından bir tanesi kaos sırasında insanlara saldırıda bulunduğunda 5.000 kişi ölmüştü. O dönemde bütün insan ordularının topalmı 40.000 falandı o yüzden bu darbeye karşılık olarak ejderhanın ve yardımcılarının öldürülme emrini verdi. Ejderha ve yardımcıları etkisiz haldeyken yumurtaları toplandı ve yakılmak için odunlar dizildi. Ejderha yumurtaları ve yavruları öldürülmemesi için yalvardı... Evet!! Yanlış duymadın bir ejderha kadim bir yaratık bile zor anında yalvarmak zorunda kaldı... Ejderha ve yardımcıları serbest bırakıldı. Yumurtalara ise el konularak ordularına ejderha kattılar."

[cankutpotter]

Astis duyduklarını idrak etmeye çalıştı.


'Sanırım onlara karşı fazla tedbirliyim,' diye düşündü. Ve hssetirmeden sordu.


"Sizin... hiç birilerine karşı hüsumetiniz var mıydı? Bu tür hikâyeler duydum gezilerim sırasında."

[Novayst]

"Cinler yaklaşık 3 gruba ayrılıyor bizde;
1-) İfritler ki kendileri şeytan ve iblislere hizmet edenlerden...
2-) Jann'lar yani bizler, genelde insan vücudunda oluyoruz fakat bizler savaşta fazla zarar gördüğümüz için derilerimizi söküp yerine büyüyle ağaç kabuğu koyduk... Jann'lar genelde sinir bozucu davranış olmadığı takdirde kimseye bir şey yapmaz...
3-) Dilek cinleri, genelde ruhani vücutta olurlar. Çeşitli insanlara dilek hakkı sunup gerçekleştirmeye çalışırlar. İfritler genelde kılık değişip Dilek cini gibi insanlarla kötü anlaşmalar yaparlar.

Genel cinler olarak insanlar yada farklı ırktan kişilerle fazla dost olanımız yoktur. Kendi ırkımız dışındakilerle genelde konuşmaz onlara görünmeyiz..."

[cankutpotter]

"Anlıyorum," dedi Astis gülümseyerek.


"Özür dilerim, efendi cin. Şüphelerim için."

[Novayst]

"Önemli değil, bu arada efendi cin deme bana... Çünkü soylu cin değilim... Soylu cinler tamamiyle daha güçlü ve daha üst mevkiyde ben sadece kabilemin lideriyim..." der bu sırada akrepler bir noktada dururlar baktığında evin hafif bir uzaklıkta gözükmektedir.

"Sanırım burasıydı?"

[cankutpotter]

"Teşekkür ederim," dedi Astis mutlulukla. "Kendi başıma bu kadar hızlı gelemezdim."


Cinlere selam vererek ve "Uthar'ın bilgeliği üzerinzde olsun," diyerek hızla kasaba kapılarına doğru koşturdu.


Kapılardan hızla içeri girdi. Hatırladığı sokakları tekrar görmek, etraftaki tanıdık yüzleri görmek mutluluk vericiydi.


"Astis, dostum!" biri kız ikisi erkek üç arkadaşı onu görür görmez etrafını sardığında, Astis mutlulukla gülümsedi.