NumerophobiaBir metropolün sıradan bir ara sokağında gözlerini açtığında ne kadar zamandır orada olduğunu hatırlayamıyordu.
Aniden aklına çocukken gamsızca izlemiş olduğu bir çizgidizi aklına geldi. Orada ilk kez bir vampir görmüştü; Von Count. İşte o yüzden saymaktan korkuyordu yıllardır. Bunu diğer o zengin arkadaşlarıyla paylaştığında alaylara maruz kalmıştı. Bundan dolayı da yanında bulunan çöp konteynırlarından tiksinmiyor, aksine hoşlanıyordu durumundan.
Hava çoktan kararmış görünüyordu. Karanlık koridorun sonunda gözüken bir mağazanın renkli ışıkları arasında oynaşan bir kedi siluetinin üzerinden kalabalık caddeden geçen insanları sayıyordu.
***
Count Von Count, mor derisinin üzerindeki Dracula kostümüyle kısmi bir ürkünçlük yayıyordu çevresine. Üzerinden geçmekte olan yarasaları şaşırtıcı bir hızda sayıyordu. Bir çizgidizide oynamak kesinlikle karlı bir işti.
***
Ağlıyordu. Sayamadığı için. Hiç sevmediği öğretmeni ona 'say' emrini verdiğinde sayılar ona anlamsız görünmüştü. Yüzüne çarpan tokat, henüz bu yaşta neden sisteme karşı olduğunun önemli bir deliliydi.
***
Maddelere sıfat yüklemek istemezdi. Her şeyin daima en sade olanını severdi. Görüşlerini başkalarına aktardığında yavaş yavaş kendini takip edenleri saymaya başladığını farketti. Hiçbir zaman katılmamış olduğu
tarih tekerrürden ibarettir görüşünün bazan doğru olabileceğini acı acı anladı.
Dönüp de geçmişe baktığında yaltaklanılan çoğu liderin de sözünde durmadığını gördü. Ve yine ağladı.
24 Şubat 11
1 Yanıt
2882 Gösterim