Kayıt Ol

Eftelya

Çevrimdışı lublub

  • *
  • 3
  • Rom: 0
    • Profili Görüntüle
Eftelya
« : 22 Aralık 2013, 19:02:20 »


Eftelya
Bölüm 1
Okyanus


Başlamadan önce küçük bir not:
Spoiler: Göster
HAYIR! MERMAİD MAN DEĞİL!  :hemk

 8)


"Sana deniz kızı hikâyesi anlatmıştım. O sabah saçlarını okşarken aklıma düşen bir hikâye idi. Bir adam vardı, belki de bu adam bir balıkçıdır bilemiyorum. Bazen ayaklarını denizin soğuk sularında çıplatırdı, taş sektirirdi, sigarasını tellendirirdi. Ama deniz hep korktuğu bir şeydi. Maviydi, ferahtı, dalgalıydı, sonu yoktu, ama ölümcül geliyordu ona. Bu fikri hiç yenemedi. Denizin ölümcül olduğu fikrini."

Deniz. Bir ucu, diğer ucuna küs. Hiç bir zaman buluşmaz. Hiç bir zaman görüşmez. Bir çok şeyin evidir deniz. Balıkların, bitkilerin, yemek artıklarının, çöplerin.. Ne dertlidir deniz. Bilinmez. Ve bu denizde yaşar Eftelya. Al kırmızı, uzun saçlarıyla. Şarkılar söyler okyanuslarda. Sesini duyan yoktur, o yerin kaç metre altında yaşar. Kimseler görmemiştir onu. Biri dışında. Deniz harika olduğu gibi kötüdür de. Bazıları girmeye cesaret bile edemez denize. Denizde sevmez onları. Denizi sakın küçümsemeyin. O da insan gibidir, canlıdır. Kimselere görünmeden güler, kimseler duymadığında ağlar. Ağlar ki bu durumları genellikle kış aylarında yapar. Kış geldi mi, deniz unutulur. Halbuki kışında deniz güzeldir. Üstünde sıcak bir örtü olmasa bile, güzeldir. Eftelya gibi.

Şarkı söylerken akordiyon çalar Eftelya. Kendi başına. Ve bir gün, okyanusun, denizin dışına çıktı. Küçük bir taş gördü okyanusun dibinde. Zorda olsa çıktı üstüne. Akordiyonu, her zaman olduğu gibi yanındaydı. Nereden bulmuştu, kim vermişti, hatırlamıyordu ama çalmasını da biliyordu. Sesi de güzeldi Eftelya'nın. Kimsecikler öğrenemese de bu durumu, doğa için çalardı şarkılarını. Dalgalar dinlerdi, mırıldanmalarını, uçan kuşlar dinlerdi akordiyondan çıkan melodileri. Eftelya, melodilerle dans ediyordu. Ve bir anda motor sesi duydu. İrkildi. Akordiyonu denize fırlattı. Akordiyon, denize girerken içindeki hava boşluklarından ses çıkardı. Komik bir sesti. Ama Eftelya, korkusundan sesi bile duymamıştı. İki elini de taşa koyup, eğildi. Taşı önünde tutup kafasını eğdi ve siper aldı. Karşıdan gelen motorlu cismi algılamaya çalışıyordu. Bir insan! Bu bir balıkçı teknesiydi. Tek başına çıkmış bir balıkçı, Eftelya'nın en yakın dostlarını bu gün yiyecekti. Bunu engellemeliydi. Ama şuan insan gördüğü için çok şaşkındı. Kendisinin yarı vücudu insandı. Balıkçı ayağa kalktı ve Eftelya Vaov! dedi. Sesi biraz çok çıkmış olacak ki balıkçı arkasında döndü hızla. Eftelya'nın şaşırdığı şey, balıkçının ayaklarının olmasıydı. Eftelya bir deniz kızı olduğu için ayakları...

(Eeen kısa süüürede deeevam eeedeceeeek)
(Lütfen yorumlarınızı yazın. :) İlk hikayem)
lublub..

Çevrimdışı M.K.Immortal

  • **
  • 290
  • Rom: 2
    • Profili Görüntüle
Ynt: Eftelya
« Yanıtla #1 : 29 Aralık 2013, 09:14:18 »
Parantez içindeki "Eeen kısa süüürede" diye başlayan yer dışında gayet iyiydi :D Heyecanınız yazınıza vurmuş anlaşılan :D

Anlatım güzeldi ama hani devamı denilecek yerde bitmiş. Kısacası devamı gelmeden tam olarak yorum yapmaya imkan vermiyor öykü. "En kısa sürede devamını bekliyoruz" :)