Konu: Neden Fantastik Edebiyat ?

[Ireth~]

Ailemin bana sık sık sorduğu bir soru bu aslında, " Ne anlıyorsun şu hayal dünyasından ?" zira sonunda düşünmeye başladım. Bundan önce bunun saçma bir soru olduğunu düşünüp, kendimi sorgulamaktan hep alıkoyardım. Ama şimdi sanırım belki bu fantastik edebiyat hayranlığım doruktayken, bunu düşünüp tartışmanın en uygun yeri, zamanı ve şartı burası,şimdi ve bu şekildedir diye düşünüyorum. Umarım benim gibi düşünenler vardır diye de eklemeden edemiyorum (=

Cevap şu sanırım benim için: Her şey ders, her şey para, her şey iş ya da her şey bir amaç uğruna seferber olmak değildir benim gözümde. İnsanların üç kuruş için birbirlerini katletmesinden, bir kişiyle sadece işin olduğu zaman iyi anlaşılmasından, herkesin sadece kendini düşünmesinden bıkıyoruz hepimiz, bazen hepimize olmuyor mu ? İşte ben bu zamanlarımda mutlu olabileceğim, kendimi kurtarabileceğim bir yer buldum: Narnia olabilir ya da bir dolabın içi diyelim , Shire olabilir, Orta Dünya olabilir, Hogwarts olabilir, Hogsmeade olabilir, Gondor olabilir, Kuyutorman olabilir, Mordor bile olabilir ...  İnsanın kendini güvende,rahat,mutlu,huzurlu hissettiği ne kadar yer varsa bunların yanında bir hiç kalır. Ben, ne hissedersem hissedeyim, kankilerim (kardeşlerim onlar benim hatta), onlardan bile yakın olduğum elf,hobit,cüce,büyücü,cadı,animagus,cinlerle vakit geçirebilirim. Ve bu benim kim ne derse desin hoşuma gidiyor. Fantastik Edebiyatı bu yüzden sevdim, seviyorum, seveceğim...

[Amras Ringeril]

Güzel bir açıklama olmuş "Kaçış Edebiyatı" adıyla yaklaşılmasına izin vermiş. İtiraz edilemez diye düşünüyorum doğrudur kaçış edebiyatı sözü. Bazen kaçmak için okurum ben de bu kitapları. Ama genelde sebebi basittir, bana zevk veren bunlar. Neden zevk veriyor?

Eğer soru buysa cevabı kesin değildir. Bu kitaptan neden zevk alıyorsun? Aslında bunun cevabı fantastik bir kitap alırken nelere dikkat edersiniz sorusunun cevaplarının bir bütününden oluşuyor. Genelde hep kaçıştır cevap. Bazen Hayal Gücünü sınamak da olabilir. Ben, hiç bilmediğim şeyleri baştan sona kadar öğrenmeyi ve bazı konularda kimsenin bilmediği hatta bilmek istemediği şeyleri bilmeyi severim sebebi bu olabilir.

[Nefertari]

Şimdi küçükken bizimkiler bana kitap okutturmaya çalışırdı.Sıkılırdım , yarısında bırakırdım.Yani benim ruhumu beslemiyordu.Daha sonra fantastik eser olan x kitabını aldım.Okudum ve bitirdim.Yarım bırakmak offlamak pufflamak aklımdan bile geçmemişti.O zaman dedim ben kendi dünyamdaki olayları değil başka dünyadaki olaylarla yaşamak istiyorum.Zaten yeterince kendi dünyamla boğuşuyorum ve benim arkadaşım olacak kitap türü beni rahatlatmalı diye düşündüm.O gün bugündür fantastik eserdir benim için.

[magicalbronze]

Zaten sen gerekli olan tüm açıklamayı yapmışsın. Ekleyeceğim bir şey yok.

[Nirnaeth]

Hayalci bir yapım var, fazla hayalperestim. Fantastikle tanışmadan önce de kafamdan fantastik (o zaman buna fantastik dendiğini bilmiyorum tabii, oldukça küçüktüm) yaratıklar ve dünyalar yaratırdım.. Hatta öyle ki 3 ciltlik LotR serisini dört günde bitirmeme rağmen parmağımdan bile ince olan Kristof Kolomb'un minik bir biyografisini bitirmek için iki üç hafta sıkıla sıkıla okumuştum..

Yani sanırım yapımla alakalı, bunu söylemeye çalışıyorum. Ve elbette sen de süper açıklamışsın, herkesin sinir stres sahibi olduğu, herkesin kendini düşündüğü ve baştan aşağı zorlukla dolu bu hayattan kaçmanın altın yollarından biridir fantastiğe gömülmek, hayallerle başbaşa kalabilmek...

[Lucilla Clarté]

Eh her ne kadar hayal gücüm fazla geniş olmasa da, geniş olanlarınkini öğrenmeyi, onların içinde yaşamayı, nasıl yaratıldığını görmeyi seviyorum. Kaçış.. Evet bi kaçış aranıyorsa en iyi çözümdür fantastik eserler. Her sinirlendiğimde, her üzüldüğümde elime kitabımı almamın sebebi de bu olsa gerek. İnsanlar yadırgıyo tabi bunu yani yanıma gelen elimdeki kitaba bakıp 'aa bu ne çocuk kitabı mı okuyosun?' gibi tepkiler verebiliyo, ama benim dünyam sonuçta.

Fantastiği sevdim işte, 7o yaşına gelsem de o 'klasikleri okusana' diyen yaşlılardan olmıcam biliyorum.

[Arlinon]

Klasikler çok fazla değiller zaten, olanları da okumalısınız...

[PhoenixMan]

Ben bugüne kadar her türlü kitabı okumuş bir insan olarak hiçbir zaman herhangi bir türe bağlı kalmamıştım evet okurdum ama hayranlık duymazdım taa ki 2,5 sene önce HPyle tanışana kadar, böyle dünyaların bir kitabın içinde bu kadar heyecanlı ve iyi bir şekilde anlatılabildiğini bilmiyorum... Bu özelliklerini görünce Fantastik Edebiyat'a daha da merak sardım daha da içine girmeye başladım, her şeyi araştırır oldum, gittikçe diğer türlerden uzaklaşmaya ve okuduğum her kitapta heyecan, macera ve sıradışılık aramaya başladım... Yani evet herkesin de söylediği gibi Fantastik okumamın sebebi, en büyük sebebi, şudur ki: Beni, sadece hayalini kurduğum dünyaların içine direk olarak sokması, hayal gücümün sınırlarını iyice zorlaması ve bu sınırları iyice genişletmesi diyebiliriz...

Fantastik, Fantastik, FANTASTİK!!! :ole

[Arminas]

O zaman dedim ben kendi dünyamdaki olayları değil başka dünyadaki olaylarla yaşamak istiyorum.Zaten yeterince kendi dünyamla boğuşuyorum ve benim arkadaşım olacak kitap türü beni rahatlatmalı diye düşündüm.O gün bugündür fantastik eserdir benim için.

Çok güzel demişsin arkadaşım. Hatta olağanüstü demişsin bile diyebilirim =]

Ben de aynı şekilde düşnüyorum. Normal olarak okuduğum son kitap Çocuk Kalbi'ydi. O da 8-9 yaşlarındayken. O gün bugündür Harry Potter, Yüzüklerin Efendisi, Zaman Çarkı, Talihsiz Serüvenler vs... Gerçi vazgeçemediğim Stephen King kitapları var. Ama onun bile fantastik serisi yok mu sanki. Kara Kule gibi. Fantastik bambaşka bir dünya ya. Yani insan zaten normal bir hayat yaşıyo. Normal bi kitabı okumaktan nasıl bi zevk alabilir anlayamıyorum. Benim bütün ailem karşı benim Fantastik okumama. Aynı Harry gibi yorganın altında kitap okuduğumu, Harry Potter kitaplarını yatağın altına -yanlız yatak derken bildiğimiz yattığımız yani tahtasının değil =]- sakladığımı bilirim. Ama onlar da anladılar benim vazgeçemeyeceğimi. =]

[daRLacan]

Küçüklüğümden beri macerayı, maceralı olayları severim. Belki kendi başıma ilerlesem, yalnız bırakılsam kitap okumaya daha bile erken başlardım ama nedense insanlara, özellikle de çocuklara bir konuda baskı yapıldıkça o inadına tersini yapıyor. İşte bende de aynı ters etki oldu.
Annem devamlı kitap okumamı isterdi, özellikle bu baskı, ben iki ve üçüncü sınıfta, yaramazlıklarımın zirvesindeyken daha da arttı. Macerayı sevdiğim için bana Jules Verne okutmaya çalışırlardı. Denizler Altında 20.000 Fersah hayatımda bitirdiğim ilk kitaptı ama okuduğuma pişman olmuştum; çünkü annem onu bitirdikten sonra Dünya'nın Merkezine Yolculuk adlı kitabı elime tutuşturmuş, o işten dönene kadar bitirmemi emretmişti. O kadar sinirlenmiştim ki evde yalnızken ağlama krizine tutulmuştum. 
Ben bir daha kitap yüzü görmek istemezken, arkadaşım yılbaşında bana Harry Potter'ın iki kitabını hediye etti. O zamana kadar, bir kitabı kendi paramla alabileceğimi hiç düşünmemiştim. Her alışveriş merkezine gittiğimde, Harry Potter bana raflardan sırıtır ben de ona saf saf bakardım. Annemden istesem almaz mıydı? O bana, "Vereceğim parayı kitaba vereyim, bütün paramı veririm." derdi. Yani annem aslında okuma isteğimi öldürmemişti ama, benim bir önyargı edinmeme, inat yapmama sebep olmuştu. Sonraları açtım Harry Potter'ı okudum ve daha iyi anladım: ben macerayı seviyordum; ama gerçekdışılığı, arasıra gidip gelebileceğim bir dünyam olmasını da istiyordum. Ve Jules Verne'in maceralarının neden basit geldiğini anladım, o da benim dünyamı anlatıyordu, belki şehir yaşamını, sıkıntıları, insanları anlatmıyordu ama anlattığı dünya bambaşka bir yer de değildi işte... Tabii daha üçüncü sınıfta ben sıkıntıyı, darlığı, ülke sorunlarını nerden bileyim o da ayrı bir konu... Ama o dünya beni cezbetti bir kere, bir daha da çıkabileceğimi sanmıyorum...
Sene başında edebiyat hocalarımız elimize 100 Temel Eser listesini tutuşturup, bunlardan bilmemkaç tane okuyun dediklerinde ve "Ama gidip de Stephen King falan okumayın!" tarzında bir eklenti yaptıklarında inadına Stephen King okumaya devam ettim (Arminas'a katılıyorum Stephen konusunda). Fantastik Edebiyatı bırakmama kararı aldım. Bir kere okuma dersinde sınıf hocamız elimdeki Ölüm Yadigarları'na bakıp, "Öyle abuk subuk çocuk kitapları getirmeyin!" dediğinde daha da sinirlendim, okumaya devam ettim. Nöbetçilik günlerimde yine edebiyatçımızın aşağılar bakışları altında Ravenloft'u (görebilmesi için ön kapağını ondan tarafa çevirerek) okudum...
Yani işte bütün bunların sonucunda şunu söylüyorum; okulda olan bu olaylarda da çocukluk inadımdan farklı bir durum yoktu. Sadece inat. Eğer onlar birazcık daha geniş bakabilseler, önyargısız olsalar, "Tamam çocuğum, onu da okuyun, ama bu da sizin için faydalıdır." deseler en azından bir temel eseri elime alma nezaketini gösterirdim. 
İşte bunun gibi bir şey, benim Fantastik Dünyam, Benim Fantastik Dünyam, kimseye ellettirmem!! Bişiler daha yazcaktım da unuttum Saygılarımlan

[Elendil]

Spoiler: Göster

Spoiler: Göster

Sen hangi dünyayı tercih ederdin?

[Baal Adramelech]

Okunabilir olması adına, Wall-o-text yapmayın lütfen. Paragraf kullanın veya paragraflardan sonra bir boşluk bırakın.

[Bonthey]

Fantastik edebiyat (edebiyat açısından diyorum) bence oldukça kişiseldir... Herkes okuduğu karakteri ya da yaratığı kendi zihninde farklı betimler ve özgürdür... İsterse kötü bir karakterin amacına hak verir ya da iyi bir karakterin davranışını sorgular... Tamamiyle kişiye ait kısıtlama getirilmeden ortaya konular el değmemiş ham üründür... Ben bu aradaki özgürlük açığını seviyorum. Kişisel yargılama hakkı veriyor insana...Ve öz fikir sunuyor..Bu da kişiyi o hikayenin ya da eserin bir parçası yapıyor...

Yekta Kopan'ın bir lafı vardı...

Ben hikayelerimi yazdıktan sonra o hikaye artık okuyucuya ve onun betimlemesine aittir...
İşte ben de fantastik edebiyatta bunu seviyorum. Uçsuz bucaksız hayal gücü...
Ve sıradanlığın dışında bir kurgu tabi ki..

[Berre]

Seviyorum ama bunu nedenlere bağlamak istemiyorum.
Sevdiğim için seviyorum; sevmesi bile huzur verdiği için.

[Marius]

Seviyorum çünkü bulunduğum dünyanın sıkıntılarını alıp dünyanın en uzak köşesinde çoğu canlının haberi bile olmayan Elf şehirlerinde huzurla değiştirmek kaçınılmaz bir zevk benim için.