Kayıt Ol

Fare

Çevrimdışı Amras Ringeril

  • ******
  • 2483
  • Rom: 0
    • Profili Görüntüle
Fare
« : 19 Ocak 2010, 01:08:25 »
“Tatatam, gösteri başlıyor!” dedi insan maskeli fare.

“Bugün her birimiz, erm, insan kılığındayız. Yok. Ben oyuncuyum, sizler izleyicisiniz. Ben bir fareyim, sizler insansınız. Hepimiz maskeler giydik. Ben insan maskesi giymiş bir fareyim! Ben fare maskesi takmış bir insanım. Ya da en basiti ben sizin bir yansımanızım. Eheh. Ne kadar güzel değil mi?”

Salonun tüm şaşkın bakışları arasında, iki ayağı üstünde duran tüylü ve gri yaratık, eğilerek selam verdi. Ve perdeler açıldı. İki süslü kadın boyunlarına geçirilmiş ipliklerle tavandan asılı duruyorlardı. Yerde takım elbiseli birkaç adam yatmakta, sahnenin üstünden paralar yağmaktaydı. Bir adam, ellerinden kanlar akarken, karanlık sahnenin en arkasında üzerine vuran spotları selamlarcasına nefes alıyordu.

“İşte bu adam! Evet, işte bu adam bir insan!” dedi insan maskeli fare. Salon gerçeklik ve oyun arasındaki farkı anlama noktasına gelmemişti. Herkes birbirine soru soran gözlerle bakıyor oyunun içeriğini bilen birilerini arıyordu. Gelin başı yapılmış sarı saçlar, boyna sıkıca bağlanmış kravatlar, özenle taranmış saçlar, değiştirilmiş yüzler, makyajlanmış yüzler. Şimdi bu şaşkınlık ifadesi içinde hepsinin bir anlamı vardı. Hepsi oyunun bir parçasıydı.

“Bazen, maskelerin düşmesi için birkaç manyağın ortaya çıkması gerekir. Bir fare tıkırdar. Bir kedi miyavlar. Kedi! Lanet olsun kedilerden nefret ederim!” Tiksinir gibi el hareketleriyle bir şeyler uzaklaştırdı büyük fare. “Bugün burada birkaç polis var. Hepinizi öldürmem pek mümkün değil. Cinayeti sevmiyorum. Cinayet! Bu bir cinayet mi? Bu bir kurtuluş! Sıkıntılı yaşamlarınızdan kurtarıyorum sizleri! Aha çığlıklar kulağımda ve bunlar benim kurtuluşum, Ahah!”

İnsanlar çoktan ayağa kalkmış dışarı çıkmak için koşturuyorlardı. Ancak polisler kapıları kapatmış. Kimseyi dışarı çıkarmıyordu. Hepsi koca birer fare maskesi takıyordu.

“Sessizlik sessizlik. Bir oyun sergiliyoruz burada! Sanata da mı saygınız yok!” Fare sahnede gidip gelmeye başlamıştı. “Sen de kimsin!?” sesleri yükseliyordu.

“Kimim ben? Kimim ben? Söyledim ya. Ben sizim. Sizden farkım ne? Ben de maske takıyorum. Ben de insan değil miyim! Ben de sahnede bir oyuncuyum. A, özür dilerim. Ben sahnedeyim ve sahnede olduğumu söylüyorum.”

“Sen bir katilsin!”

“Hayır! Nerden çıkardın! Kimi öldürmüşüm. Neyse neyse. Gelin ve beni öldürün. Nabız atışlarım yükseliyor. Bir süre sonra nabız atışlarıma bağlı bir bomba burayı havaya uçuracak. Bir an önce durdurmalısınız onları!”

Makyajlar akmış, saçlar bozulmuş, kravatlar indirilmişti.

Fare bir çığlık attı. Herkes üzerine gelmeye başlamıştı. Fare gülüyor onları çağırıyordu. Geriledi ve geriledi. Sonra beline sardığı kuşağından bir kumanda çıkardı.

“Hoşçakalın. Şimdilik bu kadar kabus yeter. Karabasanlar gerçekten kötü şeyler.”

Fare yok oldu.

Gösteri bitti.


try again fail again fail better

Çevrimdışı Elerki

  • ***
  • 441
  • Rom: 15
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #1 : 19 Ocak 2010, 01:32:34 »
Amras Ringeril,

Aman Tanrı'm! Hissettiklerimin, metni okurken verdiğim tepkilerin bir kısmını buraya yazacağım sanırım. Bunlar cidden benim çok hoşuma giden şeyler. Somut bir soyutluk var ortada bence. :D

Rahatsız oldum, eğlendim, yüzleştim, ne ile yüzleştiğimden emin olamadım, sonra emin olur gibi oldum, "Yok canım, alakası yok," dedim, seyircilerin tepkilerini çok güzel canlandırdım -canlandırmamı sağladınız- aklımda, sonunda mutlu oldum, "Mutlu olmasam mı acaba?" dedim, durdum ve düşündüm: Fare-insan, sahne, hayat, ölüm, cinayet, 'biz'?

Bunlarla birlikte, gerçekten abzürd ve insana dokunan bir şeyler var bu hikayede.

Çok beğendim! Benim tarzım, evet, bence benim tarzım br hikaye olmuş bu. :D

Elinize sağlık! 
Let the Dragon ride again on the winds of time.

Çevrimdışı Amras Ringeril

  • ******
  • 2483
  • Rom: 0
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #2 : 19 Ocak 2010, 01:40:31 »
Teşekkür ediyorum.

Anlık bir esintiydi. İkilemi verebildiysem ne mutlu. Yazarken ben de ikilem içindeydim çünkü. Bu böyle olmalı mı olmamalı mı? Fareyi böyle bir role bürümeli miydim emin değildim, ciddi bir şekilde kullanmak istediğim bir karakterdi çünkü. Yazarken beni de rahatsız etti biraz :D

Teşekkür ediyorum tekrar.
try again fail again fail better

Çevrimdışı DarLy OpuS

  • ********
  • 2766
  • Rom: 35
  • Dansımız Marşandiz
    • Profili Görüntüle
    • Uykusuzluk Kulesi
Ynt: Fare
« Yanıtla #3 : 19 Ocak 2010, 12:31:36 »
Özgür Efendi bombalamışsın ortalığı. :P

Alıntı
“Kimim ben? Kimim ben? Söyledim ya. Ben sizim. Sizden farkım ne? Ben de maske takıyorum. Ben de insan değil miyim! Ben de sahnede bir oyuncuyum. A, özür dilerim. Ben sahnedeyim ve sahnede olduğumu söylüyorum.”

Özellikle bu cümleni çok sevdim.

Çok güzel şeyler anlatmaya çalışmış ve başarılı olmuşsun. Ama potansiyalini bildiğim için, bence daha iyi anlatabilirdin. Çok hafif aceleye gelmiş hissi sezdim okurken; yine de vermek istediğin mesaj bu hissi göz ardı etmeme yetti. Bitirdiğimde keşke daha uzun uzadıya anlatsaymışsın şu hikayeyi, dedim. :)

Kalemine sağlık, çok beğendim. :)

Çevrimdışı Amras Ringeril

  • ******
  • 2483
  • Rom: 0
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #4 : 19 Ocak 2010, 17:29:08 »
Evet yazmak istediğim için yazdım ve acele oldu biraz. Biraz da Fare'yi zorlamadan bitirmek istedim. Başka bir yere saklıyorum kendisini :D

Teşekkür ediyorum sana da.
try again fail again fail better

Çevrimdışı Nihbrin

  • ****
  • 1243
  • Rom: 43
  • [Infornography]
    • Profili Görüntüle
    • nihbr.in
Ynt: Fare
« Yanıtla #5 : 19 Ocak 2010, 18:35:22 »
Bazı şeyler vardır, gülememeniz gerekir ama gülersiniz. Kürtaj ile ilgili, 11 Eylül ile ilgili bir espri veya dini esprilere gülmek gibi örneklendirirsem buda onlara yakın bir his uyandırdı.

Çevrimdışı Shinigami

  • **
  • 166
  • Rom: 2
  • There is nothing about me
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #6 : 19 Ocak 2010, 22:10:54 »
Fareyi epey farklı bir maskenin görüntüsüyle bizlere sunmuşsun, okurken ikileme kapıldım çok kez. Birçok duyguyu aynı anda yaşadım, karakterlerin hislerini oldukça başarılı bir şekilde yansıtmışsın, çok etkileyiciydi. Tebrik ederim. :)

Çevrimdışı Baal Adramelech

  • *****
  • 1837
  • Rom: 59
  • The Hermit
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #7 : 20 Ocak 2010, 01:54:30 »
Çok güzel olmuş bu, basit olduğu kadar bolca anlam bulunabilecek bir yazı. Öyle hızlı başlayıp bitti ki kısa bir "ee devamı nerde?" yüz ifadesi yarattı bende. En güzel yazılarından biri olduğunu düşünüyorum, büyücü savaşı dahil.
#rekt

Çevrimdışı Berre

  • ****
  • 1340
  • Rom: 34
  • Güle güle fermuar!
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #8 : 20 Ocak 2010, 18:01:14 »
Ya şimdi yorum yapmak istiyorum ama yazıyı tanımlayacak bir sözcük bulamadım. Tek başına çok güzel desem hem çok az şey analatan hemde çok klişe bir yorum olacak. Öte yandan ne yazacağımı da bilemiyorum. Haa yanlış anlaşılmasın elbette yorum yapmak zorunda değilim ama gerçekten beğendiğim bu yazıyı göz ardı etmek istemiyorum.

Doğrusu böyle bir yazıyı anlık esinti ile yazmış olmanız şaşırtıcı ve bir o kadar da güzel bir şey.
Benim okunmaya az buçuk değer bir yazı yazmam baya bir vakit alıyor da :)
Okurken ''Aman ne oluyoruz; neredeyim ben?'' tepkisini vermiş olmakla beraber ''Hadi ya süper olmuş bu!'' dedim. İşte bu yüzden tam bir yorum yapamıyorum :)
 
Ben yine babadan kalma yöntemle sizi canı gönülden tebrik ediyor ve yazılarınızın devamını diliyorum (bu daha da bayat oldu ama) :)

Çevrimdışı Amras Ringeril

  • ******
  • 2483
  • Rom: 0
    • Profili Görüntüle
Ynt: Fare
« Yanıtla #9 : 20 Ocak 2010, 19:49:14 »
Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Birikmiş bir teşekkür oldu. Anlık bir ruh haline dayanan yazı için beklediğimden iyi yorumlar aldım. Bu daha çok anlık olmasına rağmen sürekli düşüncelerin yoğun olduğu bir yazıydı. Düşünce yazısı gibi oldu. Onun için devamı olamaz. Benzer bir yazıyı buraya koyarsam ancak. (bkz. Canina)

Berre güzel yorum için teşekkürler :) Bazen bir şeyler için plan yapmak, o şeyin kendi doğasını bozabiliyor. Ani "ilham"larla başlamak ve en azından tekrar düzenlemek üzere bitirmek işine yarayabilir

Baal,

Uzun bir aradan sonra tekrar birlikteyiz yorumlarda :) Ben de o arayı ,senin gibi, boş geçirmemeye çalıştım. Teşekkür ediyorum anlamlı yorumun için :)

Nihbrin,

Bazı şeylerin verdiği acılar ve nefretleri geçirmek için, onları tabular olmaktan çıkarmak gerekiyor. Saygı bir süre sonra tapınmaya dönüşebiliyor, teşekkürler :)
try again fail again fail better