While We're Young (2014) Kendi gençlik zamanlarından kalma ideallerin bulanıklığında, hayatlarının baharlarını çoktan geçirmişler bir köşede; yeni çağın hırslı gençleri ise diğer köşede. Zamanın ve değerlerin göz açıp kapayıncaya dek değişmesini, önce basit bir kendini arama sonra da önemsiz bir gizem hikayesine dönüşüp ana hikayeyi bağlayarak son nokta konulmuş. Filmin ilerlerken giderek düşebilecek ivmesi de böylece engellenmiş. Büyük laf söylemeyen kendi derdince bir film olmuş.
How to Be Single (2016) Yalnızlık mevzusu ve en az iki kişi gerektiren romantik komedi? Üstüne üstlük kendi türettiği yalnızlık başlıklarının her birine özel yan özellikli ana karakterler topluluğu ile farklı yönlere temas girişilmiş? Tek tek ele alınınca, "Bebek istemeyen doktorun, masum bakışlarıyla onu fikrinden vazgeçirmeye çalışan bebek ile olan münasebeti", "Bir kavanoz dolusu fıstık üstünden olası sevgili adayları yüzdesini çıkarma." ya da "Filmin sonuna değin, kendi başına sırt fermuarı ile başa çıkamama." gibi anlar kendi içlerinde güzeller. Ama izlemekten gına gelen; aptalca ilişki kurallarına göre hareket eden karakterler ve onlar ile duygudaşlık yaratması gerekirken, çoklu öyküden ötürü daralan zamana sıkıştırılan ketum ve hızlı an geçişleri söz konusu. Her biri ayrı ayrı film konusu olmuş hikayelerin toplamı, bütünden daha fazlasını bile edememiş.
In Your Eyes (2014) IMDB'deki bilimkurgu tabirine kanmamak gerek. Satır arasında, tıp ve psikiyatri gibi bilimsel temelli dalları, insanlık dışı katılıkta etiketlemekteyken, bilimkurgusallıktan anladığı, bir mucize üzerinden, romantik olaylar zincirini başlatmak.
İki insanın birbirlerinin gözünden birbiri hayatlarına bakışlar atıp küçük müdahaleler de bulunmaları ilk başlarda hoş ve komik. Farklı yerlerde, etraflarını umursamadan birbirleri ile vakit geçirmeleri, aralarındaki mucizeye rağmen, romantizm yapmaya çalışıldığı zaman fazla hesaplı kitaplı tasarlanmış gibi geldi.
Tabi, bu matematiksel romantizm kirli yanları daha fazla.
Zoe Kazan'ın romantik filmlerinde kendine genişçe yer bulan "Masum Tatlı Güzel" klişesi vardır. Film bunu kullanmaktan öte istismar raddesine getiriyor. Misal, kendisinin Ruby Sparks'ta kısaca gözüken gömlek ve iç çamaşırı kombinasyonundan oluşma fetiş kılığıyla, oradakinden çok daha uzun bir sekansla teşrif ediyor. Romantizme hizmet adı altında elindeki tüm olası kozları -uygunsuz da gelse- kullanmakta film.
İki karakter arasındaki ilişkiyi onaylayalım diye, yaşanan mucizeden daha tuhaf gelen olaylar ve hikaye kırılmaları yaşanıyor. Cesur şövalyenin kötü büyücülerin elinden güzel prensesi kurtarma atağına dönüşüyor sonlara doğru.
Şu sıralar bolca bahsi geçen sanal gerçekliğin ve onun bireyler arası kullanımına dair verdiği fikirler bana tek artısı. Ama amaçladığı bu değil ve zaten, bolca bahsettiğim gibi, amaçladığını ortaya koymadaki yöntemlerinden hazzetmedim doğrusu..
Ciddi ciddi, filmin yedi üzeri not almasında yapımcıların parmağı olduğunu düşünüyorum.
NOT: Filmlerle alakalı beğeni azaldıkça hakkında yazılanların artması tuhaf oldu.
1429 Yanıt
819503 Gösterim