Kayıt Ol

Diego Rodrigez

Çevrimdışı Legend

  • ***
  • 590
  • Rom: 18
  • I write because your wrong
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #30 : 24 Mart 2011, 16:52:49 »
"Al işte."diyorum kendi kendime.Şartel i bulmak için duvarı karışlaya karışlaya inceliyorum.Ve ışığı açıyorum.Açarken "James ne yapıyor acaba?" diye düşünüyorum.Açtıktan sonra iki elle duvarı aramak için sırıtma astığım AK47'mi tekrar elime alıyor ve sımsıkı tutuyorum.Bu arada ağır kokudan bunalır hale geliyorum ve "Şuradan çıksakta bir sigara içsem"diye hayıflanıyorum.                   *Çevreyi Tara*

Çevrimdışı KoyuBeyaz

  • ********
  • 2753
  • Rom: 59
  • Rasyonalist dominant.
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #31 : 24 Mart 2011, 18:39:18 »
El yordamıyla şalteri bulmayı başarıyorsun fakat yukarı kaldırdığın kol hiç bir şeye etki etmiyor. Tabi elektrik olmadığı için bu normal, fakat aklına James'in bunu neden düşünemediği geliyor. Çevrede hala bir şey göremiyorsun zifiri karanlık olduğu için fakat odanın öbür ucunda, yaklaşık 30 metre ötede James'in fenerinin ışığını görebiliyorsun.

Aksilik şu ki, fener birden sönüyor. James bir küfür savuruyor ortaya ve aniden bir hırıltı yankılanıyor odanın içinde. Köpek hırlaması gibi ama sanki genizden geliyor gibi de aynı zamanda. Karanlıkta bir silüet James'e doğru zıplıyor, James birden dönerek ateş açmaya başlıyor. Ateşlenen silahın kesik kesik çıkardığı ışıkta köpeğimsi dev bir yaratık görür gibi oluyorsun. James ''KAÇ!'' diye bağırıyor.

Uzay elbisemle kavgaya hazırım.

Çevrimdışı Legend

  • ***
  • 590
  • Rom: 18
  • I write because your wrong
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #32 : 24 Mart 2011, 19:07:47 »
"Oh.Ne?"diye düşünüp."Aaaaaa!!"diye bağırıyorum.
Spoiler: Göster
(Bunlar an içinde oluyor)
O şeye 10-15 mermi boşaltıp arkama bakmadan topuklamaya başlıyorum.Yaklaşık 15 saniye sonra-ben koridoru daha yeni görüşüme almışken-James'in ve mermilerin kısık sesi kesiliyor.Korkunç bir şekilde James'in öldüğünü anlıyorum.İçimden"
Spoiler: Göster
(Hafifletilmiş bir kullanımdır.Çok daha ağır bir hali var aslında:D)
"Nalet köpek!" diyerek  koridora doğru son hız koşuyorum.Koridardaki ilk camın önüne gelip koşmayı kestiğimde bende başka sesler duyuyorum.Eee.O zaman köpek geliyor demek oluyor diye düşünüp,paniğe kapılır gibi oluyorum ama soğukkanlılığımı koruyup yerimi belli etmemek için camı tek mermiyle indirip 100 m.kadar koşunca arkamı dönüyorum ve köpeğin gittiğini görüyorum."Anlaşılan beni kovalamaktansa James'i yemeyi tercih etmiş."diye düşünüp üzülsem mi,sevinsem mi bilemez halde bir longlife yakıp Lorenzo'nun yanına kadar ağır bir şekilde yürüyorum.James'i göremeyen Lorenzo,dikkatimi çekecek kadar şaşkın bir ifadeyle"James nerede?"diye sorunca,hazırlandığım bu soruya cevap olarak soğukkanlı bir şekilde "O,öldü."diyorum.

Çevrimdışı KoyuBeyaz

  • ********
  • 2753
  • Rom: 59
  • Rasyonalist dominant.
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #33 : 24 Mart 2011, 19:20:47 »
Lorenzo elindeki telsizi kaldırıp tuşuna basıyor; ''James?'' Kısa bir süre sessizlik içinde geçerken adamın bakışları sertleşiyor fakat tam telsizi indireceği anda bir cızırtı geliyor ve ''Burdayım. Ufak bir sorun çıktı ama hallettim. Yalnız adam kaçtı.'' diyor. Lorenzo sana sert bir biçimde bakıyor.

''Adam yanımda. Alman gereken şeyi buldun mu?''

''Evet efendim, getiriyorum.''

''Güzel.''

Şaşkın bir biçimde konuşmayı dinlerken adam telsizi sakin bir şekilde beline geri takıyor. Arkasını dönyor, arabaya doğru bir adım atıyor ve birden sana geri dönerek ne ara çıkardığını fark etmediğin bir tabanca ile bir el ateş ediyor. Ne olduğunu anlayıp da tepki veremeden göğsüne isabet eden kurşun ile yere yığılıyorsun. Lorenzo sakince geliyor ve yere düşen çantan ile silahını yerden alıp aracın bagajına atıyor. Kısa bir süre yerde kalıyorsun, kan kaybından bayılmadan hemen önce James'in önünden geçtiğini ve elinde büyükçe bir parça taşıdığını görüyorsun. Ardından gözlerin kapanıyor, duyduğun son sesler uzaklaşan cipe ait oluyor.

Giriş Bölümü Sonu.[*]Birinci bölüm başlangıcına kadar yazmamanız rica edilir.[/*]
Uzay elbisemle kavgaya hazırım.

Çevrimdışı KoyuBeyaz

  • ********
  • 2753
  • Rom: 59
  • Rasyonalist dominant.
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #34 : 12 Nisan 2011, 14:50:51 »
Bölüm 1 - Eski Dostlar

Tarih: Bilinmiyor
Yer: Bilinmiyor


''Sen nereden buldun bu herifi? Hem ne diye orada ölüme terk etmedin ki? Bir kişi için daha yemeğimiz yok!''

''Öyle ise kendi yemeğimi onunla paylaşırım. Kes sesini ve kendi işine bak.''

''Hata ediyorsun Manuel.''

Yarı baygın bir halde duyduğun bu konuşmalar sana hiç bir şey ifade etmiyor. Gözlerini bir kaç kez kırpıştırıp doğrulmaya çalıştığında inanılmaz bir ağrı vücudunu sarıyor ve kalkmayı başaramıyorsun. Etrafına şöyle bir baktığında hafif sarı bir ışığın aydınlatmaya çalıştığı metal duvarları olan bir odada olduğunu görüyorsun. Saçları geriye doğru yatırılmış yapılı bir adam senin uyandığını fark edip yanına geliyor.

''Diego? Diego Rodrigez?''

 Adam bir yerlerden tanıdık geliyor sana fakat nereden olduğunu anlayamıyorsun ilk başta.

''Yaşıyorsun! Seni burada bulmam ne büyük bir şans! Ben Manuel. Hatırladın mı? Manuel Kreva. Eskiden birlikte çalışmıştık.''

Hatıralar aklına doluyor. Yıllar önce henüz bir çaylak olan Manuel yanına verilmiş ve ilşk işlerini seninle birlikte yapmıştı. Sana her zaman büyük saygı göstermişti ve sayısız işe birlikte gitmiştiniz. Senin yanında olgunlaştığını söylerdi. Ardından bir gün farklı bir işe verilerek yanında ayrıldı ve o günden sonra hiç görmedin. Bir iş sırasında onun hayatını kurtardığını da hatırlıyorsun.

''İyi misin? Neden buradasın? Seni kim vurdu?''
Uzay elbisemle kavgaya hazırım.

Çevrimdışı Legend

  • ***
  • 590
  • Rom: 18
  • I write because your wrong
    • Profili Görüntüle
Ynt: Diego Rodrigez
« Yanıtla #35 : 12 Nisan 2011, 18:41:34 »
Işığa gözlerimi yavaş yavaş alıştırmak için gözlerimi aralarken bu soruları duyuyorum ve gücüm yettiğince cevap veriyorum;"Arzamas,köpek,James,LORENZO!"Benden beklenmeyecek bir hışımla hayatıma yaşamaktan daha önmeli hale gelen şeyi farkediyorum.İNTİKAM.Bu duygu göğsümdeki acıyla birleşince beni ayıltıyor ve karşımdaki adamı seçiyorum."Manuel?Ah şükürler olsun.Beni nasıl buldun.Manuel sorusunu tekrarlayınca doğrulup usul bir şekilde en baştan anlatmaya başlıyorum.

"Babaların olduğu büyük bir takas yapıyorduk.Ypamayalım dedim ama patron büyük diye adamı tanımadan ticaret yapmaya kalkıştı.Sonuç ne oldu?Herifler polis çıktı.Kurtulamadık.Tam altı ay hapis yattım.Bana bu kararı vermem için ışık tuttu bu süre.Kaçtıktan sonra birlik sınırlarında kalamazdım.Hatta bir devletin sınırlarında kalamazdım bende elimdeki parayla düştüm yola derken.Varacağım noktaya Arzamas'a kalmadan Moskova bişeysi olarak düşünmdüğüm bir örgütten 3 tane adam silahlarıyla yola çıktı.-Gerisi oyun olayı zaten orayıda anlatıyorum-
"Peki biz neredeyiz.Beni nasıl buldun?"diyerek bir ofluyorum.
.
*Manuel ve diğer NPC'yi tara* *Yarayı tara*