Konu: Neden

[Celebhol]

Neden

- Neden buradasın?

İnsanüstü bir ses aklında yankılandı. Gözünü açtı ve kendine gelmeyi bekledi, n'olduğunu hatırlamıyordu.

- Neden, buradasın?

Bilmiyordu, o da bir neden arıyordu. Bir süre düşündü ama bir neden bulamadı. Derken karnı acıktı, etrafta hiç bir doyurucu bitki yoktu. Demek ki avlanması gerekiyordu. Bir dal kırdı, yonttu ve mızrak yaptı. Sağlıklı bir canlı bulup öldürdü. Etrafta ateş yoktu, henüz yoktu... etini çiğ yedi. Bütün bu süre boyunca o sesi bir daha duymamıştı.

- Neden buradasın?

Ses şimdi daha kuvvetliydi, daha önemli bir hissiyat veriyordu. Adam neden aradı tekrar ve bulamadı tekrar. Derken bu sefer kaldığı yere saldırıldı. Karşı taraf çok güçlüydü, canını kurtarmak için kaçtı. Günler boyunca kendine kalacak yeni bir yer aradı fakat hep ilk olarak onun bulduğu yeri istiyordu bir yandan, herkesten önce onundu orası. Güçsüzlüğü için kendine lanet etti. Bu sıralarda o ses şiddetlendi.

- Neden buradasın?!

Bilmiyorum diye düşündü. Artık bu sorudan rahatsız olmaya başlamıştı.

- Neden acı çekiyorsun?!

Gene bilmiyordu. En çok da bilmemek ona acı veriyordu ya! Bu acının amacı neydi?

Yeni yerleştiği yerde başkaları da vardı. Onların da çoğu başkaları tarafından, kendi yuvalarından edilmişti. Çoğu ilginç olmayan kimselerdi. Oysa bir tanesi hep düşünceler içindeydi, büyük ihtimalle de, yerinden edilme yüzünden en çok zarar görmüş kişiydi aralarında. Canlılar onun fikirlerine değişik bir duyguyla bakıyorlardı, fikirlerini seviyorlardı. Bu sıralarda adamın aklına daha da çok girmeye başladı bu ses.

- Neden buradasın Neden bu acı?!!

Adam etrafına baktı ve kendine benzerleri gördü. "Çünkü -diye düşündü- beni yuvamdan ettiler, çünkü bana kötü ettiler." Bunu düşündükten sonra içi hınçla doldu. Güç istedi.

Bu fikrini, fikirleri sevilen adama açtığında o başını salladı ve kendi fikrini ifade etti "Nefretini başka yere çevir. Suçlu onlar değil, suçlu sensin."

Adam bu fikir karşısında şaşırdı kaldı ama daha çok, etrafındaki kalabalığın bunu onaylar şekilde davranmasına şaşırdı.

Sevilen adam şu fikirleri ekledi "Acının nedeni türün günahkarlığıdır. Kendi kötülüğümüzün bedeli bu."

Adam bir süre bu sözleri düşündü. İlk başta şaşırsa da, kabul etti. Kendi ırkının suçuydu bütün bu olanlar, kendisinin suçuydu. Günah.

---

"Lütfen makinenin kapanmasını beklemeden ayrılmayınız" sesi duyuldu. Genç kadın yattığı yerde biraz bekledi, makine kapanınca kalktı. Makinenin yetkilisi geldi.

- Senin gibi genç birisi neden bunu merak etti ki?

- Okulda hocam sordu. "İnsanın çileciliğinin nedeni nedir?" Ardından, bu sorunun cevabının eski çağlarda yattığını söyledi. Ben de düşündüm ki, madem eski çağlarda yatıyor, internet ya da kitaplarda araştıracağıma simülasyon cihazında arayayım bu sorunun cevabını.

- Öğretmeninin bunu onaylayacağını sanmıyorum. Tek yaptığı, beynindeki kollektif hafıza izlerini kullanarak, geçmişte senin atanla aynı psikolojide bir insanı, senin belirlediğin bir ortama koymak. Atan farklı seçimler yapmış olabilir. Olaylar farklı gelişmiş olabilir, ortam farklı olabilir. Senin yarattığın "fikirleri sevilen kişi" olmayabilir.

- Hocamın dediğine göre onlar hep var olmuş. Ayrıyetten -gülümsedi- bilmediği şey ona zarar vermez.

Bunu dedikten sonra yetkiliye makinenin ücretini ödedi, biraz da "bahşiş" bıraktı -çünkü hocası da bu cihazı kullanmaya ara ara geliyordu- ve evine doğru yol aldı.