Konu: Sezgin Kaymaz - Lucky

[Oliver_]

"Lucky, o sırada sitenin bahçesini, siteyi Batıkent'e bağlayan caddeden ayıran bahçe duvarına doğru füze hızıyla gitmekteydi. Kim görse, duvara çarpacak derdi, ama tabii ki öyle bir şey olmadı. Sanki havada fren yaptı it! Sonra zarif bir iniş yaptı donmuş toprağa. Hiç kaymadı ayakları. Aynı zarafetle olduğu yerde yüz seksen derece döndü. Kendisini çağırıp duran adama bakarak boynunu eğdi, donup kurumuş çimlere burnundan sıcak hava püskürttü, sağ patisiyle bir boğa gibi eşeledi durduğu yeri."

Lucky adlı muzır bir Doberman sayesinde ve kaderin cilvesiyle yolları kesişen insanların hikâyelerini anlatıyor Sezgin Kaymaz. İnsanın ağzından köpeği anlatmakla kalmayıp köpeğin gözünden de hayatı izlememize imkân tanıyor. Muhabbeti bol, neşesi de hüznü de eksik olmayan bir roman

Sezgin Kaymaz uzun zamandır merak ettiğim bir yazardı. Her siparişimde bir kitabını almak istiyordum ancak son anda yerine başka kitap alıyordum. Sonunda Lucky kitabını alarak yazara başladım. Hakkında o kadar fazla övgü dolu yorum vardı ki büyük bir istekle kitaba başladım. Anladım ki aldığı her övgüyü sonuna kadar hak ediyor.  
  
Kitap Kemalettin'in Lucky'i sahiplenmesiyle başlıyor. O yeni patronuyla birlikte yeni bir hayata doğru yol alırken bizde Lucky'nin yaşamını, etrafındaki insanları, daha önce neler yapıp şu an nelere sebep olacağını okuyoruz. Kitap tek bir karakter üzerinden gitmiyor.  Epeyce  karakter bulunuyor ve hepsinin ayrı bir hikayesi var. Ben hepsini sevdim –Ali Memet hariç- ancak en çok Kemalettin ve Buse'yi sevdim. Aralarındaki diyaloglar çok hoşuma gitti.  

Dediğim gibi her karakterin ayrı bir hikayesi var ve yazar bu hikayeleri o kadar güzel bir şekilde işliyor ki her hikayeyi ayrı bir merakla okuyorsunuz. Bu yüzden hiçbir karakterin hikayesinde sıkılmadım.  

Yazarın değişken bir dili var. Bir bölümde şiveli konuşmalar ağırken diğer bölümde eski kelimelerin bol olduğu diyaloglara rastlayabiliyoruz. Ben en çok şiveli bölümleri okurken zorlandım. Bildiğim kelimeler farklı şekilde kullanıldığı için kendi bildiğimi değil de yazılanı okumaya gayret ediyordum. Bu da yavaş okumama neden oldu. Yine de yazarın dili çok akıcı.  Sadece bayağı argo kelime kullanıldığını söylemeliyim. Bu tür şeylerden hoşlanmayanlar uzak durmalı.
 
Özellikle yazar duyguları çok güzel bir şekilde işlemiş. Bir sayfada kahkaha atarken öbür sayfada gözlerim yaşarıyordu.
  
 Normalde sevdiğim kitapları öneririm ama bu sefer basit bir "alıp okuyun" demek doğru gelmiyor. Kendi edebiyatımız içerisinde böyle kaliteli bir romanın okunmaması ya da bilinmemesi büyük kayıp olur.  Elinizde varsa hemen ilk sıraya koyun yoksa da hemen sipariş etmelisiniz. Eminim  pişman olmayacaksınız.