Konu: Lord Soth'un Şarkısı

[Fırtınakıran]

Bir Ejderha Mızrağı alıntısıdır. Efsaneler üçelemesinde, kitapta geçen bu eseri burda göremeyince, herkesin de Soth'a duyduğu saygı-sevgiyi göz önüne alarak, paylaşma gereği duydum .


Mumun,meşalenin ve çürüyen tahtanın,
Işığını bırak bir yana,
Ve duy yükselen kanına yakalanmış
Gecenin dönüşünü.
Geceyarısı ne kadar sakin aşkım,
Kuzgunların uçtuğu yerdeki rüzgarlar ne sıcak,
Hani o mehtabın aşkım,
Kararan gözlerinin solduğu yerde...
Kalbin ne kadar yüksek sesle çağırıyor,
Karanlık göğüsüne ne kadar yakın.
Ölmekte olan bileğinden çekilen,
Nehirler ne kadar da telaşlı...
Ve sevgilim narin tenin nasılda gizliyor ısıyı,
Tuz kadar saf ölüm kadar tatlı...
Ve karanlıkta nefesinin kızıl ateşine,
Kızıl ay binmiş gidiyor...

Yazan:Michael Williams

[magicalbronze]

Michael Williams bu konuda takdir edilecek birisidir. Şiirden falan hoşlanmam pek açıkça söyleyeyim hatta Tolkien'in yazdıklarını zorla okudum -ama beğendim- diyebilirim.

Yalnız bunun ayrı bir tadı var, etkiliyor bayağı. Okunulası gerçektende...

[DarLy OpuS]

Ve sevgilim narin tenin nasılda gizliyor ısıyı,
Tuz kadar saf ölüm kadar tatlı...
Ve karanlıkta nefesinin kızıl ateşine,
Kızıl ay binmiş gidiyor...

Hala hatırlıyorum yahu bu satırları. Hayranlık duyulası...

[PhoenixMan]

En etkilendiğim ve sonuna kadar okuduğum tek şiir buydu... Sağol bunu paylaşarak bana Efsaneler Üçlemesi'ni hatırlamam için bahane verdiğinden dolayı...

[Fırtınakıran]

Ne demek her zaman . İlk okduğumda tekrar tekrar okuma isteği uyandıran, muhteşem şiirdir kendisi! İliklerime işlemişti desem yeridir.
Bu şiiri kaç defa okudum( ve ezberledim) ben de bilmiyorum.

"Tuz kadar saf, ölüm kadar tatlı..." ve uzun yıllar msn'de kişisel iletim olan söz... .

[Daarlan Gardan]

Konu gözüme ilişti bir an. Notlarımda şiirin orijinal versiyonu durmaktaydı. Faydalı olabilir belki de.

Set aside the buried light
Of candle, torch, and rotting wood,
And listen to the turn of night
Caught in your rising blood.

How quiet is the midnight, love,
How warm the winds where ravens fly,
Where all the changing moonlight, love,
Pales in your fading eye.

How loud your heart is calling, love,
How close the darkness at your breast,
How hectic are the rivers, love,
Drawn through your dying wrist.

And love, what heat your frail skin hides,
As pure as salt, as sweet as death,
And in the dark the red moon rides
The foxfire of your breath.

Yazar : Michael Williams / Sara Akesson