Konu: Kayıp Çocuklar Şehri

[Amras Ringeril]

KAYIP ÇOCUKLAR ŞEHRİ / LA CITE DES ENFANTS PERDUS
Tür :   Bilim Kurgu / Fantastik / Macera
Yönetmen : Marc Caro  Jean-Pierre Jeunet
Senaryo : Gilles Adrien , Jean-Pierre Jeunet , Marc Caro
Görüntü Yönetmeni : Darius Khondji
Müzik : Angelo Badalamenti
Yapım : 1995, Fransa , 112 dk.

Oyuncular

Ron Perlman (One) , Daniel Emilfork (Krank) , Judith Vittet (Miette) , Dominique Pinon (Klon) , Jean-Claude Dreyfus (Marcello) , Geneviève Brunet

Kötü yürekli Krank ve adamları çılgın bir bilim adamı tarafından imal edilmişlerdir. Krank'ın en büyük acısı, rüya görme yetisinden yoksun olmasıdır. Tek çareyi, rüyalarını çalmak için kaçırdığı çocuklarda bulur. Oysa çocuklar ondan korktuğu için tek elde ettiği onların kabusları olacaktır.

Bir gün bir sirkin güçlü adamı olan One'ın küçük kardeşi de Krank'a götürülmek üzere Cyclops ve çetesi tarafından kaçırılınca esrarın ardındaki perdenin kalkmasıyla sonuçlanacak olan fantastik olaylar serisi başlamış olur.

Daha önce bize Şarküteri'yi sunmuş olan çılgıncasına zeki ve dahi yönetmenler Caro ve Jeunet'den bir başyapıt daha.

[Bonthey]

Bu filmin DVD'sini hep elime alıp alıp bırakıyorum.
Ama izlemek istiyorum. İlk gördüğüm andan itibaren garip bir ilgi uyandı içimde bu filme karşı.

[Amras Ringeril]

Sonunda tamamını izleyebildim. Size söyliyim, bu filmi izlemeden ölmeyin Yaratıcılık, hayal gücü budur. Başları biraz sıkıyor, metafora boğuluyorsunuz anlamadığını bir dünyada nolduğunu çözmeye çalışıyorsunuz ama bir süre sonra temeli kavrayınca çorap söküğü gibi geliyor her şey.

Dominique Pinon'lara hastayım, müthişti, sinemadaki en yaratıcı tiplemelerdi belki. Bir de filmin sonu, şimdiye kadar izlediğim en muhteşem sonlardan birisi oldu.

Jean Pierre Jeunet ve Marc Caro, bu filmi yapmaya karar verdikten sonra bir kutuya uzun yıllar boyunca fikirlerini atmışlar kağıtlara yazarak sonra böyle bir şey çıkmış.

[Lola Black]

Mükemmel ötesi bir film. Marc Caro ve Jean-Pierre Jeunet'in bir araya gelmesi zaten her zaman efsanevi sonuçlar doğuruyor. Bknz. Delicatessen, Baknz. Dante 01...

Yıllar önce arka arkaya Jean-Pierre Jeunet filmleri izlerken, beni benden almış ve beyazperdenin aslında ne kadar büyülü bir ortam olduğunu bir kez daha gözüme sokmuştur.

Ron Perlman'ın müthiş oyunculuğuna söyleyecek sözüm yok zaten. Bu adamın oynayıp da mükemmele dönüştürmediği bir film yok sanırım. Masters of Horror'un 2. sezonunda John Carpenter'ın yönettiği Pro-Life'daki oyunculuğu, dizilerde bile bir sinema profesyonelliği sergilediğinin kanıtı olmuş ve önünde saygıyla eğilmeme sebep olmuştur.

Film, konseptiyle, yönetmenleriyle, oyuncularıyla, hikaye örgüsüyle dört dörtlük bir seyirlik... İzlemeyen kesinlikle bir tarafı eksik yaşayacaktır hayatı boyunca...