Konu: Şimdi ve Daima - Ray Bradbury

[magicalbronze]

Bilim Kurgunun en büyük isimlerinden Ray Bradbury’nin, bambaşka dünyalara ait iki kısa romanını bir araya getiren Şimdi ve Daima (Now and Forever) adlı kitabı çok yakında İthaki Yayınları‘ndan çıkarak Türk okuyucusu ile buluşacak!

Bu kısa romanların ilkinde, Leviathan ’99, Herman Melville’in Moby Dick’inin şaşırtıcı, usta işi bir uyarlaması niteliğiyle karşımıza çıkıyor.

Kaptan Ahab’ın yerini çılgın bir uzay gemisi kaptanı, Beyaz Balina’nınkini de dev bir kuyruklu yıldız alıyor. Ray Bradbury, Moby Dick’in anafikrini olduğu gibi koruyarak, insanoğlunun tutkularının sınır tanımazlığını uzayın derinliklerine taşıyor.

Diğer hikâyede ise Amerika’da gizemli bir kasabayı ziyaret eden bir gazeteci, yaşamın ve zamanın anlamını yeniden keşfeder. Ancak bu keşifle birlikte, kaderini belirleyecek bir seçim yapmak zorunda kalacaktır.

Bu benzersiz anlatıda, Bradbury’nin şiirsel üslubu, olayların büyüleyiciliğinden geri kalmayarak, mistik bir hava yaratıyor.

Ayrıca kitabın ÖN OKUMAsı ilk defa Kayıp Rıhtım‘da, meraklı okurların huzurunda! ÖN OKUMAya ulaşmak için BURAYA tıklamanız yeterli.

Kemal Baran Özbek’in çevirdiği ve Selçuk Aylar’ın yayına hazırladığı bu eserin künye bilgileri ile tanıtım yazısına ulaşmak için buraya tıklayabilirsiniz.

[Fırtınakıran]

Fahrenheit 451'i büyük bir hayranlık ve merakla okumuştum. Açıkçası Ray Bradbury'den başka bir kitap daha okumak benim için eşsiz olacak. Özellikle 2 kısa romanın birleştirilerek öykü kitabı tadında sunulması çok hoşuma gitti.

Leviathan ’99, esinlendiği eser ve uyarlama olarak Mobidick yerine kullanılan kuyruklu yıldız unsuru ile beni şimdiden kendine hayran bıraktı. Diğer kısa roman için bir şey diyemeyeceğim. Çok az bilgi var. Ama şunu diyeyim, Bilimkurgu üstadları hikayelerinde gazetecileri kullanmayı seviyor sanırım. Ursula LeGuin'in öykülerinde de görmüştüm bunu.

Yakında denmiş ama kesin bir tarih yok mu? Ya da 1 ay sonra, 1hafta sonra gibi bir şey dendi mi?

Bu arada, kitabın künye bilgileri linki boş . Hevesle tıkladım ama "http:///" adresine yönlendirilmiş link.

[magicalbronze]

Künye bilgileri linkini düzelttim, ayrıca Bradbury'den yeni bir kitap - aslında iki kitap demek daha doğru- güzel olacak. Yine dispotik bir havada mı yazmış merak ediyorum açıkçası.

[Kharas]

Kitabın çıkış tarihi ya da tahmini çıkış süresi söylendi mi?

Büyük bir merak ve hoşnutlukla bekliyorum kitabı. Önemli bir yazarın başka eserlerini okumak biz okuyuculara yine çok şey katacaktır. Mahrum kalmamak lazım.

[magicalbronze]

Arkadaşlar kitap halihazırda çıkmış bulunuyor. Kitapçılar ve online alışveriş sitelerinden temin edebilirsiniz.

[Fırtınakıran]

Yazarın bu kitapta yer alan "Leviathan ’99" adlı öyküsü ilk olarak BBC Radyo'da seslendirilmiş. Çatlak uzay gemisi kaptanına ise büyük üstad Christopher Lee sesiyle can vermiş. Christopher Lee'nin yapamadığı bir şey var mı, diye ciddi ciddi düşündüm bu bilgiden sonra. Daha da ilginci, insan bunca yıl sonra bile Bradbury ile Lee gibi iki büyük ismin ortak çalıştığı projeyi dinlemek istiyor.

[Fırtınakıran]

Bradbury'nin iki kısa romanından oluşturulmuş bu kitap, sanırım Ray Bradbury denilince akla geleni çağrıştırmıyor. En azından bana olan bu.

Moby Dick eserine olan derin saygısını göstermek adına yazdığı Leviathan '99 adlı öykü, bildiğimiz Moby Dick hikayesinin uzay versiyonu olarak karşımıza çıkıyor. Böyle bir hikayeyi okurken sonuna kadar bildiğimiz için, şaşırtıcı unsurlar beklemek yerine Bradbury'nin oluşturduğu atmosfere odaklanıyoruz elbette. Bence kendisinin bu şekilde uyarlaması başarılı bir yaklaşım olmuş. Bir uzay gemisi dolu insanın, dünyayı yok edecek kadar büyüklükteki Leviathan '99 adlı kuyruklu yıldızın peşinden, deli bir kaptanın izinde, kendi iradeleri dışında sürüklenmesini hoş ve hafif bir şekilde işlemiş. İnsanların psikolojisi ve sona yaklaştıkça değişen tutumlarını izlemek güzeldi. Ancak hafif olmasına biraz bozulduğumu söylemem gerekir. Ustanın her zamanki şiirsel anlatımı ve aralarda geçen konuşmalarda yine düşüncelerini başarıyla yansıtmasının yanı sıra bu öyküdeki psikoloji faktörünün çok daha ağır işlenebileceğini düşünüyorum.

İkinci ve son öykü olan, Bir Yerlerde Bir Müzik Çalıyor ise adeta ustalara saygı kuşağı tadındaydı. Ray Bradbury'nin o ünlü şiirsel anlatımının gerçek anlamda hissedildiği ve her repliğin bir cümle öbeğinden öte sanki bir şiir dizesi olduğu bu öyküde, sanki yazar her  şeyi anlatmaktan kaçınmış gibi. Künye bilgisinde öyküye dair olan açıklama yeterli bence, ben tekrar konusuna değinmek istemiyorum. Sizi hoş duygularla karşılayan öykü, yazarın geleneksel ezgisel diliyle birleşince sanki yaz güneşi altında okuyormuşsunuz gibi hissettiriyor. Fazla açıklama yapmadan durumu sizin keşfetmenizi isteyen yazar, sonunu duygusal bir şekilde bağlayarak içimizi de burkmayı başarıyor.

Son öyküye dair diyebileceğim şey, kendi içinde gizli göndermelerinin olduğu ve eski ile modern zaman arasında kuşak çatışmasına çok farklı bir açıdan yaklaşmış olduğudur. Bu öykü ilginç bir deneyimdi doğrusu.

Genel olarak kitap için bir şey söylemem gerekirse, Ray bradbury denilince akla ister istemez gelen o efsanevi Fahrenheit 451 havasını yakalayamıyor. Kitabı okurken elimden geldiğince kült distopyasıyla karşılaştırmamaya çalıştım. Ancak kitap bir günde bitirilecek türden olsa da beklentimin altında kaldı. Keşke her iki konuyu da daha ağır işleseymiş demekten kendimi alamıyorum. Eğer okursanız hoş bir okuma zevki yaşarsınız, fakat benim beklentimin altında kaldığı da reddedemeyeceğim bir gerçek. Ayrıca bilindik bilimkurgudan öte bir öykü kitabı havası verdi bana.

"Yakma Zevki" adlı Fahrenheit öyküleriyle dolu kitabın çok daha iyi olacağına inanıyorum. Şimdiki hedefim o olmuş durumda.