Konu: En Son İzlediğiniz Film?

[Bengü]

Speed (1994)

Keanu Reeves'i şöhret yolunda bir basamak daha tırmandırmış bir film Speed. Aksiyona özlem duymuş ben için de yeterince tatmin ediciydi. Birkaç yerini tahmin etsem bile seyir zevkini baltalar durumda değil. Puan olarak 8/10 diyebiliriz. İzleyebilirsiniz.

[Skald Harald]

One Flew From the Cocoo's Nest. Klasiktir, izlenmelidir. 9,5/10

[Bonthey]

Sweet Rain.
Güzel bir Takeshi Kaneshiro filmi.

[Grayswandir]

Spectre

Bana göre gelmiş geçmiş en iyi Bond olan (çoğunu izledim evet) Daniel Craig'in bildiğim kadarıyla son filmi olması sebebiyle izlememem düşünülemezdi bunu. Filmi genele göre daha çok beğendim sanırım. Bir Bond filminden beklediklerimi veriyordu aşağı yukarı. Bir Casino Royale değil kesinlikle tabii. Asıl üzüldüğüm, potansiyeli yüksek bir filmdi bence bu. Şahane bir film çıkabilirdi ortaya, biraz yazık edilmiş. Sonu da hiç olmamıştı. Puanım 6.5/10.

[okanakinci]

Salinui Chueok. Bir Joon Ho Bong filmi. Güzel bir polisiye. http://www.imdb.com/title/tt0353969/?ref_=nv_sr_1

[Rosemary]

Deathgasm (2015)

Yeni Zelanda filmleri genelde yanıltmaz. Görmedim yani. İzlanda da bir bakıma öyledir. Yeni Zelanda’nın başkenti Wellington’dır.

Film metal müzik, korku ve parodi harmanından oluşuyor. Ölümgezım. Piyasada gördüğümüz korku-komediler gibi değildir yalnız, belli ki kafası basan ve temiz mizah anlayışı olan insanlar tarafından yazılmış her yerinde yaratıcı bakış açısı yer alan tiyatral sapıklık şovu. Sırf ansızın giren metal müzikler için bile izlenir diyeyim.

2013 yapımı Málmhaus adlı film var ayrıca. O da metal müzik konulu daha ciddi ve iyi bir filmdir.

7/10

Ek: Ön Dinleme.

[Rosemary]

The Revenant (2015)

Bazı filmler vardır ya, bitirdikten sonra çok iyi olduğu kanısındasınızdır da bir yerlerde bir eksik duyumsarsınız ya işte ya da kitaplardan örnek olarak Yüzüklerin Efendisi diyelim. Bitiriyorsun; çok iyi. Ah, keşke biraz daha okuması zevkli olsaydı. Tarantino filmleri örneğin (müthiş kişiseldir) bitirince ‘vay anasını’ tepkisi fakat ardında gelen bir ‘keşke’ içeriğin de dolu ve genel olarak akışın yüksek kalitede olması dileği.

Bu film tam tersi işte. Michael Punke’nin The Revenant: A Novel of Revenge adlı yapıtından uyarlanan film iç savaş öncesi dönemde adı gibi gerçek anlamda bir intikam öyküsünü konu alıyor ve amacı uğruna adeta ölümü yenerek tekrar yeryüzüne doğan Glass’in (DiCaprio) çabasını konu ediyor. Ustalıklı görselliği ve özellikle DiCaprio’nun eşsiz oyunculuğuyla bir modern zaman klasiği çıkıyor ortaya ve şu zamanda dahi niçin hâlâ ‘kahrolası’ gişe filmlerini izlememiz gerektiğini gösteriyor bize.

Jüri bu yıl da Oscar’ı aynı yönetmene verir mi bilmem ama en iyi erkek oyuncu tercihinde bu defa bizi şaşırtacak gibi. Ki ben ödülü verenlerin artık filmleri gerçek anlamda izlediğini bile düşünmüyorum ama ola ki izlemişlerse umarım ‘Italian Power’’a inanmışlardır biraz.

Live long Anselmo. We love you.

Iñárritu tıpkı NBC gibi seriye bağladı ve umarım hızı ve azmi düşmeden yoluna devam eder.

9.5/10

[okanakinci]

Dune'un 1984'teki sinema uyarlamasını izledim, daha doğrusu izlemeye çalıştım ama yarıda bıraktım. Dün de haksızlık etmeyeyim, şu filmi bitireyim dedim ama yine devam edemedim. Kitap ne kadar iyiyse film de o kadar kötü.

[Kitap Adam]

Room (2015)

İzlediklerim kadarıyla, geçen yıl gösterime giren filmler arasında en iyi film buydu diye düşünüyorum. Oscar'a da adaymış ki bence yakışır. Brie Larson ve Jacob Tremblay de gerçekten hakkını vermişler rollerinin. Filmde, yaşanan çok ciddi bir travmanın etkileri çarpıcı bir şekilde anlatılmış. Spoiler kutusu açıp onları tek tek yorumlamak uzun sürer şimdi fakat gerçekten akılda kalıcı, etkileyici sahneleri bol. Kaliteli bir drama filmi. İzlemeyen arkadaşlara kesinlikle öneririm.

9/10
      

[Rosemary]

Speed Sisters (2015)

Speed Sisters is a film about the human drive to break through the obstacles in our lives and be true to ourselves and to our dreams.

Her anlamda feminist bir film olan Speed Sisters, Orta Doğunun tamamı kadınlardan kurulu ilk araba yarışçısı takımını konu alan muhteşem eğlenceli ve aydınlatıcı bir belgesel-film. Filistin’de ikamet eden bu beş cesur kadın, yeri geliyor maddi zorluklara göğüs gererek yarışlara katılıyor, çok vakit toplum baskısına maruz kalıyor. Evlenip, başlarını örtmeleri yönünde gelen toplum baskısını içlerindeki özgüven ve amaçlarına olan tutkuları ile yenmesini de biliyorlar. Kurşunların bir yanda patladığı, ötesinde gaz bombalarının uçuştuğu, beride çocukların insafsızca öldürüldüğü, antrenman yapacak yer bile bulamadıkları erkek egemen bir ortamda, bir anlamda yaptıkları ve yapış biçimleriyle sevgi ve mutluluk dağıtıyorlar etraflarına.

Son yıllarda The Salt of the Earth’den sonra en beğendiğim belgesel-film oldu. Her şeyden öte filmin son derece iyi niyetli olması hoşuma gitti. Dili Arapçaydı ama yeri geliyor İngilizce konuşuyorlardı, kahkaha atıyordum, bir de bakıyorum Banksy resmi karşımıza çıkıyor. Geleneksel kültüre veya politikaya mesafeli ve mizahi yaklaşması da bence çok uygun bir karar olmuş. Nitekim film boyunca içime bir hüzün yerine umut aşılandı.

Filistin’de böyle bir takımın varlığından da ilk defa haberdar oldum. Dünya ne kadar güzel bir yermiş. İnsanın iyi olduğu her yerde meğer sevgiye dair her şey fazlasıyla bulunuyormuş. En güçlü silahlar dahi içten bir gülümsemeye karşı koyamıyormuş.

Oyunculuklar da bayağı iyiydi. Betty, Marah, Noor, Mona ve Maysoon hepsi müthişti. Ah! Betty, gerçekten çok güzelsin.

9/10

[Müstehzi]

The Water Diviner(2014)

Filmi izlemeden önce herhangi bir araştırmaya girişmedim. Çanakkale Savaşı'nı Anzak gözüyle anlatan bir film olacağını düşünmüştüm. Ancak film Çanakkale Savaşı'na sadece "değiniyor" diyebiliriz. Bu kısımlarda da hayli objektif davranıldığını düşünüyorum. Yani Türkler barbar ve cani gösterilmemiş müsterih olunuz.

Film, bir babanın(Russel Crowe) Çanakkale Savaşı'na gönderdiği oğullarının cesetlerini bulmaya çalışmasını anlatıyor. Tabi bu çaba bazı sürprizleri beraberinde getiriyor. (spoiler vermeden başka konulara geçeyim)

Film hakkında sanırım hepimizin, Cem Yılmaz ve Yılmaz Erdoğan gibi önemli aktörlerimizin içinde yer alması sebebiyle az buçuk bir bilgisi var. Rollerini de başarıyla kotardıklarını düşünüyorum. Zaten alıp yürüyecekleri replikleri yahut sahneleri yoktu. Film daha ziyade baba ve oğulların ilişkisine, bir Anzak'ın İstanbul macerasına odaklanmıştı. Bence güzel de olmuştu. Zira her sene "yapılamayan" bir Çanakkale filmi izlemekten gına gelmişti.

Filmin İstanbul'da geçmesi Türk karakterlerin içinde yer alması sebebiyle Türkçe diyaloglar bolca kullanılmış. Ancak bir sıkıntı var ki bu diyaloglarda her zaman Türk oyuncular bulunmuyor. Dolayısıyla hayli berbat sayılabilecek bir aksanla Türkçe konuşuluyor ve ana dilinizi anlayamıyorsunuz. Ben Türkçe kısımları İngilizce altyazı sayesinde anladım maalesef. Bunun haricinde filmin içeriğinden bahsetmeden bir aksaklıktan söz etmek zor.

Bir babanın dramına şahit olacağınız, filmin karşısına geçtiğinizde ve kalktığınızda farklı insanlara dönüşmeyi umut etmeden izlerseniz, beklediğinizi alacağınız bir film olmuş.

6/10

[berk eren]

Batman ve superman pek beğenmedim beklkediğim gibi değildi. 7.6/10

[Rosemary]

Yarınsız Adam (1976)

“Ağlamayın be! Böyle insanlara ağıt değil destan yaraşır.”

“- Ağlayacak mısın yoksa?
+ Ağlamak zayıfların işidir. Öyle demiştin.”
- Elveda dostum. Horlandık ama bükülmedik.”

“Murat ağabey gibiler öldükçe yaşarlar.”

“- Gene azarlayacak mısın beni öğretmenim?
+ Hayatın bu çocukları yanlış etkileyecek. Son bir bağışta bulun onlara. Korktuğunu göster.
- Ezik yaşadık öğretmenim ama dik öleceğim.
+ Gözlerinde büyük ölme ki ileride sen olmaya çalışmasınlar.”

“Bir kahraman gibi yaşadı bir kahraman gibi ölecek. Bende Murat ağabeyim gibi kötülere kurşun sıkan bir adam olacağım. Cellada çekil diyecek sonra kelepçeyi kırıp ipi boynuna kendi geçirecek. Sandalyeye tekme atacak. Yiğit yaşadı, yiğit gibi ölecek.”

“Korkuyoruuuum. Asmayın beniii.”

“Hayır, hayır, hayır.”

“Öldürmeyin. Yaşamak istiyoruuum.”

“Hayıııııır. Hayıııııııır.”

9.5/10

Spoiler: Göster

[Grayswandir]

Alien (1979)

Bu filmi bu zamana kadar izlememiş olmanın utancını yaşıyorum. Söylendiği kadar var gerçekten, hatta fazlası.

Muhtemelen izlediğim en iyi bilim kurgu filmi. Elbette bir korku filmi bu, fakat bu amaç bilim kurgunun nimetlerinden mükemmel yararlanılmış, ki bilim kurgu temelde budur zaten. Gerilimin dozu öyle hassaslıkla ayarlanmış ki, ne olduğunu anlamadan kendinizi filmin kahramanlarıyla birlikte nefesiniz kesilirken buluyorsunuz. Beklentiyi ve korkuyu yavaş yavaş artırarak size o çaresizliği gerçekten yaşatıyor. Yarısından çoğu ufacık bir geminin içinde geçiyor ve film bu kısıtlı imkanları sonuna kadar kendi lehine kullanmayı başarmış.

Atmosfer mükemmel. Efektler, mekanlar, kostümler, her şey gayet başarılı. Film bu açılardan 1979 için gerçek bir devrim niteliğinde. Kesinlikle 40 yıllık bir film izliyormuşsunuz gibi gelmiyor. Bugün yapılsa gerçekten çok fazla bir şey değişmezdi, filme puanım yine aynı olurdu. Fevkalade.

CGI karşıtı biri değilim, teknolojinin nimetlerini kullanmayı destekliyorum ama böyle filmler yapılmıyor artık. İmkanlar arttıkça senaryonun, elindekileri iyi kullanmanın önemi azaldı. Sadece sinema sektörü için de geçerli değil bu. Keşke teknolojiyi daha çok göz boyamak değil, zenginleştirmek için kullansak.

9/10.

[Rosemary]

Grayswandir, böylesine bilinen bir bilim-kurgu filmini bu kadar geç izleyen birine daha fazla bilinmesi gereken birkaç bilim-kurgu filmi önermek isterim. Belki de izlemişsinizdir ama yine de önermemiş olmayayım.

The Thing (1982), bir John Carpenter harikası. Sıfır CGI, ultra doğallık. Kurt Russell da var, daha n'olsun.

The Man from Earth (2007), tek bir odada diyaloglar eşliğinde geçer ama izlenildikten sonra Omnipresent Perception eşliğinde kafayı duvarlara vurmaya sebep olur.

La jetée (1962), kişisel favorimdir. Benim için yapılmış en harika bilim-kurgu filmidir. Ne acı ki çoğu bilim-kurgu izleyicisi bu filmi bilmez. El üstünde tutulup, özendirmeli, izletilmeli. Filmden sonra ki önerim ise bir tatlı kaşığı balla tatlandırılmış papatya çayı eşliğinde Suzanne.

İzlememiş iseniz, izledikten sonra fikirlerinizi de duymak isterim.