Bahar gelmisti, her zaman yaptigimiz gibi okuldan cikar cikmaz bir seyler icmek icin Carsi'ya yuruyorduk agir agir, ikimizin de konusmaya mecali yoktu, belki yorgunluktan, belki de iliskimizin yipranmisligindan.
Dakikalarca susup oturduktan sonra kararli bir bicimde konusmaya basladi. "Benden sikildiysan bunu saklamana gerek yok, seninle cok mutluydum ama seni mutlu edemiyorsam eger artik..." Gozlerim dolmustu. Beraber gecirdigimiz onca aydan sonra geldigimiz nokta bu mu olmaliydi? Aslinda icimden gecirdigim seyler tam olarak bunlardi, fakat simdi yuzunun cizgilerine sinen dayanilmaz huzunle nasil da guzellestiginin farkina varip yaptiklarimdan dolayi sucluluk duymaya baslamistim. "Her seyi yapabilirsin, ama beni aldatmana katlanamiyorum daha fazla. Seninle yemek yemek icin her gun firsat kolluyorum, ac olmadigini soyluyorsun hep, ama sonra iskeleye giderken goruyorum ki baskalariyla Mekdo'dasin... Bu saatten sonra sahtekarlik, yalan filan istemiyorum hayatimda."
Kucuk, tatlis, siyah dosyasini koltugunun altina sikistirip masadan kalkmak icin davrandi. "Birakma beni, sensiz ne yaparim ben... Hata yaptigimin farkindayim ve bu yuzden cok pismanim. Bir sans daha ver bana. Hayallerimizi bir cirpida silip atamazsin. Degisecegim, soz veriyorum." Sanirim yine gonlunu celmistim, cunku yavas yavas yanima oturmustu tekrar, narin omuzlarindaki ellerim vucudunda hinzir oksamalara donusup gezinmeye baslarken cebinde sert bir nesne tasidigini hissettim. Icimden bunun dusundugum sey olmamasi icin dua ediyordum ama gorunen o ki maalesef beni aldatan oydu asil. "Ulan masanin uzerine Monte Carlo koyuyorsun, cebinde Gurcu Marlboro'su var. Hayat musterek degil miydi? Iki dal cozsen olur muydun? Ben... ben bu iliskiyi daha fazla surduremem Kazim," diyerek hizla kalktim.
Iste Kazim'la boyle ayrildik.
0 Yanıt
1700 Gösterim