Arkadaşlar bu benim ilk denemem, bir arkadaşımla birlikte yazıyorum umarım beğenirsiniz;
BÖLÜM BİR
Karanlığın içinde süzülüyordum. Uyuyor muyum yoksa öldüm mü? Karanlıktan çıkmaya uğraşıyorum uğraşıyorum ama bir türlü çıkamıyorum. Karanlıktan çıkamamamın bir sebebi vardı anlaşılan… Derken karanlık birden ışıkla doldu ama bu sefer de gözlerimi açamadım. Derken beyazlığın ortasında siyah bir karaltı görür gibi oldum ve ardından boğuk bir ses duydum. “ Sınava hazırlan seni alacağım.” diyordu ses anlaşılan bir kabustu. Aniden bütün ışık kayboldu ve tekrar karanlığa gömüldüm. Bu seferki denememde gözlerimi açmayı başardım. Tek odadan oluşan evimizde yer yatağımda yatmaktaydım. Babam ve annem de diğer köşede uyumaktaydı.
Babam kahverengi saçlı ve mavi gözlü birisiydi, annemse siyah saçlı kahverengi gözlüydü. Annemin üvey annem mi yoksa gerçek annem mi olduğunu 14 yaşımda olduğuma rağmen anlayamadım. Hiçbir anne evladını döver mi? Babam söylemeye çalıştığım anda ise bana öyle bir bakış atıyor ki ağzımdan bir kelime çıktığında bir akbaba gibi beni kapmaya hazırlanıyor sanıyordum. Bense babamın da annemin de fiziksel özelliklerinden almamışım sarı saçlı ve kahverengi gözlerim var – kahverengi gözler sanırım annemden dolayı - . Keşke babama benzeseydim.
Evimizin dibinde bir okul var ama babam ancak ayda 400 lira kazanabildiği için okula gidemiyorum. Bir demircinin yanında çalışıyorum. Saate baktım saat yine gitme vaktine gelmiş, yani saat 7 olmuş. Hadi Emre kalk ve ustanın yanına git de bir de ondan fırça yeme dedim ve kıyafetlerimi bir çırpıda üzerime geçirip kapıdan dışarı çıktım.
Demirciye geldim ve 5 dakika geç kaldığım için okkalı bir tokat yedim. Ceza olarak da bana şehrin ta öteki ucunda olan bara yolladı tabii yürüyerek. Şehrin en köhne, en varoş yerinde olduğumuz için hiçbir araba yok etrafımızda, zaten belediye de buradan bıkmış ve kendi haline bırakmış. Okula baksan zaten gitmediğime seviniyorum. Çünkü okul bir kişi içinde yürüse yıkılacakmış gibi duruyor.
Ara sokaklardan geçerken rüyamda gördüğüm siyah karaltıyı tekrar görür gibi oldum ve yine aynı sesleri duydum “ Sınava hazırlan seni alacağım.”. Sınav da neyin nesiydi diye düşünürken kulaklarımı patlatacak kadar tiz olan bir ses duydum ve kulaklarımı ve gözlerimi kapadım. Gözlerimi açtığımda karaltı yoktu.
Bara vardığımda yolda yaşadıklarımı düşünmekteydim. Kapıyı açtım ve bar sahibini bir yabancıyla konuşurken gördüm. Yabancı siyah bir cüppe giymişti. Ben içeri girince hemen ayağa kalktı ve yanımdan geçip çıkmaya yeltendi, çıkarken bana “Hazırlan çok yakında…” dedi. Ben şaşırarak adama döndüm ama adam gözlerimin önünde ortadan kayboldu. Bar sahibine sorduğumda ise hiçbir şey görmediğini söyledi. Halüsinasyon mu görüyorum? Sanırsam bunlar bir çıldırma belirtisi…
Bar sahibine demirci ustamın iletmemi istediği mesajı söyledim “ Çocuk artık sizinkilere emanet.” bu sözler bana bir şey ifade etmedi. Ama bar sahibi memnun bir ifadeyle sırıtınca umursamayıp çıktım. Kapıdan çıktım dümdüz ilerlerken gözlerim karardı ve kendimi yerde buldum. Yine sabahki karanlıkta süzülüyordum.
Yorumlarınızı bekliyorum, eğer yazım yanlışı-noktalama yanlışı varsa özür dilerim beğenilirse devamını da yayınlayacağım.