sevilmezmi ya herkesin karakterine bağlı olarak dinlediği bir türü bulunabilir herkes en az bir türünü sever, garip bir müzik türüdür ne diyim
sewmek zorundamıyım ki? :üü
Hayatımı bulduğum müzik...Beni anlatan müzik...Ben olduğum müzik...Kendimi bulduğum müzik...Ve daha anlatamadığım bir çok nedenden dolayı metali çok seviyorum. Bu arada son ve ilk paragraf çok hoşuma getti.(özellikle son cümle)Paylaşım için gerçekten çook sağol.
Budur ya Benim için bir hayat tarzı oldu artık. Metal artık asla kopamayacağım bir şey.. =)Adım sataniste çıktı, yolda arkadaşlarla yürürken bir kedi görsek aynı anda herkes birden dalga geçmeye başlıyor."Kıvırcık, metal dinleyen rocker tipli kız" olarak tanınmaya başladım."Yine mi müzik dinlion lan" lafını çok duyuyorum artık, ya da "yine mi a7x, yine mi judas, yine mi iron, yine mi şu, yine mi bu.."Evdekiler kulağımı sağır edeceğimi sanıyor.Ve ben yine de bir türlü o müzikten kopamıyorum..Ama değer, hepsine değer..
Şu anlamama dalgasını da bi açıklığa kavuştırıyım. Anlamazsın tabi! Önyargıyla yaklaşırsan bir şeye onu elbet anlamazsın. Ki metal müzik önyargıyla yaklaşılmayacak bir müzik gibi de durmuyor. Bir yanda yüzleri corpse paint'li blackçiler, bir yanda boynunda hayvan postları olan detçiler, bir yanda pembe pembe giyinmiş glamciler, bir yanda hoydaaa metalciyiz biz, çok cooluz diye gezinen nu'cular (bu hıyarlar arada hevici de oluyo ), bir yanda aağh herşey çok boktan, herşey benim üzerime geliyo zaten diye gözü yaşlı, göz altları mor, kara makyajlı gothic-doomcular. Sıradan bi insan bu manzarayla karşılaşınca önyargıyla yaklaşır tabi. Yaklaşınca da anlamazlar!