Başını kaldırdı. Tavana baktı. Beyazdı. Kireç olsa grek diye düşündü. Tavanın ortasında yön gösteren bir tabela vardı. Buraya üç aydır geliyordu ama ilk defa fark etmişti. Hatta ilk defa tavanı bu kadar dikkatli incelediğini düşündü. Şu anda aklını oturduğu rahatsız tahtanın önünde ki masada duran kağıt parçasından uzak tutmak için elinden ne geliyorsa yapabilirdi. Tavanı gereksiz yere enine boyuna incelemekde bunlardan biriydi.
İleride başka bir masada oturan kadın “Kağıda baksana” dedi sert bir şekilde. Sesinde ki bıkkınlığı sezinlemişti. Yaptığı işten sıkılmıştı ki belli ki. Kim bilir kaç senedir bu işi yapıyordu. Bıkmadan, sıkılmadan, delirmeden bu kadar insanla uğraşıyordu. Sürekli olarak amirlerine hesap veriyordu. Ne giyeceğine, ne yapacağına karışılıyordu. Belkide kendine ait bir yaşamı bile yoktu. Yaşamı bundan ibaretti. Ye, iç , uyu ve itaat et. "Tanrım ne küçük düşürücü bir hayat. Ve bu kadın bana emir veriyor… İçinde ki bastırılmışlığı bana mı kusuyor? Belki de kendimi fazla önemsiyorum… " diye düşündü.
Kadın yanına geldi ve eliyle kağıdı gösterdi. “Kalemi eline al çabuk. Zamanının bitmek üzere” dedi tehditkar bir sesle. Yanıt olarak birşey söylemeden başını kağıda çevirdi. Beyaz A4 kağıdıyla başbaşaydı artık. Kağıdın üzerinde ki lekelere baktı. Nasıl oluştuklarını düşündü. Yapıldıkları fabrikada mı oluşmuştu bu izler? "Konsantre olmalıyım" diye düşündü. Sonrasında ise "Konsantre’nin nasıl yazıldığını bile bilmiyorum" dedi kendine. Kağıdına kocaman harflerle “KONSANTRE” yazdı ve arkasını çevirdi. Orjinalinin bir benzeri olan bir kopya duruyordu önünde. Orjinali büyük ihtimalle koyu ve siyah bir mürekkep ile yazılmıştı. Dolma kalem belki de. Yer yer yazı el yazısına dönüyordu. Sanki yazanın tuvaleti gelmişde bir an önce bitirmek istermiş gibi bir havası vardı kağıdın. Sol üst köşesinden alta kadar inen bir fotokopi izi vardı. Silgisiyle silmeye çalıştı. Yer yer geçsede hala duruyordu. Yazılan şeylere baktı. Sorular… Altlarında ki boşluklar ise olması gerektiği gibi boştu. "Kağıdın güzelliğini bozmak istemedim." derim belki insanlara diye düşündü. "Beyaz ve o kadar saf göründü ki gözüme kıyamadım yazmaya…"
Soru 1) Aşağıda ki denklemlerin çözüm kümelerini bulunuz
Soru 2) Aşağıda ki polinomun çözüm kümesini bulunuz
Soru 3) Aşağıda ki denklemi çarpanlarına ayırınız
Soruların sonunda nokta yok diye düşündü ister istemez. Çok sıkılmıştı. Konsantre olamıyordu. Kağıdı tekrar çevirdi. Yazdığı yazıyı sildi ve bu sefer “KONSENTRE” yazdı. Tamamdı. Kağıdı vermeye hazırdı. Kağıdı verip bu odadan çıkacakdı. Karanlık ve ışıksız koridora gidecekti, müdür efendinin elektrik parası yüzünden yaktırmadığı ışıklar yüzünden karanlık olan koridora. Belki gidip ışıkları açardı…