Uzun bir aradan sonra, ilk defa bir yazımı paylaşıyorum Rıhtım'da. Öncelikle oldukça kısa, bir anlık, aklıma gelenleri döktürdüğüm, üzerinde çok düşünmediğim ve yazarken sürekli şu şarkının çaldığını belirtmek isterim. Hatalarım varsa affola, lütfen belirtiniz.
Ha bir de tam olarak hikaye olmadığı için Kurgu İskelesi'ne koyup koymamakta kararsız kaldım. Düşler Limanı da olabilir mi diye. Umarım yanlış yere koymamışımdır.
Attığım her adımda heyecan, dehşet, panik duyguları içimi kemiriyor ancak bırakamıyorum. Yürümeye devam ediyorum. Korkuyorum, bunun da ziyadesiyle farkındayım. Ancak ne vücudumun, ne de beynimin kontrolü bende. Sadece hislerimi yönlendirebiliyorum, ya iyiye ya kötüye.
İleride bir köşe görünüyor. Önce belirsiz, gittikçe netleşiyor. Birkaç saniye sonra yalnızca başka bir göz kandırmacası olduğunu anlıyorum. Kırık dökük, çatlamış duvarların arasında yürümeye devam ediyorum. Ulaşmak istediğim bir yer var. Ancak neresi olduğunu çıkaramıyorum. Bilinçaltımın sıkıca kilitlenmiş odalarından birinde kapalı kalmış. Kurtaramıyorum.
Aklıma eskiden kitabın birinde okuduğum bir şey geliyor. “Korkmamalıyım. Korku akl..” derken işe yaramayacağını anlıyorum. Ne söylersem söyleyeyim, kontrolü ele geçiremeyeceğim. O’nun gücü çok büyük. Karşı koyamam. Beceremem.
Bunları bana O’nun düşündürttüğünün farkına varıyorum ansızın. Hafifçe başımı sallıyorum. Önce sağa, sonra sola, sonra tekrar sağa. Sanki bu beni bitmek bilmez, içten içe ölümüme sebep olacak düşüncelerimden kurtarabilecekmiş gibi.
Ayaklarım hiçbir şey olmamış gibi hareket etmeye, beni hedefime ulaştırmaya çalışmaya devam ediyor. Daha önce hiç görmediğim yerlerden geçiyorum; bazıları dokunsam üzerime yıkılacakmış gibi hassas ve kırılgan. Bazıları da sanki birkaç saat önce son haline getirilmiş gibi, tertemiz. Ancak ne olursa olsun biliyorum ki, duvarlar da değişse, düşüncelerim de değişse, vücuduma hakim olabilsem de, ben daima orada, o heybetli duvarların arasında olacağım, ve ulaşmak istediğim yer bin yılar önce yok olmuş, buna rağmen hala aramaya devam ediyormuşum gibi, düzensizce yürüyor olacağım.