Konu: Kıpkısa Kulübü

[neutron]

ölmek istiyorum... gündüzün yalanlarından kaçmak, geceye uzanmak istiyorum. zaman kavramının hiç devam etmediği, o karanlık gökyüzüne, yıldızların arasına gitmek istiyorum. Bunu başarabilmek istiyorum Fakat hani insan en çok istediğin bir türlü kavuşamaz ya.. ben de kavuşamadım. hala yaşıyorum..


(umarım olmuştur )

[Marius]

"Doğdu. Yaşadı. Öldü."

Bu şekilde mi?

Yokluğun içinde varlığı ararken kendimi buldum. Anladım ki ben herşeyim ve aynı zamanda hiçbir şeyim...

[Vega]

Yürüyorum ; her yer aydınlık ama önüm karanlık.
Çok zormuş yahu

Kırılan kalbimi tamir edecek tek bir usta dahi kalmamış yeryüzünde. Elimde kırılmış parçalar öylece kalakaldım ortada...

[neutron]

iki ayrı yol var karşımda.. biri iyiliğe, biri kötülüğe ilerliyor. ikisini de denemek istiyorum. kendimi iki parçaya bölüyorum. bir parçam iyil yola, bir parçam kötü yola gidiyor. iyi yola giden parçam gayet mutlu diğerinin aksine. kendisine birşey olmayacağından neredeyse emin..ama garip bir şekilde ölen o  oluyor.iyilik yolunda giden parçam.. diğer tarafımda giden parçam şaşkın. ama diğerinin yerinde olmak istediğini sanıyor, kötülük yolunda ilerlemektense..  hala devam ediyor yoluna..  sonunda ne olacağını bilmeksizin..



ya biraz uzun oldu ama daha fzla uzatacaktım az kalsın  çok zor yaa

[Black Helen]

Hayat ipliğini kader ördü, ölüm çözdü ve mezar damgaladı...

Zormuş gerçekten üç kelime için üç gün düşünmek gibi bir şey bu.

[Baal Adramelech]

Aemeth başını kaldırdı ve ileriye baktı. Nil'in güneyde oluşturduğu bu vadinin bir ucundan, ormanın içinden, önünde uzanan sonsuz çöle bakıyordu. Yürümeye başlasam iyi olacak diye düşündü, Ellear'ın kılıcını bulmam lazım.

Ve yürümeye başladı. Yıllarca, günlerce. Ta ki onu görene kadar.

Karşısında, tüm görkemiyle, o tanrı duruyordu. Babil'den gelen o Tanrıevladı tanrı. Marduk.

[pleasant^^]

Ne yazık ki çatal,bıçak sayısının ve topuk boyutunun zeka seviyesini yükseltmeyeceğini bilemeyecek kadar entellektüeldiler,bu onları ölümlü kıldı.

[neutron]

çok güzel sevgiler çıktı karşıma.. hep nefrete tercih ettim bu sevgileri.. fakat her seferinde acı çektim, yaralandım... Ölmek için çekildim bir kenara, ölemedim. düşünürdüm zaman zaman, nefret sevgiden daha mı az acı verir diye... bir gün nefreti seçeceğim sevgi yerine diye... ve seçtim de.. neler olacağını hala bilmiyorum.. sevgiden daha uzun sürüyor nefret, sonu belirsiz.. Ama ne olursa olsun umrumda değil.. Ben mutluyum nefretimle, sonunu düşünmeden devam ediyorum bu yolda..


ya kısa yazmak çok zorr insanın hep uzatası geliyor... poff..

[Marius]

Ah! Hep böyle uykucu olmuştu! Kozasında uyurken koskoca hayatı geçip gitmişti! Kozasının duvarlarını parçalarken bir yandanda karanlık geceyi aydınlatan bembeyaz aya seslendi; "Merhabalar ve elveda..."

[hanne]

''Yağmur damlaları hafifçe yüzünü okşarken ve yağmurun kokusunu içine çekerken o doyumsuzun anının bir bedelinin olacağını anladı ve gözlerini bir daha açmamak üzere kapadı....''

[neutron]

istediği zaman yapabilirdi bunu Ölüm Meleği.. Karşısına çıkanı öldürebilirdi her zaman.. Ve öldürürdü de, en berbat işkencelerle.. Fakat bir gün karşısına O çıktı. Ne yapacağını bilemiyor, öylece duruyordu.. O her taraftaydı.. Öleceğini anlamıştı Ölüm Meleği.. Ve öldü..

Arayış içinde son nefesini verirken tutanacak bir dalı yoktu, o da ağaç olmayı seçti.

[Laughing Madcap]

Şimdi ne olacak dedi kadın, elindeki jileti küvete bırakırken. Şimdi kısa bir yolculuğa çıkıyoruz dedi siyahlı adam, kadının bileklerinden tutarken. Fayanslar üzerinde kırmızı bir leke kaldı geriye. Ve gidenin ardından dökülen bir kaç damla gözyaşı, güle güle gitsin diye.