Aşağıdaki şiir Fırtınakıran'ın Ve Tanrı Kadını Yarattı isimli yazısından ilham alınarak yazılmıştır. Fikir anası bu hikaye olmakla birlikte şekil ve içerik açısından da orayı örnek almıştır. Yazısı, izni ve hatta üstüne bir de şiire isim bulduğu için kendisine çok teşekkür ediyorum.Kıyametine KadarGelecekse kıyamet, sonsuzluğunda aşkın
Kaynağı ol zifirin, yansın sefil varlığım
Ölümün ışığıyla kör et mekruh gözleri
Öyle parlat dünyayı, parlat dünyayı aşkım.
Kan susamış ellerim, varsın zevk-i sefana
Gerçekliğinden pay ver aciz hizmetkârına
İlki gibi ölmekten hoşnut kalsın varlığım
Başlangıcımı sen yaz, hayat denen oyunda.
Yürümekse kaderim bu hiçliğin yolunda
Varsın görsün bedenim sefaletin hakkını
Eğer ki döneceksem her şeyden sonra sana
Kıyametine kadar yanayım bu dünyada.
Ölümün bileğini, senin adınla büksem
Sersem bütün ruhları ayakların dibine
İstesen bu dünyayı, kâinatı istesen
İstesen tüm bunları, bir tek benim elimden.
Ve dursun artık dünya, dönmesin hiddetinden
Ve bir sabah sen parla, şafağın gölgesinden
Ve aksın gözyaşlarım sırf mutluluk uğruna
Ve dursun sonsuza dek zaman sen benimleyken.