Venüs
Nihayetinde uykuyu ve ötesini de unuttuğum bir geç gece,
Düşünmeden bakmıştım yeni yeni aydınlanan lacivert gökyüzüne.
Gözüme ilişen tek parıltı ki birden ayıklığımı yakalayan,
Olsa gerekti Venüs yahut başka bir ece.
Güzel hayalinin samimi mestliği ile
Uzansam da göklerine, yerimdeydim yine.
İşte o anlarda suretimi çevirip de onu,
Parmaklarım önünde seyretmeseydim keşke.
Ve nihayet yükselsem bile yüceliklere,
Sevinen şu ruhuma eşlik edip de;
Kim bilir neler bekleyecekti beni,
Onun aydınlık örtüleri ötesinde.