Konu: Karanlık

[Maleficum]

Yok oluyor sadece herşeyiyle varlığımız
Şeytani karanlık sarıyor ışığı
Varoluşdan ezeli yalnızlık
Erdemler deliliğe itaat eder gibi
Türeyen yalanlar yansımalarında
Çürüyen bir toplum içindi
Her şeyiyle karanlık sanki

Rüzgarlara darılmış
Soğuktan donmuş ıssız kalbi
Bir ağacın gölgesine sığınmış
Güneşten kaçan bir çocuktun
Yüzünden süzülen yaşların
Düşen bir yaprak gibi
Sonbahardan gözlerin
Geceleri yağmurluydu belki
Sadece zayıf bir tebessüm

Işığın sönmüş karanlığımda
Buz gibi bir nefret
Acımın izleri kanımda
Sanki sesleniyor yardım et
Eğilip sarılacaksın yalnızlığıma
Sadece sadakatimi hisset
Işık yoksa yanımda
Tek istediğim bana ait bir ceset

Ömründen sonbaharlar geçecek  
Gözyaşların içeri düşecek
Kalbinde okyanuslar birikecek
Bir gün elbet hatrından
Yaraların da silinecek

Gözyaşlarım içeri akar
Hırsla beni yakar
Okyanusların içinde
Bir suçsuz yatar
Ruhum şarabın tadına kapılır
Gözlerini kapar

Düşündüğüm tek gerçeğe
Gözüm kapalı inanırım
Varoluşlarınızın acısını
Yalnızlıkla tadarım

Yaratanın kurduğu düzeni
Tüm bu hayaller yıkımını
Güvendiğiniz yaratana
Sorarım acının kaynağını

Kırık düşlerin kıyısında
Acının yerini öfkem alır
Tüm masumiyetim
Gerçekler içinde yakılır
Geriye sadece küller kalır

Bir gün bileğimi kesecek bıçak
Ama tek damla kan akmayacak
Çünkü gülen yüzümün ardında
Gizlice kanarken tükenmiş kanım

Kanayan sessiz bir kördüğümdü bilinen
toz gibi saçılan duygular düşerken
söndü hepsi ve düşerler halen

Bu yalan hayatta sadece
Olanaksızlara inandım
Yalnızlığın gerçekliğini tanıdım
Gerçekliğine inandığım yalanlara kapıldım
Bilinenleri bilinmeyenlerde aradım
Başladığı gibi bitecekti sadece

Bazı şeyler vardır
Kimseye anlatılmayan
Kimse dinlemez seni

Dileğimi tutamadan mumlarım söndü
Güneşe çıkamadan göklere karanlıklar düştü
Haykırdım heryerde ama sesim yoktu
Ne ahlak ne erdem ilaç değildi

Gerçekler bazen az gelir
Sayıyorum sonsuzdan geri
Belki hayallerim geri gelir

Dünya umarsız hapsetti beni karanlık zevkler illetine
Ölüme hasret varlığımda küçük yaşam belirtileri
Yalanlar düzeni içinde doğruyu bulamadım
Belki benim rolümdü sahte olan
Soğuk bir gece yağmuruydu beklediğim
Kuru gözlerimi ıslatsın
Silsin hatır kirlerimi
Boğsun beni buz gibi yalnızlığımda ki
Huzur bulayım...

İsyankar sessizliğin ağlayışlarını duyar gibiyim beni karanlığa boğuyorlar kalbimi ateşlerde eritmeliyim bu gözyaşı göllerinde bu acı sonsuz yalnızlığın eseridir. İçelim boğucu karanlığı yalnızlığın ışıltısında sarhoş olalım kederli huzurlarda...

[Amras Ringeril]

Bir gün bileğimi kesecek bıçak
Ama tek damla kan akmayacak,
Çünkü gülen yüzümün ardında
Gizlice kanarken tükenmiş kanım

Farklı şiirler birleşmiş sanırım. Oldukça etkileyici kısımları var.

[Maleficum]

Karma şiirler çok kısa olduklarından birleştirdim. Dil bilgisi hataları olabilir. Özellikle yazım konusunda eleştiri bekliyorum. Fazla serbest biçimli oldu.  

[Madam Vio]

Oldukça güzel bir karma olmuş bana kalırsa. Yalnızca konu bakımından bir tutumsuzluk hissettim ilk iki bölüm arasında. Kaderin kendisine (bazen de toplum düzenine) isyanda bulunan birinden, aşk acısı çeken yalnız bir adama geçiş ani olmuş gibi geldi. Buna rağmen sonrası gayet akıcıydı. Yine de cümleleri ortasından böldüğün bazı yerlere ufak bir düzenleme yaparsan çok daha iyi bir şiir olacak. Örneğin;
 

Gerçekliğine inandığım yalanlara
Kapıldım bilinenleri
Bilinmeyenlerde aradım

Dediğin gibi serbest bir şiir olduğu için ve noktalama işaretleri de bulunmadığı için satırları ara verip okuduğumuzda anlam kayması olabiliyor. Bunun dışında gerçekten başarılı bir şiirdi.

Şiirlerinin devamını bekliyorum.

[Maleficum]

İçinde acı olduğu şüphesiz ama sevgiliye değil sadece birilerine bir sesleniş o kısımlar. Belirttiğin kısımı düzelttim. Biraz eski şiirler tekrar gözden geçirmeliyim. Yorumun için teşekkürler.

[Raisor]

  Şiiri farklı kılan şey, bir kısmının serbest, bir kısmının kafiyeli yazılmış olmasıydı. Bakar bakmaz  gördüğüm şey bu oldu. Bu tip karma şiirlerin ortak özelliği aniden biçim özelliklerinin değişmesi olduğundan dikkat çekerler. burdaki ani geçiş örnek olabilir :

Dileğimi tutamadan mumlarım söndü
Güneşe çıkamadan göklere karanlıklar düştü
Haykırdım heryerde ama sesim yoktu
Ne ahlak ne erdem ilaç değildi

Gerçekler bazen az gelir
Sayıyorum sonsuzdan geri
Belki hayallerim geri gelir

Dünya umarsız hapsetti beni karanlık zevkler illetine
Ölüme hasret varlığımda küçük yaşam belirtileri
Yalanlar düzeni içinde doğruyu bulamadım
Belki benim rolümdü sahte olan
Soğuk bir gece yağmuruydu beklediğim
Kuru gözlerimi ıslatsın
Silsin hatır kirlerimi
Boğsun beni buz gibi yalnızlığımda ki
Huzur bulayım...

[Maleficum]

Edebiyat konusunda yeterince bilgili olduğumu söyleyemem. Farklı bir tarzımın olmasının sebebi ise edebiyat konusunda kültüre sahip olmamamdan kaynaklanıyor.

[Shinigami]

Karma şiirlerini genel anlamda konu akışına göre gayet akıcı yerleştirmişsin. Pek göze batacak kadar çok olmasa da bazı imlâ hataları mevcut. Ayrıca bir arkadaşın da belirtmiş olduğu üzere noktalama eksikliğinden doğabilen anlam kaymalarının olmaması için de noktalamaları ihmal etmemeni öneririm.

Onun dışında muhteşem olmuş, gerek vurucu kelimelerin, gerek tasvirlerin gayet etkileyici olmuş. Bunun için de tebrik ederim. Farklı bir tarzı benimsemen yazdıklarını özgün kılmış. Kalemine sağlık!

[Maleficum]

Noktalama işaretleri eklemek için tekrar gözden geçirebilirim. Burası olmamış burası anlaşılmıyor gibi belirtirseniz memnun olurum. Düzeltmem gereken yerleri görmem gerek. Yorumunuz için teşekkürler.

[Vladislav Drakul Tepes]

 Bir Rom ısmarlayabilir miyim şiirine